Lusitana schreef:Het hoeft niet zo persoonlijk te worden.
Normen zijn maar normen, er wordt een keer uit het niets een standaard bepaald, maar dat wil niet zeggen dat elk paard zich daar gelukkig bij voelt of dat elk paard dat het iets anders heeft doodongelukkig is.
Ik denk dat we van achter de computer niet moeten oordelen over situaties zonder alle omstandigheden en de paarden echt te kennen.
Er kan naar iets gestreefd worden, maar het gaat veel meer om het kúnnen bieden dan verplichten.
Je kunt iemand die een paard heeft die andere paarden afmaakt (ja, die zijn er) kwalijk verplichten zijn paard buiten bij andere paarden te zetten, om maar een voorbeeld te pakken. Of een paard met een gebroken been de wei in jagen bij andere paarden, etc etc.
Ben het hier geheel mee eens. Mijn idee gaat inderdaad vooral over kunnen bieden ipv elke paard verplicht in die vrije gang jagen ook al is dat individu er niet bij gebaat.
Vind het een schande dat er toch nog aardig wat stallen zijn die niet aan dat minimum van 4 uur vrije gang en direct sociaal contact kunnen voldoen, dat moet er uit wat mij betreft.
Dat dan niet elk paard daarbij gebaat is moet ook plaats voor zijn. Dus bv dat asociale paard dat de benen breekt van anderen zijn eigen plaatsje bieden zonder andere paarden in gevaar te brengen. Of wel stalrust kunnen bieden voor dat paard met een gebroken been.
Voor die uitzonderingen moeten er wel mogelijkheden zijn, maar laten we eerlijk zijn, dat gaat wel echt over uitzonderingen. Is niet de norm.
Citaat:
Beweging is een must, maar vrije gang is echt niet noodzakelijk.
Het kan heel prettig voor ze zijn en het is wellicht goed voor hun ego, maar het is geen strikt noodzakelijk iets om ze gezond te houden en er is al helemaal geen exacte nuttige tijdsduur aan te plakken.
Het zou heel fijn zijn als het alle paarden wordt gegund, maar als het niet gebeurt is er echt geen man overboord als er genoeg alternatieven zijn en evengoed sociaal contact.
Lijkt mij.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het paarden niet gun.
Hiermee niet geheel en al eens. Denk dat (op medische indicatie na) elk paard gebaat is bij een minimum aan vrije gang. Zeer zeker als tegenhanger van stevig aan het werk zijn. Als we het hebben over topsport paarden of paarden die anders erg veel werk verrichten is ontspanning iets waar ze erg wel bij varen. Ontspanning vinden paarden het beste in een (beperkte) vrije gang. Gewoon lekker hun ding kunnen doen, lekker hangen, lekker liggen, beetje bewegen en vooral wat te knabbelen. Hoeft geen wei van 20 hectare te zijn, hoeft ook geen kudde van 20 paarden te zijn. Maar een maatje waarmee ze goed door een deur kunnen en een beperkte vrije gang is iets waar verreweg de meeste paarden wel bij varen.
Anders kom je op een punt dat het paard altijd wat moet doen als er beweging is, altijd een vraag is (of dat nu gaat om sta eens netjes bij het poetsen tot echt aan het werk). Er amper tot geen "down" time is.
Misschien dat er bij geen vrije gang een ruimere stalmaat aangehouden kan worden, dat daarin dat "vrij" zijn wordt gewaarborgt. Vind de 3 bij 3, of zelfs 3.5 bij 3.5 echt heel erg klein voor veel paarden. Zelfs voor mijn hafjes vind ik 3 bij 3 erg klein (te klein), laat staan voor een reus van 1.60 en groter (wat best vaak voorkomt tegenwoordig). Die kan daarin niet eens even rollen bv. Kan dus niet echt paard zijn in die ruimte. Het is vergelijkbaar met een mens in een wc hokje houden grotendeels.
Als zonder vrije gang bv de stallen 5 bij 5 zouden zijn spreek je al van een heel andere situatie, dan kan ook dat grotere paard daar ontspannen liggen en een klein rolletje maken.
Citaat:
Ik vind het zelf heel belangrijk dat jonge paarden met de neus voor de loodlijn vooruit worden gereden in terrein. Wie doet dat eigenlijk in Nederland? Een paard laten klauteren en over verschillende soorten bodem laten gaan, ook licht omhoog en omlaag?
Ik vind dat je een paard tekort doet als je hem die ontwikkelingsfase tot vastvoetigheid en stevige balans ontneemt en op een (te jong) paard in en krulletje getrokken een beetje in een bak rond laat ploeteren.
Ik kan alleen maar mijn standpunten aangeven en verdedigen waarom ik iets vindt en hopen dat een ander er wat van meeneemt.
Dat is ook een manier om dingen te verbeteren en roept veel minder verzet op dat roepen "he je doet het verkeerd naar mijn mening", want dan dwing je de ander in verdediging en komen er echt geen spontane veranderingen....
Ze moeten het nl uit vrije wil kunnen doen en zelf ook begrijpen waarom iets nut heeft, beter is, etc.
Hier wel weer mee eens. Alhoewel ik me nu ook schuldig heb gemaakt aan simpelweg zeggen dat vind ik echt niet goed. De emotie speelt daarin soms iets teveel een rol.
Maar waar leg je de norm, een wettelijke basis die voorkomt dat dieren zo gehouden worden dat het slecht is voor ze? Goed presteren in wat wij willen staat niet gelijk aan goed voor dat dier.
Daarom ben ik dus voor die minimum eisen, dat daaraan voldaan kan worden en degene die daar niet aan kunnen voldoen verdwijnen. Dat scheelt een hoop discussie en vooral gevallen waarbij er niet aan dat minimum voldaan kan worden en dat maar als is niet zo erg want het mag gezien wordt.
Zo zou ik ook bv graag zien dat paarden wiens tastharen zijn afgeschoren gewoon uitgesloten worden op wedstrijden e.d.. Fijn dat sommige mensen dat er beter uit vinden zien, maar paarden hebben die tastharen nodig om optimaal te kunnen functioneren (het functioneren wordt aangetast door die tastharen weg te halen). Wat wij mooi vinden is een last voor het dier, het is alleen maar dat wij gewend zijn eraan en het daarom er "netter" uit vinden zien. Verbied het, "straf" ervoor (dus diskwalificatie bv op wedstrijden) en na een paar jaar weten wij mensen niet beter en vinden het helemaal niet meer zo slordig eruit zien.
Oh, trouwens, het belangrijkste nog. Gefeliciteerd!!!!