Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Zertab schreef:Nee die moet er ook doorheen. En dat vind ik best gevaarlijk. Hij kan dus trappen uit of angst/spannend vinden of uit "blijf weg van mijn eten!".
Vooral ook omdat het een man op leeftijd is.
Van buitenaf voeren kan trouwens wel, als je creatief over een stro baal wil klimmen.
Zal het eens met hem bespreken vrijdag. En hopelijk weet ik dan ook meer over die andere stal. Dat zal echt al veel schelen. Vooral ook omdat ik dus denk dat het van achteren benaderen het probleem was en niet zozeer dat hij gemeen is. Anders had ik er daarna ook niet meer bijgekund.
3heathcliff5 schreef:Ik begrijp uit de posts dat het paard nu net 2 dagen thuis is en na 1 dag heeft uitgehaald. Wat Zertab beschrijft komt op mij over als een paard waarbij het emmertje gewoon is overgelopen van alle nieuwe prikkels die hij te verwerken krijgt.
Net verhuisd, ineens in de hand komen, prikkels verwerken van een andere routine en andere huisvesting. Het paard was al ontsnapt tijdens het scheiden van de andere paarden (lees: emmertje was kennelijk al overgelopen), moest daarna nog even oefenen met braaf meelopen (lees: emmertje was maar deels geleegd tijdens het ontsnappen en loopt opnieuw vol met nieuwe dingen leren), daarna alleen op stal terwijl hij anders met meerdere paarden staat en dan zijn er 2 mensen tegelijk om hem heen bezig met andere dingen en benadert er eentje hem van achter (lees: emmer loopt opnieuw over en paard geeft een flinke reactie in een poging om van de prikkels af te komen).
Dat paard is niet bang om straf te krijgen, dat paard is op zo’n moment helemaal overprikkeld en reageert daarom zo gespannen.
Na de bovenstaande gebeurtenissen had ik bijvoorbeeld mijn paard niet meer kunnen borstelen toen hij net een dag uit de opfok was. De eerste 2 maanden heb ik heel wat van 0 naar 100 momenten gehad met mijn jonkie, want prikkels kunnen nou eenmaal snel stapelen en je hebt niet alles in de hand in je omgeving. Ik heb in die periode heus wel eens getwijfeld of hij misschien een maatje te groot kon zijn, maar met veel rust, geduld, tijdig stoppen en consequent zijn is hij nu super makkelijk. Ga ik iets nieuws met hem doen dat hij heel spannend vindt, moet ik hem daarna ff losgooien zodat hij de spanning eruit kan rennen en bokken. Doe ik dat niet en zet ik hem met die bijna onzichtbare spanning op stal, zou ik eigenlijk niet verbaasd zijn als hij in stal ‘ineens’ iets zeer ongewenst doet. Volstrekt onacceptabel of ongewenst gedrag zou verder echt nooit in hem opkomen wanneer hij niet overprikkeld is.
Oftewel, gewoon rustiger aan doen en het paard rustig beter leren kennen, zodat je beter op kan pikken wanneer het hem teveel wordt en je tijdig kan stoppen of hem beter kan ontladen.
3heathcliff5 schreef:Ik begrijp uit de posts dat het paard nu net 2 dagen thuis is en na 1 dag heeft uitgehaald. Wat Zertab beschrijft komt op mij over als een paard waarbij het emmertje gewoon is overgelopen van alle nieuwe prikkels die hij te verwerken krijgt.
Net verhuisd, ineens in de hand komen, prikkels verwerken van een andere routine en andere huisvesting. Het paard was al ontsnapt tijdens het scheiden van de andere paarden (lees: emmertje was kennelijk al overgelopen), moest daarna nog even oefenen met braaf meelopen (lees: emmertje was maar deels geleegd tijdens het ontsnappen en loopt opnieuw vol met nieuwe dingen leren), daarna alleen op stal terwijl hij anders met meerdere paarden staat en dan zijn er 2 mensen tegelijk om hem heen bezig met andere dingen en benadert er eentje hem van achter (lees: emmer loopt opnieuw over en paard geeft een flinke reactie in een poging om van de prikkels af te komen).
Dat paard is niet bang om straf te krijgen, dat paard is op zo’n moment helemaal overprikkeld en reageert daarom zo gespannen.
Na de bovenstaande gebeurtenissen had ik bijvoorbeeld mijn paard niet meer kunnen borstelen toen hij net een dag uit de opfok was. De eerste 2 maanden heb ik heel wat van 0 naar 100 momenten gehad met mijn jonkie, want prikkels kunnen nou eenmaal snel stapelen en je hebt niet alles in de hand in je omgeving. Ik heb in die periode heus wel eens getwijfeld of hij misschien een maatje te groot kon zijn, maar met veel rust, geduld, tijdig stoppen en consequent zijn is hij nu super makkelijk. Ga ik iets nieuws met hem doen dat hij heel spannend vindt, moet ik hem daarna ff losgooien zodat hij de spanning eruit kan rennen en bokken. Doe ik dat niet en zet ik hem met die bijna onzichtbare spanning op stal, zou ik eigenlijk niet verbaasd zijn als hij in stal ‘ineens’ iets zeer ongewenst doet. Volstrekt onacceptabel of ongewenst gedrag zou verder echt nooit in hem opkomen wanneer hij niet overprikkeld is.
Oftewel, gewoon rustiger aan doen en het paard rustig beter leren kennen, zodat je beter op kan pikken wanneer het hem teveel wordt en je tijdig kan stoppen of hem beter kan ontladen.
Zertab schreef:…Overigens is hij niet volledig gescheiden van zijn vriendjes hoor! Overdag samen buiten en hij staat in de stal naast ze, fysiek contact ook mogelijk…
StalMelyn schreef:Hier ook altijd in de opfok in de buurt gehad (10 minuten afstand) of op eigen stal. Scheelt heel veel als je ze in de hand hebt. Hier mest ik de stal na 3 dagen al uit met Fier er nog in en ga gewoon achter hem langs en stukken met de mestschep onder hem door. Geeft hem niks maar eerste 2 dagen inderdaadwat gespannen.
Toch moet ik ook eerlijk zeggen, als je de eerste 5 a 6 maanden als veulen er veel in investeert merk je dat ook als je ze uit een opfok haalt ipv veulens die alleen op de wei gaan en dan de opfok in. Ze vergeten dat niet in die 2 jaar.
Art_Ificious schreef:Op 5 lin afstand is wel lekker dichtbij. Waarom ga je er dan niet dagelijks heen?
Edit, even je berichten gelezen terug. Het is niet je eigen paard maar verzorgpaard. Dan snap ik ook wel dat je niet dagelijks gaat.