cajabol schreef:Had ik nou nog gegaloppeerd of gedraaft, of er was iets waar ze van schrok, maar ze is dus van stapvoets de lucht ingesprongen helaas. Volgende week komt er iemand kijken of er iets met haar rug oid aan de hand is. Ik hoop bijna van wel, in die zin, dat ik dan weet hoe het gekomen is
Zo heeft mijn vorige paard mij er eens gigantisch van afgebokt. Ik zou springles doen, deden we wel vaker. Ik stap op, stap een korte zijde, op de lange zijde wil ze aandraven. Ik houd haar tegen, niets bijzonders, ze wil weer aandraven, ik houd haar weer tegen en toen deed ze handstand. Ik over haar hoofd gelanceerd, kwam op mijn hoofd terecht, bleef nog even op mijn cap staan en stortte toen in elkaar. Voelde voordat ik in elkaar stortte een siddering door mijn ruggenmerg gaan... Ik belandde in het ziekenhuis, een wervel ter hoogte van mijn schouderbladen ingedeukt en een lendenwervel waar wat schiefjes af waren. Heeft een tijd geduurd voordat ik er weer op kon. Een half jaar later bleek dat ze problemen met haar bekken en SI-gewricht had. Toen is ze daaraan behandeld. Ze heeft het een tijd niet meer gedaan, toen zomaar ineens nog een keer, maar toen voelde ik het aankomen en toen kon ik haar eruit rijden. Jaren later nog een keer een boksessie waardoor ik eraf raakte, toen beste schouderpijn. Ziekenhuis zag niets... Een half jaar later bij een chiropractor kwam eruit dat mijn sleutelbeen van mijn schouderblad was afgeschoten en dat is nooit meer goed hersteld. Ik heb er totaal geen last van hoor, maar er zit beweging in waar dat niet hoort. ( ze noemen dat een pianosleutelbeen) . Ik denk dat als ze zo gek deed er een zenuw knel kwam, waardoor ze niet meer kon stoppen met bokken. Wie weet komt er bij jou ook zoiets uit.