Toen "we" besloten dat Ewald misschien weg moest omdat hij waarschijnlijk een luchtzuiger was en het dan geen goede sportpony kon zijn heb ik de hele avond zitten te huilen, bij de gedachte al..
Ik houd nu gewoon al zielsveel van hem en het doet mij ook pijn dat hij zo word gepest door zn weidegenootjes.. Hij zit gewoon onder de plekken en hij laat het allemaal toe.. Ik weet hoe het voelt en ik ben zelf ook niet zo dan ik meteen terug ram...
Maar aan de andere kant wil ik hem niet uit de wei halen want alleen zal hij zich ook vervelen hij wil gewoon graag een klef vriendje hebben, het liefst de hele dag tegen elkaar aan staan te zoezen...
Dus ik houd heel veel van hem, elke keer als ik weer een plekje ontdek...
