Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-06-11 18:36

Geplaatst: 09-06-11 18:36

maikeltje schreef:
Kan jouw merrie de gebreken die ze heeft niet vererven aan een evt veulen?

Die kans is bestaat inderdaad. De meeste van haar problemen zijn verklaarbaar en hebben normaal geen erfelijke basis, maar 100% zeker ben je natuurlijk nooit. + Dat het natuurlijk ook de vraag blijft of het veulen tijdens de dracht niet beïnvloed wordt door de merrie haar gezondheid. Maar de grootste problemen komen voort uit een blessure in haar jeugd. En zal ze dus niet vererven.

**Geplaatst**: 09-06-11 23:42

Geplaatst: 09-06-11 23:42

He LS!!!

Ik ken je verhaal natuurlijk wel zo'n beetje... maar het zo te lezen is wel weer ff heftig.
en ik blijft het knap vinden dat je er zo voor het geknokt en nog altijd doet.
En wat leuk dat je haar gedekt hebt!!!!

Beetje raar dat mensen het pijnlijk vinden... logisch dat het soms pijnlijk is, toch? het gaat in sommige gevallen over de dood... ik vond het vreselijk dat ik zomaar kon bepalen of ik mijn paard liet doorsukkelen of dat ik een einde aan zijn leven kon maken. Ik heb daar heel veel moeite mee gehad. en ik snap ook als mensen vinden dat dat misschien egocentrisch was. Dat ik een rijpaard wilde en toen Jasper daarvoor niet meer kon dienen, hem in liet slapen. Een ander had dat misschien anders gedaan.

Maar je kent je eigen paard niet zo als buitenstaanders. Iemand moet zelf zo ver zijn om een goede beslissing te maken, waar die zich goed bij voelt.

**Geplaatst**: 09-06-11 23:49

Geplaatst: 09-06-11 23:49

Helemaal waar driebergen.
De eigenaar kent zijn of haar paard het beste en op een gegeven moment kom je op een punt dat je zelf vind dat het genoeg is geweest. Juist omdat het om de dood gaat, iets onomkeerbaars, mag niemand anders je een beslissing aan praten. Want je bent zelf degene die ermee moet dealen.

**Geplaatst**: 09-06-11 23:53

Geplaatst: 09-06-11 23:53

Via Blensink en Maikeltje ben ik in dit topic terecht gekomen, kende het bestaan nog niet

Ik ben dus de vriendin van Maikeltje wiens merrie gisteren ingeslapen is. Ik heb nog maar vluchtig gelezen (moet eigenlijk naar bed

), maar kom nog uitgebreid terug

Dit was mijn mooie merrie 3 weken geleden
Afbeelding

En hier een paar jaar terug met Maik's dochter, de schat cq prinses

Ik ga alles nog lezen maar wil vast bedanken voor jullie virtuele knuffels, en special thanx to Maik dat ze me bij wilde staan. Maik, als het voor Vic zover is doe ik dat ook voor jou als je wilt :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-11 00:01

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-11 00:01

krackertje wat fijn dat je in je bericht een beetje uitlegt dat niet alle fokkers gelijk zijn.
Super dat jullie deze weg hebben gekozen voor jullie merrie.
Ik zeg ook als de verzekering zo lang op zich laat wachten en Flash gaat achteruit dat ik niet langer af ga wachten.
Dat het geld mij ook niet interresseerd.
Flash is belangrijker dan elke euro op de wereld.

judith_irene wat fijn dat de einschuss weg is en hopelijk blijft dat zo.
Houd het been altijd goed in de gaten op wondjes of dergelijke.
Ik hoop dat je nog heel lang van je gezonde paard mag genieten.

Marit dank je wel voor je berichtje.
Ik heb nog geen datum maar denk dat het binnen één of hooguit twee weken over is.
Fijn dat jouw zorgenkindje van zijn pensioen staat te genieten.
Dat is je oudere paard hoop ik.
Hoe gaat het met Sam?

Lindy1982 heb net je topic gelezen.
Verschrikkelijk, heel veel sterkte :(:)

.

Luckystory als je je paard leert kennen door de vele ups en dows weet je wanneer het moment daar is.
Flash geeft het zelf aan dat ze moe is om verder te vechten.
Mijn vriend was eerst van mening we gaan door tot het uiterste (heeft nogal rare denkwijze) en dan word ze slechter maar is nog wel in ons midden.
Nu ik hem erop wijs om goed te kijken naar Flash ziet hij het ook, en dan wetend dat het nooit meer goed word en elke keer een graad erger dan is de beslissing ineens niet meer zo heel erg moeilijk.
Dat zou niet eerlijk zijn tegenover Flash maar ook niet tegenover onszelf.
Leer later maar eens om te gaan met het idee dat de beslissing veel eerder genomen had moeten worden.
En dat je dier ontzettend heeft geleden, mijn god dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven en volgens mij nooit meer een normaal leven kunnen leiden.
Jouw verhaal lezend denk ik dat je het goed doet, zolang jij goed kijkend naar je paard het niet ziet aan je paard is er niets aan de hand en kun je voor haar doorgaan.
Ze geven het echt aan als het genoeg is dat heb ik duidelijk gezien deze maanden.
Ook al is ze op het moment gelukkig weer redelijk, kijkt weer normaal uit haar ogen en vandaag had ze zelfs weer praatjes

.
Het is jammer dat het vorig jaar bij Flash niet gelukt is haar te laten dekken.
Dit had ik inderdaad ook besloten uit egoisme

, wilde een veulen van haar omdat ik wist dat het vroeg of laat over zou zijn.
Ook dachten mijn da en ik dat het goed zou zijn ivm met hormonen.
Maar het mocht niet zo zijn, nu achteraf gezien ben ik blij dat de natuur nee gezegt heeft.
Want de afgelopen drie maanden heeft ze het zwaar gehad en dit was dubbel zo zwaar geweest als ze drachtig was geweest.

mariska32 lief van je dat je me verdedigd.
Fijn dat je niets te melden hebt dat is een goed teken.
Je hond en ook Bob gaan goed op het moment, super!!

maikeltje schreef:
Rocymax, het is gebeurd en ik heb besloten om dit voor mezelf te houden uit respect voor de eigenaresse als je het niet heel erg vindt. Het valt me zwaarder dan ik dacht, achteraf gezien

Een hele dikke knuffel voor jullie beide.
En ik heb inderdaad genoeg aan jouw ervaringen gehad die je eerder hebt geschreven hier.
Hopelijk kunnen jullie het snel en plekje geven.
Heel veel sterkte :(:)

En Maik wat een knappe dochter heb je zo te zien al helemaal gek op paarden.
Zie ineens dit kleintje met de appel en de tekening aan komen lopen voor me

Marianne ze loopt inderdaad een beetje raar door dat dikke been, dit is overigens altijd wel een beetje geweest.
Ook heeft ze ontzettende x benen wat het ook niet makkelijker maakt

.
En sinds een week of drie heeft ze een pijnlijke knobbel aan haar goede achterbeen.
Een aantal dagen heeft ze daar ook mee gekreupelt.
Vandaag liep ze ook een klein beetje onzuiver met haar goede been ondanks dat haar slechte been weer iets minder dik was vandaag.
Mijn da zei dat ze zich waarschijnlijk bezeerd had, maar maak me nu toch zorgen dat het na de vele ab kuren niet weg is.
Ben dus bang dat de lympfangitsch nu over gaat slaan naar haar andere been.
Omdat bij haar slechte been het sinds vier maanden tot aan haar tepel dik werd.
Ik ben nog steeds aan het afwachten op een berichtje van de verzekering.
Mijn da is tot maandag weg.
Persoonlijk denk ik dat het binnen twee weken wel gebeurd is.

Maartje83 wat een verhaal ook.
Flash verloor ook hele plukken haar bij haar eerste aanval van piroplasmose.
Op de foto in mijn profiel is het niet goed te zien maar zag er niet uit.
Het zwalken en door de benen zakken had ze ook.
Maar blijkbaar had jouw paard het niet want dat moet in de bloedonderzoeken wel naar boven komen.
Wat geweldig dat hij helemaal is opgeknapt.
Ik hoop dat je nog heel lang van hem (gezond) mag genieten.

driebergen om eerlijk te zijn als je paard niet als rijpaard kan dienen maar verder gelukkig en pijnvrij is had ik hem niet in laten slapen.
Mijn hemel had ik deze beslissing maar.
Paarden hebben is niet alleen het rijden.
Ik kan al gelukkig worden naast haar in de wei zittend luisterend naar het gesmak van elk groen sprietje wt ze binnen weet te halen.
Omg, daar ga ik weer

.........................................

Hai Ellen,
Wat fijn dat je hier ook me komt praten.
Wat een prachtige merrie had je!
En jullie lijken me ook een bijzondere combinatie, meid wat moet dit moeilijk voor je zijn :(:)

Hopelijk gaat het een beetje met je.
Een hele dikke knuffel, ik hoop dat je een beetje kunt slapen.
Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 10-06-11 00:02

Geplaatst: 10-06-11 00:02

@L&: Heel graag

En geen dank, ik vond het een eer om je bij zoiets ingrijpends bij te mogen staan

**Geplaatst**: 10-06-11 00:15

Geplaatst: 10-06-11 00:15

@blensink: wij hebben zelf een ponietje en die wilde mijn dochter ruilen tegen "omapaard" van L&. Daar was ze helemaal verliefd op

Ze redeneerde dinsdag bij het afscheid ook weer zo typisch, ze hoopte dat het andere paard van Ellen nooit een opapaard zou worden want dan hoefde die ook nooit dood te gaan :')

Kinderlogica

Ik hoop dat de verzekering snel van zich laat horen. Het is gewoon fijn om alvast maar groen licht te hebben en dan hoeft het nog niet per direct te gebeuren maar dan is dat in ieder geval vast rond en heb je daar geen kopzorgen meer van :(:)

**Geplaatst**: 10-06-11 01:03

Geplaatst: 10-06-11 01:03

Sterkte Maikeltje en IkbenEllen...

driebergen schreef:
He LS!!!

Ik ken je verhaal natuurlijk wel zo'n beetje... maar het zo te lezen is wel weer ff heftig.
en ik blijft het knap vinden dat je er zo voor het geknokt en nog altijd doet.
En wat leuk dat je haar gedekt hebt!!!!

Ha 3^^

Lang geleden!
Absoluut erg fout van mij hoor, dat dekken.

Maar ach, ik wil maar 1 ding en dat is mijn rijpaard terug hebben.
En aangezien dat dat niet kan, wil ik het best mogelijke alternatief!
Klonen is nog wat te duur tegenwoordig...
Dus gave (en gezonde!) hengst erop en nu vooral hopen dat ze mijn lieve veulentje nog 10 maanden bij haar wil houden.
En heftig, ach na een tijd went het. Maar ik was het zo beu om met haar in dat negatieve gedoe te blijven zitten.
Ik was er zo ontzettend klaar mee! Dus ik probeer dat echt gewoon los te laten en ik zie wel wat ervan komt.
Maar nu heb ik tenminste weer iets om naar uit te kijken.

(Al moet ik wel eerlijk toegeven dat de stress of het allemaal wel goed gaat, momenteel nog even overheerst.)

Ik heb er wel respect voor hoor, dat jullie kunnen beslissen dat het echt genoeg geweest is.
Maar ik weet van mezelf dat ik daar heel ver in ga. Ik heb nog een oude pony-merrie lopen die er nog 10 keer erger aan toe is. Zwaar atactisch en kreupel en in de winter heeft ze het altijd moeilijk. 99% van de mensen hier op bokt, zouden die merrie al ingeslapen hebben. En toch heb ik met mijn DA de afspraak dat ze pas komt om er een einde aan te maken wanneer die merrie echt niet meer kan opstaan. En dan sta ik eerst nog te trekken en te sleuren om haar alsnog overeind te krijgen. Voor één of andere reden vind ik die pony nog veel te sterk om haar te laten gaan. Die doet het echt echt puur op karakter. En daar heb ik respect voor.

En met haar heeft het weinig te maken met emotie. Ik heb haar enkele jaren geleden opgevangen op vraag van een paardenmelkerij. Anders was ze toen al geslacht. En toen was ze al zo slecht. Ik sta daar dus behoorlijk rationeel tegenover. Maar ik zie iets in haar, waardoor ik het niet kan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-11 01:48

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-11 01:48

maikeltje gefeliciteerd met je verjaardag!
Maak er een fijne dag van. $*\o/*$
Ah hoe lief van je dochter dat het andere paard geen opapaard mag worden

.

Ik hoop ook dat de verzekering snel wat laat horen, niet omdat ik wil dat het dan snel over is maar ik maak me toch wel zorgen dat het been niet echt stabiel gaat blijven voor lange tijd.
Ook die knobbel op haar andere been zit me niet lekker.
En ik wil echt niet zoals Luckystory smorgens bij Flash aankomen en haar levenloos in haar wei te zien liggen met veel pijn en niet wetend hoelang ze daar al gelegen heeft.
Dan een uur bij haar staan zonder iets te kunnen doen en wachten op de da.
Dat verdient mijn Flash niet

Zo wilde Ernesto mij 5 jaar verrassen met een lang weekend Parijs.
Had alles geregeld zonder dat ik het wist, hij had de zaak in goede handen gegeven en een vriend gevraagd om voor Flash en Senna (thuis) te zorgen.
Had onze koffer ingepakt (daar sta ik nu nog steeds van te kijken

).
Toen hij zei we gaan (waren aan het werk) en ik stapte in de auto en zag de koffer, zei ik we gaan .........
Hij zei ja naar Parijs, helemaal blij en opgewonden.
Ik zei wat met het vliegtuig en Ernesto zei ja.
Ik vroeg hoe laat is de vlucht, gelukkig was het 11.00h en de vlucht was om 17.00h.
Ik zei oke nadat hij verteld had dat alles geregeld was, maar wilde uiteraard nog wel even langs Flash.
Toen we bij Flash aankwamen, lag ze met een zware koliek in de wei

Heb haar omhoog gebracht en Ernesto gezegt mijn da te bellen.
Een anderhalf uur hebben we staan te vechten.
Wat was dit ontzettend moeilijk, zo klein als ze was maar zo ontzettend lam en zwaar.
En voordat mijn da eindelijk kwam leken er wel dagen voorbij te zijn gegaan.
Mijn da had haar redelijk snel weer goed gelukkig.
En zei dat we rustig met vakantie konden gaan en dat ze geen volgende aanval zou krijgen.
Ik durfde dat absoluut niet.
We hebben onze reis geannuleerd en zijn tot op heden nog niet naar Parijs gegaan.
Vanaf dit moment was het eigenlijk al duidelijk dat we beter niet weg konden gaan.
Flash is altijd ziek geworden als ze ergens anders stond omdat we met vakantie gingen.
Er zijn hier mensen die beweren dat ze nergens zo gelukkig is als in haar eigen wei met mijn verzorging.
Aan één kant voel ik me schuldig, maar aan de andere kant moet je er natuurlijk ook wel eens tussenuit met je partner :+:

.
Zeker als deze niets met paarden heeft van reizen houd en elke dag (een of meerdere keren) meegegaan is naar Flash.
Op vakantie zijn we in deze 6 jaar 4 keer 2 weken geweest.

Luckystory als je pony kreupel loopt komt dat door pijn en eerlijk gezegt vind ik het niet eerlijk als ze al oud is om haar met deze pijn door te laten lopen.
Dacht eerst dat ik je snapte maar ik vind dit laatste berichtje niet echt prettig klinken

.
Je zegt dat je haar niet wilt laten overleven door emotie.
Maar wat dan wel, vind je het leuk?
Hoe kun je nou in godsnaam gaan afwachten totdat het dier helemaal niet meer kan.
Wil graag dat je me dit uitlegt.
Want dat snap ik echt niet.

**Geplaatst**: 10-06-11 10:23

Geplaatst: 10-06-11 10:23

blensink schreef:
Wil graag dat je me dit uitlegt.
Want dat snap ik echt niet.

Ik zal een poging doen:

T'is die pony zelf denk ik. Moest ik haar laten afmaken, het zou voelen alsof ik haar leven steel ivp dat ik haar een dienst bewijs.
Dat ponietje is echt zo'n felle kleine overlever, een plantrekker. Als het gras op de wei te kort is naar haar zin, dan kan ik haar gaan zoeken 2 weides verderop, terwijl de andere paarden nog allemaal netjes achter de draad staan. Die zorgt behoorlijk goed voor zichzelf en doet echt gewoon vierkant haar zin. Als je haar aan een koordje hebt en die zegt 'salut ik ben weg', dan kan je haar uitwuiven want je houdt haar dan echt niet. Ze is nu 20 en is ook nooit van particulieren geweest maar komt van een groot fokbedrijf waar ze in de kudde liep. Ze is een C-pony, maar in haar jonge jaren commandeerde ze daar de warmbloeden rond.
Ik kreeg gewoon op een dag telefoon met de vraag "Ze staat op de camion, rijden we door naar het slachthuis of mogen we ze komen brengen?" Tja... Het feit dat er omwille van haar gebeld werd, spreekt trouwens ook voor haar. Het is een groot bedrijf en ze maken daar normaal wel voor minder een paard af en maken er een stuk minder woorden aan vuil. Ik krijg echt niet elke maand zo'n telefoontje.

Dit is haar trouwens: http://www.youtube.com/watch?v=KCUneZ01Wz0 Daar had ik haar een maand ofzo. Momenteel loopt ze iets beter en sleept wat minder met dat been. (Als de osteo geweest is, gaat dat namelijk beter.)
Ik was ook geschokt toen ze net hier was. Ik had haar zo erg niet verwacht.(Naar verluid had ze het de weken daarvoor ook heel zwaar gehad in de grote kudde en werd ze onder de voet gelopen omdat ze niet mobiel genoeg meer was. Dus ze hebben dan gewacht tot haar veulen gespeend was en dan moest ze echt weg.) Ze heeft de eerste 3 weken 3/4 van de tijd plat tegen de grond gelegen en stond alleen op om te eten en te drinken. Alsof ze 3 weken rust in te halen had. En daarna heeft ze zich herpakt en nu zie ik haar eigenlijk maar occasioneel liggen.
Ik heb daar toen ook uiteraard meteen mijn DA bijgehaald om te weten wat of hoe. Had die toen gezegd van haar af te maken, had ik het waarschijnlijk wel gedaan. Maar die zei dat dus niet. Er zijn spieren afgescheurd in haar linker achterbeen, waardoor dat been niet meer klopt en de coördinatie weg is. Daarom dat ze ermee sleept. En haar zenuwen zijn beschadigd. En door haar manier van lopen en evenwicht houden, overbelast ze de gewrichten, pezen en banden in haar 'goede' been. Maar eigenlijk kan ze daar behoorlijk mee uit de voeten.
Ze is ook al jaren in deze staat en heeft zelfs nog 3 veulens gehad terwijl ze al zo was. Dus ik denk dat die gewoon geleerd heeft om dat kreupele lichaam van haar te gebruiken zoals het nog kan? Die galoppeert ook nog (of toch iets wat er voor door moet gaan) en doet mee gek met de andere paarden. DA zei dat pijn voor haar relatief was en dat ze duidelijk perfect zelf wist wat haar beperkingen zijn. Dat het voor ons pijnlijker was om naar te kijken dan dat die pony er last van had. En dat ik haar moest laten lopen zolang ze nog zelfstandig kon gaan liggen en rechtstaan. En dat kan ze nog dus ze loopt hier nog steeds.
Dat is nu ook de regel die we met haar volgen. Ze moet het zelf doen. Een osteo-behandeling zo nu en dan en wat antibiotica als ze ziek is ofzo, dat kan ze krijgen. Maar bij al wat meer ingrijpend is, houdt het ook op.

Dus zoals ik voordien al schreef, het is niet altijd duidelijk waar je de grens trekt.
Als je je gezonde rijpaard opeens in zo'n conditie tegenkomt, dan zal je minder twijfelen, vermoed ik.
Maar die oude fokmerrie van mij,... er valt blijkbaar over te discussiëren.

**Geplaatst**: 10-06-11 10:45

Geplaatst: 10-06-11 10:45

Luckystory schreef:
Ik heb er wel respect voor hoor, dat jullie kunnen beslissen dat het echt genoeg geweest is.

iedereen is hier verschillend in. en ik geloof dat ik redelijk nuchter ben over het algemeen.
Ik zie vaak nog wel voor me dat een paard eigenlijk gewoon ergens in een grote kudde op een prairie moet staan. Dat wij mensen hebben besloten dat we een paard leuk kunnen gebruiken voor een hobby en het dier in een stal zetten en kleine weitjes, is al een aanslag op zo'n dier. Zo'n paard krijg allemaal dingen die komen door dat wij er al die dingen mee willen doen. hoefbevangenheid, koliek, wonden door paaltjes, paarden te veel in een wei, gebroken kaak door tralies in de stal... dat heeft zo'n beest niet op de prairie! (okee, Koliek weet ik niet zeker

, maar jullie snappen wat ik wil zeggen). en mocht een paard zich verstappen en z'n been breken, wordt ie snel opgegeten door een of ander beest. Paarden schijnen zelfs een systeem te hebben, dat ze flauw kunnen vallen als een leeuw of wat dan ook ze aanvalt. Helemaal ingespeeld op de natuur dus!

Daarbij vermenselijken wij dieren veel te veel. maar voor een paard is iedere dag weer een nieuwe. Een paard staat niet op en bedenkt dat ie een ritje door het bos wil. het is gewoon wat er zich die dag aandient. of dat nu een suikerklontje is, een training in de bak, een wandelingtje door de wijk, een freestyle les, helemaal niks of een ritje in de trailer naar Nijkerk.... hij heeft echt geen idee. hij voelt misschien wel dat de baas een beetje apart doet. Aan de ene kant heeft me dat een beetje afgeschrikt, maar aan de andere kant: het paard merkt er weinig van.

Ook waren de alternatieven voor mijn paard niet veel beter, vond ik persoonlijk.
Verkopen kon ik niet. Dat zag ik als de zorg op een ander afschuiven. Hij zou dan bij iemand moeten komen als weide maatje, het liefst met veel aandacht, want daar leefde hij zo ongeveer voor. maar ik durf niet zomaar iemand te geloven die zegt dat hij niks met mijn paard zou doen. ik was doodsbang dat mijn Jasper nog meer pijn zou hebben als ze alsnog eens zouden gaan proberen te rijden.
Zelf ergens op een weitje zetten, zag ik niet zitten. mijn paard leefde echt op aandacht. die zou ik hem dan moeten geven. daar kwam mijn eigen wil om de hoek kijken: ik was er echt niet gelukkig van geworden iedere dag mijn ingestorte droom in de wei te zien staan. En ik wilde echt weer rijden. geld voor een ander paard was er niet als ik ook de kosten van dat weitje moest betalen.

Daarbij had mijn paard pijn. ik ben zelfs bang dat hij dat al bij aankoop heeft gehad. Maar na de laatste training door mijn instructrice werd mijn paard opeens heel mager (en achteraf was hij het laatste half jaar al niet meer lekker gevuld, zoals hij was bij aankoop).
Hij was niet meer het paard dat hij bij aankoop was.... dus de oplossing was snel gevonden.....

Toen het uiteindelijk gebeurd was, viel er een last van mijn schouder. Ik heb mijn paard in de 2 jaar dat ik hem had, ongeveer een half jaar kunnen rijden. mijn halster (om mee te wandelen) is een stuk meer versleten dan mijn hoofdstel en zadel. Als ik terug kijk op die tijd heb ik echt afgezien.
Er zijn veel meer teleurstellingen geweest dan leuke momenten. op het moment dat je een teleurstelling voor je kiezen krijgt, probeer je er het beste van te maken en je knokt voor je paard. dat is me anderhalf jaar gelukt. hoe kreupel hij ook was, ik zag nog steeds beeld voor me, ik op zijn rug, met onze eerste rozet. Het ging me lukken!
maar het laatste half jaar kon ik dat niet meer zien. ik had er minder zin in en ik was gewoon niet meer gelukkig met mijn paard.
Het afscheid was rot, maar ik had er eigenlijk al lange tijd naar toe geleefd... dat maakt de klap iets makkelijker te dragen.

Ik snap op zich nog wel dat mensen hun paard niet kunnen loslaten. Ik heb dat de eerste anderhalf jaar immers zelf ook gedaan!
Maar ik zie wel paarden waarvan ik het bijna wreed vind dat ze in een weitje staan te verpieteren...
en dat vind ik toch een beetje een zwakte van de mens.

**Geplaatst**: 10-06-11 16:47

Geplaatst: 10-06-11 16:47

de mensen die het pijnlijk vinden bedoelen niet de beslissing maar het in twijfel brengen van de beslissing driebergen.

ik wens iedereen hier verder heel veel sterkte met hun zorgenkindjes.
ik ga dit topic verlaten aangezien ik hier een zeer bittere nasmaak begin te krijgen.
ik gebruik mijn energie liever voor mijn paard.

blensink@ jij vooral heel veel sterkte de komende tijd.
geef flash meer een hele dikke :(:)

van mij.
hou je taai meid.

**Geplaatst**: 10-06-11 17:13

Geplaatst: 10-06-11 17:13

mariska32 schreef:
de mensen die het pijnlijk vinden bedoelen niet de beslissing maar het in twijfel brengen van de beslissing driebergen.

Wat helemaal nergens gebeurt. Ik snap echt niet waar jij dat denkt te lezen?

Dat ik een oude kreupele pony laat lopen of mijn merrie laat dekken, heeft helemaal niks te maken met de beslissing van de TS of met die van andere mensen in dit topic. Dat zijn mijn paarden. En ik ben degene die dat tov. mezelf moet kunnen verantwoorden. De rest van de wereld heeft daar eigenlijk helemaal niks over te vinden. De enigen die dat wel 'mogen' zijn de professionele mensen die ik betaal om daar een mening over te hebben maw de DA's, fysio en osteopaat van mijn paarden.
Ik wil met alle plezier het uitleggen, mijn ideëen delen en mezelf motiveren wanneer daar naar gevraagd wordt. Uiteindelijk is het net vaak interessant om verschillende meningen te horen. Maar iets 'begrijpen' betekent daarom niet dat je exact hetzelfde zou handelen in een gelijkaardige situatie.

Wat 3^^ schrijft bijvoorbeeld, kan ik ook heel goed begrijpen.

Ik heb haar verhaal wel zo'n beetje kunnen volgen toen het speelde en het zou zelfs niet in mijn hoofd opkomen om te beweren dat de beslissing die ze gemaakt heeft, verkeerd zou zijn. T'is haar paard, haar geld, haar emoties en haar leven. Daar heb ik simpelweg niks over te vinden.
Net zoals wat de TS nu beslist heeft. Zij is degene wiens leven door dit paard beïnvloed wordt en wiens hart breekt bij het maken van die beslissing. Maar zij is ook degene die s'avonds nog in de spiegel moet kunnen kijken en de dingen voor zichzelf moet kunnen verantwoorden. Als dat voor haar betekent dat het noodzakelijk is om afscheid te nemen, dan is dat zo.
Zij hoeft zich ook helemaal niet te verantwoorden.

**Geplaatst**: 10-06-11 18:59

Geplaatst: 10-06-11 18:59

LS, je haalt me de woorden uit de mond.
Mariska, ik snap je ook niet, Heb je het idee dat iemand mensen aan het twijfelen willen brengen? Als dat zo is, heb je mijn stukje niet begrepen.

Op mijn beurt ken ik LS haar verhaal ook zo'n beetje

en ook kan ik me voorstellen dat zij voor haar oplossing kiest. en precies om wat zij zegt: Je moet je keus voor jezelf kunnen verantwoorden. precies wat ik heb gedaan, en wat zij heeft gedaan.

(en misschien heb ik wel wat dingen in mijn stukje gezet, die ik persoonlijk zo zie. dat is een mening, daar hoef je het niet mee eens te zijn

)

**Geplaatst**: 10-06-11 22:18

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 10-06-11 22:18

Nou, vandaag is de echo gemaakt van Rooms.

Uitslag was niet goed. Romy is ten opzichte van de vorige keer niet verbetert en dat houdt dus in dat het niet meer zal verbeteren. Er is artrose vorming ontstaan. Romy kan alleen nog stapritjes en weidepaardje zijn.

Ik had het eigenlijk wel verwacht, maar de klap is nog wel behoorlijk hard. Het is nu echt zo definitief. Ben er echt kapot van

Natuurlijk heb ik haar nog wel bij me en kan ik van haar genieten. Maar alles wat we vroeger zo graag deden kan gewoon niet meer nu. Verder loopt ze nog altijd kreupel, dus heeft ze wel pijn. Verder toont ze er geen last van te hebben en dus laat ik haar nu gewoon lekker genieten. Maar ik moet er nu wel echt op gaan letten dat ze niet slechter wordt.

**Geplaatst**: 10-06-11 22:44

Geplaatst: 10-06-11 22:44

Lonniej, wat verschrikkelijk meis, sterkte maar :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-11 00:19

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-11 00:19

mariska32 schreef:
de mensen die het pijnlijk vinden bedoelen niet de beslissing maar het in twijfel brengen van de beslissing driebergen.

ik wens iedereen hier verder heel veel sterkte met hun zorgenkindjes.
ik ga dit topic verlaten aangezien ik hier een zeer bittere nasmaak begin te krijgen.
ik gebruik mijn energie liever voor mijn paard.

blensink@ jij vooral heel veel sterkte de komende tijd.
geef flash meer een hele dikke van mij.
hou je taai meid.

Vind het erg jammer dat je dit topic gaat verlaten maar begrijp je goed.
Ik heb hetzelfde

Dank je voor je lieve woorden en hoop dat het goed gaat met Bob en dat hij helemaal opknapt.
Misschien wil je me op de hoogte houden hoe zijn herstel gaat.
Ik ga je missen je was zeker een grote aanwinst in dit topic.
Een dikke knuffel

lonniejj wat verschrikkelijk meid, had zo gehoopt op goed nieuws

.
Gelukkig kan ze wel nog als weidepaard en stapritjes dienen.
Maar het is niet meer hetzelfde, kijk goed naar je paard!
Een hele grote knuffel voor jou en Romy vind het echt ontzettend erg voor je.
Potver dit topic gaat echt ineens wel erg bergafwaarts

Luckystory dank je wel voor je uitleg.

driebergen ben het met je eens dat wij als mens onze dieren willen vermenselijken.
En kan me nu ook iets beter vinden in jouw verhaal.

maikeltje en Ellen gaat het een beetje met jullie?
Een hele dikke knuffel, ben in gedachten bij jullie.

**Geplaatst**: 11-06-11 00:40

Re: Het lief en leed wat een zorgenkind heet.

Geplaatst: 11-06-11 00:40

Jeetje...
Als ik al die verhalen lees over zorgenkindjes, durf ik al helemaal geen paard meer te kopen...

allemaal heel veel sterkte ermee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-11 02:02

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-11 02:02

Dat snap ik :(:)

Hoewel we weten dat paarden kwetsbaar zijn hoeft het natuurlijk niet altijd slecht te gaan.
Mijn vriend zegt altijd als je dingen bezit kan daar iets mee gebeuren.
Dus hoe meer je bezit hoe meer kans dat er iets gebeurd.
Ik hoop dat je eens over je trauma heenkomt.
Sterkte!!
Ik weet zeker dat er in de toekomst weer een paard komt na Flash.
En als dit ook een zorgenkindje word dan gaan we hem/haar weer met al onze zorg en liefde verzorgen.
Tuurlijk liever niet maar dat hebben we helaas niet voor het kiezen, en zou daarom zeker geen leven zonder paarden willen

.

**Geplaatst**: 11-06-11 02:27

Geplaatst: 11-06-11 02:27

@ mariska32: ieder heeft zijn of haar eigen referentiekader wat betreft het in laten slapen (of slachten) van zijn/ haar dieren. Daar is in mijn ogen geen goed of fout in. En weet je waarom? Ieder zal zichzelf in de spiegel aan moeten kijken en moeten leven met de beslissing die men neemt. Dit is een zwaar onderwerp. Jij als eigenaar moet op een gegeven moment een keuze maken en dat voelt alsof je voor een soort god speelt. Bij de een ligt de grens voor deze keuze anders dan bij de ander. Dat wil niet zeggen dat de een een betere keuze maakt dan de ander.
ik zou het dan ook heel jammer vinden wanneer je vanwege deze discussie dit topic zou verlaten.

Ieder schrijft hier over zijn of haar eigen keuzes en ieder moet dar ook mee verder. Voor de een ligt de grens bij het wel of niet meer kunnen rijden van het paard, bij de ander ligt die grens bij het wel of niet meer kunnen lopen van het paard. Maar je moet niet vergeten; allemaal hebben we te maken met grenzen en wat voor de een haalbaar is, is voor de ander niet te behappen. Als voorbeeld neem ik mijn Vic maar. Die staat met zijn 9 jaar al 5 en een half jaar met ' pensioen". Dit kan, omdat mijn Victor gewoon thuis staat en ik hem tegen kostprijs kan onderhouden. Victor is nu op, hij kan geen nieuwe winter meer doorstaan zonder echt ellendige gevolgen dus nu is voor mij de tijd gekomen een beslissing te nemen en hem voor het eind van de warme maanden uit zijn lijden te verlossen.

Maar wanneer ik hem op een dure pensionstal had gehad, dan weet ik eerlijk gezegd niet of hij er nog was geweest. Puur vanwege het feit dat ik ook helemaal gek ban van paardrijden en dit er met Victor gewoon niet in zit. Een eventuele beslissing om je paard wel of niet in te laten slapen hangt van zoveel factoren af...je kunt daar voor een ander geen oordeel over uitspreken tenzij je alle ins en outs kent.

@ Blensink: wat heb je toch een groot hart :+:

@ lonniejj: geen leuk nieuws dus...sterkte en een dikke knuffel. Ook al verwachtte je het al, het is niet gemakkelijk dit soort dingen te incasseren :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-11 02:38

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-11 02:38

Ik ben jaloers op jouw manier van duidelijk schrijven en je eerlijk heldere gedachtes maikeltje.
Je legt alles zo super uit ook nu weer, ik kan je niets anders dan helemaal gelijk geven.
En ik voel me zo goed bij elk woord wat je schrijft

.

Vroeg me af waar je was, maar je hebt vast een groot feest gemaakt vandaag.
Ook heb ik eindelijk je profiel kunnen bekijken.
Heerlijk die foto´s met je kids en de pony en Vic is een knappert zeg

.

**Geplaatst**: 11-06-11 03:08

Geplaatst: 11-06-11 03:08

Je maakt me helemaal verlegen Blensink

Maar vlak jezelf niet uit. Door jouw topic krijg ik inspriratie en denk ik terug aan het moment dat ik mjn geweldige paard Jordy heb los moeten laten. En het zou zonde zijn als mensen wegblijven omdat ze andermans mening en gevoelens op zouden vatten als persoonlijke aanval terwijl dat echt niet zo is. We zijn allemaal mensen met ieder een eigen rugzak en daardoor kijkt een ieder anders tegen dit soort dingen aan. Ik vind de gedachtes van mariska32 minstens net zo leerzaam en heb daar ook respect voor.

Het zou jammer zijn wanneeer zij door een miscommunicatie weg zou blijven van dit topic....

Ik heb inderdaad een leuk en besloten feest achter de rug met mensen die me dierbaar zijn

En ga maar eens mijn mandje opzoeken omdat de jongste morgen ponyles heeft op de manege.

Jij bent al net zo'n nachtmens als ik volgens mij _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-11 15:12

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-11 15:12

Wat leuk ponyles, heb je foto´s gemaakt.
Vind het altijd zo schitterend te zien, kleine meisjes met hun pony´s.
Tja ik ben echt een nachtmens, vreselijk op het moment kost het me helemaal moeite om nar bed te gaan.
Zo om een uur of tien s´avonds word ik pas wakker

.
Ik zou het ook jammer vinden als Mariska ht topic verlaat.
Hopelijk gaat ze dat tenslotte niet doen.
Hier alles goed Flash stond er weer vrolijk bij vanmorgen haar been lijkt ook stabiel te blijven op het moment, zo gaan we weer misschien een klein ritje en daarna op bbq bij vrienden

.

**Geplaatst**: 11-06-11 15:32

Geplaatst: 11-06-11 15:32

Ik heb mijn paard al opgezadeld staan, wilde net vertrekken en toen kwam de regen met bakken naar beneden. \ben nu even aan het wachten tot het een soort van droog is. De zon schijnt er wel bij :o?

Fijn dat Flash vrolijk is, veel plezier met je ritje en de BBQ

Ik heb geen foto's van de les van vanochtend maar wel van een onderling wedstrijdje van een paar maandjes terug. Op deze poown rijdt ze altijd:

Afbeelding

Opstappen gaat nog niet vanzelf _O-

Opperste concentratie:

Afbeelding

En de ontlading wanneer je je proef gereden hebt

**Geplaatst**: 11-06-11 16:41

Geplaatst: 11-06-11 16:41

hoi brenda wat fijn dat flash vrolijk is,ik hoop dat je een lekker ritje met haar hebt.ik denk aan jou en flash.