Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Twiggy2008 schreef:detour schreef:Vind het ook heerlijk om er bij te zijn, de smid heeft altijd wel wat zinnigs te melden en de merrie pubert soms wat, dus dan kan ik hem van dienst zijn.
Hahaha, pubert ze lekker????
Ja, ik wil dit soort momenten ook niet missen. Ben altijd overal zelf bij. Vind ik vaak ook heel leerzaam, maar bovenal gezellig.
darwin schreef:Het probleem is vaak dat de smid het paard op moet voeden, omdat veel eigenaren er zelf te soft voor zijn.
Als het paard de smid een keer goed onderuit trekt is dat het risico van het vak, maar veegt ie die onopgevoede knol een keer bij ......dat is dan ZIELIG !
Als mensen hun paarden nu zelf eens fatsoenlijk op zouden voeden dan hoefde de hoefsmeden niet zoveel paarden bij te vegen.
En als je dan meer geld vraagt omdat je er zoveel tijd in moet steken, omdat het paard niet stilstaat , dat mag ook al niet
stef schreef:darwin schreef:Het probleem is vaak dat de smid het paard op moet voeden, omdat veel eigenaren er zelf te soft voor zijn.
Als het paard de smid een keer goed onderuit trekt is dat het risico van het vak, maar veegt ie die onopgevoede knol een keer bij ......dat is dan ZIELIG !
Als mensen hun paarden nu zelf eens fatsoenlijk op zouden voeden dan hoefde de hoefsmeden niet zoveel paarden bij te vegen.
En als je dan meer geld vraagt omdat je er zoveel tijd in moet steken, omdat het paard niet stilstaat , dat mag ook al niet
Zo zat een smid die ik ken ineens met het mes in zijn eigen been omdat het paard weg trok.... ben je mooi klaar mee, hij heeft 8 weken niet kunnen werken
darwin schreef:Het probleem is vaak dat de smid het paard op moet voeden, omdat veel eigenaren er zelf te soft voor zijn.
Als het paard de smid een keer goed onderuit trekt is dat het risico van het vak, maar veegt ie die onopgevoede knol een keer bij ......dat is dan ZIELIG !
Als mensen hun paarden nu zelf eens fatsoenlijk op zouden voeden dan hoefde de hoefsmeden niet zoveel paarden bij te vegen.
En als je dan meer geld vraagt omdat je er zoveel tijd in moet steken, omdat het paard niet stilstaat , dat mag ook al niet
Zo zat een smid die ik ken ineens met het mes in zijn eigen been omdat het paard weg trok.... ben je mooi klaar mee, hij heeft 8 weken niet kunnen werken
.
Juist en dat valt dan onder "het risico van het vak"
Ik heb laatst ook meegemaakt dat zo'n vervelend beest ook heel hard terug trok en toen nog een keer nasloeg, en toen zat het mes in het paard zijn been, en dan wordt het verzekeringswerk, dan zegt een eigenaar niet: tja dan had mijn paard maar mee moeten werken, maar die smid uit jouw verhaal hoeft geen verhaal te halen bij de eigenaar, want dat is het risico van het vak.
Shenavallie schreef:Toen mijn pony nog veulen was en een van haar eerste keren bekapt werd, kwam de "hoefsmid" haar eerst een flinke schop met de neus van zijn schoen geven, gevolgd door de "verklaring": "Zo, dan weet ze in ieder geval alvast wie hier de baas is". Ik was met stomheid geslagen, maar heb laten weten dat ik het niet normaal vond en heb gelijk een andere hoefsmid gezocht. Wat een kl**tzak! De hoefsmid die daarna kwam, vond het een ongelooflijk stomme actie van die gozer en heeft na veel geduld het vertrouwen weer terug weten te krijgen. Hij is tot de dag van vandaag nog steeds haar hoefsmid, want die twee zijn echt aan elkaar toevertrouwd!
Chaos schreef:Ik denk dat het nogal verschil maakt tussen mens en paard.
Als jouw paard in de kudde loopt en hij krijgt een klap van een mede-paard dan breekt hij niet direct 3 ribben, krijgen wij een dergelijke klap van een paard is dat het minste wat we eraan overhouden.
superwoman schreef:darwin schreef:Dit paard heeft zijn eerste spelletje nu wel gewonnen.
Hij weet nu dat als ie blijft klieren, we er gewoon mee stoppen, en dan mag de volgende komen om het te proberen, en als het bij hem niet lukt , dan trekken we nog een blik hoefsmeden open.
Het probleem is vaak dat eigenaren zeggen: ik kan gewoon de voetjes uitkrabben, maar die houden de achtervoeten vaak maar in 1 hand en 10 centimeter van de vloer af, maar een hoefsmid moet het achterbeen veel hoger opppakken en op zijn bovenbeen leggen, en dat zijn de meeste paarden niet gewend, en daar zouden meer eigenaren op moeten oefenen.
Het verschil van voetjes oppakken door de eigenaar of de smid is wel een wezenlijk verschil.
Hier ben ik het gedeltelijk mee eens. Maar doorgaan met een hoefsmid die gefrustreerd raakt, maakt het ook niet beter.
Beter had geweest om bij voorbaat al meer tijd uit te trekken als het paard nog nooit bekapt is of waarvan je niet weet hoe het zal gaan en idd beter trainen door de eigenaar...
Het is ook logisch dat een hoefsmid gefrustreerd raakt als hij geen extra tijd heeft voor een moeilijk geval, dat had overlegd moeten worden voor hij kwam.
funnyhorses schreef:Ben ik het niet mee eens!
Als paarden zich onderling meppen komt het idd vaak voor dat er wonden zijn.
Maar ik heb nog nooit een paard een ander paard écht onder de buik zien trappen!De punt van een mensenvoet kan zéér hard aankomen!Zeker een volwassen kerel kan behoorlijk hard trappen!
Bovendien spreken we dan van een feit dat paardlief vast staat en buiten kunnen ze van elkaar weg lopen/rennen!
Straffen?oke!Schoppen onder en tegen de weken delen is veruit onacceptabel en zéér laf als mens zijnde!
Samsie schreef:Een hoefsmid hoort je een paard niet te schoppen
Het is ook zijn paard niet, en een paard zou je nooit express pijn doen of gericht schoppen
funnyhorses schreef:Dat is nou precies het punt.
In een wei onder elkaar zullen ze zich zeker es hard staan kloppen,maarrrrr daar kunnen ze weg rennen!
Een paard wat vast staat,waarschijnlijk ook nog stress heeft en daarbij ook nog door een MENS onder zn buik word getrapt is zooo oneerlijk!
Ik ben niet tegen straffen(beter gezegt corrigeren) maar meteen zo agressief uithalen naar een dier vind ik werkelijk zo laag.
Er zijn meer wegen die naar Rome leiden daar hoef je niet geweldadig bij te zijn.
Twiggy2008 schreef:Als je eigen paard flink naar je uithaalt of je bijt, dan mag je de fout bij jezelf als eigenaar zoeken.