Desiru schreef:heb ook al een vriendje gehad die van paarden hield, was toch niet echt jé van hét, zat namelijk 1 groot nadeel aan : moest altijd mee naar mijn verzorgpaardje, is op zich wel gezellig hoor, totdat ze zich ermee gaan bemoeien.
Op een dag kom ik on wetend bij mijn paardje aan, was die minder aardige jongen (ja ik houdt het gezellig) met mijn nog lang niet verkeers makke paardje naar buiten toe !!! half uurtje later kwam paardje weer vrolijk thuis (gelukkig) en lach vriendje ergens langs de weg met gebroken arm.
die heb ik naar het ziekenhuis gebracht en nooit meer gezien.
heb nu een vriend die niet gek is op paarden, maar hij gunt mij al het gelluk van de wereld, en daar horen nou eenmaal paardjes bij.
Hahahaha, nou, zo is ook niet elke paardenman hoor
Ik geef nooit ongevraagd advies of ga me met iemand bemoeien. Je hebt immers allebei je eigen stijl waarmee je met je paard/pony bezig bent. Als de een recreatief bezig is en de ander is fanatiek in de dressuur bezig is het ook niet zo gek als je allebei totaal anders rijdt
Is ook een kwestie van geven en nemen, maar dat schijnt soms wat moeilijk te zijn
Ben blij dat ik dan heeeeeel makkelijk ben