Sonja schreef:Vooruitgang is eigenlijk niet het harde criterium waar ik voor ga. Ik verwacht van een trainer dat hij er elke les voor zorgt dat ik met een tevreden gevoel afstap, en dat hoeft echt niet elke keer te zijn omdat ik weer wat nieuws geleerd heb. Wordt op een gegeven moment ook wel erg moeilijk denk ik, als je al erg lang rijdt.
O jee, ben ik dan zo dom
Ik rij al 30 jaar
maar mijn huidige instructrice zorgt er iedere keer weer voor dat ik het gevoel heb dat er vooruitgang is. En het leuke vind ik dat mijn instructrice niet hoger heeft gereden dan Z en toch een kanjer is, geeft wel aan dat een instructeur/trice niet per definitie hoog gereden hoeft te hebben om goed les te kunnen geven. In het begin moest ik bij haar aanwijzingen nadenken over het hoe en waarom, tegenwoordig denk ik zelf vaak al in de training dat ik iets op een bepaalde manier op moet lossen, vlak voordat zij het zegt.
Wat ik ook belangrijk vind als ik anderen les zie geven/krijgen is dat je eerlijk bent. Zeg als instructeur niet dat iets goed gaat als het niet zo is. Je hoeft iemand niet de grond in te boren maar geef het wel aan zodat de ruiter het goede gevoel krijgt in wat goed is en wat niet. Anders leer je het toch nooit.
Overigens verwacht ik niet van een instructeur dat hij/zij zegt hoe ik mijn tijd in moet delen (buiten rijden, springen etc), natuurlijk mogen ze best advies geven maar uiteindelijk bepaal ik zelf hoe intensief ik train en hoevaak ik iets anders wil doen. Ook bepaal ik zelf hoeveel wedstrijden ik start en of/wanneer ik promoveer. Ook hierin is advies fijn, maar uiteindelijk bepaal ik het zelf en daar moet dan geen gezeur over zijn.