nathalie2302 schreef:Hebben jullie trouwens ook dat gevoel dat je van jezelf wel 'moet' terwijl je weet dat je niet durft. Dan gaat het fout en denk je 'zie je wel, ik wist het toch'? Dan vraag ik me af of het beter is om het gewoon niet te doen als iets me eigenlijk heel nerveus maakt, maar tegelijk moet je de cirkel ook doorbreken natuurlijk...
Yep, gisteren. Ik zat echt tegen een paniekaanval aan en kon mijn ademhaling ook niet meer onder controle krijgen. Maar ik wist dat ik door moest, omdat hij anders de volgende keer, ook bij een andere ruiter, onmogelijk zou zijn. Ik ben er dan niet afgevallen, maar het scheelde echt niet veel.
ben ik het helemaal mee eens. Mij had je niet zover gekregen denk ik.
Ach, ik denk altijd wel: liever te voorzichtig, dan onnodig in het ziekenhuis.
. Ik doe het uit liefde voor mijn paard. Goldz is een vriendelijk, eerlijk paard met bergen humor die altijd vol verassingen zit
, zij het niet allemaal even leuke verassingen
. Maar Goldz is ook een paard wat bijzonder lomp en onbehouwen is, wat als je hem een vingernagel geeft je hele romp pakt en hij is ook nog eens bijzonder hardleers. Als ik gisteren niet had doorgezet, gaat hij er 100% zeker de volgende keer een tandje overheen. Niet omdat hij echt kwaad wil doen, maar gewoon omdat hij weet dat hij het kan. En door zijn hardleersheid valt het niet mee om slechte gewoontes af te leren, dus die moeten in een zo vroeg mogelijk stadium al de kop in worden gedrukt. Ik heb nog een litteken op mijn had van een flinke lel die ik vorig jaar van hem heb gehad. De blauwe plekken en kneuzingen zijn allemaal wel weer weg getrokken
.
Dat muziekje erbij maakt het wel helemaal compleet...