Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-16 11:48

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-16 11:48

Ik wil inderdaad ook kijken naar het liefst 24/7 buiten waar het gros van het werk voor je gedaan wordt.

**Geplaatst**: 27-01-16 13:36

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 27-01-16 13:36

TS, kijk eens naar het Noordzweedse paard. Volgens mij is dat net wat voor je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-16 13:52

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-16 13:52

Tennan, volgens kennisen zijn deze qua uiterlijk wel wat ik zoek, maar qua karakter een stuk temperamentvoller dan wat ik zoek.

**Geplaatst**: 27-01-16 17:12

Geplaatst: 27-01-16 17:12

Monmaster schreef:
Als je een auto moest kopen, koop je dan een oud lel van 15 jaar oud ( omdat je er van je buurvrouw altijd in mocht rijden of koop je dan een nieuwere..., omdat die nog jaren mee kan?
Paarden zijn veel te duur ( m'n in onderhoud dan) om er vervolgens niet op te kunnen rijden door ouderdom. Tuurlijk moet je het verzorgpaard niet kopen... Koop een paardje waar je voorlopig nog mee toe kan.

Niets van aantrekken, van dat gemanipuleer.... Je houdt jezelf gewoon stil over de evt aankoop, tot het zover is...

Suc6

Het verschil met een auto en een paard is natuurlijk wel dat een paard een levend wezen is met hart en ziel. Dus niet alleen een gebruiksvoorwerp.

**Geplaatst**: 27-01-16 17:28

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 27-01-16 17:28

Als je een paard koop, koop je hem natuurlijk voor het leven...... Maar...... Je weet nooit hoe het gaat lopen, wat er allemaal in je leven kan gebeuren. Wie weet komt er een moment dat je toch je paard moet verkopen. En dan heb je wel wat aan papieren omdat je dan een grotere doelgroep bereikt: mensen die er geen donder om geven en mensen die het wel van belang vinden.
Persoonlijk houd ik er wel van dat er bewust gefokt wordt. Niet dat papieren dat bevestigen maar je kunt zelf dan wel iets meer terug vinden over afkomst en hoe de bloedlijn is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-16 20:08

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-16 20:08

XLeandrosX schreef:
Als je een paard koop, koop je hem natuurlijk voor het leven...... Maar...... Je weet nooit hoe het gaat lopen, wat er allemaal in je leven kan gebeuren. Wie weet komt er een moment dat je toch je paard moet verkopen. En dan heb je wel wat aan papieren omdat je dan een grotere doelgroep bereikt: mensen die er geen donder om geven en mensen die het wel van belang vinden.
Persoonlijk houd ik er wel van dat er bewust gefokt wordt. Niet dat papieren dat bevestigen maar je kunt zelf dan wel iets meer terug vinden over afkomst en hoe de bloedlijn is.

Leandros, papieren zal ik ook zeker een pre vinden, maar of daar nou een ster hengst of wat dan ook op staat, of gewoon wie de vader is, zal mij een worst wezen.

**Geplaatst**: 27-01-16 21:10

Geplaatst: 27-01-16 21:10

Vindt zelf papier totaal niet belangrijk.
Belangrijk vindt is bouw, gangen en of die aan mijn wens eisen voldoet.

Zou zelf als eerste eigen paard eentje nemen rond 12 jaar. Liefst eentje die al iets in de sport gepresteerd heeft zodat je makkelijk veel van kan leren.
Jong paard lijkt erg leuk, maar komt veel bij kijken. Daar vergissen heel veel mensen zich in.

Betreft verzorg Fjord,
Ik vindt dat eigenaar zelf zijn verantwoording mag nemen in goede oude dag voorziening in plaats van in iemand anders schoenen te schuiven. In goede jaren heet eigenaar immers ook veel plezier aan gehad.
Wat eigenaar wel zou kunnen doen is bijv Fjord jou in bruikleen geven plus afspraak dat zij 75 procent betaalt van de medische kosten.

**Geplaatst**: 27-01-16 21:46

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 27-01-16 21:46

Dat verzorgpaard zou ik niet kopen vanwege de leeftijd en de zichtbare 'gebreken' die je nu al opmerkt. Overigens, alles wat je er nu misschien niet mee mag van de eigenaresse, mag dan natuurlijk wel, want eht is jouw paard

Dus je kunt ermee doen wat je wilt.
Als jij een paard zoekt om mee de heide op te gaan en lekkere ritten te maken, doen! Je budget is aardig groot dus waarom niet!?
Ik zelf heb mijn eerste paard gekocht toen ik 22 was (ben nu 23). bijna een jaar geleden. Hij was 11 maanden toen ik m kocht. Inmiddels staat hij in de opfok met zn grote vrienden. Mijn voornaamste doel is ook heerlijk erop uit te kunnen en vooral ook het leerproces dat we samen gaan doorlopen. Heerlijk! Tevens is mijn vriend ook helemaal dol op paarden, dus die gaat tegen die tijd ook lessen nemen waarna we eventueel kunnen kijken naar een maatje voor hem (en mijn paard). zie je het al voor je? een zwoele lenteavond, picknick rugzakje mee. Paarden mee, lekker de heide op of het strand.. haha geweldig.
Nee ik zou zeker kijken naar iets wat je aanspreekt en niet iets wat van je verwacht wordt. zoon dier kost geld en dan moet je er voor je gevoel voldoende plezier uit kunnen halen.

**Geplaatst**: 27-01-16 21:48

Geplaatst: 27-01-16 21:48

MorganeR schreef:
Kaatamour, die kwestie is al opgelost. Zoals gezegd zie ik een paard niet alleen als 'nuttig' als ik kan rijden. Tuurlijk is dat leuk maar de klik krijg/merk ik niet alleen als ik rijd hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-16 16:06

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-16 16:06

Ik schop dit even omhoog vanwege ontwikkelingen. In de laatste weken is het wat raar. Paasmaandag wou de eigenaresse haar opeens eens een dag voor haarzelf, en dit weekend vroeg ze het ook last minute opeens om haar voor haarzelf te hebben. Stalgenoten hebben me al een paar keer gevraagd of ze een nieuwe bijrijdster heeft of een potentiële koper, en vandaag heb ik haar dus ook gezien, met Tara's zadel en hoofdstel... En ik wist van helemaal niks. Doet op de een of andere manier best pijn. Vooral ook omdat ik zo hard werk om haar perfect bitloos te kunnen rijden, en zij vrij ruw met bit rijdt...

**Geplaatst**: 18-04-16 09:04

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 18-04-16 09:04

Ik heb jou reacties bij gelezen en eerlijk gezegd... Ik snap wel dat het je dwars zit maar aan de andere kant kan je niet verwachten dat de eigenaresse eventuele verkoop "pauzeerd" voor iemand die toch over een tijd weg gaat. Je hebt de kans gehad haar over te nemen, die heb je niet genomen en dat is je goed recht (en in mijn mening met alles wat ik gelezen heb ook een goede keuze) maar het is ook het goed recht van de eigenaresse, die haar wil verkopen, om gebruik te maken van de kansen die zij krijgt. Als iemand nu interesse in dat dier heeft dan kan ik me voorstellen dat ze haar nu verkoopt als haar eigen gezondheid achteruit gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 09:12

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 09:12

Dat blijkt inderdaad het geval. Blijkbaar komen ze haar ieder weekend uitproberen om haar misschien over te nemen. Raar is het wel om iemand anders te zien met het paard waar jij al zo lang mee bezig bent.

Heb wel meteen al mijn poetsspullen uit haar tas gehaald. Beetje onder het mom van ik wil niet dat zij mijn spullen opgebruiken, want daar heb ik ze niet voor gekocht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 16:43

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 16:43

Iemand nog tips hoe ik dit het beste aan kan pakken? Merk dat ik niet zo goed weet wat ik ermee aan moet.

**Geplaatst**: 18-04-16 16:46

Geplaatst: 18-04-16 16:46

Heb niet echt tips. Je zou eens met de eigenaar kunnen praten. Want jullie hebben het er nog niet samen over gehad dat er een koper is? Je zou gewoon eens kunnen vragen hoe het zit.
Veel meer kun je niet doen lijkt me.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 16:49

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 16:49

Ik heb eind vorig jaar haar aanbod gekregen om haar over te nemen, en dit uiteindelijk afgeslagen. Als reactive daarop kreeg ik de info dat er eventuele geïnteresseerden waren, en nu, zoveel tijd later, blijken deze mensen die geïnteresseerden te zijn.

Dus we hebben het er wel over gehad, maar met zeer weinig woorden.

**Geplaatst**: 18-04-16 16:51

Geplaatst: 18-04-16 16:51

Ik zou gewoon vragen hoe serieus het is en of ze iets kan zeggen over een termijn. Als ze straks in een keer komt volgende week is die verkocht valt het nog vrij koud op je dak. Of denk je dat ze dat niet met je wil delen?

**Geplaatst**: 18-04-16 17:05

Geplaatst: 18-04-16 17:05

Begrijpelijk dat je er moeilijk mee hebt maar jij hebt er zelf voor gekozen dat je het dier niet wilt overnemen. Dan is het de eigenaresse haar goed recht om andere kopers te zoeken. Ook mag de eigenaresse beslissen om op bepaalde dagen andere mensen op haar paard te laten rijden (dit hoeft ook niet iets met de koop te maken te hebben). Het is haar paard en als ze hem morgen wil verkopen dan kan je daar volgens mij weinig tegen doen. Wees gewoon blij voor alle mooie momenten en kansen die je met het dier hebt gehad. Je hebt het paard gratis mogen gebruiken, vergeet dat niet.

Wat ik zou doen: Niet gaan klagen bij de eigenaresse en genieten van de momenten die je nog hebt je "verzorgpaardje". En daarna genieten van je toekomstige jonge topper :-)

.

Laatst bijgewerkt door Riel op 18-04-16 17:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 17:08

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 17:08

Ze zegt dat ze denkt dat ze haar over gaan nemen, maar ze dan wel waarschijnlijk op dezelfde stal blijft staan. Maarja, die zekerheid heb je natuurlijk met verkoop nooit. De eigenaresse lijkt, heel cru gezegd, wel (snel) van haar af te willen.

Tuurlijk mag dat, maar dan nog is het niet makkelijk. De eigenaresse heeft twee jaar lang niks met haar gedaan en nu opeens wel en dat voelt raar.

Over dat eigen paard, het is nog maar de vraag wanneer dat komt... Mijn ouders eisen steeds uitstel en blijven bezig met "maar wat als je over een jaar geen tijd/geld meer hebt". Ja... Zo blijf ik bezig en neem ik nooit een paard. Nu eisen ze bijvoorbeel dat ik eerst een jaar studeer, en ik kan in oktober pas beginen. Dan zullen er wel weer andere excuses zijn...

Ik klaag ook zeker niet bij de eigenaresse, dat heeft geen nut. Maar het van me afschrijven en tips vragen misschien wel.

**Geplaatst**: 18-04-16 17:12

Geplaatst: 18-04-16 17:12

Je kunt ook vragen of je het paard mag leasen... Staat ze hier niet voor open? Lukt dit voor jou? Ik zou ook geen paard willen houden voor een ander als ik er zelf niets mee doe

Anders vrees ik dat je enkel maar kunt accepteren en je erbij neerleggen. Sterkte in ieder geval! De eigenaresse is de eigenaresse en zij heeft uiteindelijk het laatste woord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 17:20

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 17:20

Ik wil het ook niet voorkomen hoor, dat absoluut niet. Ik ben blij dat ze verkocht wordt en iemand krijgt die haar echt tot haar oude dag kan verzorgen. Voor mezelf heb ik de keuze gemaakt dat ik die persoon niet ben of zal zijn. Dan nog is het moeilijk om iemand anders te zien werken met het paard dat twee jaar lang quasi van jou was. Het komt opeens zo verdomd dichtbij...

**Geplaatst**: 18-04-16 17:29

Re: Schuldgevoel verzorgpaard-eigen paard

Geplaatst: 18-04-16 17:29

IMO moet je wel weten wat je wil. Je wil het paard niet, dan moet je ook kunnen accepteren dat een ander 'm neemt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 17:32

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 17:32

Zie bericht hierboven, ik accepteer het ook, maar dat betekent niet dat het makkelijk is of zal zijn.

Het is gewoon raar ook om iemand anders met haar te zien. Even wennen. Ik had nogal mijn eigen methode met haar (bitloos en western, veel technieken gecombineerd) en die hebben zij absoluut niet. Gewoon basis manege rijden met duwen en trekken, kort gezegd.

**Geplaatst**: 18-04-16 18:48

Geplaatst: 18-04-16 18:48

Je kunt ook voorstellen om de persoon die hem test kennis te laten maken met je methode. Wie weet weten deze nieuwe mensen niet beter en zullen ze blij zijn met wat ze van je kunnen leren. Misschien krijg je dan ook een band met de mogelijke "nieuwe" eigenaars en mag je eventueel helpen in de verzorging. Misschien is het het proberen waard?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-16 18:52

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-16 18:52

Ik zag ze gisteren, zei hallo tegen Tara en maakte meer dan duidelijk dat ik haar verzorgster was, en zei ook vriendelijk hallo. Ze zeiden helemaal niks terug en vermeden me nogal, en volgens stalgenoten hebben ze zich ook helemaal niet voorgesteld of zelfs hallo gezegd, terwijl dat toch wel gebruikelijk is. Ik stond er een beetje van

omdat ze blijkbaar wel stalgenoten gevraagd hadden hoe ik was.

**Geplaatst**: 18-04-16 19:01

Geplaatst: 18-04-16 19:01

Ik denk dat je beter een ander verzorgpaard zoekt en Tara gewoon los laat. Volgens mij gaat het je alleen maar pijn doen om hiermee te worden geconfronteerd en door te gaan. Plan een mooie fotoshoot, geef haar een laatste afscheidswortel, bedank haar voor alles en start met een nieuw verzorgpaard.