Geplaatst: 20-03-08 13:18 Als één van mijn meiden van hun paard/pony valt pas ik dat dus ook toe, als het niet in de les is, vang ik wèl even het paard. Is het in de les dan blijf ik gewoon lekker in de kantine, tenzij ze blijft liggen natuurlijk.
Gevolg: miijn jongste die er vorige keer best hard af stuiterde, sprong meteen weer op riep de pony naar zich toe, die kwam nog heel braaf ook, klopte het zand van zich af, riep "lekker jongens volgende les appeltaart", en stapte weer op. En ik was het haasje want ik moest die appeltaart bakken 
Dit voorkomt dan dat de pony de angst van het ruitertje voelt en daar gebruik van maakt, want daar heb je zeker gelijk in. 
. 
' Ze kwamen hoogstens het paard even vangen (wat wel welkom was als je bedenkt dat de rest van de ruiters vanzelf in paniek schoot als er iemand van zn paard donderde...)
'o nee dat paard is los!!' En ik heb er ook meerdere geweten die vanzelf flauw werden als mama in zicht was... Die hadden best wel kunnen leren rijden, als die moeders daar niet altijd aan de kant hadden gestaan... Een moeder had dit gelukkig wel door en kwam dus speciaal enkel de kinderen brengen en halen.
. Er reed een pools meisje mee in de les, en de moeder wilde dat ze ging galoperen. M'n instructrice vond dat geen goed idee, want ze zat echt niet stabiel in het zadel. Moeder zegt in het pools tegen het meisje dat ze toch moet galoperen, en vervolgens vliegt dat arme kind eraf. Pony kon er niets aan doen, ze had gewoon nog niet genoeg balans. Toen moest moeder, met het schaamrood op d'r kaken, de rest van de les in de kantine bekijken. 
