Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-19 21:08

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-19 21:08

Vanaf morgen heb ik weer een echt verhaal voor jullie. Dan komt namelijk de zadelpasser. Of het een goed of een slecht verhaal wordt, weet ik dan pas. _O-

De afgelopen week heb ik op hem gezeten om weer even de ‘feeling’ te krijgen. Het ging verrassend goed met een stuur, een rem en een gas. De driehoek is compleet. :))

Verder hebben ze manen de zomer niet overleefd. (Of moet ik zeggen de lente). Ik hoopte dat het mij deze keer zou lukken met goed management. Maar elke dag als ik die deken eraf haalde zag het er erger uit dan de dag ervoor. Dan weer een hap, dan weer geschuurd, toen had ik het helemaal verkeerd geknipt _O-

Ik was het vandaag zo ont-zet-tend beu dat ik de schaar heb gepakt en terwijl hij op stond te drogen van de schimmeldouche, heb ik hem geknipt. Lekker strak in het pak dus. :)F

Ik vind het hem goed staan. Beter dan die vodjes van manen. :')

Al kijkt hij wel - ehm - bijzonder op de foto. Iets met bakken voer en slapen in het zonnetje. {:}

Oh en hij bedelt tegenwoordig. Dus niet alleen mijn cavia en hond zijn verpest: ook het paard.

KUSJE

**Geplaatst**: 15-05-19 21:23

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 15-05-19 21:23

Wat een leuke foto’s

Jammer dat zijn manen weer zo jeuken

Ben benieuwd hoe het morgen gaat met het zadel passen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-19 16:33

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-19 16:33

Monster update

Nou ja, of het een monsterupdate gaat worden weet ik nog niet zeker. Maar het is een update none the less. Maar we beginnen met een feest: Joep is vandaag tien jaar geworden. $*\%/*$ Ik organiseerde een kinderfeestje (want tien jaar), maar blijkbaar is hij vroeg in de puberteit.

Afbeelding

Hij vond er geen bal aan.

Afbeelding

Uiteindelijk voerde ik hem snoepjes aan de lopende band en gingen zijn oren langzaam naar voren staan.

Afbeelding

De ballonnen vond hij wel heel leuk. Tot mijn grote verbazing.

Afbeelding

En wat hij voor zijn tiende verjaardag krijgt? Een nieuw zadel. -O-

Stiekem vind ik het best leuk dat ik mijn eerste echte eigen zadel mag kopen, maar toen ik me bedacht dat ik een zadel moest kopen vond ik het weer wat minder grappig. :')

Inmiddels ben ik al druk bezig met zoeken en vooral heel veel kiezen. Het is een emotionele rollercoaster.
—————
De zadelpassessie
Wat was ik zenuwachtig. Gaat hij wel braaf zijn? Wat gaat er gebeuren? Moet ik een nieuw zadel kopen? Is Joep niet stiekem een beetje bang voor de vreemde? Heb ik wel genoeg snoepjes mee? :Y)

Allemaal niet nodig natuurlijk. Joep was buitengewoon lief en braaf. Hij liet zich tot drie keer toe op en afzadelen door een vreemde en gaf geen kick. Wel af en toe gekke bekken als hij vond dat hij een snoepje verdiende want JE WEET TOCH IK BEN BRAAF. BAASJE? HEY JO BAASJE? :')

Mijn trekkerzadel paste helaas niet. Dus dat ga ik denk ik verkopen. Dus moest er een ander zadel komen. We begonnen met de Barefoot Barydale. Het lag keurig, maar waar ik een beetje bang voor was: de breedte. En inderdaad het voelde heel erg breed voor mij. Al zat het echt niet verkeerd. Joep twijfelde een beetje met lopen. En zeker stilstaan was echt een opgave. Dus toch nog even een Ghostje erop gelegd. Wauw. Dat zat echt heerlijk $*\o/*$ EN nog belangrijker. Joep liep zonder enig ‘gezeik’ weg. Hij liep gewoon als een echt paard. Ik kon remmen en rijden. Zelfs een beetje sturen

De keuze was dus gemaakt. Een spook voor mijn spook. En nu op zoek.

Afbeelding

Mijn been is een beetje bijzonder, maar dat komt omdat het niet de juiste wrong positie voor mij was/is. Van de goede heb ik geen foto :')

Het begint echt ergens op te lijken!

———
Achteruit de trailer af
Ik vind dit echt heel slim van mijzelf. Achteruit kan Joep prima. Maar achteruit de trailer af vind hij heel spannend. Inmiddels ben ik gaan oefenen. Maar waar ga je oefenen als achteruit geen probleem is? Gelukkig is mijn stal onderaan de dijk. Dus ik ga nu elke dag even een stukje omhoog en weer achteruit naar beneden. Waar hij de eerste keer scheef horizontaal en twee meter naar rechts eindigde kan hij nu rechtdoor achteruit. Zondag nemen we de proef echt op de som, want dan gaan we weer op de trailer. Spannend! $*\o/*$

Afbeelding

Dag

**Geplaatst**: 17-05-19 16:40

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 17-05-19 16:40

Gefeliciteerd! $*\o/*$ Y)(^)

Grappige foto's, Joep op zijn best!

Echt fijn dat het passen zo goed ging, hopelijk vind je snel een zadel!

**Geplaatst**: 17-05-19 20:21

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 17-05-19 20:21

Nog maar de 3e plek waar ik lees over jullie nieuwe zadel _O-

Maar ik ben wel echt heel blij voor jullie dat jullie iets hebben gevonden wat fijn is voor jullie beide. En nog steeds volg ik vol bewondering mee met hoe ver jullie al zijn gekomen!

**Geplaatst**: 18-05-19 10:05

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 18-05-19 10:05

Gefeliciteerd! Leuke foto's, hij heeft zo'n leuk koppie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-19 08:58

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-19 08:58

Vandaag is de dag dat mijn zadel binnenkomt. Samen met de hond zit ik te wachten voor het raam. Zij omdat ik aan het wachten ben en ik omdat ik het zadel niet wil missen.

Met Joep gaat het goed. Op een wond na -:)

OH EN DAAR IS MIJN ZADEL

**Geplaatst**: 22-05-19 10:01

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 10:01

Had je al een zadel gevonden? Dat is snel!

**Geplaatst**: 22-05-19 10:28

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 10:28

We want more! We want more!

**Geplaatst**: 22-05-19 17:15

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 17:15

Ja dit kan niet, we willen wel alles weten!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-19 18:41

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-19 18:41

Terwijl ik een mini-update schreef over Joep, zijn wond en een zadel, werd mijn zadel geleverd.

Afbeelding

En daar ligt hij hoor. Ik ben blij. $*\o/*$ Hij ligt alleen iets te ver naar voren. Ik had niet heel secuur opgezadeld in mijn haast. :')

Joep minder, die ziet het al helemaal gebeuren dat hij nu een echt paard wordt. :')

En dan nu de wond. Afgelopen zondag zou ik eigenlijk naar Belgie gaan. Maar toen ik op stal aankwam vond ik hem iets stijf lopen. Dat heeft hij wel vakar als hij net wakker is (

), dus ik was niet zo bezorgd. Toen ik zag dat hij een wondje had met een iets dik been, verklaarde dat zijn stijfheid. Wederom: ik was niet echt bezorgd.

Afbeelding

Ik dacht: “Ah, dat maak ik even schoon en dan gaan we laden.”
Hoe schoner het werd, hoe dieper en naarder de wond werd. >;)

Spoiler:

Helemaal rechts op de foto zie je nog een overblijfsel van de laatste keer dat hij een wond op dat been had. (Weet je nog die dat de dierenarts voor niets kwam?) Deze keer hebben we hem zelf even verbonden zodat hij schoon bleef. S’ avonds zat er een mooi korstje op. Een stuk betere genezing dan de vorige keer. :')

Dus hij heeft een paar dagen vrij gehad.

Afbeelding

——————————————————————————————————————————————————————

Stop
Joep vind het leuk om dingen te leren. Maar het nadeel? Hij gaat als hij eenmaal iets kan behoorlijk in de overdrive. Ik vraag een stap naar achteren. Joep doet er zes. Een rondje draaien op commando? Joep gaat in de spin. :')

Dus toen hij nog niet zo heel veel van mij mocht in verband met zijn been, besloot ik hem te leren dat een stap ook goed genoeg kan zijn. Dus ik legde een balk in de bak en mijn doel was om hem te leren een been over de balk te zetten. En niet minimaal 2. Hij deed leuk mee en ging op zoek naar het juiste antwoord. Toen hij dat - in zijn ogen - niet snel genoeg vond begon hij gefrusteerd te worden. :Y)

Niet perse op mij. Gewoon op zichzelf. Hij begon steeds harder te slaan met zijn voorbenen op de arme balk. Elke keer als hij perongelijk een voetje over de balk zette stopte ik met het stellen van mijn vraag. Maar hij zat helemaal in de overdrive. Zelfs zo ver dat hij op een gegeven moment heel boos wegliep. :')

Stampen met zijn voorbenen, bokken en zwiepen met zijn staart. Uiteindelijk realiseerde hij zich dat hij weggelopen was bij mij. In een schattig - niet meer zo gefrusteerd - drafje kwam hij weer bij mij kroelen. Hij was na zijn korte frusto-moment weer helemaal onschuldig. :')

Hij bleef maar kroelen. _O-

**Geplaatst**: 22-05-19 20:08

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 20:08

Geestig zadeltje heb je gescoord.

Fijn dat het nu beter gaat met de wond. Het zag er inderdaad erger uit dan je in eerste instantie zou denken.

**Geplaatst**: 22-05-19 20:39

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 20:39

Wat een mooi zadel!
Ik moet die van mij ook weer eens opzadelen en een foto maken

Wat een naar wondje om te zien gelukkig dat het nu weer beter gaat

**Geplaatst**: 22-05-19 21:34

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 22-05-19 21:34

Super je zadel! $*\o/*$
Nu heeft Joep een gehandicapte zwilwrat! :')

Lief hoor, knuffelpaard!

De oefening was even een stapje te veel..euhh weinig.. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-19 06:13

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-19 06:13

Ik ben zeker blij met mijn zadel :))

En gehandicapte zwilwrat? Helemaal geen zwilvrat is een betere omschrijving :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-05-19 11:56

Geplaatst door de TopicStarter : 27-05-19 11:56

Meer geluk dan wijsheid

Als ik ga rijden blijf ik liever met vier paardenbenen op de grond. Twee als het echt moet, maar vier benen van de grond vind ik geen leuke grap. Springen doe ik dus ook eigenlijk niet. Vroeger wel. Sterker nog ik heb crossen en springwedstrijden gereden met mijn fjord, maar inmiddels ben ik er wel van genezen. Ik heb geen traumatische ervaring opgelopen en een boomstam in het bos durf ik nog wel mee te pakken, maar verder... _O-

Wat ik wel heel leuk vind om te doen is cavaletti, balkjes en vrij springen. Ik hoef me dan niet op grote hoogte te begeven en mijn paard (in dit geval Joep) leert meer over balans, inschattingsvermogen en kracht. Maar een jaar geleden kreeg ik hem niet in de buurt van een balk. Uiteindelijk kreeg ik hem zo ver dat we samen over de cavaletti’s gingen. In principe een prima oplossing ware het niet motorisch zwakbegaafd ben en daarom de helft van de tijd eindigde op de grond met mijn paard aan de andere kant van de bak.
Ik: “Joep, het is oke. Het is leuk.”
Joep: “NOPE JE VALT. IK BEN WEG. DE GROETEN.”

Afbeelding

Dit deed hij vroeger (lees: een half jaar geleden) met het zicht op balken. :')

“Ik wil niet springen. Hierbij geef ik je je staander terug. Stom plan.”

Een paar maanden geleden kwamen we tot de conclusie dat een hindernis van wel dertig cm met heel veel drama ook gesprongen kon worden. Ik concludeerde dat Joep - net als ik - motorisch niet fantastisch in elkaar zit en Joep kwam erachter dat hij zijn benen gewoon heel erg hoog op kon tillen. Hij zag eruit als een Hackney, maar hey! _O-

Op mijn opleiding hoorde ik dat we een sprongetje moeten doen. Oeps. Zowel aan de hand - oh oh - als onder het zadel - ya joking? Dus vandaag moest Joep aan de bak. Eerst kreeg hij een hartaanval van de nieuwe regenton en de staanders die ik had verplaatst. En toen waren we nog niet eens toegekomen aan het feit dat ik de bak volgegooid had met balken en staanders.

Afbeelding

Ik begon de training als een soort hopen-dat-ik-niet-val-in-het-mulle-zand-holletje. De shetlanders van de buren waren ontsnapt en volgens Joep is dat niet... leuk... Ze liepen immers in een ander weitje dan normaal. :')

Hij had dan ook een flink tempo op mijn volte. Toen hij wat rustiger werd introduceerde ik de eerste balk. Hij ging er verbazingwekkend braaf overheen. Zelfs zonder hackney perikelen. Dus ik bouwde een iets hogere hindernis. En tot mijn grote verbazing nam hij een sprong. Een echte spring. Voorbenen opgevouwen, achterbenen zwierven er wat achteraan, maar hij liep niet door de balk of hindernis heen en hij weigerde ook niet. Toen hij later een beetje simpel werd sprong hij tot drie keer toe door de hindernis heen. :')

Dus ik bouwde hem hoger.

Met meer geluk dan wijsheid sprong hij ook deze hindernis keurig. Nog een laatste sprong dan maar. Toen begon hij het wel leuk te vinden en nam hij een enorme sprint op de volte richting die hindernis waardoor hij schuin voor de hindernis kwam. Hij ging veel te snel - tot mijn verbazing had hij dat door - waardoor hij ‘maar’ 1,5 meter voor de hinders alvast begon met zijn duik in het hiernamaals. Gelukkig lande hij niet op de balken maar er net na. _O-

Dit moeten we gaan oefenen, want hij moet een ‘correcte en beheerste’ sprong gaan doen. En dat is nog erg ver weg. :)F

**Geplaatst**: 28-05-19 10:34

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 28-05-19 10:34

Super leuk zeg! En wat heb je toch een heerlijke schrijfstijl, ik zag het helemaal voor me _O-

**Geplaatst**: 29-05-19 09:03

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-05-19 09:03

Ik heb je topic de laatste dagen helemaal doorgelezen en genoten, dus ik volg vanaf nu lekker mee. Heerlijke schrijfstijl heb je inderdaad!

**Geplaatst**: 29-05-19 09:19

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-05-19 09:19

Springpaard Joep! $*\o/*$
Mijn ervaring is wel dat de hindernis beter gesprongen wordt als het een beetje uitdaging is, dan kijken ze beter en doen wat serieuzer hun best, anders maken ze er een potje van. :))

Joep kan dat!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-19 15:12

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-19 15:12

Leuk om te horen @Geralda en Dido

@Miranda Dat is mijn ervaring ook. Ware het niet dat Joep stopte met lopen als de balk boven de grond hing.

**Geplaatst**: 29-05-19 15:39

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-05-19 15:39

Haha Joep vertrouwd het niet helemaal. _O-

Maar je moet altijd fftjes een grondbalkje ervoor leggen, dat vinden ze prettig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-19 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-19 15:41

Gaan we nu echt rijden?

Vorig jaar rond deze periode dacht ik dat wij wel klaar waren om écht aan het werk te gaan. Langzaam maar zeker leerde ik hem rustig te blijven met een barebackpad op de rug, ging ik hem longeren met een zadel en ging ik rustig hangen. In mijn ogen was hij hier heel erg rustig onder. Ik kon geen stress of iets anders spotten wat hem ongemakkelijk maakte. Toen ik voor het eerst écht op hem ging zitten, gaf hij niet echt thuis. Hij bleef staan, maar dat was het dan ook wel. Een paar dagen later probeerde ik het opnieuw. Toen hadden we een minder goede ervaring. Joep schoot in volle paniek weg en ik werd gelanceerd. Mijn ribben waren gekneusd en ons zelfvertrouwen was diep in een put onder de grond. Maar ik gaf niet op. Waarom zou ik?

Een paar maanden geleden begon ik weer met het hangen en zitten. Het ging veel rustiger. Zowel qua gedrag van Joep alsmede de tijd die ik ervoor nam. Met elke keer dat ik een stap verder ging, wachtte ik een keer of drie voordat ik durfde te zeggen: "Nu is het bevestigd." Hetzelfde gold voor stappen, stoppen, werken met een zadel en nog belangrijker: zitten op een zadel.

Afgelopen week kocht ik mijn eerste eigen zadel voor mijn eerste eigen paard. Ik eindigde met een Ghost. Het zadel dat voor ons allebei vanaf het eerste moment fijn voelde. Zowel tijdens de pas sessie als de eerste keer dat ik er thuis op zat. Maar ik schreef er niet over. Ik was niet bang voor hem, maar wel bang voor het feit dat ik misschien later moest zeggen: "Hey, hij is weer in paniek geraakt." Waarom? Geen idee. Het is niet omdat ik dan vervelend of überhaupt commentaar zou krijgen. Het is gewoon iets dat niet fijn is. Het is nooit leuk om toe te geven: het gaat niet zoals het moet gaan.

Afgelopen donderdag zat ik voor het eerst op Joep. Geen centje pijn. Natuurlijk was het even raar, maar hij gaf er niets over. Ik twijfelde of ik er wat over zou schrijven. Maar nee. Afgelopen zaterdag was een mijlpaal. Ik had voor het eerst les onder het zadel. Voor de meeste jonge paarden is dit waarschijnlijk een belangrijk moment. Maar zeker voor Joep. Wie had ooit gedacht dat hij ooit nog fatsoenlijk onder het zadel zou kunnen lopen? Tijdens de les was hij ontzettend braaf. Ik zeg niet dat het allemaal goed gaat, want remmen kunnen we nog niet en als ik hem stuur lijkt het net alsof hij te veel bier heeft gedronken, maar toch... we hadden les onder het zadel.

Vandaag was het best rustig op stal en de enige manier om verder te komen is door te oefenen. Dat is natuurlijk logisch. Andere keren dat ik op Joep had gezeten was het gewoon zitten en kijken hoe ver we zouden komen. Afgelopen zaterdag had ik begeleiding van een instructrice die ervaring heeft met paarden met een gebruiksaanwijzing. Ik hoefde alleen maar te doen was ze zei en met 10 jaar rijervaring is het niet écht moeilijk om link- en rechtsaf te gaan. Maar vandaag moest ik alleen. Of eigenlijk samen, maar aan een paard dat rechtdoor kan heb je niet ontzettend veel als je eigenlijk rechtsaf moet. Hoe banketstaaf dat ook klinkt. Natuurlijk doe je het samen, maar ik stuur. En nog belangrijker: ik ben verantwoordelijk voor zijn opleiding. Ik ben verantwoordelijk voor de opleiding van een paard van 450 kilogram. En elke fout die ik nu maak reflecteert op hem. Maar hé als je blijft overdenken komt er nooit een moment van lering.

Ik stond op het krukje te malen. Wat is mijn doel? Gaan we eerst linksaf? Gaan we eerst rechtsaf? Wat wil ik? Hoe moet hij reageren? Hoe gaat hij reageren. Ik voelde in mijn zak naar een brokje. Ik heb niet voor niets voor 2 kilo beloningsbrokjes zonder suiker gekocht. Dat heb ik toch gekocht om te trainen? Joep draait zijn hoofd naar mij om en kijkt mij aan. Ik zie hem denken: "Waarom sta ik hier nog? Je gaat toch op mijn rug? Krijg ik dan nu alvast een snoepje?" Ik geef hem het snoepje. Haal diep adem. Stap op. Verzet mijn beugels.

En rij weg.

Afbeelding

**Geplaatst**: 29-05-19 17:48

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-05-19 17:48

Goed hè!!

Weet je, je hebt gewoon heel veel geleerd van wat vorig jaar verkeerd ging, nu weet je beter hoe je hem moet lezen en hij is zelf natuurlijk ook gegroeid.
En het belangrijkste, het vertrouwen ook!
Jij moet alleen zelf nog een beetje vertrouwen krijgen, dat komt wel.

**Geplaatst**: 29-05-19 18:33

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst: 29-05-19 18:33

Wat goed!
Echt super stoer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-19 18:37

Re: [VOLG] arabier Joep - traumaatjes te lijf

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-19 18:37

Ik denk dat wij inderdaad allebei een beetje vertrouwen moeten gaan krijgen. Ik weet inmiddels dat hij niet meer gek doet als ik op ga stappen. Dat vind ik ook niet meer spannend, maar met het sturen en lopen (en dus het geven van extra druk) dat vind ik soms nog even een dingetje. Zeker de eerste paar minuten. Als het dan goed gaat, ben ik ook weer ontspannen.