Bokt.nl

Monique1963 schreef:

Waratje, hij is wel lief, ja.

Monique1963 schreef:

Sintara schreef:

Heel eerlijk waren mijn moeder en ikzelf ons ook kapot geschrokken. Pas toen ik weer stilstond had ik pas echt door wat het nou was, zoiets verwacht je gewoon niet. Het was een kar, geen slee. In eerste instantie dacht ik dat het een hele meute losgeslagen honden was.

Kan me voorstellen dat je zelf ook erg schrikt. Sowieso schrik je van de reactie van je paard. En 8 blaffende honden op je af, logisch dat je de begeleider pas later opmerkt. Superstoer dat je het er zo goed hebt afgebracht.

Sintara schreef:

Maar hoe gaat het met jou? Heeft hij reden te denken dat je je niet red ofzo?

Hm, ja, dat wel. Het gaat niet zo goed op dit moment. Mijn rechterbeen, wat het ergst was meteen na de val, doet rot. Ik kan 's nachts niet liggen ondanks de heftige pijnstillers. Dus ik slaap ontzettend beroerd. Overdag kan ik een soort van lig-zitten in bed of op de bank. Het prettigst is nog wel mijn been buiten het bed laten hangen,hahaha, maar dat is voor mijn rug weer niet fijn. Dus het gaat niet zo voorspoedig zal ik maar zeggen. Bovendien heb ik wel maagbeschermers voor de pijnstillers, maar ik ben erg misselijk. Het is even wat minder grappig.

Citaat:

Het gaat goed. Ik ben te vlug van start gegaan een paar weken geleden en ook te vlug gestopt met pijnstillers. Nu neem ik al tijden braaf telkens mijn pijnstillers plus maagbeschermers en neem goed mijn rust. Ik moet uiteraard ook bewegen dus dat doe ik ook. Iedere dag iets meer en het gaat ook iedere dag iets beter. Ik kan bijvoorbeeld al zonder krukken lopen als ik heel kleine stapjes neem. Ik kan ook met 1 kruk lopen, dat geeft me de vrijheid in mijn andere hand iets te dragen (want met 2 krukken ben je heel erg beperkt). Als ik met 1 kruk loop heb ik wel een stuk meer pijn dan op twee krukken, maar ik kan het wel. Ik heb ook zo'n ouwewijven looprekje, hahaha. Daar hebben we een plastic box voorop gemonteerd en zo kan ik in huis dingen verplaatsen. Bukken kan ik nog helemaal niet, maar ik kan wel knielen en op de grond zittend dingen doen. Ik ben vandaag in ieder geval de test gepasseerd, ik heb de pony's zelf brokjes kunnen geven. Ik heb ook Callas haar plak hooi kunnen geven. Het gaat allemaal ontzettend traag, maar als ik het maar langzaam en bedachtzaam doet, gaat het best wel. Wel heel grappig, Callas ziet mijn krukken als mijn benen. Dus ik wijs vanmorgen naar haar boeg, zeg dat ze achterwaarts moet doen, maar ja, kruk=been, en als vrouwtje haar been optilt dan betekent dat dat Callas jambette moet doen, LOL! Qua uiterlijk verwildert Callas helemaal. Haar manen in de klit, staart zo zwart als roet en overal strontklontjes van ligplekken in haar box, want mijn vriend heeft toch niet dagelijks uit kunnen mesten. Haar voeten zijn ook te lang. Maar ja, we moeten het maar zo allemaal even accepteren. Wat niet gaat, gaat niet. De shetjes zien er wel goed uit omdat zij dekjes op hebben vaak. Afijn, alles in huis is hier dusdanig georganiseerd dat ik mij moet gaan redden de komende 10 dagen. Morgen gaat mijn vriend weg. Spannend.