Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-11-06 00:35

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 00:35

Tja, ik geloof toch wel dat mijn dieren het erg goed hebben. Ze staan onder redelijk natuurlijke omstandigheden in een kleine kudde 24/7 op de wei (met onheining is het nooit natuurlijk...), maar hoeven niet op zoek te gaan naar hun voedsel, dit wordt door mij aangeleverd, hetzelfde geldt voor hun water en voor beschutting, die wordt geboden in de vorm van een schuilstal. Daarbij krijgen ze ook nog aandacht van mij als ik er ben en stijgen ze in aanzien bij de andere paarden als ze met mij aan het werk 'mogen'. Wat Zazoo al zegt: paardjes vinden het leuk om op stap te gaan, onder het zadel en voor de wagen, verlaten daar zonder problemen hun kudde voor, lekker briesen en oortjes erop en zijn erg tevreden met zichzelf als ze klaar zijn met werken. Ik denk als je een beetje inzicht in paarden hebt en hun lichaamstaal, dan kan je echt wel afleiden als ze tevreden zijn, dat is lang niet altijd je eigen gedachten projecteren.

**Geplaatst**: 09-11-06 10:49

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 10:49

Ik merk aan Kane dat hij wel altijd wil werken voor me. maar als ik 2 dagen achter elkaar in de bak dressuur rij is hij het de 3e dag ook zat en laat ie merken ook. Dan is ie dwars en doet niets wat ik wil. Ik probeer heel veel af te wisselen in het werk wat we doen. Wel merk ik dat kane dol is op een buitenrit , die we dan ook vaak maken. Met het longeren merk ik dat hij nu hij het snapt er meer lol in krijgt . en tuurlijk soms heeft ie een dag dat er geen land mee te bezeilen valt.. maar meestal is dat als ik al niet lekker in me vel zit en ook al geen zin heb. Dan gaan we heerlijk keutelen , poetsen en knuffen ( doe ik normaal ook hoor maar lang niet de hele middag en op z;n dag dus wel ) En dan genieten we toch nog terwijl ik al geen zin had en dacht dat Kane ook geen zin had omdat hij dan al dwars is als ie op stal of in de paddock staat.

Ook sinds we verhuist zijn naar een andere stal is Kane heel erg in het positieve verandert

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-06 11:41

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-06 11:41

Nado schreef:
Tja, ik geloof toch wel dat mijn dieren het erg goed hebben. Ze staan onder redelijk natuurlijke omstandigheden in een kleine kudde 24/7 op de wei (met onheining is het nooit natuurlijk...), maar hoeven niet op zoek te gaan naar hun voedsel, dit wordt door mij aangeleverd, hetzelfde geldt voor hun water en voor beschutting, die wordt geboden in de vorm van een schuilstal.

Dat is zeker een luxepositie voor die paarden, maar daaruit ontstaat ook verveling. Ze hebben geen dagelijks doel meer (eten zoeken -> overleven). Maar dit lijkt me inderdaad de beste vorm van paardenhouderij. Je kunt ze nu eenmaal niet meer echt 'in het wild' houden.

Nado schreef:
Daarbij krijgen ze ook nog aandacht van mij als ik er ben en stijgen ze in aanzien bij de andere paarden als ze met mij aan het werk 'mogen'. Wat Zazoo al zegt: paardjes vinden het leuk om op stap te gaan, onder het zadel en voor de wagen, verlaten daar zonder problemen hun kudde voor, lekker briesen en oortjes erop en zijn erg tevreden met zichzelf als ze klaar zijn met werken. Ik denk als je een beetje inzicht in paarden hebt en hun lichaamstaal, dan kan je echt wel afleiden als ze tevreden zijn, dat is lang niet altijd je eigen gedachten projecteren.

Ik ben het er zeker mee eens dat paarden het niet per definitie rot vinden om te werken, zeker niet wat betreft recreatief rijden. Ik had het dan ook met name over dressuur, dat had ik er misschien wat explicieter bij moeten zetten.

iig leuk dat veel mensen er ook wat betreft het rijden mee bezig zijn wat het paard eigenlijk wil!

Maare.. wanneer komt er iemand die vindt dat ik overdrijf ofzo? Had ik wel verwacht eigenlijk. Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-06 12:02

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:02

Goh, wat een interessante discussie. Ik heb inderdaad regelmatig last van mijn geweten. Ik zeg meestal dat als ik een paard wil waar ik niks mee doe, dan kan ik net zo goed een een konijn nemen, die kan ik tenminste in de achtertuin zetten. Ik ben wel van mening dat je je paard zo 'natuurlijk' moet kunnen houden, maar vaak kan dat niet. Maar ik maak me tegenwoordig veel meer zorgen over hetgeen we van een paard vragen. We denken maar dat zij begrijpen wat we van ze willen, zo niet dat komt er een zweep bij of sporen. Mijn ruintje is nu 3,5 jaar, maar ik heb hem nog niet onder zadel. Puur omdat we vinden dat hij daar nog niet aan toe is. Ik heb geen haast. Maar anderen vinden dat maar raar. Niet zeuren of zeiken, lopen met die handel. Dan denk waarom nou? Waar zijn we nou mee bezig?

Zo weinig mensen weten voldoende van een paard als dier, de bouw, de groei, de spieren, de pezen, waar ze precies op zitten, hoe bekijkt een paard de wereld, hoe kun je hem het beste uitleggen wat je van hem wilt? En wat doe je ervoor terug? Als een 3-jarig paard 'wat flegmatiek is' moet hij al met sporen gereden worden 'want dan snapt hij het tenminste'. Maar dan vraag ik me af: Heb je het wel goed uitgelegd?

Ik ben niet tegen bitten en sporen en dat soort zaken, maar het gaat erom hoe je ze gebruikt. vooralsnog ben ik van mening dat de meeste hulpmiddelen gebrruikt worden omdat er een communicatiestoornis is met je paard. En als het dan echt niet wil lukken, dan is je paard gewoon niet geschikt of heeft geen zin in wat jij van hem wilt. Dan ga je gewoon uitelkaar toch?

**Geplaatst**: 09-11-06 12:07

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:07

Ik heb het soms ook wel..
Ik ben een vreselijk poetserd, mijn paarden moeten er altijd schoon en fris bij staan.

Als ik een keer een drukke dag heb gehad en ik zie mijn bonte jongens daar staan met een vieze poepvlek dan denk ik gelijk dat ik ze bijna verwaarloos en ga ik gauw poetsen Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-06 12:14

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:14

hmm.. je hebt wel gelijk ja, maar mijn paar heeft plezier in het rijden, ze kijkt altijd vrolijk en het geeft mij ook het gevoel dat ze haar best wíl doen Lachen

Alleen denk ik dat ze wat minder blij is met die singel om der buik...

**Geplaatst**: 09-11-06 12:17

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:17

ja ik denk hier ook heel veel overna....en af en toe wil ik gewoon niet rijden omdat ik het dan zielig vind Bloos

(meestal denk ik dat als ik weer kinderen heb zien harken op hun pony)

Mijn paarden hebben het ook wel goed naar mijn mening al vind ik zowiezo dat ze eigenlijk heel de dag de stal uit moeten maar helaas met al die regen laat het land het niet toe....en daar baal ik verschrikkelijk van ! Ze moeten zowiezo 2 x per dag hun stal uit...mn moeder gaat meestal smorgens lekker losgooien en uitmesten en alles......en s avonds ga ik dan nog rijden...

Af en toe merk ik aan mn paard dat ze geen puf heeft of geen zin heb of zich niet zo lekker voelt...en dan ga ik niet rijden heel stom maar dat merk ik heel goed Bloos

Ik merk ook heel goed dat als ik er vakantie geef dat ze beetje sago wordt ..altijd als ik gereden heb zijn we echt maatjes als ik af gestapt ben dan is ze lief vrolijk dan lijkt het echt alsof ze een soort van voldoening heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-06 12:19

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-06 12:19

BlazingBoots schreef:
Ik heb het soms ook wel..
Ik ben een vreselijk poetserd, mijn paarden moeten er altijd schoon en fris bij staan.

Als ik een keer een drukke dag heb gehad en ik zie mijn bonte jongens daar staan met een vieze poepvlek dan denk ik gelijk dat ik ze bijna verwaarloos en ga ik gauw poetsen

haha.. ik denk niet dat ze daar wat om geven hoor Tong uitsteken

**Geplaatst**: 09-11-06 12:25

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:25

donderdag en vrijdags ga ik niet naar mn pony toe dan doet mn verzorg meisje der...omdat mn paarden uitelkaar staan en vandaag heel de dag werk red ik het niet om er 2 te doen Bloos

dan voel ik me ook echt heel erg schuldig .... Boos!

**Geplaatst**: 09-11-06 12:34

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:34

Ik denk er wel eens over na zoals ook jullie, maar nooit zo dat ik echt last van mijn geweten heb. Ik weet dat ik het goed bedoel met mijn paardje en soms is dat genoeg! Je kunt geloven in ideale beelden maar ik moet zeggen dat ik er ook heel nuchter tegen aan kijk en me bedenk wat ook reeel is. (Misschien is dit mijn manier van geweten goed praten, haha, maar goed) Als je het als een hobby ziet, en je wat wedstrijdjes wil rijden en niet als laatste wilt eindigen zul je bij sommige paarden nou eenmaal een zweep of sporen nodig hebben. Het belangrijkste lijkt me dat je altijd eerlijk bent tegenover jezelf en je paard. Als ik weinig heb kunnen trainen verwacht ik op wedstrijd niks bijzonders, en als ik in een sjacherijnige bui ben ga ik niet rijden of laat ik dat mn gedrag tegenover mn paard niet beinvloeden. Als het nodig is mn paard te straffen duurt dat 3 seconden en is hij daarna weer lief, want tot zover onthoud het paard zelf ook wat er is gebeurd. Ik bedoel dat je niet een halve dag boos op em kunt zijn als er 1 ding is voorgevallen, maar dat zullen jullie ook snappen. Ik vind als ik mn paard zo eerlijk mogelijk behandel dat hij het zeker fijn zal hebben. Verder weet hij inderdaad niet wat hij mist (in onze ogen galopperen met soortgenoten over eindeloze vlakten of zoiets) maar daar heeft ie nog nooit van gehoord,gezien of zich voor kunnen stellen dus ik weet niet wat er dan zielig zou kunnen zijn?? Leuk om op bokt zo diepzinnig te gaan btw.. xM

**Geplaatst**: 09-11-06 12:42

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:42

dat heb ik idd ook....als ik sgo ben of niet in mn hum...en toch ga proberen te rijden......dan merk ik op een gegeven moment dat ze heel vervelend is....en af en toe word ik dan boos(niet schoppen en slaan ofzo hoor)...omdat je al opgefokt ben Bloos

en dan denk ik...ja komt toch echt door mezelf!! Of ik ga dan even stil staan tot tien tellen rustog stappen en kijken hoe het dan gaat.....gaat het nog niet dan stop ik Lachen

**Geplaatst**: 09-11-06 12:46

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:46

Zit wat in 'wat niet weet, wat niet deert'. Ik was altijd erg anti-stal, maar nu zit ik op een andere stal waar hij een mooie stal heeft van 3 bij 4, zie ik dat hij er heel geen problemen mee heeft om 's nachts binnen te staan. Geef meneer een plukkie hooi, en het is prima. Hiervoor stond hij 24/7 buiten, behalve bij extreem slecht weer, wel met schuilstal, maar dan hangen ze ook de halve dag bij stal rond hooi te eten uit de ruif. Maar ook als hij in de paddock staat waar hij (helaas) geen hooi krijgt, is hij het na een paar uurtjes ook wel zat. Staat hij me ook aan te kijken van 'zet me maar weer terug, want dan heb ik tenminste iets te eten'.

Dus blijkbaar is een halve dag buiten ruim voldoende als je geen beschikking hebt over winterland. En als ik daarna nog kom om met hem te werken of alleen maar ' rommelen' is hij volgens mij dik tevreden. Maar de hele dag op stal? Nooit! Dan krijg ik pas echt last van mijn geweten!

Feit blijft gewoon dat een paard moet kunnen lopen, het is ervoor gemaakt.

**Geplaatst**: 09-11-06 12:53

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 12:53

Ik kijk naar mijn paard en zie een vrolijk dier wat een halve dag met 2 vriendjes in de paddock staat, 9 van de 10 keer staan ze alleen wat te suffen, beetje spelen maar verder niets, wel interesse in alles wat er gebeurt.
Op stal staat hij altijd met oortjes erop als er iets gebeurt maar kan ook heerlijk languit liggen te snurken.
Hij is altijd vriendelijk. Ik denk dat hij happy is.

Hij is niet anders gewend dan dit leventje en ik denk dat de regelmaat hoe alles verloopt prima is.
Ik rij hem elke dag, de ene dag intensiever dan de ander ( wel altijd doorweekt) en ga veel naar buiten.
Als hij iets niet wil dan moet hij het toch, hij mag de rest van de tijd doen wat hij wil tenslotte.... meestal pakt hij de oefeningen goed op,.

Als een paard weet wat je wilt, de hulpen kent en dus "willingly guided" is zoals we zeggen dan kan ik hem best tot een oefening dwingen als hij het niet wil.

Ik heb dus nooit last van mijn geweten op hem of als ik bezig ben met hem.
Ik ben er elke dag, poets hem goed, en mocht ik er eens niet zijn dan zorg ik ervoor dat een ander hempoets, longeert of losgooit.
Rijden doe ik alleen zelf, er komt geen ander op,.

Nope, geen gewetensnood hier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-06 13:17

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-06 13:17

Dit topic krijgt een heel andere wending, iedereen beredeneert waarom zijn/haar paard het wel goed heeft.

Ik wil echter niet beweren dat al onze paarden het niet goed hebben! Want er zijn genoeg mensen, zoals vrijwel iedereen in dit topic, die er wel degelijk mee bezig zijn om het paard een gelukkig bestaan te geven en ik denk dat dat op die manier ook zeker lukt.

Maar, het ging me om het rij-gedeelte, en dan met name dressuur.
Of onze paarden misschien gelukkig zijn ondanks het rijden.

Ik vraag me af of er wel ooit sprake kan zijn van een echte happy athlete, wanneer het 'traditionele' dressuur betreft (dan bedoel ik dus niet het rondjes laten lopen in zijn eigen tempo en stoppen als het paard geen zin lijkt te hebben).
Of er wel paarden zijn die dag in dag uit happy hun atletische vaardigheden trainen. En dan heb ik het niet over Salinero's maar over minder ijverige paarden.
Dat blijft denk ik een niet waar te maken streven.

**Geplaatst**: 09-11-06 13:30

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 13:30

ik heb geen last van mijn geweten. wel bekijk ik het van een andere kant. Als ik emt mijn paard werk, vind ik dit zo bijzonder, de manier hoe hij op je reageert, naar je kijkt en mee wilt denken... vind ik geweldig. zo'n groot beest dat ons op de rug laat en als je het vertrouwen gewonnen hebt alles voor je wilt doen!! Dit vind ik echt super. Om deze reden doe ik na mijn idee ook mijn best het paard in zijn waarde te laten.

**Geplaatst**: 09-11-06 15:23

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 15:23

Lenn schreef:
BlazingBoots schreef:
Ik heb het soms ook wel..
Ik ben een vreselijk poetserd, mijn paarden moeten er altijd schoon en fris bij staan.

Als ik een keer een drukke dag heb gehad en ik zie mijn bonte jongens daar staan met een vieze poepvlek dan denk ik gelijk dat ik ze bijna verwaarloos en ga ik gauw poetsen

haha.. ik denk niet dat ze daar wat om geven hoor

Dat doen ze ook niet dat weet ik, maar de poetsdoos in mijn zegt dan dat het er meteen af moet Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-06 15:39

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 15:39

Sinds ik een eigen paard heb, vreet mijn schuldgevoel constant aan me. Niets is goed genoeg: als met één oor sjagerijnig naar me doet, ben ik totaal van slag. Als hij de hele dag buiten staat, ben ik bang dat hij het koud heeft/zijn maatjes niet leuk vind/te dik wordt/etc. Als hij meer op stal staat heb ik precies de tegenovergestelde twijfels.
Ik ben nu op het punt dat mijn paard aan het ' werk ' moet, nou ja, de dagen van de opfok zijn voorbij. Dat was echt zo'n cultuurschok voor hem, daarbij had ik echt last van mijn geweten. Ik probeer er wel een beetje afstand van te nemen en een mooie middenweg te vinden, maar stiekem zit ik 's avonds wel eens een traantje weg te pinken over het leven van mijn viervoeter Bloos

@Lenn: ik zie dat je filosofie studeert, wel een typische vraag ! Ik ben op dit moment bezig met een opstel over het gelijkheidsdenken tijdens de Verlichting, misschien pm ik je wel even Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-06 15:41

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 15:41

Lenn schreef:
Dit topic krijgt een heel andere wending, iedereen beredeneert waarom zijn/haar paard het wel goed heeft.

Ik wil echter niet beweren dat al onze paarden het niet goed hebben! Want er zijn genoeg mensen, zoals vrijwel iedereen in dit topic, die er wel degelijk mee bezig zijn om het paard een gelukkig bestaan te geven en ik denk dat dat op die manier ook zeker lukt.

Maar, het ging me om het rij-gedeelte, en dan met name dressuur.
Of onze paarden misschien gelukkig zijn ondanks het rijden.

Ik vraag me af of er wel ooit sprake kan zijn van een echte happy athlete, wanneer het 'traditionele' dressuur betreft (dan bedoel ik dus niet het rondjes laten lopen in zijn eigen tempo en stoppen als het paard geen zin lijkt te hebben).
Of er wel paarden zijn die dag in dag uit happy hun atletische vaardigheden trainen. En dan heb ik het niet over Salinero's maar over minder ijverige paarden.
Dat blijft denk ik een niet waar te maken streven.

De moeder van mijn paard hebben we om die reden verkocht, dat was geen 'happy athlete'. Ze had werklust zat, maar ze kon zich gewoon niet 'overgeven' oftewel ontspannen. We hebben heel veel geprobeerd (in positieve zin) maar ze bleef tegenwerken.

Buiten was er nooit wat aan de hand, springen vond ze leuk, maar Dressuur, nee! Er is wel een kanttekening bij te plaatsen dat ze een 'nare jeugd' heeft gehad, heel vroeg ingereden (2,5) en druk erop 'omdat ze zo mooi liep' dat heeft ze volgens mij nooit kunnen verkroppen, ze kwam helemaal over de rooie en het is er nooit meer helemaal uitgegaan, we zijn opnieuw begonnen, veulentje gehad, maar nee. Nu woont ze bij een gezin waar ze lekker veel naar buiten gaat met de moeder, lekker basis dressuur loopt met haar dochter, ze wordt behandeld als een prinses en ze ziet er beter uit dan ooit!

Ik denk wel dat paarden die ervoor gefokt zijn, zoals bijvoorbeeld dressuur, waardoor de oefeningen hun makkelijker afgaan, minder snel last zullen hebben van een 'burn out'. Maar een paard wat nooit anders doet? Ik denk dat als je net dat beetje extra wilt uitstralen, je paard wel fris in het hoofd moet zijn, anders wordt het een verplicht programma en zal hij niet dat stapje exra doen doen denk ik. En ik zou zeker last van mijn geweten krijgen. Gelukkig wel.

**Geplaatst**: 09-11-06 17:46

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 17:46

Ik kan alleen zeggen dat als die van mij geen zin heeft, dat ook goed laat merken. En als hij dat doet, dan doe ik iets anders, naar buiten, longeren, niet rijden, springen. Als je gewoon naar je paard luistert, hoef je je niet schuldig te voelen.

Ik denk toch dat de meeste paarden het zo erg niet vinden: Als ze niet willen, kan praktisch niks in de hele wereld ze tegenhouden.
Natuurlijk vind ik wel dat je eerlijk moet blijven tegen je paard en dus niet dag in, dag uit moet gaan dressuren, of hem nooit op de wei laten of ruw met hem omgaan en hulpmiddelen erbij pakken.

Wat ik erger vind, is het menselijke gevoelens die mensen aan paarden geven. Mijn pony stond eerst in de 1e box, dan kon hij door een gangetje kijken en daar ook van alles zien gebeuren. "Wat dat lijkt mij leuker, dan alleen maar andere paarden", gevolg is dus wel dat hij is gaan luchtzuigen van de stress. Al die paarden, waar hij niet bij kon en die allemaal weggingen (iets wat hij niet leuk vindt) en al die drukte. Mensen moeten realiseren dat een paard, een paard is. Geen mens, in geen enkel opzicht. Dus als iedereen naar zijn/haar paard luistert en zijn best voor het paard doet om hem zo gelukkig mogelijk te maken, dan kun je niet meer doen en moet je jezelf ook geen schuldgevoel aanpraten. Overigens wel goed dat je erover nadenkt Knipoog

**Geplaatst**: 09-11-06 18:06

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 18:06

Ik vind het knap dat mensen durven zeggen dat hun ambitie groter is dan hun paard zijn ambitie. Dat bewijst namelijk dat men echt het paard observeert en verder kijkt dan alleen uiterlijk. Om dat te kunnen toegeven en tenslotte je paard verkopen vind ik dan ook heel moedig, het moeilijk het vast ook is. Als je paard het niet leuk vind, dan vind hij het niet leuk...Ik vind dat ook eerlijker naar het paard toe. Ach gut

**Geplaatst**: 09-11-06 18:14

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 18:14

Lenn schreef:
Maar, nu ben ik ervan overtuigd dat er ook niet-vlijtige paarden zijn, luie dus, die net zo lief nooit werken. Laten we nu uitgaan van een eigenaar die wel heel veel van zijn/haar paard houdt. Ik ben ervan overtuigd dat die toch zal willen dat dat paard gaat werken, terwijl hij/zij weet dat hij daar geen zin in heeft. Als diegene nu toch veel van dat paard houdt, moet er toch een soort verantwoording ten opzichte van je paard of je geweten ofzo gaande zijn? Tenzij je zoals velen nooit echt bewust nadenkt over wat je doet, maar daarvoor is dit topic dus

Helemaal mee eens. Precies de reden waarom ik mijn vorige paard verkocht heb. Ik wilde dressuur rijden, hij niet. Hij staat nu bij een meisje die minder wil dan ik en denk dat hij daar veel gelukkiger is dan bij mij. Heeft wel een tijdje geduurt voor ik zover was dat ik de stap kon zetten om afscheid te nemen. Dat deed pijn.

Lenn schreef:
(Inderdaad, nu vergelijk ik dieren met mensen. Ik heb daar echter geen moeite mee. Wij zijn ook dieren, we noemen ons alleen mensen, omdat we ons graag distantiëren als een soort opperwezen. We hebben inderdaad wel degelijk meer verstand en een sterker gevoelsleven. Maar dit gebruiken we nog steeds op dierlijke wijze, egoïstisch. Maar goed dit wordt weer een heel ander verhaal.)

Ik ben met je eens dat wij net zo goed dieren zijn als paarden. Alleen onze aard is heel anders. Paard = prooidier, mens = roofdier. Wij vechten voor ons eigen hachje, desnoods ten koste van anderen. Paarden denken in 'wij' en vanuit de groep.

En de mens heeft een ego, en paarden niet. Dat maakt ook een verschil naar mijn mening.

Leuk topic trouwens!

**Geplaatst**: 09-11-06 18:31

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 18:31

Tja, ik vind dat je deels wel gelijk hebt, zeker dat stukje over hoe mensen over dieren denken. Ik heb zelf ook last van mijn geweten hoewel dat eigenlijk nergens voor nodig is bij mij. Als een paard geen zin heeft om te rijden dan hoeft het voor mij ook niet, ik ga dan wat anders doen met hem. En als je eens goed over paardrijden nadenkt dat het eigenlijk best vreemd is dat wij een stuk ijzer in hun mond stoppen en andere dingen aan die paarden hangen. Dan is het ook best vreemd ja. Maar aan de andere kant denk ik niet dat paarden per se hoeven te werken om happy te zijn. Ik denk dat als je je paard iedere dag poetst of grondwerk, VD of andere dingen als wandelen met hem doet dat zo'n beestje ook al heel blij is. Persoonlijk vind ik bovengenoemde dingen ook leuker dan rijden, vooral een goede poetsbeurt. Je hebt toch een ander soort contact met je paard als je hem poetst dan wanneer je rijd. Ik doe dit ook veel vaker, al mijn vz-paarden staan 24/7 buiten met een schuilstal dus over voldoende beweging hoef ik mij niet zo'n zorgen te maken.

Van mijn vz-pony weet ik dat hij in de bak echt verschrikkelijk vind, daarom rijd ik altijd buiten met hem. Daarbij is hij 28 dus in de bak rijden en hem dingen tegen zijn zin in te laten doen vind ik overbodig, hij heeft zijn hele leven hard gewerkt. Nu mag er ook wel eens gedaan worden wat hij leuk vind Lachen

**Geplaatst**: 09-11-06 20:34

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 20:34

Want een interessant punt Lenn! Ik heb regelmatig last van m'n geweten, als ik m'n paard onterecht een afbrander heb gegeven (hardere aansporing dan nodig, niet meteen het ergste gaan denken! Knipoog

) of als ik haar met 'r oren in d'r nek op me af zie sjokken. (wie doet wie nou een plezier?)
Toch denk ik niet dat ze het ergens anders beter zou kunnen hebben, zij is het type paard wat niet in een stal kán. Ze staat nou altijd buiten, en wordt overwegend recreatief gereden, op 1 a 2x in de bak westerntraining/-les na. Buitenrijden vind ze geweldig, onder de man of voor de wagen. In de bak kan ze ook haar ei kwijt, behalve als ze haar dag niet heeft. Dan is het afzien voor ons allebei, en stoppen we er maar gauw mee, na de basisoefeningen. Of we gaan naar buiten, of we doen gewoon helemaal niks Lachen

Dit over mijn situatie, terug naar jouw punt!

Ik denk dat het heel erg paard gebonden is, je hebt inderdaad paarden die je niet genoeg kan plezieren met maar goed hard werken en die alles voor je doen, en paarden die compleet onafhankelijk zijn en geen mensen nodig hebben (zo een heb ik er...) en dan heb je nog de gevallen die niet willen werken.
Ik denk dat je tot op een zekere hoogte daaraan toe moet geven. Als je paard niet wil werken (wat een gruwelijk woord, werken, eigenlijk.. alsof ze iets terug moeten doen voor hun basisbehoeftes.. ) dan vind ik dat je hem in z'n waarde moet laten, en hem niet moet kwellen met uren bakwerk, sporen, zweep en een heel leerassoriment aan hulpteugels. Ook als een paard een keer z'n dag niet heeft, laat hem dan. Jij hebt toch ook wel eens je dag niet? Dan moet je er ook niet aan denken dat je in een bepaalde houding een uur rondjes moet huppelen (om iets aan te geven moet je overdrijven.)
Wanneer moet je er dan niet aan toegeven? Dat vind ik heel moeilijk te zeggen, dat dúrf ik niet eens te zeggen.

Moeilijke discussie, maar wel een die ik ga volgen.

**Geplaatst**: 09-11-06 20:50

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 09-11-06 20:50

Ik vind het helemaal geen penny insteek. Juist heel goed dat hierover wordt nagedacht. Ook mooi verteld.

Af en toe vraag ik het me ook af. Waarom consideren wij onself zo superieur dat wij mogen beslissen over het lot van anderen, in dit geval dieren? Maar dat is nou eenmaal hoe er wordt geleefd in de wereld. Ik bedoel; ik heb zó veel lol met mijn paardje en als ik het niet heb heeft iemand anders het wel. Zo is het nou eenmaal.

Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar ben het wel met je eens.

Wat een úbervette knol had je trouwens zeg. Bloos!

**Geplaatst**: 10-11-06 10:27

Re: Krijgen jullie soms last van je geweten tov je paard?

Geplaatst: 10-11-06 10:27

Miss_Montana schreef:
En als je eens goed over paardrijden nadenkt dat het eigenlijk best vreemd is dat wij een stuk ijzer in hun mond stoppen en andere dingen aan die paarden hangen.

Dat zeg ik ook vaak als mensen zeggen 'jij bent toch een paardenliefhebber'. Mijn antwoord is dan altijd: ' dat is maar in welk perspectief je het bekijkt. Tenslotte bind ik een stuk leer op mijn paard zijn rug en hang een stuk ijzer in zijn mond. Vervolgens ga ik er op zitten en dictatortje spelen, want hij moet doen wat ik wil'. Beetje vreemd inderdaad...