Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 19:05

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 19:05

Ik heb er 'gelukkig' nog een op dezelfde stal, dat is goed maar ook weer niet. Ik had er eerst drie op deze stal, nu is eentje verkocht maar staat nog op deze stal en Tara wordt dus nu waarschijnlijk ook verkocht maar blijft in eerst instantie ook.

Al zal ik met dat paard nooit krijgen wat ik nu heb. Hij is niet geschikt voor urenlange sukkel buitenritjes zonder zorgen en wil veel te graag zijn benen strekken om een rustige wandeling te maken. Hoop dit met mijn eigen paard wel te krijgen.

**Geplaatst**: 19-04-16 12:21

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 19-04-16 12:21

Ik begrijp je gevoel, je verstand en je hart zitten nog niet op dezelfde lijn.
Ik denk dat je je beter concentreert op jou en Tara, op stilletjes aan afscheid nemen, dan op die anderen en hun niet-jouw-manier-van-doen. Daar heb je toch geen vat op en je maakt het jezelf enkel moeilijker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-16 12:58

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-16 12:58

Zo is het inderdaad, die balans moet ik nog vinden. Accepteren dat het pijn gaat doen zeg maar.

Voelt heel gek ook om na 11 jaar dromen met een serieuzere blik naar te koop staande paarden te kijken.

**Geplaatst**: 20-04-16 12:05

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 20-04-16 12:05

MorganeR schreef:
Ze zegt dat ze denkt dat ze haar over gaan nemen, maar ze dan wel waarschijnlijk op dezelfde stal blijft staan. Maarja, die zekerheid heb je natuurlijk met verkoop nooit. De eigenaresse lijkt, heel cru gezegd, wel (snel) van haar af te willen.

Tuurlijk mag dat, maar dan nog is het niet makkelijk. De eigenaresse heeft twee jaar lang niks met haar gedaan en nu opeens wel en dat voelt raar.

Over dat eigen paard, het is nog maar de vraag wanneer dat komt... Mijn ouders eisen steeds uitstel en blijven bezig met "maar wat als je over een jaar geen tijd/geld meer hebt". Ja... Zo blijf ik bezig en neem ik nooit een paard. Nu eisen ze bijvoorbeel dat ik eerst een jaar studeer, en ik kan in oktober pas beginen. Dan zullen er wel weer andere excuses zijn...

Ik klaag ook zeker niet bij de eigenaresse, dat heeft geen nut. Maar het van me afschrijven en tips vragen misschien wel.

Om heel eerlijk te zijn, net als jij steeds meer georiënteerd raakt op het gebied van paarden.
snappen je ouders steeds meer wat de inpact van een paard op je leven kan zin.

Je hebt op zich een mooi spaarpotje, maar dat in het achterhoofd houdend,
je spaarpotje is 1/5 van de gemiddelde studieschuld die iemand na zijn studie overhoud.

Je zit op een moment in je leven dat er veel gaat veranderen.. studie, misschien zelfs op jezelf wonen? andere leeromgeving, nieuwe mensen. Je heb nu nog geen volledig zicht op wat dat met je leven gaat doen.

Ik begrijp dat je ouders zeggen, eerst eens kijken hoe je studie verloopt en hoe jij je in die periode ook ontwikkeld, qua interesses, qua sociaal leven, maar ook hoeveel tijd en moeite de studie eventueel vergt en welke keuzes je daarbij maakt.

'Maar wat als je over een paar jaar geen geld meer hebt' wuif je zo van tafel eigenlijk.. En die reactie is ook zo vertrouwen opbouwend voor je ouders. Studie kost handen vol geld, niet voor niets zijn studieschulden zo hoog. Het zou zo maar kunnen zijn dat je je spaarpotje ergens halverwege je studie moet missen omdat er hogere kosten waren dan verwacht.

Ook het 'Zo blijf ik bezig en neem ik nooit een paard/ dan zullen er wel andere excuses zijn'. Zijn leeftijdsgebonden (hoop ik). Immers na je studie als je niet meer afhankelijk bent van je ouders kun je doen en laten wat je wilt. Dus als je een eigen huisje hebt en een baan, en alle kosten van je levensonderhoud kunt dekken, dan zou het kunnen zijn dat je geld overhoud voor een paard, of niet.

Het is iets waar je serieus over moet nadenken, want als je volgend jaar een paard koopt en vervolgens een huisje huurt maar slecht aan werk, of laag betaald werk hebt, dan zul je hoogstwaarschijnlijk je paard weg moeten doen, of geen spaarpot meer hebben voor onvoorziene zaken.

Je kunt rustig naar te koop staande paarden blijven kijken en je oriënteren.. maar schuif de argumenten van je ouders niet terzijde met een 'er is ook altijd wel wat' gevoel.. want zij proberen een verstandige volwassene los te laten in de maatschappij straks.. Zij willen dus wel het gevoel hebben dat ze niet hun dochter de wereld insturen met een zware financiële last, terwijl bijvoorbeeld het levensonderhoud al bijna meer kost dan dat je binnenharkt.

**Geplaatst**: 20-04-16 12:19

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 20-04-16 12:19

Ik kan het van beide kanten begrijpen, de kant van je ouders, maar ook jou kant. Ik heb enkel maanden geleden (vlak voor mijn 30e verjaardag) pas een eigen paard gekocht. Voor die tijd had ik óf geen geld, óf was mijn leven nog te veranderlijk, waardoor ik niet wist wat dat met mijn tijd/energie/geld ging doen.

Ik ben heel blij dat ik heb gewacht, omdat dit voor mij echt het juiste moment was. Maarja, als jij dat gevoel nu ook hebt, dan is het natuurlijk heel lastig om te wachten! Is het een idee om nog eens met je ouders te gaan praten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-04-16 12:42

Geplaatst door de TopicStarter : 20-04-16 12:42

Over de studie schuld: ik ga in Duitsland studeren en heb tegen de tijd dat ik begin (in oktober) mijn volledige studie kosten bij elkaar gespaard, en nog blijft er 10000 over voor een paard. In Duitsland kost studeren namelijk maar zo'n 500 per jaar, alles (boeken, ov, studiegeld) meegerekend.

Ik werk op dit moment een fulltime baan (iedere werkdag 12-9) en weet dus precies hoe ik het in kan en moet delen. Ik houd nu meer dan genoeg tijd over voor twee verzorgpaarden die zo goed als mijn eigen zijn qua tijd lasten.

**Geplaatst**: 20-04-16 14:21

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 20-04-16 14:21

Sja, ik kocht mijn eerste paard toen ik 17 was, net voor ik ging studeren. Nooit problemen mee gehad omdat ik mijn droom voor de rest plaatste en mijn leven daarrond ging draaien. Als je weet wat je wilt, hoeft het echt geen probleem te zijn dat je leven nog niet is uitgestippeld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-04-16 14:36

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 20-04-16 14:36

Tieneke, jij verwoordt precies hoe ik er ook over denk.

**Geplaatst**: 20-04-16 14:50

Geplaatst: 20-04-16 14:50

maar wat is het grote probleem nu precies met eerst naar je ouders toe aantonen dat alles goed verloopt rondom de studie voor je een paard aanschaft?

want 500 euro per jaar.. is exclusief levensonderhoud, woonlasten, energiekosten, verzekeringen en sociaal studentenleven (hoeft niet dat je daaraan gaat deelnemen, maar kan wel.. en ook dat weet je nog niet zeker).
dat alles moet je na je studie kunnen dragen..

blijft de vraag overeind.. wat zou er nu gebeuren als je na je studie het paard niet meer kunt veroorloven.. Want Zoals tieneke aangeeft, droom voor de rest plaatsen.. dat houd dan ook in.. paard boven studie als studie meer tijd zou vergen dan je zou verwachten? En niet iedereen heeft direct een passende functie of loon, of een huisje dat betaalbaar is.

kun je dan alsnog afstand doen van een paard? want als je het nu moeilijk vind om te wachten, dan is afstaan omdat je het niet kunt bolwerken of combineren natuurlijk helemaal teveel?

het hoeft geen probleem te zijn dat je je leven niet hebt uitgestippeld..
maar het kan wel behoorlijke issues geven als je op een verkeerd moment verkeerde keuzes maakt..
Je hoeft je leven niet uit te stippelen, maar er serieus over nadenken wat voor gevolgen dingen kunnen hebben, dat is volwassenheid. En in mijn ogen duwen de ouders van TS haar in die richting (na denken en keuze pas maken op het moment dat je meer inzicht hebt in de komende vier jaar). daar lijkt mij ook niets mis mee

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-04-16 15:19

Geplaatst door de TopicStarter : 20-04-16 15:19

Woon kosten zal ik niet hebben, ik ga namelijk niet op kamers.

Verder is wachten gewoon verdomd lastig als je weet dat je er klaar voor bent en dat het kan.

**Geplaatst**: 20-04-16 15:32

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 20-04-16 15:32

Er is niks mis met het feit dat haar ouders haar daarover laten nadenken. Maar ik denk zelf liever in oplossingen dan vooraf in problemen. Het enige wat op voorhand duidelijk op orde moet zijn, zijn imo de financiën en natuurlijk moet je een realistisch plan hebben van de praktische kant.
Maar verder zal een paard altijd verandering in je leven geven en hoe geëngageerd je bent, kan je op voorhand verder moeilijk bewijzen. Ik denk dat het ook een stukje vertrouwen geven is dan.

Ik ben twee jaar geleden op twee weken van 1 naar 0 (overleden) naar 1 naar 2 paarden gegaan. Naar twee paarden was voor de paarden het beste, maar voor mij ook een sprong in het onbekende, zeker met mijn chronische ziekte. Het heeft moeite gekost en dat doet het nu nog, maar god, wat ben ik dankbaar voor de rijkdom waarmee ze elke dag mijn leven vullen. En dat ik dit voor mezelf sinds mijn 17de heb waar gemaakt, daar heb ik nooit spijt van gehad.

**Geplaatst**: 20-04-16 17:51

Geplaatst: 20-04-16 17:51

Ik denk dat als je heel eerlijk naar jezelf (en naar je toekomstige paard) bent, je diep van binnen echt wel weet of je er klaar voor bent, of dat het een soort bevlieging is. Het blijft altijd spannend, maar als je er heel goed over na hebt gedacht en kritisch het budget aanschaf/kosten/etc. hebt bekeken, moet je toch een keer de knoop doorhakken. Je kan nooit overal op voorbereid zijn, niemand kan in de toekomst kijken en als er echt iets heel ingrijpends gebeurt, dan zie je op dat moment wel weer wat de opties zijn.

Mijn ouders zijn ook altijd heel kritisch geweest en dat was prima, omdat je dan nogmaals alles bekijkt, soms vanuit een andere invalshoek. Maar uiteindelijk ben ik de gene die het paard betaalt en ik ben de gene die elke dag naar stal moet. Mijn ouders zijn geen paardenliefhebbers en zien voornamelijk hoge(re) maandlasten en een hobby waar heel veel tijd in gaat zitten. Maar zoals m'n pa op een gegeven moment zuchtend zei: "Je moet het zelf weten, je bent al een tijd uit huis en jij weet als geen ander hoeveel tijd en geld het gaat kosten..."

Ik vind het heerlijk, heb nog geen dag spijt gehad en geen enkele euro die ik aan mijn paardje heb besteed voelt als weggegooid geld. Om het even heel gek te zeggen: waar vriendinnen rammelende eierstokken kregen en alleen maar aan baby's konden denken, kon ik alleen maar denken aan hoe graag ik een paard wou :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-04-16 19:07

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 20-04-16 19:07

Hahaha dat laatste _O-

Mijn vriendinnen grappen ook altijd over mij, waar zij dromen over hand in hand over het strand droomde ik van mijn voetafdrukken en hoefafdrukken naast elkaar in het zand :')

Die knoop moet inderdaad een keer doorgehakt worden, en dat gaat misschien inderdaad beter met een eigen kamer/huis. Dit zie ik mezelf echter niet doen, aangezien het ov gratis is en ik graag treinreis, en het maar een uurtje met de trein is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-16 23:19

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-16 23:19

Ik heb het voorstel gekregen om tara 1 of 2 jaar op proef te hebben, en mijn ouders stemmen hier ook mee in. Mijn eigen verstand zegt doe het niet, aangezien ik niet weet of zij mijn droompaard is als eigen paard, en ik van niemand afhankelijk wil zijn.

Daarnaast weet ik dat ik dan nog steeds niet alleen op buitenrit zou kunnen, en daarmee dus net zo veel heb als ik nu gratis heb.

Of zouden jullie het toch meer overwegen?

**Geplaatst**: 30-04-16 23:27

Geplaatst: 30-04-16 23:27

Ik zou naar je verstand luisteren. Als ik het allemaal een beetje goed begrepen hebt ben je eigenlijk niet opzoek naar zo'n paard en dat kan ik heel goed begrijpen. Het is toch een wat ouder dier met hier en daar wat minpuntjes. Als je gevoel/verstand zegt dat je het dier toch niet zou willen kopen heeft een proeftijd ook niet zoveel zin. En om heel eerlijk te zijn zeg dat je 2 jaar op proef krijgt dan is het paard dan 23 jaar. Denk dat je beter naar een paard gaat uitkijken waar je wel voor 100% een goed gevoel bij hebt. Het is en blijft een dure hobby.
En wat je zelf ook aangeeft als je dan als nog niet op buitenrit mag en zal verder ook weinig veranderen dan is de eigenaar alleen maar goed af want ik neem aan dat alle kosten dan wel voor jouw rekening mee komen. Lijkt me toch niet helemaal fair als je dan als nog niet de beslissingen mag nemen.

**Geplaatst**: 01-05-16 07:06

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 01-05-16 07:06

Ik heb het idee dat jij heel goed weet wat je wilt maar dat je vooral de lieve vrede wilt bewaren en niemand wil teleurstellen. Kies voor jezelf, ga voor jouw droom.
Misschien moet je even wat meer afstand van alles nemen. Een maand niet naar stal gaan. Soms helpt afstand nemen om alles wat beter te overzien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 07:34

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 07:34

XLeandrosX schreef:
Ik heb het idee dat jij heel goed weet wat je wilt maar dat je vooral de lieve vrede wilt bewaren en niemand wil teleurstellen. Kies voor jezelf, ga voor jouw droom.
Misschien moet je even wat meer afstand van alles nemen. Een maand niet naar stal gaan. Soms helpt afstand nemen om alles wat beter te overzien.

Dit doe ik enigszins sowieso al. Ik doe namelijk nauwelijks nog wat met tara. Ik kan helaas niet zomaar ff niet naar stal gaan, want ik heb de verantwoordelijkheid over een ander ouder paard dat nogal wat kwaaltjes heeft, die ik goed in de gaten houd omdat de eigenaresse niet zo vaak naar stal kan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 07:40

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 07:40

Tigra_ schreef:
Ik zou naar je verstand luisteren. Als ik het allemaal een beetje goed begrepen hebt ben je eigenlijk niet opzoek naar zo'n paard en dat kan ik heel goed begrijpen. Het is toch een wat ouder dier met hier en daar wat minpuntjes. Als je gevoel/verstand zegt dat je het dier toch niet zou willen kopen heeft een proeftijd ook niet zoveel zin. En om heel eerlijk te zijn zeg dat je 2 jaar op proef krijgt dan is het paard dan 23 jaar. Denk dat je beter naar een paard gaat uitkijken waar je wel voor 100% een goed gevoel bij hebt. Het is en blijft een dure hobby.
En wat je zelf ook aangeeft als je dan als nog niet op buitenrit mag en zal verder ook weinig veranderen dan is de eigenaar alleen maar goed af want ik neem aan dat alle kosten dan wel voor jouw rekening mee komen. Lijkt me toch niet helemaal fair als je dan als nog niet de beslissingen mag nemen.

Zo denk ik er inderdaad ook over. Mijn ouders zijn helemaal fan van het idee en zouden dat opeens wel toestaan, omdat ze denken dat ik precies weet wat ik aan haar heb en dat ik haar altijd terug kan geven. Natuurlijk speelt het ook mee dat ik tara met toebehoren gratis over kan nemen maar een nieuw paard zou moeten kopen. Daardoor denken ze dat een nieuw paard per definitie duurder is (weet niet of het paard ziek is, een jong paard is altijd duurder (?)), maar ik geloof dat tara qua ouderdomskwaaltjes uiteindelijk duurder zal zijn.

Daarbij komt nog dat ik nu geen halsoverkop beslissingen wil nemen over een dier dat ik misschien nog 10/20 jaar heb.

**Geplaatst**: 01-05-16 07:41

Geplaatst: 01-05-16 07:41

Waarom proeftijd als je toch al weet dat je dit paard niet wil overnemen?
Wees dan duidelijk en eerlijk naar de eigenaar (en het paard) toe, en laat haar dit paard aan andere mensen geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 07:47

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 07:47

Sassy schreef:
Waarom proeftijd als je toch al weet dat je dit paard niet wil overnemen?
Wees dan duidelijk en eerlijk naar de eigenaar (en het paard) toe, en laat haar dit paard aan andere mensen geven.

Oh, vergeten erbij te zetten. Dit aanbod kwam gisteren van mijn ouders, niet van de eigenaresse. Ze willen mij toch mijn droom geven maar de risico's verminderen. Maar de eigenaresse heeft een jaar geleden iets soortgelijks aangeboden. Vandaar.

**Geplaatst**: 01-05-16 07:51

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 01-05-16 07:51

Eigenaresse is nu toch al bezig met andere mensen, en jij wou het paard toch niet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 07:52

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 07:52

Sassy schreef:
Eigenaresse is nu toch al bezig met andere mensen, en jij wou het paard toch niet?

Ja dat klopt.

**Geplaatst**: 01-05-16 07:55

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 01-05-16 07:55

Dan zou ik als ik jou was het paard ook de kans geven op een fijne oude dag bij iemand anders.
Mijn idee...

Ga voor jezelf dan op je gemak rondkijken voor een paard waar je geen twijfels bij hebt.
Bij twijfel zeg ik altijd niet doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 07:59

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 07:59

Sassy schreef:
Dan zou ik als ik jou was het paard ook de kans geven op een fijne oude dag bij iemand anders.
Mijn idee...

Ga voor jezelf dan op je gemak rondkijken voor een paard waar je geen twijfels bij hebt.
Bij twijfel zeg ik altijd niet doen.

Dat doe ik ook zeker. Denk dat ik last heb van het "forbidden fruit" effect. Dus ze was er altijd en ik had geen drang of idee haar over te nemen, maar nu ze misschien weggaat wordt het interessant(er).

**Geplaatst**: 01-05-16 08:59

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 01-05-16 08:59

Die eigenaresse heeft toch ook niets aan een proeftijd, want dan bestaat dus de kans dat ze het paard na 2 jaar terugkrijgt,terwijl ze er dan misschien geen plek of geld meer voor heeft en het paard dan nog ouder is zodat het nog moeilijker wordt er een nieuwe eigenaar voor te vinden.Normale proeftijd is enkele weken!