Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-05-16 17:32

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 17:32

Poe wat spannend! En wat knap hoe je zo rustig al je opties overweegt na zo'n heftige reactie van het paard. Ik ben ook zeer benieuwd hoe het verder gaat!

**Geplaatst**: 05-05-16 20:47

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 20:47

Nog geen update ??? Aargh !

Ik ben echt heel erg benieuwd naar het "buiten".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-16 20:57

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-16 20:57

jokari schreef:
Nog geen update ??? Aargh !

Ik ben echt heel erg benieuwd naar het "buiten".

Ik ben net bekomen van weer een veulen ter wereld brengen en bij posten hier op bokt naast het gewone werk. Kan niet alles tegelijk :')

**Geplaatst**: 05-05-16 20:58

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 20:58

Hihi.

**Geplaatst**: 05-05-16 21:25

Geplaatst: 05-05-16 21:25

Suelza schreef:
jokari schreef:
Nog geen update ??? Aargh !

Ik ben echt heel erg benieuwd naar het "buiten".

Ik ben net bekomen van weer een veulen ter wereld brengen en bij posten hier op bokt naast het gewone werk. Kan niet alles tegelijk

Niet?

**Geplaatst**: 05-05-16 22:11

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 22:11

Ja flauw hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-16 22:13

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-16 22:13

... Slaapt ...

**Geplaatst**: 05-05-16 22:17

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 22:17

Welterusten. Sweet baby dreams.

**Geplaatst**: 05-05-16 23:15

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 05-05-16 23:15

Wat kun jij toch heerlijk schrijven en wat ben je een paardenvrouw in hart en nieren! Ik zeg meer meer meer en dan in omnibus variant.

**Geplaatst**: 06-05-16 21:04

Geplaatst: 06-05-16 21:04

Ook ik kan je gedachtengang goed volgen. Maar je moet t maar kunnen....mijn hartslagmeter zou het nu moeilijk hebben, alleen al bij het meeleven en lezen :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-16 22:16

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-16 22:16

Zoals gezegd belde ik mijn buurvrouw... Ik had hulp nodig, maar wist nog niet precies in welke hoedanigheid. Ik had in ieder geval even een klankbord nodig om tegen aan te praten. Misschien vond ik dan de ingang, misschien niet...

Ik wist het even niet meer, ik kwam niet verder dan dat ik het in aanvang in ieder geval buiten de bak op moest gaan lossen, maar ja... je wilt ook je nek niet breken. Want er 'even' buiten opstappen is wel makkelijker gezegd dan gedaan, bij een paard die zo hoog bokt en zo ongecontroleerd dat je net zo makkelijk met paard en al op het asfalt klapt en in het meest gunstige geval op wielen het ziekenhuis mag verlaten... Ik ben niet angstig aangelegd, zit de meest bizarre rodeostieren uit als het er op aankomt, maar deze was toch wel zo extreem en zo paniekerig, dat zelfs een flinke dosis lijm aan je kont je niet redden kan. Want als het paard gaat, ga je mee...

Nachten heb ik zitten piekeren... Moest ik opgeven? Ik had nog nooit opgegeven. Was deze te moeilijk voor mij of zat ik gewoon compleet op het verkeerde spoor...

Moest ik doorpakken? Of juist afbouwen... Ik wist het niet meer. Mijn creativiteit liet mij in de steek. En daarbij... veiligheid is ook een ding. Je wilt zelf niet verongelukken, maar je wilt het paard ook niet laten verongelukken.

Ook heb ik nog getwijfeld om het paard terug te brengen naar de eigenaar, gewoon aangeven dat dit ook voor mij niet haalbaar zou zijn. Maar wat zou er van het diertje terecht komen? In het meest gunstige geval de slacht... in het minst gunstige geval de handel. Rillingen over mijn lijf... Man, wat een slapeloze nachten heb ik gehad.

Ik besloot voor een andere aanpak te gaan... Na het nodige speurwerk op internet vond ik in Ierland een bedrijf dat dummies verkoopt, compleet met benen en voorzien van de juiste singels om het goed te bevestigen zodat het niet zou schuiven. Nooit gedacht dat ik daar ooit op terug zou vallen, maar ik heb het gedaan. Ik bestelde die dummy en gaf aan dat er spoed achter mijn bestelling zat. Ik kon moeilijk 3 weken gaan wachten erop. Niet veel later arriveerde deze dan ook.

In tegenstelling van wat sommigen van jullie nu zullen denken, heb ik Cookie niet met dummy en al opgetuigd en in de bak gewerkt en gewacht tot hij uitgeraasd zou zijn. Ik wilde namelijk NIET dat hij zou ploffen op die dummy. Integendeel... het voordeel van mijn alter ego, zoals ik haar liefdevol noem, is dat zij net even beter kan zitten als ik, nooit last heeft van emoties en precies doet wat ik zeg. Dat stelde mij in de gelegenheid om zelf te kunnen fungeren als grondvrouw/steun voor Cookie, uiteindelijk was ik wel zijn 'vaste' mens.

Dit werkte wel... Het koste in het begin vooral moeite om mijn alter-ego in het zadel te heisen en vast te snoeren, maar toen Cookie hier eenmaal aan gewend was (in dezelfde stapjes als waar ik altijd al mee werkte, van heel klein in stilstand, tot kleine stapjes in beweging, tot over het erf wandelen)ging dat vrij snel heel goed. Wel gebruikte ik nog steeds de hartslag meter ernaast en je merkte dat Cookie naast de normale jonge paarden spanning, weinig ervan maakte. Niet veel later ben ik met dubbele lange lijnen achter hem gaan lopen en zo met cookie kleine stukjes over het erf gaan mennen. Dit om mijn alter ego de kans te geven zelfstandig met Cookie aan de slag te gaan. Ik fungeerde puur als stuur, gas en rem...

Zo ben ik Cookie gaan trainen, soms in de bak, soms daarbuiten of combinaties van beiden. Het werd mij al snel duidelijk dat de pop en de beweging boven hem niet echt het grootste probleem was. Zo kreeg mijn alter ego een lange potloodventersjas aan, maar ook een hoed en prachtig lang oranje haar, wat zo nu en dan ergens achter in de bak terug te vinden was als het weer eens afwaaide. Ook haar cap, die ze natuurlijk dragen moest, bleef niet altijd even goed zitten. toch gaf Cookie hier dan weer weinig om.

Niet veel later kwam mijn buurvrouw erbij, ik had al zoveel tussenstappen gemaakt met Cookie, dat ik er langzaam maar zeker toch weer op moest. Echter, mijn hartslagmeter was onverbiddelijk als het op de rijbaan aankwam. Extreem hoge hartslag, dus ik wist wel dat ik er in de bak in ieder geval niet meer op moest gaan.

In de tussentijd ga je alle mogelijke scenario's af, zou hij last van zijn rug hebben? Ik heb enige tijd gedacht dat hij misschien wel een kissing spine zou hebben, maar ja... het gedrag was niet alleen in het bak/rijwerk zo. Hij was overall zo en mijn gevoel zei dat als er al een (milde) ks zou zijn, dat dit niet de reden van zijn gedrag zou zijn. Het zou het voor mij niet verklaren.

Ook ben ik hormonaal gaan zoeken, hij heeft altijd veel smegma op de benen en vaak erg extreem en hysterisch op andere paarden en/of paardenwisselingen. Zou het dan misschien een klophengst zijn? Ik wist wel dat hij niet op tafel geweest was bij de castratie maar dat er een castreur bij was geweest. Misschien was dat niet helemaal goed gegaan?

Ik vroeg mijn dierenarts testosteron te testen, wellicht kwam daar nuttige informatie uit. Ik hoopte het, want als het een klophengst zou zijn, dan kon ik in ieder geval het dier op tafel laten leggen en hem laten helpen.

In de tussentijd zijn we door gaan trainen. Mijn buurvrouw kwam mij te hulp en zo stonden we steeds weer te bomen en te brainstormen hoe we Cookie konden helpen. Bach remedie geven? Nee, daar geloofde ik niet in... Dat had ik al eens geprobeerd met een of ander maf gevaarte en dat maakte mijn inziens geen verschil, in die zin, dat het dier evengoed steigerde, bokte en pirouetjes draaide op hetzelfde moment. Wat overigens niet een op dat moment door mij gevraagde oefening betrof...

Wat kun je nog meer doen? We waren er nog niet uit. We moesten eerst weten wat Cookie mankeerde. Het enige wat ons redelijk duidelijk was, was dat hij redelijk 'autistische' trekjes vertoonde. Alles moest hetzelfde en volgens dezelfde structuur anders raakte hij van de kaart. Maar zou dat zijn maffe gedrag verklaren? Nee... ik geloofde het niet. Dat het zijn bijdrage geleverd heeft, ja... dat geloof ik. Maar niet dat het de oorzaak is. We moesten verder zoeken...

Zo stonden we op een gegeven moment te praten met en over Cookie terwijl hij naast mij op de spuitplaats stond. Vanaf onze spuitplaats heb je zicht op de weg, ik denk een kleine 60 meter verderop. Cookie stond op zijn gemakje naast mij op de spuitplaats terwijl ik hem aan het borstelen was. Ik was net bezig hem op te tuigen en had de hartslag meter bevestigd, toen ik op mijn horloge keek. Zijn hartslag gaf 28 aan. Ik had dat net laten zien. Trots dat hij zo ontspannen naast mij stond. MAar wat er toen toch gebeurde...

Ik zal het nooit vergeten... Cookie stond heel rustig voor zich uit te kijken. Vertrok geen spier, verzette geen stap. Het enige wat je zag was dat zijn ogen naar de weg gericht waren. Vol verbazing zei ik tegen mijn buurvrouw: "Moet je nou eens kijken! Kijk eens wat er op mijn hartslagmeter gebeurd!"

Mijn hartslagmeter sloeg uit naar een hartslag van boven de 200. Hij was in totale paniek! Cookie, die nog steeds ogenschijnlijk heel ontspannen stond (hij veranderde werkelijk waar helemaal niets), keek naar de weg. Ik keek met hem mee, ik wilde weten waar hij zo van paniekeerde.

Ik keek naar de weg en ik zag over de weg mijn buurman lopen. Die was op weg van zijn huis naar het naast gelegen weiland om zijn schaapjes te controleren. Mijn buurman, die je kunt vergelijken met de neger uit The Green Mile, alleen in een blanke variant, is stapelgek op beesten. Komt dagelijks de paarden gedag zeggen en is zeker geen bedreiging voor onze dieren. Toch sloeg Cookie inwendig op tilt.

Ik zie mijn buurman over het weide hek klimmen en de wei in lopen. Terwijl hij uit ons beeld verdwijnt zie ik Cookie zijn hartslag zakken naar een hartslag van onder de 40. Cookie slaakte een zucht van verlichting.

Vol verbijstering hebben we naar hem staan kijken... Dit is dus precies wat er fout gaat als je opstapt. Ondanks het feit dat hij totaal geen uiterlijke signalen afgeeft, en geloof mij, dit is mijn vak, ik mis dergelijke dingen zeer zelden, kan hij dus compleet over de rooie gaan in een bizar kort tijdsbestek. Je kunt het omslagpunt dus feitelijk alleen 'voelen' als je erop zit. En dat was wel een klein dingetje :')

Enige tijd hebben we hier nog over staan brainstormen, want dit was ons ook nieuw. Een paard was zo snel schakelt zonder dat hij ook maar iets aangeeft, en dan ook nog eens naar zulke hoge waarden is wel redelijk bijzonder. Ook voor mij...

Op dat moment zie ik de hartslag meter weer uitschieten, wederom tot boven de 200... Ik draaide mijn hoofd om en zag dat de buurman inmiddels weer over het weidehek klom en over de weg terug naar huis liep.

Het enige wat ik kon uitbrengen was: "Dit paard is doodsbang voor mannen.... nu snap ik waarom het met Marnix niet werkte, die zal hem nooit tot rust kunnen bedaren als hij in paniek is". Arm, arm paard... wat is er toch allemaal gebeurd. Wel gaf dit ons essentiële informatie. Langzaam maar zeker kun je een beeld gaan vormen over zo'n paard.

In de tussentijd waren de bloeduitslagen ook binnengekomen...

In plaats van een (te) hoge waarde testosteron, kwam er een extreem lage waarde uit. Wederom iets wat ons verbaasde...

We doken de boeken in. Wat zou dit paard toch mankeren dat er zoveel afwijkende factoren meespelen...

Extreme explosies
Extreme hartwaarden, van heel laag naar extreem hoog en weer terug in fracties van seconden
Hele lage testosteron waarde
Op veel momenten vrij emotieloos
In situaties waar je agressie verwacht, juist niet agressief

We kwamen uit op onderzoeken over PTSS bij honden. Ja, ik zie jullie denken... zo dacht ik ook. Toch als je die (wetenschappelijke) onderzoeken ging lezen, kwam je soortgelijke symptomen tegen. We konden ze bijna 1 op 1 op Cookie plaatsen. Of het echt zo is? We zullen het nooit weten, we kunnen het hem niet vragen. Maar we besloten wel om hem als zodanig te gaan behandelen. Als je niets probeert, weet je zeker dat je hem bij de slager kunt brengen, dus we besloten het nog een kans te geven. Wel met dien verstande dat als het nog een keer echt mis zou gaan, we zouden stoppen.

Datgene wat ik vanaf bijna het eerste moment al had besloten, dat hij de bak uit moest, gingen we uitvoeren. Ik had in de tussentijd, zoals gezegd, al veel getraind op het erf met mijn alter ego erop en dit ging goed $*\o/*$ .

We besloten mijn alter ego te gaan vervangen, door mijn persoontje. We begonnen met simpel hangwerk. Alles voor op het erf. Zover mogelijk bij de bak vandaan. Hartslag meter eraan en ik erop en zo hangend, stapje voor stapje en iedere voorwaartse beweging belonend met wat brok. Doordat er wel degelijk stress bij kwam kijken, kon je aan de wijze van voer aannemen, merken dat hij gespannen was, het was schrokken om het schrokken. Maar goed, het leidde hem af van het feit dat ik op zijn rug hing en dat gaf ons de gelegenheid om in minuscule stapjes door te werken. We twijfelden nog of we hem ergens mee konden helpen. Oogkleppen op? We gebruiken dit niet voor niets voor de menpaarden. Maar nee, we kozen ervoor dit niet te doen. Cookie is erg auditief ingesteld (oftewel, reageert vnl op geluiden) en om die reden wilden wij hem visueel niet beperken. Wel kozen we voor een oornetje, om geluiden die binnenkwamen iets te dempen.

Omdat hij, net als op de spuitplaats met mijn buurman, totaal geen emotie liet zien als hij paniekeerde, souffleerde ik hangend vanaf zijn rug, mijn buurvrouw. Als ik de meter zag doorslaan of als ik zijn rug voelde spannen, gaf ik aan dat ze meteen moest stoppen. Het liefste met alles, ook met ademhalen :')

Zo trainden wij door en kwamen we zelfs op het punt dat ik er weer op ging zitten en we zo ook over het erf konden stappen. Bijzonder genoeg bleef zijn hartslag vaak hangen rond de 50/60. In het begin lieten we hem steeds achter een biksbakje aan lopen. Mijn buurvrouw verschoof gewoon steeds het bakje :')

En zo kwamen we er ook achter dat hij helemaal zo onzeker en kijkerig niet was. Want zelfs het moment dat het windkracht 5 was, plastic en zeil om ons heen wapperde, mijn buurvrouw zei: "Elise, lijkt dit je wijs?", bleef zijn hartslag onder de 40 en een enkele keer als hij schrok schoot het naar tegen de 60 en weer terug. Feitelijk een 'normale' schrikreactie. De 200 hebben we buiten de bak, gelukkig, niet 1 keer ervaren, want op het asfalt klappen is geen pretje, neem dat van mij aan. En dat vond ik nog wel het meest frappante van alles. Op momenten dat Cookie, zijn hysterische zelf is, heeft hij een redelijk lage hartslag, daar waar je juist dan die 200 zou verwachten. Het zijn de momenten dat je niets aan hem zag, dat hij zo extreem uitsloeg.

Ik race even door het verhaal heen, want ik heb niet alle gebeurtenissen helemaal meer op een rijtje en ik probeer naar het hier en nu te komen.

Zo werkten we door. Steeds een paar stapjes verder. Het lijkt nu allemaal heel snel te gaan, maar je praat hier over wat 'geschuivel' over het erf. Een andere naam mag het feitelijk niet hebben. Iedere dag een paar stapjes of een paar meter meer. Steeds beginnend vanuit het 'bekende' en steeds een klein beetje 'nieuw' aan de bestaande route toevoegen en op tijd omdraaien. Want een paard als Cookie wacht niet tot hij het niet meer weet, hij trekt zijn eigen plan en vertrekt als hij het niet meer vertrouwt. dus we konden niet meer dan steeds bekend terrein minuscuul uit te breiden en alweer om te draaien, voordat de spanning weer te hoog opliep. Want als er iets is wat Cookie slecht kon, was spanning afbouwen op het moment Supreme.

Op een gegeven moment waren we zelfs al zover dat we een heel klein stukje konden draven op het erf. Wat een overwinning, maar ja... zadelmak mag je dit niet noemen. Inmiddels waren we al 2 volle maanden aan het trainen en jouw werkgever wilt ook wel eens wat waar voor zijn geld zien. Oh wat zag ik daar tegenop. Ik heb maar eerlijk gezegd dat hij wel degelijk vooruit ging, maar dat er niet van mij verwacht kon worden dat ik in 2 maanden tijd iets recht kon zetten wat in ruim 4 maanden is vernield...

Los daarvan sprak ik mijn twijfels uit over in hoeverre Cookie ooit verkoopbaar zou worden. Ik had nog steeds vertrouwen in het feit dat ik hem wel goed zou krijgen, ik kon immers al heel voorzichtig over het erf rijden, zonder paniek, bokken, op hol slaan en met een relatief lage hartslag, maar de bak in was nog een ver van mijn bedshow. Maar er zat dus wel zeker progressie in. Maar ja... zou er ooit iemand anders op kunnen was de vraag? Ik durfde hem in ieder geval niet te verkopen, veel te bang dat iemand ermee zou verongelukken. Wat was dit moeilijk...

De eigenaresse begreep het wel, ze wist hoe hij was. Ze had hem immers zelf gefokt en gezien hoe het in een eerder stadium echt goed misgegaan was. Zij wilde natuurlijk ook geen ongelukken.

Hij ging naar een handelaar...

Laatst bijgewerkt door Suelza op 07-05-16 22:37, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-05-16 22:24

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 22:24

**Geplaatst**: 07-05-16 22:29

Geplaatst: 07-05-16 22:29

By far de naarste cliffhanger die je ooit geschreven hebt

Edit: Ik hoop eigenlijk dat het een cliffhanger is. Ik verwacht hier nog een staartje aan.

**Geplaatst**: 07-05-16 22:31

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 22:31

You say whuuuut?!? :oo

**Geplaatst**: 07-05-16 22:34

Geplaatst: 07-05-16 22:34

Ik denk nu: oh neeeeeeee! En hoop, dat er een hele andere wending komt uiteindelijk, die alleen maar positief is.

**Geplaatst**: 07-05-16 22:34

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 22:34

En toen heb je hem gekocht?

**Geplaatst**: 07-05-16 22:47

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 22:47

Het is dat ik je schrijfstyle inmiddels ken

maar wat een verhaal weer zeg

**Geplaatst**: 07-05-16 22:49

Geplaatst: 07-05-16 22:49

Aleeneh schreef:
En toen heb je hem gekocht?

Ik zat exact hetzelfde te denken!

**Geplaatst**: 07-05-16 22:51

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 22:51

wel, ik vermoed dat beest niet naar handelaar of de slacht is, zou een beetje zielig einde zijn

dus ik gok ook op gekocht

**Geplaatst**: 07-05-16 23:20

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 07-05-16 23:20

het enige wat ik kan denken is arme arme Cookie, wat hebben ze die over de zeik geholpen om hem zo ver te krijgen.
Ben zeer benieuwd hoe het verder gaat.
Mag het misschien niet zeggen maar hoe komt zo'n eigenaar erop om hem dan maar naar de handelaar te doen, dat is een gedachtegang die ik echt niet kan snappen. Dat ze er vanaf wil kan ik mij wel voorstellen maar breng hem dan weg, je wilt toch niet op je geweten hebben dat er iemand mee verongelukt..
Snap na je cliffhanger dat ie waarschijnlijk niet na een handelaar is gegaan maar toch..

**Geplaatst**: 07-05-16 23:39

Geplaatst: 07-05-16 23:39

Niet toch...........

**Geplaatst**: 08-05-16 00:05

Re: Casus: "Cookie de ontembare" ... Of toch niet?!?

Geplaatst: 08-05-16 00:05

Cookie zal niet naar een handelaar gegaan zijn, maar fijn mens zo als eigenaar en ook nog eens fokker; als je niet meer voor het paard wilt of kunt betalen... Door zo'n mensen rijden andere mensen niet meer op paarden, maar op wieltjes; kan zelf de betreffende eigenaren niet bedanken; hebben ook hin vetantwoordelijkheid niet genomen..., maar wilden nog geld zien...

**Geplaatst**: 08-05-16 00:56

Geplaatst: 08-05-16 00:56

Jeetje zeg wat die hartslagmeter je niet allemaal kan vertellen. Maar dit p[aard is toch nu niet bij de handelaar hoop ik. En wat bizar dat je hem niet kan lezen als hij zo in de stress schiet.

**Geplaatst**: 08-05-16 06:43

Geplaatst: 08-05-16 06:43

Als je zo'n paard naar een handelaar doet omdat je geld wilt zien of te laf bent om zelf je verantwoordelijkheid te nemen dan pleeg je in mijn ogen een moord met voorbedachte rade en ben je schuldig aan dierenmishandeling. Maar ik heb zo het vermoeden dat dit niet gebeurd is

**Geplaatst**: 08-05-16 06:45

Geplaatst: 08-05-16 06:45

Het verhaal wordt steeds gekker.. Oh ik hoop zo dat hij niet naar een handelaar is gegaan!