Ik had een paar weken terug een hele reactie gepost, maar Bokt besloot dwars te doen en daarna had ik niet echt meer de fut om hem opnieuw te typen, maar bij dezen.
pol013 schreef:Wat mij dus opvalt aan mijn (60%)bloedpaard en wat ik dan hier lees en vaker hoor wat relatief meer voorkomt bij dit type paard.
Ze kunnen extreem koel zijn. En extreem energiek. De pendule zwaait relatief bezien (tov van het merendeel van paarden met minder bloed) wat verder uit naar beide kanten.
Dat is hun kwaliteit ook. En dat moet je dus niet te veel willen middelen want dan doe je ze sneller geweld aan.
Waar je een ander paard, wat meer gemiddeld is, prima kunt vragen om meer in het midden te blijven en daar niks verkeerds mee doet. En dat is geen diskwalificatie van die paarden he. Zo heb ik er 2 staan en die zijn ook geweldig.
Maar misschien is dat meer een vraag aan Mkango: is dat wat je bedoelt? Jij hebt veel meer ervaring met dit type paard.
Dat is inderdaad de spijker op z'n kop.
Ze kunnen echt van 0 naar compleet over de kook gaan en weer terug naar 0 in enkele seconden, mits er iemand op zit of aan de andere kant van het touw staat die daarmee kan omgaan. Kun je dat niet, ben je zelf te gespannen of wil je het inderdaad teveel afdwingen of reguleren, dan heb je grote kans dat ze op standje kookpunt blijven en helemaal doorslaan. Je moet als ruiter in staat zijn om zelf meteen te vergeten wat ze net hebben uitgespookt.
Zo zat ik er ooit op eentje die onderaan de gallop standaard wat overstuur raakte en dat was te managen zolang ze in beweging bleef. Op een mooie zonnige dag liepen wat mensen vooraan in de string te mutsen en stonden we stil, toen stond zij dus ineens zo steil omhoog dat ik zelfs de veteraan achter me haar adem even in hoorde houden en ik me realiseerde dat als zelfs zij schrok, het er niet best uitzag.
Net op het moment dat ik m'n beugels uit wilde gooien en eraf wilde springen omdat ik dacht dat ze achterover zou gaan, kwam ze weer neer, en als ruiter moet je dat voorval direct los durven laten, anders kun je er vergif op innemen dat binnen een paar tellen wél achterover gaat.
Wat jij inderdaad ook eerder zei: je moet ze begeleiden en die energie die ze hebben in de juiste richting leiden zonder het teveel te willen afdwingen. En soms ook even je principes van het willen hebben en houden van controle overboord zetten, want daar zijn het gewoon de paarden niet naar, en voor mij is dat ook hun charme. Het overgrote merendeel van deze paarden is ontzettend mensgericht met een grote will to please, maar soms is dat 'thoroughbred brain' niet zo goed in impulscontrole en moet je ze even hun zin geven om ze daarna weer op het rechte pad te krijgen.
(Behalve als je alleen maar wilt vreten, Auroch.
) En dat is iets wat veel mensen eng vinden, die controle even uit handen geven, terwijl dit type paard er zelden misbruik van maakt - en zo wel, dan zijn ze door hun gevoeligheid en will to please ook weer makkelijk te corrigeren.
--------
Op het gebied van Auroch is er de laatste weken niet bijzonder veel spannends gebeurd. Haar over de mentale drempel van het zadel heen krijgen was het hoofddoel, en daarnaast ben ik uiteraard ook lekker vanaf de grond bezig. Verder was ik ook vrij druk met werk en was ik een paar dagen in Nederland, dus ze heeft ook een minivakantie gehad in de tussentijd. Niet dat dat nou zo hard nodig was, want zo vreselijk hard hoeft ze nou ook weer niet aan het werk, maar ik merkte dat ik zelf ook een beetje inspiratieloos begon te worden, dus het was zinvoller voor mij om even een paar dagen te focussen op andere dingen dan voor haar. 
Inmiddels is ze goed gewend aan het zadel, en ik ook, dus we kunnen stukje bij beetje weer verder met waar we gebleven waren voor de Ergste Dag Ooit. (Geen zorgen, inmiddels zijn er alweer nieuwe Ergste. Dagen. Ooit. geweest) Afgelopen weekend heeft ze zelfs haar eerste pasjes geweken en is ze ook op de rechterhand - haar moeilijke kant - in de juiste galop aangesprongen bij de eerste poging. Mijn focus ligt vooral op de hulpen en de overgang zelf en de vorige paar keer sprong ze steevast aan in de linkergalop, maar nu dus ook in de rechtergalop. Blijkbaar helpen al die Heel. Erg. Stomme oefeningen aan de hand haar wel - van het weekend verbaasde ze me ook met hoe kort ze inmiddels kan wenden onder het zadel. 
Uit Nederland heb ik ook een kaptoom meegenomen en daar reageert ze heel fijn op. De laatste tijd deed ik vanaf de grond eigenlijk steeds meer op m'n stalhalster en steeds minder op m'n touwhalster omdat ik daarmee voor m'n gevoel juist veel minder gerichte hulpen kon geven, dus besloten om het eens te proberen met een kaptoom en ik vind het megafijn werken. Het biedt ook meteen kansen om haar No.1 fan van de week even aan de longeerlijn te zetten met de teugels aan de kaptoom, zodat ze niet per ongeluk Auroch in de mond kan hangen en renpaardmodus activeert.
Inmiddels loopt ze ook weer wat meer over balken heen, nadat ze zichzelf vorige week weer eens het lazarus schrok door haar voorbenen er wel overheen te zetten, om daarna te stoppen, te proberen zich achterwaarts uit de voeten te maken en de halve balk mee te slepen.
Dat was het moment waarop ik wel even heb doorgepakt en iets strenger ben geweest, want dit kunstje flikt ze regelmatig om daarna weer heel zielig voor elke balk stil te gaan staan, "want het is echt écht ECHT heel erg eng," en ik was er nu wel een klein beetje klaar mee. Ze had ook niet heel veel nodig: een kleine zwiep met het touw richting haar achterhand werd gevolgd door een diepe zucht, waarna ze keurig met alle vier de beentjes over de balk stapte.
Ze had daar wel gedachten bij, zeg maar:

Daarnaast heeft ze ook model gestaan voor de eerste Saracen Horse Feeds Ex-Racehorse Challenge:
En werd ik heel gelukkig van onderstaande vergelijkingsfoto's. Ik maak elke maand even een standfoto om te zien hoe ze verandert en ik ben vooral heel blij om te zien dat die "hoek" achter haar schoft die er in januari en februari nog duidelijk zat, halverwege vorige maand al veel meer een welving was. Is voor mij ook een beetje bevestiging dat we de goede kant opgaan, aangezien ik nog geen instructie heb gevonden die aansluit bij mijn ideeën over rijden en ook op een beetje een doenbare afstand zit. 
Januari

Februari

Maart

In de tussentijd heb ik haar ook een keer gemeten met de meetstok van degene die haar al sinds haar geboorte kent:
"I wonder how she's going to respond to it."
"She should be used to it, she's been measured loads of times."
"I know, but she is a bit thpethial."
Auroch: WAT IS DAT?

HAAL HET WEG! 

Maar ze is 1,70 ongeveer 1,59, dus prima maatje voor mij, ook al ben ik 1,85 1,73.
IYKYK
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 03-04-23 23:58, in het totaal 1 keer bewerkt