Jullie komen er wel, stapje voor stapje met beide steeds meer vertrouwen
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Daarom is het leuk om die ontwikkelingen op deze manier bij te houden. Maflinger_S schreef:O ja, die herken ik ook. Dat jij na een minder goede ervaring voorzichtig(er) bent geworden met je paard en dat je paard inmiddels aangeeft dat dat geen issue meer is en zich dus afvraagt wat jouw probleem is en waarom je niet gezellig mee komt in de voorwaartse beweging.
Al voordat ik met Joep naar de bak liep, had hij zijn heerlijke bak met slobber al zien staan. Dat ruikt natuurlijk verleidend en zeker open en bloot op een tafel is dat onweerstaanbaar. Hij stak dan ook zijn neus al in de bak voordat ik de kans had om 'Nee!' te zeggen.
Ik kon alleen maar tegen mijn zusje roepen: "Pas op, hij komt er aan!"
Daar ging ik dan. Over de stenen met een half beleerd paard met maar één doel: slobber.
Gelukkig ging het allemaal goed en verdween ik weer in de bak met paardlief. Inclusief slobbersnuit. Deze keer deden we het hekje dicht en heb ik heerlijk kunnen rijden.
Eerst stond hij nog heel ingewikkeld te doen met eten, want het maakte een raar geluid.

Maar als je dan stopt met kriebelen maak je geen vrienden:



Dit verdienen jullie niet!
De chip bevind zich (zeer waarschijnlijk) precies achter de aanhechting van de diepe buigpees. Als je het hebt over zwaar slechte locaties in een paardenbeen is dit de winnaar. 

