Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-02 14:50

Geplaatst: 28-07-02 14:50

ik ben nu ook meer gehecht aan mijn verzorgpony dan aan mijn eigen paard. Dat komt vooral omdat ik bassie nu 3 jaar verzorg en jive heb ik nu ong anderhalf jaar (ietsjes korter)
Het moment dat bas weggaat komt nu steeds dichterbij, en ik weet zeker dat ik hem heeeeel erg ga missen Verdrietig

**Geplaatst**: 28-07-02 17:14

Geplaatst: 28-07-02 17:14

Citaat:
Toen ik jamaica net had was ik teleurgesteld, het was zo anders dan honey, net of ik niet gek op haar was.

Dat had en heb ik nog steeds wel.
Dat ik danno kocht was ik al bang dat hij een soort 'vervanger' voor Felix zou zijn. Nu 4 jaar later komt dat toch wel erg dicht bij nu flix kreupel is.
Maar Danno is lang niet wat Felix is. Ik heb met Danno wel een band maar lang niet zo sterk als met Felix. Danno is zo anders hij kan Felix niet vervangen ofzo.
Ik heb met 1 paard nog een bijzondere band gehad en dat was een friese merrie. Ik heb echt liggen Huilen

toen ik pas achteraf hoorde dat ze verkocht was. Dat is nu al 3 jaar terug ofzo en ik mis haar nog steeds.

**Geplaatst**: 28-07-02 19:52

Geplaatst: 28-07-02 19:52

Ik verzorgde een tijdje 2 arabieren die ik ook reed, en dan nog wat veulens en andere pardjes daar op stal. Die twee, dat waren moeder en zoon, met die zoon... dat was iets speciaals, Nordan Lovers

Dat klikte, hij vertrouwde mij, en ik hem.
Veel mee buitengereden, veel van geleerd...
Terwijl Sabien, tja, lief paardje maar ... die was niet zo aanhankelijk,..
Toen Nordan werd verkocht, ben ik daar gestopt met verzorgen, Om Nordan heb ik lang verdriet gehad, nu is het alleen een gemis, waar zou hij zijn, als ik een paardje zie wat er veel op lijkt, staar ik me altijd gek,... neej, hij is het niet...
Ik wil gewoon weten hoe het met hem is!

Maar Pienke,... die heeft een speciaal plekje in me hart gekregen!
Dat was me eerste (en nu nog steeds bezoek ik haar vaak) verzorgponieke, als 9 maanden oud veulentje, heb ik haar alles geleerd, ze vertrouwde me voorledig, al vanaf dag 2 heeft ze me iedere dag met een hinnik begroet...
Nu nog bezoek ik haar vaak, en als ze ooit te koop staat, zeur ik me ouders gek.
Pienke is voor mij iets speciaals,... Tegen mij is ze ook heel anders als tegen het meisje wat ze nu verzorgt. Als ik in de wei staat, eist ze mijn aandacht op, en wil het liefst iedereen wegjagen...

Maar aan me andere verzorgponies heb ik me nooit echt super gehecht, heb ik ook meer voorkomen nadat ik het had meegemaakt met Nordan.

Toen ik Tos kreeg... Tos was super, maar de eerste weken was het niet liefde... Hij was lief, maar kon het bloed onder me nagels halen. De eerste weken, was hij super zenuwachtig op stal (was als veulen bij zijn vorige eigenaar gekomen, en daar 6 jaar gestaan, tja, en dan ineens op een vreemd terein) maar door de weken heen ging ik super van hem houden, terwijl hij met het rijden vreselijk lastig kon zijn...
Nu het stukken beter gaat tussen onsmet rijden, is ook zijn houding naar mij veranderd, positief,... en is het gewoon super!
Ik hou super veel van me eigen paardje, heeft een apart plekje in me hart, maar Pienke heeft er ook een klein plekje langs!
Net zoals me hond (alhoewel, tussen me hond en Tos kiezen is toch wel heel moeilijk)!