Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Monique1963 schreef:Hi Peet, ja wat een stoer kerel-shetje is het hè? Vanmorgen hadden ze wel even een issue. Ik liep gewoon met ze over het erf en Shadow liep kennelijk niet snel genoeg en Callas beet hem in zijn kont. Ik heb het niet gezien, ze liepen achter me, maar ik hoorde haar tanden op elkaar klappen nadat arme Shadow zijn vel eruit floepte. Prompt erna hoorde ik twee plofjes van hoefjes tegen Callas' boeg en vervolgens de beroemde Callas-PIEIEIEIIEIEIEIEP. Ik heb net gedaan alsof ik het niet merkte, ze zoeken het maar uit.
Monique1963 schreef:O en ik vergeet nog te zeggen. Callas is van het weekend bevallen van een veulen. Kennelijk. Want die kinderen op het voetbalveld riepen "Een paard met zijn baby!" Shadow was wel vereerd dat men hem er nog zo jong vond uitzien...
Monique1963 schreef:
pien_2010 schreef:Ben met heel veel plezier en een traan het boek aan het lezen. Mijn lach schalt regelmatig door het huis. Maar ik voel ook verdriet Mo.
pien_2010 schreef:als ik het allemaal eens zo lees, dan krijg ik meer en meer het idee dat je niet van jezelf houdt. Dat je geen enkele grens trekt
pien_2010 schreef:Dat je geen enkele grens trekt als het om je eigen veiligheid gaat. Dat doet me pijn en maakt me erg bezorgd voor de toekomst.
pien_2010 schreef:Ik vind het absoluut not done, dat je als je valt, Callas blijft vasthouden waardoor je mee wordt gesleurd. Dat heb ik werkelijk nog nooit gedaan en zal ik nooit doen. Zal daar ook nooit spijt van hebben zelfs als daardoor een van mijn paarden komt te overlijden. Dat heeft te maken, dat mijn veiligheid, mijn gezondheid en mijn lichaam op de 1ste plaats staat altijd. De paarden zullen als ze mij er van af gooien of mij negeren toch echt voor hen zelf moeten zorgen.
pien_2010 schreef:Ook als ik met ze aan de hand loopt en ze doen iets heel erg maf waardoor ze losschieten, dan laat ik ze gewoon gaan. Het bijzondere is wel, dat ze nooit ver gaan. Want dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling om te ver van de veilige haven te gaan en meestal komen ze als ik fluit of roep gelijk terug. Ik word daar ook nooit boos over. Want dat terug komen vind ik vreselijk belangrijk en dat wordt beloond.
pien_2010 schreef:Het tweede wat ik me afvroeg is en dat ligt in het verlengde hiervan, begrijp jij wel dit soort lompe rassen? En met dit soort heb ik het over tinkers, haflingers, fjorden, merens, etc![]()
Dat zijn paarden die denderen echt overal door heen. Dat doen ze ook met elkaar en (ik heb echt veel merens kudde in de bergen geobserveerd) dat straffen ze onderling stevig af.
pien_2010 schreef:Dat stukje opkomen voor je eigen lichaam mis ik heel erg in het begin van de aanwezigheid van Callas. Ik ben erg zacht met mijn paarden, maar de grens is mijn lichaam. Ik word niet omver gelopen→ ook niet per ongeluk, er wordt niet op mijn voeten getrapt en er wordt ook niet op mij gesprongen. Dat wordt gelijk de 1ste dagen heel duidelijk aangeleerd als ze wel dachten dat dit kon. En dan doe ik ook, "patspats" met een harde brul (zodat ik later alleen maar de brul hoef te gebruiken) zo hard als ik kan, precies zoals ze onderling ook doen.
pien_2010 schreef:Zelfs nu nog. Hercule was te enthousiast vanochtend→ honger, en hij loopt per ongeluk vol tegen me aan toen we de wei af gingen en ik de draad nog moest weggooien. Dan krijgt hij echt wel een boze brul en elleboog hoor. En dan gelijk schuin achter me lopen en opletten. Is hij helemaal betoeterd. Hij doet dan ook gelijk keurig met zo'n blik in zijn ogen: "o ja, dat doen we hier niet, sorry". Want daarin vind ik echt dat je veel strenger moet worden als je dat al niet bent geworden inmiddels.
pien_2010 schreef:Callas is geen sensibele arabier, of Lippizaner, of trakehner , of een Polie die al genoeg hebben aan een "uhuh met een vingertje in de lucht".
pien_2010 schreef:Dat stukje doet me nu echt verdriet en als je al die verhalen van Callas achter elkaar leest, vind ik je erg lief. Te lief!
pien_2010 schreef:Tevens valt me op, dat Callas erg veel prikkels en enge dingen krijgt te verduren ook bewust opgezet in oefeningen. Callas in haar eentje heeft meer spannende dingen ontmoet in haar korte leven, als Hercule (24) en Polie in 15 jaar tijd tezamen. Maar daar heb ik geen goed of slecht oordeel over. Ik weet niet of dat juist goed is of niet.
pien_2010 schreef:Vervolgens Mo, ben je een geweldige vrouw met zoveel liefde voor paarden, die met zoveel humor schrijft en de wereld in kijkt. Ik heb zo gelachen om je poetschep verhaal. Toen moest ik gewoon stoppen met lezen, omdat ik iedere keer in een klaterende lach schoot. Je bent een vrouw waar ik alleen maar van kan houden
pien_2010 schreef:Hopelijk vind je het niet erg dat ik dit schrijf. Maar ik ben toch wel erg bezorgd.