Heel het topic door gelezen, jeetje krijgt het ineens een heel andere wending...
Ik wens jou heel veel sterkte toe de komende dagen.
Ik zit in iets soortgelijks.
2 jaar geleden paard met vage klachten, toen huidproblemen, toen spierproblemen,...
Begin vorig jaar diagsnose van een auto-immuunziekte... klap 1 dus...
Eind vorig jaar diagnose van de ziekte van Lyme... klap 2 dus...
Cortisone en Antibiotica mogen niet samen, dus afwisselend.
Paard is niet meer zichzelf, chagrijnig naar mijn pony maar ook naar mij.
Escaleert tot bijten, trappen, oren plat en hoofdschudden.
Terug onderzoek maar niets te vinden, bloedwaardes waren oké.
Gedrag blijft in kleine mate en herken mijn paard niet meer.
Dus zit sinds vorig jaar ook met de gedachte hoever gaan we?
Rijden lukt niet meer, aan de hand stappen gaat, maar enkel op een heel goede dag.
Tot ze te maandag bij het vaststaan voor te poetsen begon te trillen...
Had haar deken nog aan en de eerste 5 minuten was er niets aan de hand.
Ik zie ze ineens versuft achteruit wankelen.
Ik roep ze reageert en gaat terug staan.
Toen ik onderweg was spullen te nemen hoor ik herrie.
Zie ik ze gewoon volledig trillen, ogen draaien weg en ze knalt tot 3x toe de grond op.
Ze hing aan het touw dus los kreeg ik ze niet. Tot ze wat bij bewustzijn kwam naar boven geholpen.
Meteen wandelen maar ze liep zo dronken en was er niet goed van.
DA denkt nu aan epilepsie

maar hangt niet samen met al de rest dat ze heeft.
Ik kan nu nog volop hartonderzoeken en dergelijke laten doen met de hoogste geldkosten.
Maar diagnose ziet er slecht uit...
Ik durf ze niet meer van de weide te halen, te stappen aan de hand, ...
Ze moet nog 9 worden...
En dan vraag je je inderdaad af, wat zijn de opties nog en word ze er beter en gelukkiger op?