Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Welshcobfan schreef:Maakt het verschil of die kilo's extra te danken zijn aan spiermassa of aan vet?
randie schreef:Citaat:Dat er aandacht voor is, vind ik een goede zaak.
Komt voor mij behoorlijk dichtbij want ik ben ook de lichtste niet. Overigens heeft de keuze voor een grote tinker daar zeker een rol in meegespeeld, en heb ik ook goed naar de rug gekeken bij de aanschaf. Ik heb flink geïnvesteerd in het passend maken van mijn zadel. Verder heb ik aan de paardenfysio gevraagd wat hij ervan vond bij mij. Hij vond het kunnen. Hij vond wel dat ik met krukje moet opstijgen (maar dat vindt hij voor iedereen).
Leuk paard heb je en de combi is inderdaad helemaal niet verkeert. Maar denk je echt dat een fysio tegen jou zou zeggen. Nee sorry je bent te zwaar je moet niet op een paard gaan zitten...!
Ik denk het niet... Dan is hij snel uit gearrangeerd. Want dan is het een slechte fysio, belachelijk etc.
Ik zeg niet dat jij dat doet he.. Maar er zullen zat mensen zijn die zo reageren. En dan is een fysio
snel uitgel*ld en hij krijg nog slechte mond op mond reclame.
Saskia505 schreef:Om mensen voor gek te zetten?
Nee, om aan het welzijn van paarden te werken. Want weet je wat er gebeurd? Zal het eventjes voor je beschrijven.
Een vrouw met een gewicht van 100 kilogram koopt een KWPN-er van 1 meter 66 (gewicht zal wel tussen de 500 - 550 kilogram liggen). De vrouw is zelf niet al te groot, dus wil zelf ook geen groot paard. Dit paard lijkt haar super.
Na een tijdje rijden besluit de vrouw dat ze toch ook wel wedstrijdjes wil gaan rijden met het paard. Na een paar weken tijd begint het paard echter wat moeilijk te doen. Hij wil niet meer in draf, gooit z'n hoofd als het ware omhoog en begint wat kreupel te lopen. De vrouw besluit de dierenarts te vragen of hij misschien weet wat er aan de hand is. De dierenarts onderzoekt het paard, maar kan niets vinden. Dus de vrouw neemt aan dat het gewoon 'geklier' is en besluit door te rijden. Echter wordt het gedrag van het paard steeds erger. Hij gaat staken, wil niet meer lopen. Kán niet meer lopen. Wordt gemeen, niemand kan nog iets met het paard.
Na weer een dierenarts-onderzoek blijkt dat het paard ernstige pijn heeft waardoor hij niet meer kan herstellen. De vrouw moet de moeilijkste beslissing van haar hele leven maken: ze gaat het paard verkopen als weilandpaard.
Een man en zijn vrouw kopen het paard als leuk verzorgpaard voor hun zestienjarige dochter. De dochter zorgt ervoor dat het paard weer een beetje opleeft en hij wordt beetje bij beetje steeds weer wat vrolijker. Op een dag besluit het meisje op het paard te gaan rijden, maar direct vertoont hij weer zijn oude gedrag. Staken, kreupel lopen, niet willen lopen...
De ouders en hun dochter laten een fysiotherapeut naar het paard kijken. Deze ontdekt dat de rug van het paard als het ware helemaal kapot is gereden. De wervels zijn scheef gereden, zenuwen zitten klem. Maar de fysiotherapeut doet wat ze kan. Er gaat wat tijd overheen, maar uiteindelijk hersteld het paard. Het meisje begint rustig aan met rijden, en wonderbaarlijk genoeg veranderd het paard van een dramapaard naar een leuk rijpaard. Het meisje neemt er alle tijd voor. Een jaar later gaat het meisje met het paard op wedstrijd, en ze doen het super. Drie jaar later rijden ze Z1 dressuur.
En nu de hele grap: dit verhaal is écht gebeurd.
Eén van de vele paarden die dit overkwam.
Ninx schreef:beantsje schreef:Ik begrijp dat alle mannen wel kunnen stoppen met rijden (behalve de jockeys dan)....sorry, Edward Gal, Albert Zoer etc etc...
Dat zijn athletische zeer kundige ruiters. Dat is iets anders dan heel veel vetmassa.
Hier is zo vaak heel subtiel iets over gezegd, en die subtiliteit schijnt geheel en al niet te werken. Te zwaar zijn is soms ronduit naar, en de strijd met kilo's kan lang en zwaar zijn.... Maar die problemen kun je niet afwentelen op een paard, als je te zwaar bent om te rijden moet je het gewoon niet doen... punt uit.
Natuurlijk is dat jammer, maar het is 'voorbij jammer' en ronduit bedroevend dat mensen bereid zijn het paard de last van hun eetprobleem te laten dragen. Want helaas is het zo dat slechts zo'n 2% van de te dikke mensen met overgewicht kampt door oorzaken buiten 'veel eten'.
MarielleB schreef:Ik denk ook niet dat er maar 1 norm moet zijn, maar wel een richtlijn. Er zijn tegenwoordig aardig wat mensen die toch wel wat overgewicht hebben. Zelf denk ik dat als je bijv. boven de 120 kilo bent je gewoon iets te zwaar bent om op de meeste paarden te rijden. Want het lijkt mij logisch dat een paard sneller slijt naar mate er meer belasting op komt... Er vanuit gaand dat iedereen even goed rijdt!
beantsje schreef:MarielleB schreef:Ik denk ook niet dat er maar 1 norm moet zijn, maar wel een richtlijn. Er zijn tegenwoordig aardig wat mensen die toch wel wat overgewicht hebben. Zelf denk ik dat als je bijv. boven de 120 kilo bent je gewoon iets te zwaar bent om op de meeste paarden te rijden. Want het lijkt mij logisch dat een paard sneller slijt naar mate er meer belasting op komt... Er vanuit gaand dat iedereen even goed rijdt!
ik denk ook dat je met 120 in principe in alle gevallen te zwaar bent voor je paard.
maar wat met 100 kg? In het ene geval kan het echt niet, in het andere geval kan het prima.
dus als je de norm op 120 kg stelt, bescherm je een aantal paarden toch nog niet en als je de norm op 100 kg stelt, sluit je ten onrechte ruiters uit.