Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
terpentijn schreef:Tsja, dat is het frustrerende, het is niet het zadeltje, het hoofdstel, want dat vindt ze allemaal meer dan okee, of de wil van Khava om te leren, we hebben nu weer te maken met haar onzekerheid en kennelijk vindt zij mij niet vertrouwenwekkend of leider genoeg om die paar honderd meter zonder waanzinnige taferelen mee naar de haar ook bekende poetsplaats en rijbak mee te lopen.
Dat gaat twintig meter goed en daarna begint het (dan begint de achtergebleven Jaopie ook te rennen en te brullen): zó hoog steigeren dat ze bijna achterover klapt, IN de steiger draaien (zit ze dus in de leadrope gedraaid), zijwaarts springen dat ze bijna in de sloot valt, bevriezen maar dan ook echt totaal, of 300 rondjes om je draaien. Met staart er op en neusgaten op paniek.
Ik ben er kotsbeu van.
terpentijn schreef:Ja 't is wat he, dan heb ik al ruim dertig jaar Dobermanns, waarvan een aantal echt niet zo makkelijke pakketjes via de Dobermann Rescue (een opvang voor Dobers die elders niet meer terecht kunnen) en dan sta ik met zo een weerspannige merrie met de handen in het haar...Ongelofelijk.
Maar tsja, een paard is natuurlijk geen hond.
Ik geef het/haar nog niet op natuurlijk.