Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Mkango schreef:Lachen is ook het beste wat je kunt doen om kleine, gekke Cripples.![]()
Waarvoor ze uiteraard heel hippogogisch onverantwoord een snoepje en een knuffel kreeg, want ik vond het zo onwijs cute.
![]()
[ Video ]
Captain schreef:Vooral met die bovenlijn ben ik zó blij! Ze zijn toch vrij gevoelig voor kissing spines en die gekke hoek achter haar schoft vond ik wel wat zorgwekkend, maar die is heel mooi weggetrokken inmiddels!Die vergelijkingsfoto's laten echt goed zien hoe ze al opgeknapt is nu ze een beetje aan het werk is. Goed bezig!
Om daar te komen moet ik eerst door het dorp en ook een stukje waar Auroch niet op de stoep kan (ik laat haar meestal over de stoep lopen, want ik vertrouw automobilisten voor geen meter), dus tot nu toe durfde ik daar niet langs omdat ik echt heel bang ben dat er een of andere randdebiel probeert om me van m'n sokken te rijden als ik haar bij me heb. Nu scheelt het wel als ik ernaast loop dat ik dan uiteraard zelf een soort barrière kan vormen, want een mens zullen ze toch minder snel half aanrijden, maar toch.
Dus in plaats van even twee tellen te wachten zodat ik even snel een inham in kon schieten (zoals je met de auto ook zou doen), reed ze gewoon door en had ik nog geen meter om mezelf tussen haar en de muur van de kerk door te wurmen.
Op die momenten ben ik dus extra blij met een ex-vlakkebaanpaard, want ze gaat zonder problemen door de smalste doorgangetjes - ze is immers gewoon gewend aan starthekken, die vaak ook de flanken van de paarden raken, dus daar heeft ze helemaal niks van, topper.
Uiteindelijk raakte ze nog het meest van streek doordat ze geen gras mocht vreten toen we langs de rivier richting de sluis liepen. 
Als ze iets eng vindt, is haar reactie vooral stilstaan en kijken, en als ze echt een beetje schrikt, blijft het bij een kleine 'shudder' zoals wij ook doen als we schrikken en that's it. Ik laat haar ook gewoon uit aan een stalhalster. 

) en ze deed het super! Langzaam begint ze haar hoofd lekker te laten zakken met rijden, maar je merkt dat ze daarin nog wel kracht mist, dus het gaat van netjes nageeflijk naar ineens richting de grond en dan toch weer even omhoog. In ieder geval probeert ze het, dus A for effort en de rest komt vanzelf.
Vorige week vroeg iemand of ze weer was afgevallen, maar ik had niks gemerkt, terwijl ik wel regelmatig even haar ribben voel. Op de standfoto van vandaag viel het me op dat haar buik vooral wat strakker is, want qua vet is er niets veranderd, maar ze is duidelijk wel gespierder. En als je kijkt hoe die hoek uit haar rug getrokken is, is het ook niet verwonderlijk dat de buikspieren de boel wat meer bij elkaar houden nu, die zijn daar immers voor een groot deel verantwoordelijk voor. 
.


Een deel van deze route is waar ik van de week ook met haar gelopen heb, en ik heb echt genoten, ze is zo lief.
Zelfs toen er wat zeilboten langskwamen en Watson zich even later ineens bijna voor een auto gooide aan het einde van de dijk, gaf ze geen kik.
Dit was dan ook gewoon een ontspanningsritje voor ons allemaal.
. 
Er kwamen twee dames voorbij die de honden aan het uitlaten waren, en één hond keek echt naar Auroch van: oeh, lekker hapje. 



Beperken..... Ik ben er maar wat blij mee. Sleep me een breuk aan al dat ruwvoer en extra krachtvoer
Als het echt gaat groeien, gaat zij op het gras en komen de cobs op de track te staan, maar tot die tijd heeft ze gewoon meer nodig. Ik ben wat dat aangaat echt heel blij dat ik met Saracen samenwerk en dat hun directeur zo’n topmens is! Kreeg zaterdag ook heel lief een voice note dat ik me geen zorgen hoef te maken, dat het helemaal goedkomt.
Hopelijk snel weer lekker in haar vel!
Ze is geen poor-poor doer, maar ze heeft wel meer nodig dan dit. Momenteel ziet ze eruit als een chaser, maar ze is een sprinter/miler, dus als die eruit ziet alsof ze vorige week op Aintree gelopen heeft, gaat er iets mis.
Van de week heb ik een half uur nog zo gezeten na het werken:

). Auroch stond samen met een van de demopony's op de ranch en het duurde uiteraard niet lang voordat ze een kind te pakken kreeg met haar wiebelige bovenlip, haar meest onschuldige uitdrukking tevoorschijn toverde en iedereen om haar hoefjes had gewonden.
Emily was druk aan het uitleggen hoe je hoeven uitkrabt, maar de helft van de kinderen was afgehaakt en stond met Auroch te knuffelen. 


Nadat Maddy even een demonstratie gaf van Aurochs favoriete kunstje, vroegen de meiden die erbij stonden ook of zij een kusje van Auroch mochten, dus Cripples was meteen weer helemaal in de gloria. Helaas begon het hierna te regenen en ze háát regen, dus zodra ze de ruimte had, stond ze met haar kont in de wind en wilde ze niet meer lopen. Toen ik er na een paar minuten toch nog beweging in kreeg, liep ze gedecideerd naar het hek om daar wederom haar kont in de wind te draaien en te blijven staan, clown. 

Ik weet ook wel dat het echt niet wereldschokkend is, maar ik wil dat m'n Crippy er gewoon uitziet als de chubby sprinter die ze is en me tegemoet glimt, en niet als zo'n hoekige chaser.
Het gras dat nog steeds niet aan het groeien is, helpt uiteraard ook niet.
Ben wat dat betreft ook écht heel blij dat ik zo goed overweg kan met de directeur van Saracen, die ik dus gewoon een appje kan sturen voor advies (en geruststellende woorden
). Ik kreeg een van de zakken voer zelfs cadeau van d'r voor m'n verjaardag.
Dat is speciaal ontwikkeld voor dit type paard en om er wat meer vlees op te krijgen (KER, onze partner die dat ontwikkeld heeft, doet hun onderzoek hoofdzakelijk op volbloeden). Ik heb een zak van 20kg gekregen en de verwachting is dat dat voldoende gaat zijn. Op zich is ze ook geen poor-poor doer, maar op een halve schep brok kan een volbloed niet leven. 
klinkt heel goed