katiavl schreef:Ik snap de reacties wel, en mensen mogen hun eigen mening hebben. Zo raar zijn die niet verandering brengen inplaats van naar hier halen. Is nog altijd de manier die het meest opleverd. En dat houd niet in van buitenaf campagne voeren maar binnenin mentaliteit te veranderen. Als humaan voorbeeld jean devos.
Maar heb wel respect voor mensen die het doen.
You've got the point. Probleem is dat een mentaliteit veranderen niet zo makkelijk gaat zijn, en in een land als Roemenië ook niet meteen verwezelijkt zal kunnen worden voor voorlichting en educatie. Wij leven in een luxeland, waar paarden gehouden worden als luxe-goed. Wij kiezen met z'n allen voor het houden van een paard en staan ook bewust achter die keuze. Een luxe-goed waar je voor kiest, daar ga je ook volledig voor, dat verzorg je op de best mogelijke manier.
In een land als Roemenië is een paard geen luxe-goed. Meeste mensen kopen daar ook geen paarden zoals wij dat doen: lettende op gangen/afstamming/... Een paard wordt daar gekocht voor een appel en een ei, wordt gebruikt omdat het handig is en het een kar kan verder trekken. Net hetzelfde met de honden: het loopt daar rond, omdat ze daar toevallig terecht gekomen zijn. Paard is daar geen luxe-goed. Heel wat mensen hebben er zelfs geen geld om zelf twee keer per dag te eten, laat staan dat ze dan hun geld gaan steken in 'een beest dat alleen dient om een kar te trekken'. Zolang de situatie van de mensen ginder niet beter wordt, zal de situatie van de dieren er ook niet beter op worden. Pas als mensen kunnen voldoen aan hun eigen behoeften, gaan ze denken aan de behoeften van hun dieren...
Romhorses schreef:Overigens hebben jullie ooit gewerkt in een corrupt land? Ooit van Ceausescu gehoord? Hebben jullie enige ervaring in voormalig Oostbloklanden? Hebben jullie wellicht voorbeelden van geslaagde projecten in voormalig Oostbloklanden? Ik hoor het graag, wellicht kunnen die als voorbeeld dienen in Roemenië.
Gewerkt? Nee, maar ben vorig jaar wel een maand in Roemenië geweest. [***], in een Roma-dorpje, met kinderen. Vandaar ook mijn reactie: als de EU geld geeft, hoop ik dat het mensenwelzijn voorgaat op dierenwelzijn. Ik heb daar op die korte tijd echt te veel kinderen gezien die zwaar afzien. Kinderen die max één keer per dag kunnen eten omdat er voor meer geen geld is, kinderen met volledig weggerotte tanden en haren vol luizen en vlooien, kinderen van 12 jaar oud die voor 4 kleine broertjes en zusjes moeten zorgen omdat hun ouders al drie jaar in Spanje zijn omdat ze in Roemenië geen werk vastkrijgen, kinderen die nog nooit shampoo gezien hebben, kinderen die met vier op een éénpersoonsmatras op de grond moeten slapen, kinderen van 8 die al hele dagen mee de bergen in moeten om bessen te gaan plukken omdat het gezin anders de winter niet zou kunnen doorkomen,...
Ik heb trouwens in Polen wel een maand meegewerkt op een project dat, in mijn ogen, heel knap werk levert. http://www.fundacjatara.info/index.php?id=1 Het is een project dat net als jullie, paarden uit erbarmelijke situaties probeert te halen. De paarden komen daar toe, en gaan nergens anders meer heen. Geen adoptie, geen verkoop. Tara is een eindhalte waar ze de rest van hun leven blijven. Zij richten zich super hard op voorlichting en educatie, vooral bij de allerjongsten. Er komen daar héél vaak scholen en klassen, die dan de hele tour krijgen, de hele uitleg krijgen over het wat en waarom. Ze gaan zelf ook naar scholen, zowel lagere (waar ze dan met tekeningen en verhaaltjes werken) als naar middelbare scholen (waar het dan eerder 'harde actie' is, met speeches en rockconcertjes). Tara staat verder ook altijd open voor bezoekers, heb er meerdere malen gezinnen zien passeren, die van Tara gehoord hadden via kranten of televisie. Of hele gezinnen, inclusief kinderen, die er bijvoorbeeld twee weken [***] kwamen doen. Ook media werd er heel vaak bijgehaald: radio, televisie, kranten...
Als je mentaliteitsverandering wilt: richt je op de kinderen, zij gaan de toekomst in, zij kunnen nog anders beginnen denken.