Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-01-03 13:51

Geplaatst: 16-01-03 13:51

ach toen je klein was vond je de tafel van 7 moeilijk. Wat voor de een moeilijk is zal voor de ander een makkie zijn.

**Geplaatst**: 16-01-03 14:08

Geplaatst: 16-01-03 14:08

Marjolein's verklaring is wel een mooie ja Haha!

Ik zeg liever dat ik moeite heb met een paard. Met erge heethoofden en hele zenuwachtige types kan ik niet overweg, dat wil niet zeggen dat het paard heel moeilijk is. Ik kan heel rustig en ontspannen rijden maar als ik zo'n paard onder me heb word ik gewoon onrustig. Dat voelt paard en die wordt nog onrustiger etc. etc. Van hele zenuwachtige drukke honden word ik ook kregel. Dat ligt mij gewoon niet.

Zoveel paarden, zoveel karakters en dat geldt ook voor mensen. Dat die karakters soms botsen is niet vreemd. Het is alleen inderdaad niet eerlijk om een paard dan maar meteen als "niet te rijden" te bestempelen.

**Geplaatst**: 16-01-03 14:10

Geplaatst: 16-01-03 14:10

Ik heb altijd makkelijk paarden Haha!

Ik leid ze zelf op, en rij bij voorkeur geen paard dat boven mijn capaciteiten ligt. Ben wel bereid om opleiding aan te passen aan het tempo van het paard en wil zelf altijd bijleren. Paarden moeten in principe alles doen wat ik leuk vind om te doen. Dus van weekendjes weg mogen ze niet over de zeik raken.
En voila: die van jou zijn zo makkelijk.
Totdat ze er zelf opstappen Haha!

**Geplaatst**: 16-01-03 15:10

Geplaatst: 16-01-03 15:10

een paard kan ook moeilijk worden door de omgeving waar die staat.
tinker was bijv. eerst manegepony en voor de meeste onhandelbaar waardoor hij dus dagenlang alleen op stal stond, toen ik hem ging verzorgen kwam hij er al vaker ui beetje rondlopen, laten grazen, lekker lang poetsen en met rijden ging het ookal wat beter. en toen ik hem ging leasen moest hij elke dag rijden en dat vond hij niet echt leuk, in het begin veel protesteren maar later ging hij echt voor mij werken. anderen zien dat en willen ook rijden en daar ging hij weer vervelend doen.
nu is hij verkocht en een totaal ander paard geworden hij staat nu op een weitje met een andere pony en is liever dan ik ooit had kunnen denken...met rijden geen zweep meer nodig, kan gewoon met losse teugels rijden zonder dattie er keihard vandoor gaat echt een schat nu.

dus zo zie je maar dat het niet alleen aan de pony ligt maar ook aan z'n omgeving

**Geplaatst**: 16-01-03 15:12

Geplaatst: 16-01-03 15:12

Sommige mensen vinden het ook leuk om hun paard 'moeilijk' te noemen. Ze cultiveren het een beetje.
Maar wat die moeilijke paarden betreft, er zijn denk ik weinig echt moeilijke paarden, wel zijn er veel gevoelige paarden en paarden met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Die gaan 'moeilijk' doen als de ruiter ze niet goed aanvoelt, oneerlijk behandelt of geen geduld heeft. Volgens mij zijn er eerder veel moeilijke ruiters, ofwel ruiters die niet aan hun capaciteiten als ruiter willen werken en het dan maar aan het paard wijten als het niet lukt.

**Geplaatst**: 16-01-03 16:56

Geplaatst: 16-01-03 16:56

Paard en ruiter moeten dus bij elkaar passen. Het heeft niet alleen met capaciteiten te maken, maar ook met karakter. Een kennis van mij (zeer bekwame ruiter) wordt op ieder paard gewoon vreselijk fanatiek. Toen kreeg ze een hele nerveuze maar ook energieke merrie en dat paste dus niet. Er zit nu iemand op die veel minder goed kan rijden, maar een la-la-la instelling heeft - en nu gaat het goed.

Ik heb zelf meer paarden en ben niet zo deskundig dat ik ieder paard even goed aanvoel. Er is dus een van mijn paarden waar ik niet op kom, omdat ik zeker weet dat het niet past.

**Geplaatst**: 16-01-03 17:01

Geplaatst: 16-01-03 17:01

zenuwlijers zijn in de regel moeilijkere paarden. ZE accepteren ruiterfouten niet gemakkelijk en komen sneller in verzet. Ik heb dat ondervonden met paddy. Zij is een echte bloedkikker. Ze is niet agressief, zal net niet naar mijn voet slaan om haar ongenoegen uit te drukken maar ze komt wel tegen mijn been in met haar lichaam en zwiept met haar staart. En dat gebeurt als ik mijn been te lang gebruik of te hard. en dat verschilt want de ene keer reageert ze feller dan de andere keer. Altijd aftasten. er zijn veel dingen die je moet nalaten, nog meer dan dingen die je moet doen. Ik heb dat echt moeten leren. Paddy is een moeilijk paard vergeleken bij iones en bij veel andere paarden. maar er zijn moeilijkere paarden, dat weet ik ook.

Wat kendra hierboven zei: paard moet bij de ruiter passen...
Hm.......... paddy en ik zijn geen passende combinatie. MAar dat waren iones en ik ook niet. Oorzaak: onkunde. ik ben met iones doorgegaan en ik heb aan hem nu een gouden paard en zou hem niet meer kwijt willen, want hij is onvervangbaar. paddy en ik zijn intussen ook al weer meer naar elkaar toegegroeid, met name ik heb veel moeten leren. Het is een stuk passender geworden en het gaat door de jaren heen misschien nog meer passen.

**Geplaatst**: 16-01-03 18:56

Geplaatst: 16-01-03 18:56

Kzeg ook wel eens ja dat ik niet de makkelijkste pony heb.. Mijn pony is gewoon zo altijd uit blijven proberen (grote deel natuurlijk zijn karakter) onder veel dingen onderuit proberen te komen.. Zo gek blijven doen als een 3 jarige dat net onder het zadel is.. snel in verzet gaan... enz.. nog heel veel van die dingen.. Oke tis niet een zeer moeilijk paard vind ik Haha!

maar tis ook niet een van de makkelijkste..!!!

En wat noemt iedereen moeilijk?? wil ik wel eens weten

**Geplaatst**: 16-01-03 19:42

Geplaatst: 16-01-03 19:42

Zep schreef:
Het heeft wel wat hilarische verhalen opgeleverd natuurlijk, zoals die keer dat hij in Erp letterlijk de muur in is gesprongen die keer dat hij het schrikdraad inrende en erin bleef staan ipv te schrikken en er weer uit te rennen en vooral die keer dat ik een baan op een handelsstal aangeboden kreeg nadat men mij had zien "rijden" met hem

Ach.... hij hinnikte zo lief naar me als hij in de wei stond....

Mijn trainer heeft me in het eerste jaar dat ik hem had al eens voorspeld dat na deze ze allemaal makkelijk zouden zijn. Tot nu toe heeft hij gelijk gehad, en ik hoop dat dat nog even zo blijft

haha precies Quentin!! die heeft ook al voor zoveel geweldige verhalen gezorgd!
hij sloeg bv consequent tegen de spiegels met zn hoofd&voorbenen, tot dus die spiegel kapot ging!! toen mocht hij niet meer los in de binnenbak....en hij stond hele sullig midden in die splinters!was een hele grote spiegel!!
op de bakrand gaan staan met zn voorbenen(terwijl ik er dus op zit, en alleen maar aan wilde draven en meneer geen zin had)...gat in de rand geslagen toen ie erop stond, en blijven steigeren, onder t zadel en dat vooral als je in t begin de 1e keer aandraafde, dan had hij dus geen zin en staakte hij
en toen ik bij zn oude club startte op wedstrijd en vroeg hoeveel er nog voor me waren, weer weg wilde rijden en hij rechtomhoog ging, oz eiden die mensen, jij hebt Quentin!!
en mensen die vragen of ik levensmoe ben omdat ik hem rijd....

en zo kan ik nog wel ff doorgaan!

maar hij wordt nu steeds makkelijker, ook al is het nogsteeds hetzelfde paard, en dat komt omdat ik nu beter leer rijden, ik leer met hem om te gaan!
maar de meeste mensen die ik ken die gaan nooit van hun leven op Quentin zitten, velen verklaren mij voor gek dat ik hem nogsteeds heb, of ze zeggen waar ik bij ben tegen mn ouders, nou mijn kind kwam er nooit op hoor!weg met die knol!

en als hij zich eenmaal geeft, dan is hij wel zo superfijn!en dan vergeef ik hem gelijk alles!

en ja, vergeleken met Quentin ken ik geen paarden die ik moeilijk zou noemen! stap op bijna ieder paard en rij er zo mee weg, niet altijd vlekkeloos, maar eigenlijk heb ik nooit grote problemen met andere paarden.

dus ook al heb ik nu soms nog best wat moeite met Quentin, ik heb al zo veel van hem geleerd!!

maar het valt me idd op dat net wat pipo zegt dat mensen in dit topic vrij snel zeggen dat ze een moeilijk paard hebben, maar sorry, eerst zien dan geloven!
en dat je niet zomaar iedereen op je paard kan stappen en er dan vlot mee wegrijdt, of niet bij bepaalde paarden in de bak kan rijden of ze zijn zenuwachtig en schrikachtig, ja dan is het nog geen moeilijk paard!daar moet je mee om leren gaan!

en steef heeft ook helemaal gelijk! ik geloof ook meer in moeilijke eigenaren ipv in moeilijke paarden!

**Geplaatst**: 16-01-03 20:13

Geplaatst: 16-01-03 20:13

Klopt, ik heb behoorlijke communicatie probleempjes met Gammon maar het is IK die er niks van bakt. Verward

Dat is best klote als je ziet dat hij bij anderen lekker loopt en bij mij niet, en bij anderen netjes blijft staan met opstijgen en bij mij niet.

Ik zal ook nooit zeggen dat het aan hem ligt, hooguit dat hij te slim is om de zwakke plekken van mij te vinden.

**Geplaatst**: 16-01-03 20:27

Geplaatst: 16-01-03 20:27

Desiree schreef:
Wat kendra hierboven zei: paard moet bij de ruiter passen...
Hm.......... paddy en ik zijn geen passende combinatie. MAar dat waren iones en ik ook niet. Oorzaak: onkunde. ik ben met iones doorgegaan en ik heb aan hem nu een gouden paard en zou hem niet meer kwijt willen, want hij is onvervangbaar. paddy en ik zijn intussen ook al weer meer naar elkaar toegegroeid, met name ik heb veel moeten leren. Het is een stuk passender geworden en het gaat door de jaren heen misschien nog meer passen.

Je hebt gelijk - ik zou van mijn oudste paard (als veulen gekocht) ook niet zeggen dat ze bij me past, maar we hebben ondertussen zoveel met elkaar meegemaakt dat we er uiteindelijk samen altijd uitkomen. We hebben ons allebei wat aan moeten passen en ik heb veel moeten leren. Maar dat heeft wel jaren gekost en af en toe zit er nog wel een dagje tussen, dat ik haar met een diepe zucht op stal zet .......... het blijft investeren vanuit de diepe emotie dat ik dit paard nu eenmaal nooit wil verkopen.

**Geplaatst**: 17-01-03 00:06

Geplaatst: 17-01-03 00:06

En als er dan een combinatie is die goed met elkaar over weg kan , paard is netjes opgevoed(heeft misschien veel bloed , zweet en tranen gekost)
en loopt fijn en het is een harmonie , dan krijgt meestal de ruiter niet de credits...........want dat is vast een makkelijk paard! Knipoog

**Geplaatst**: 17-01-03 00:34

Geplaatst: 17-01-03 00:34

XoNo schreef:
Ben het er half mee eens. Ik denk dat als mensen zeggen dat ze een moeilijk paard hebben, vergeten ze erbij te zeggen dat het voor hen een te moeilijk paard is. Tuurlijk moet je het probleem dan bij jezelf zoeken, en daar zal je het vast vinden, maar sommige mensen willen het probleem gewoon niet oplossen, en liever een ander paard opzoeken. Zo denk ik best dat er moeilijke en makkelijke paarden zijn, maar in hoeverre die moeilijk of makkelijk zijn moet je het bij de eigenaar/verzorger zoeken. Zo zal een paard voor mij heel moeilijk zijn, en voor jou een makkelijke. Ligt ook maar net aan de hoeveelheid geduld en rust die je hebt.

Ik ben het hier dus helemaal mee eens. Bekijk het eens zo... Iemand die in de eerste klas zit zal een som uit de derde klas verschrikkelijk moeilijk binden, terwijl iemand uit de 5de of 6de die som super makkelijk vind. Ik denk dus idd dat als iemand zegt dat een paard moeilijk is, die beter kan zeggen, ik vind dit paard moeilijk. Of ik vind dit paard moeilijker dan dat andere. Je raakt nooit uitgeleerd, maar een paard kan voor een minder getrainde ruiter veel moeilijk zijn als voor een ander. Als je zegt dat paard is moeilijk, dan krijgt hij nog echt niet meteen de stempel moeilijk opgedrukt hoor, ok hij is dan waarschijnlijk iets minder toegefelijk dan al die andere paarden...

**Geplaatst**: 17-01-03 00:34

Geplaatst: 17-01-03 00:34

Hoi,

Ze zeggen welleens dat je paard je een spiegel voor houdt van jezelf daar zit zeker een kern van waarheid in vind ik.

**Geplaatst**: 17-01-03 10:41

Geplaatst: 17-01-03 10:41

Kendra schreef:
Je hebt gelijk - ik zou van mijn oudste paard (als veulen gekocht) ook niet zeggen dat ze bij me past, maar we hebben ondertussen zoveel met elkaar meegemaakt dat we er uiteindelijk samen altijd uitkomen. We hebben ons allebei wat aan moeten passen en ik heb veel moeten leren. Maar dat heeft wel jaren gekost en af en toe zit er nog wel een dagje tussen, dat ik haar met een diepe zucht op stal zet .......... het blijft investeren vanuit de diepe emotie dat ik dit paard nu eenmaal nooit wil verkopen.

blijft nog wel het feit over dat paddy soms meer geduld van me vraagt dan ik in huis heb. DAt moet dus nog veranderen om een passende combinatie te vormen. Dat zal er dan op neer komen dat ik me NOG meer moet leren te beheersen, NOG meer geduld zal moeten leren opbrengen.

**Geplaatst**: 17-01-03 14:06

Geplaatst: 17-01-03 14:06

Desiree schreef:
blijft nog wel het feit over dat paddy soms meer geduld van me vraagt dan ik in huis heb. DAt moet dus nog veranderen om een passende combinatie te vormen. Dat zal er dan op neer komen dat ik me NOG meer moet leren te beheersen, NOG meer geduld zal moeten leren opbrengen.

Ben het helemaal met je eens. En daarom blijft het ook zo leuk (en af en toe ook om wanhopig van te worden).

**Geplaatst**: 17-01-03 14:57

Geplaatst: 17-01-03 14:57

Zep schreef:
Je wordt er wel heel handig van. Knappe jongen die mij nog aan de grond krijgt na zowel levi's die kon bokken als een vliegtuig, en Nescio die zo gruwelijk gruwelijk snel was. Je leert er (hopelijk) ook van om je in je paard te verplaatsen en creatief naar oplossingen te zoeken. Het is namelijk heel makkelijk om als ruiter het idee te hebben dat je alle wijsheid in pacht hebt en iedere vorm van verzet maar heel hard de kop in te drukken. Als je wat beter leert kijken en voelen leer je de oorzaken van het verzet kennen en kun je een oplossing vinden. 9 vd 10 keer is het lichamelijk namelijk, al hoeft dat niet bij voorbaat veterinair te zijn. In de rest van de gevallen heb je gewoon pech.

Ik ben sportief gezien niets opgeschoten met Nescio, maar heb verschrikkelijk veel geleerd wat ik nu zeker op andere paarden kan toepassen.

Hier ben ik het helemaal mee eens, ik heb ook alleen meer leren rijden op pony's (ik rijd nooit paarden ben echt ponymens) waarmee je wel meer moest doen dan sturen en drijven alleen. Je leert er echt van rijden als je af en toe een 'rotbok' onder je kont hebt. Maar leer je eenmaal hoe je ze moet rijden en hoe je de problemen op moet lossen gaat het hartstikke goed. En toch, het enige wat ik geleerd heb is op rondvliegende zich door alles heen stortende steigerende en zelfs als je het zover liet komen achterover vallende pony's. En ja ik weet hoe ik ermee om kan gaan en ja meestal mankeert er wat aan je eigen rijstijl. Maar wat ik niet geleerd heb is hoe een pony die echt netjes loopt aanvoelt. ik ben heel snel tevreden, en heb veel te snel het gevoel dat alles oke gaat. Ik had een keer een pony voor mijn gevoel netjes lopen maar mijn lesgeefster kwam ermee aan dat ze op rechts vast zat. Ze heeft me laten zien hoe het wel moet voelen en dan denk ik oo ja, das veel fijner!

Ik heb echt weleens het gevoel dat ik wat gemist heb. Bokkende pony's en dat soort andere streken, geen probleem. Hoewel, ik heb er ooit een moeten rijden die ik echt niet voor elkaar kon krijgen. Ik ben niet gauw bang te krijgen als het om het rijden van een bepaalde pony gaat maar voor deze pony had ik echt respect. Het was een geweldige uitdaging om hem te rijden maar op een gegevn moment, als ie je er toch zeker in twee weken minstens twee keer per les eraf gesodem*terd wordt echt een twijfelmoment. Wat doe ik nu fout? Want wat je ook probeerde, de vloog eraf als het zover kwam dat je ook maar een keer de zijkant van de pony aanraakte. Het was een perfecte rodeo pony geworden. Bij deze pony is het dus niet gelukt hem te rijden en ik ben daar heel ontevreden over.

**Geplaatst**: 17-01-03 20:37

Geplaatst: 17-01-03 20:37

Baduh is vrij ernstig mishandeld geweest, maar daar is hij keihard van geworden, niet "moeilijk". Een mishandeld paard is niet per definitie "moeilijk". Ik denk dat als je gebruik maakt van de talenten en karaktereigenschappen van je paard, het al veel "makkelijker"wordt. Ik zou Baduh ook als "moeilijk"kunnen bestempelen omdat ie het vertikt om te dressuren en daar echt bokkerig van wordt, maar hij springt 1.70, is pijlsnel en heeft een goed uithoudingsvermogen. Mensen moeten een paard kopen wat met hen mee kan gaan in hun wensen. En voor mij is dat mijn "moeilijke"Baduh, waar verder niemand op durft. Kortom: ik vind nog steeds dat "moeilijk" een mening is.

**Geplaatst**: 18-01-03 00:51

Geplaatst: 18-01-03 00:51

niet vervelend bedoeld hoor, maar 1.70 springen?? de meeste staanders zijn maar 1.40 of 1.60!en 1.70 is wel errug hoog hoor!

maargoed dat was mega off-topic

heb vandaag les bij de club gehad, en daar was ook iemand die zn paard moeilijk vond, de instructeur ging er f fop en vond het een fijn en goed paard dat netjes aan de hulpen staat, maar ja dan moet er dus wel iemand opzitten die de juiste hulpen geeft!en daar had je het al weer, de een vond het paard lastig&moeilijk, de ander vond het een fijn te rijden paard!

je moet idd een paard zoeken dat aan jouw wensen voldoet, en dat ook geschikt is voor je ivm je eigen rijvaardigheid!

**Geplaatst**: 18-01-03 05:03

Geplaatst: 18-01-03 05:03

Sommige mensen vinden het wel interessant om te vertellen hoe 'moeilijk' hun paard wel niet is....die zijn er nog trots op ook. Apart is dat, vind ik zelf!

**Geplaatst**: 18-01-03 22:17

Geplaatst: 18-01-03 22:17

Franca schreef:
Sommige mensen vinden het wel interessant om te vertellen hoe 'moeilijk' hun paard wel niet is....die zijn er nog trots op ook. Apart is dat, vind ik zelf!

Klopt, en 't liefst aan de stamtafel, pilsje er bij en maar sterke verhalen over al die 'rotbokken' die zij weer in het gareel hebben gekregen......

**Geplaatst**: 19-01-03 03:11

Geplaatst: 19-01-03 03:11

haha, klopt ja! Vreselijk vind ik dat!

**Geplaatst**: 19-01-03 13:13

Geplaatst: 19-01-03 13:13

Renske20 schreef:
niet vervelend bedoeld hoor, maar 1.70 springen?? de meeste staanders zijn maar 1.40 of 1.60!en 1.70 is wel errug hoog hoor!

maargoed dat was mega off-topic

1.70 = hek naast het weiland. Hihi. Maar een heel parcours 1.70 overleefd ie niet hoor. Bij zijn vorige eigenaar konden ze de balkje wat hoger leggen, op een stel alternatieve extra hoge staanders. Baduh kon het. Vind ik leuk. Haha!

**Geplaatst**: 19-01-03 13:15

Geplaatst: 19-01-03 13:15

Franca schreef:
haha, klopt ja! Vreselijk vind ik dat!

"Ging ie weer steigeren, hahaha, gewoon doorrijden natuurlijk, bla bla BLA" Dat soort onzin.

**Geplaatst**: 20-01-03 02:24

Geplaatst: 20-01-03 02:24

Ik ben het hier absoluut mee eens!!
Maar het gaat er natuurlijk ook om wat voor type paard je ligt qua rijden.
Mijn merrie is bijvoorbeeld vrij rillerig voor de hulpen en heeft de neiging om onder je vandaan te lopen.
Ik vind dit geen probleem en kan fijn met haar rijden maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die liever een wat rustiger en minder gevoelig paard kiezen.
En ja, ik zet er niet zomaar iedereen op want als je geen stille zit hebt begint ze op een F-16 te lijken.