Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-06-02 19:49

Geplaatst: 10-06-02 19:49

ligt er HEEL erg aan.. als je dat ziet de eigenaresse van mijn verzorgpony heeft nog 2 andere paarden (1 klein ponytje en een paard) en ze zat op het paard en hield met een touw het kleine beestje vast ik zat op ies. opeens trapte de kleine naar het paard en begon die te steiugeren zo de dijk af.. de eigenaresse is er heel hard afgeknald en het paard viel half van de dijk af. als ze 8erover was geknald had ze écht een probleem gehad. zodra het gevaarlijk word moet je afstappen vind ik.. ikzelf stap echt alleen maar af als mijn beugel eraf gepleurd is of zowiets vaags.. dus..

**Geplaatst**: 10-06-02 19:58

Geplaatst: 10-06-02 19:58

Als ik het even kan voorkomen stap ik dus niet af.
Ga ik eraf en hij is druk dan is het ook half onmogelijk er een beetje normaal weer op te stappen, daarbij is hij er makkelijker langs te rijden, iets meer overtuigen maar dan loopt ie wel...dan als ie achter me schuilt van 'ooooooh wat is daaaaat????' als ie zich dan lostrekt of achter me springt en uitglijdt, nee dan sta ik liever 2 minuten 'stil' en er dribbelend langs.... buiten probeer ik met andere paarden mee te gaan, als hij wat engs ziet dan zet ik hem even een ander paard, hij zal toch graag met hun mee willen en dat werkt ook mee.

**Geplaatst**: 10-06-02 20:16

Geplaatst: 10-06-02 20:16

Laura schreef:
ik stap NOOIT af. Wat ikke al zegt, afstappen is onkunde. Ik snap best dat het je veiliger lijkt om af te stappen wanneer je paard steigert enzo, maar in feite geef je hem dan gelijk ipv dat jij degene bent die uitmaakt wat te doen.

Wat betreft een bang paard: ook met de ruiter op de rug moet het paard vertrouwen kunnen hebben in de ruiter. Ik merk nu aan Waldo dat als ie iets eng vind, ik iets meer been geef, geruststellend toespreek, dan gaat ie nu wel. Dat is echt niet altijd zo geweest maar nu hij mij vertrouwt wil het wel. Dat is geen kwestie van er naast lopen.

Heel fijn voor je dat Waldo dit doet, maar Laiser heeft volgens mij in zijn leventje een hoop narigheid mee gemaakt met alle gevolgen van dien.
Ik vind afstappen geen onkunde. Voordat ik Laiser had stapte ik ook niet af van een paard en kreeg ik ze er altijd wel langs. Maar als je bijna een keer omgeklapt bent, dan denk je wel even na wat je doet langs een 80-km weg.
In het begin kon ik heel weinig met Laiser als ik een buitenrit maakt, maar sinds ik afstijg en heb help zijn angst te overwinnen gaat hij steeds vaker ergens wel langs. (Hij rent namelijk niet weg, hij blijft altijd onder me)
Ik denk dat het heel afhankelijk is van je paard. Wat zijn karakter is en hoe hij/zij reageert op dingen. Ik weet dat Laiser dit vroeger ook heeft gedaan en als hij dan flink op zijn donder kreeg was het resultaat dat hij zonder ruiter thuis kwam.
En ik zit toch niet op een telefoontje te wachten dat ik mijn paard ergens op kan komen halen omdat hij tegen een auto is gelopen.

**Geplaatst**: 10-06-02 20:45

Geplaatst: 10-06-02 20:45

LIgt helemaal aan de situatie en hoe het paard reageert. Ik ben wel eens voor een brug van Des afgestapt. Niet omdat ze begon te kloten, maar gewoon voor de zekereheid. Je hebt daar namelijk eerst een stoepje, dan fietspad, dan erg drukke weg, dan de brug en dan weer een weg. Het was 1 van de eerste keren dat ze over de brug moest. De andere kant op was minder eng, omdat we van een rustige weg afkwamen. Nu moesten we dus eerst de drukke weg over en dan maar hopen dat ze de brug overwou. Dus er maar afgestapt en na de brug er weer op. Dat heb ik overigens maar 1 keer hoeven te doen...

Mocht ik weer eens in een bepaalde situatie komen zou ik er zo weer afstappen. Ik weet dondersgoed dat wanneer ze er vandoor gaat je er naast niets kunt beginnen, bij zoiets engs zou ik er ook niet gauw afgaan. Maar als er iets heel engs staat waar ze gewoon echt niet langs durft dan stap ik er wel af...

**Geplaatst**: 10-06-02 20:56

Geplaatst: 10-06-02 20:56

ik stap ook af buiten , bassie doet niet eng ofzo, maar is gewoon heeeel erg koppig als hij ergens niet langs wil dan doet hij dat niet.Het is puur koppigheid want hij vind niets eng . Je kan zo lang en zo hard slaan als je wil hij gaat er niet langs, alleen als je met zijn tweetjes bent en de ander voorop gaat.Ik vind dit zwaar irri maar ik weet dus niet wat je anders kan doen dan afstappen . Als je voorop loopt dan is er niets aan de hand Frusty

ik doe het dus alleen als hij weer eens ergens niet langs wil. Hoe langer je met hem blijft proberen hoe meer stappen hij achteruit doet Frusty

.
Maar voor de rest issie heel braaf, en zo vaak heeft hij zulke buien niet Schijnheilig

**Geplaatst**: 10-06-02 21:32

Geplaatst: 10-06-02 21:32

Ligt aan de situatie, andere weggebruikers etc. Ik stap ook regelmatig af, loop met haar langs "het iets" dat ze eng vindt en loop weer terug. Op precies dezelfde plek waar ik ben afgestegen klim ik er ook weer op en dan moet ze het zelf proberen (tot nu toe gaat dat altijd goed).
Voor de mensen die denken dat je op het paard meer te zeggen hebt dan ernaast zou ik adviseren om een andere manier van trainen (grondwerk) ernaast te gaan doen. Juist naast je paard kun je, je paard veel preciezer ergens langs laten lopen en het kan je in veel nare situaties redden. Tijdens een buitenrit gebeurt het jullie toch ook weleens dat je paard een steentje in de hoef heeft zitten, dan moet je toch ook kunnen afstijgen en je paard stil kunnen laten staan?

**Geplaatst**: 10-06-02 21:46

Geplaatst: 10-06-02 21:46

Even een heel andere situatie:

Ik ben laatst ook afgestapt.
We waren een buitenrit aan het maken in het bos, eigenlijk op de terugweg al maar moesten nog zo'n 20 min. stappen voor we thuis kwamen.

Mijn vriendin had enorme pijn in haar rug gekregen, draven ging al niet meer.
Ze kon al bijna niet meer rijden, en toen gingen we aan de zijkant van het bospad even allebei afstappen.
Ik deed het dus voor haar, zodat ik haar paard vast hield en zij even helemaal kon ontspannen en eventueel gaan zitten.

Na vijf minuten ben ik er weer op gestapt zonder problemen, en zij liep naast het paard naar huis, dat ging beter dan erop.
Gelukkig was ze na een paar dagen van haar rugpijn af!

**Geplaatst**: 11-06-02 12:50

Geplaatst: 11-06-02 12:50

mickey schreef:
Ik denk dat het heel afhankelijk is van je paard. Wat zijn karakter is en hoe hij/zij reageert op dingen.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik heb Nappie zelf ingereden en "verkeersmak" gemaakt en ik weet van heel veel dingen dat ie zich onwijs loopt aan te stellen, hij is namelijk niet echt bang. Ik blijf er dan ook meestal gewoon opzitten en probeer hem er langs te krijgen. Echter als er een vrachtwagen langs komt is ie nog steeds niet echt te vertrouwen......maar ik heb inmiddels geleerd dat als ik er op zo'n moment afspring hij helemaal naar de vrachtwagen toetrekt en aan de teugels gaat hangen|o meestal scheelde het dan een halve meter en Nappie z'n billen waren er niet meer geweest.

Toch ben ik de laatste keer in het bos wel afgestegen, toen waren we verkeerd gereden en moesten we over een metalen plaat heen stappen, grote paniek (het paard voor ons was er al overheen en dat gaf nogal een herrie...) en dan gaat hij er echt niet overheen voordat ie heeft gezien dat die plaat mijn benen er niet afbijt Clown

Na een paar minuten had ik z'n vertrouwen en zette hij met zijn ijzertjes een stap op de metalenplaat.........dat gaf zo'n hard geluid dat ie van schrik een duik naar de andere kant nam en er zo toch overheen is gegaan, met knikkende knietjes stond ie daar en ik heb hem flink beloond Knipoog

en gezegd dat het een braaf paard was!

Soms heeft afstijgen dus zo z'n voordelen, vooral als je paard niet echt durft en het hem vetrouwen geeft als jij "eerst" gaat. Ik weet dat mijn paardje niet zal wegrennen dus dan vindt ik het ook verantwoord om er af te stappen, hij gaat eerder heel erg op zijn plaats staan te dansen. Weet je echter dat je een paard hebt wat zich los gaat trekken, tja dan zou ik er op blijven zitten en het op een andere manier proberen op te lossen. Wat ik overigens wel een hele slechte manier van afstijgen vindt is: als je paard ergens niet langs wil (om wat voor rede dan ook), ruiter stapt af en begint onwijs hard te meppen om het paard toch maar zover te krijgen........en het paard is helemaal over de rooie. Als ik dat zou doen bij die van mij dan kom ik er van z'n lang zal ze leve niet meer op en vergeeft ie het me niet snel......

**Geplaatst**: 11-06-02 14:11

Geplaatst: 11-06-02 14:11

Het hangt echt heel erg van het paard af wat ik doe.

Toon heeft last van bodemschuwheid, als hij de bodem niet vertrouwt (nat asfalt, bruggetje of zo) dan gaat hij niet verder als ik er op zit. Ook niet achter een ander paard aan, zelfs zijn allerbeste vriend Isard volgt hij niet. Mij gelukkig wel als ik er naast loop. Haha!

In de meeste gevallen kan ik weer normaal opstijgen, 1 keer is dat niet gelukt, was meneer compleet over de rooie en had ik hulp nodig van een boswachter om weer op mijn paard te klimmen. Dit was werkelijk de grootste afgang die me ooit is overkomen! Bloos

Kaminka kan ik overal langs praten, zolang ik haar maar de kans geef de situatie even rustig (soms minutenlang) te bekijken. Bij haar hoef ik er niet af.

**Geplaatst**: 11-06-02 14:37

Geplaatst: 11-06-02 14:37

Ik stap ook af als het uit de hand dreigt te lopen: uit veiligheid voor mijzelf, mijn paard en derden, maar ook omdat ik het niet zie als falen of dat mijn paard gewonnen heeft. Het paard wint pas als hij ergens niet langs wil en er niet langs hoeft. Nou, dan stap ik liever af dat ik hem er toch langs loods (ik ben hem niet kwijt als ik er naast loop maar dat verschilt per paard) als dat ik eraf lazer omdat hij flipt en ik hem er dus níet langs krijg.

**Geplaatst**: 11-06-02 15:08

Geplaatst: 11-06-02 15:08

afstappen onkunde?
denk je echt dat het paard denkt hihihihihihi ik heb gewonnen?
nee hoor, dat zit tussen jouw oren, niet die van het paard

de meeste paarden zijn van nature volgers, en als ze zich onzeker voelen zullen ze liever achter een vertrouwd persoon aan lopen dan er zelf langs gaan
dat is geen falen, dat is meedenken met je paard

ga hem flink met de zweep afrossen, dan denkt hij de volgende keer bij dezelfde plek niet alleen aan het "enge" vuilniszakje, maar ook de stress van het pak slaag wat er kwam
extra stress dus, nog meer moeite om er langs te komen

het is zo simpel om even af te stijgen en een stukje mee te lopen
je paard zal je dankbaar zijn
het vertrouwen groeit
en uiteindelijk vertrouwt hij het ook als je op z'n rug zit
waarom zou je moeilijk doen

(uitzonderingen daar gelaten natuurlijk )

**Geplaatst**: 11-06-02 17:00

Geplaatst: 11-06-02 17:00

Okee, de manier van Odi vind ik nog wel okee. Als je eenmaal begint met afstappen bij enge dingen blijf je bezig, denk ik. Als het paard echt niet wil en je stapt eraf, loopt erlangs, gaat dan terug en doet hetzelfde met jouw erop, daar leert je paard van dat het niet eng is en dat hij het ook kan met jou erop.

'Waarom moeilijk doen, gewoon afstappen' daar ebn ikhet dus niet mee eens. Je paard zal dat vertrouwen moeten krijgen dat hij ergens langsloopt met jou erop. In de bak/dressuurring/springring oid kan je ook niet afstappen? Ik vind het een essentiele opvoeding dat je paard leert dat hij met jou erop ook ergens langs kan.

Natuurlijk, als je skeelerende mensen dreigt dood te trappen of onder een vrachtwagen terecht komt, mag je van mij ten alle tijden afstappen. Vraag dan echetr wel of je er goed aan doet om op dat moment met je paard naar buiten te gaan, misschien moet hij nog meer vertrouwen krijgen in jou eer je naar buiten gaat.

Nou ben ik natuurlijk gezegend met een superpaard qua buitenritten (ookal was het eerst zo dat meneer steigeren ging als hij iets eng vond) maar ik voorkom toch zoveel mogelijk af te stappen. Zo heb ik het ook altijd geleerd. Naast je paard heb je minder controle dan erop. EN ohja voor degenen wiens paard 'iemand die voorop gaat' nodig heeft, misschien kan je dan beter met een ander, betrouwbaar paard samen naar buiten gaan zodat die voorop kan en jij er niet af hoeft.

**Geplaatst**: 11-06-02 18:04

Geplaatst: 11-06-02 18:04

Ik ben er geen voorstander van, op je paard heb je gewoon wat meer controle dan dat je ernaast loopt.
Ik heb eens een keer een heel lange avond rit gemaakt met mijn voormalige paardje Twiggy, samen met een vriendin en haar verzorgpaardje.
Was superleuk, en de paarden waren heerlijk actief en vrolijk. Strand opgeweest etc.
Op de terugweg kwamen we een groep ruiters tegen van de mange waar we vandaan reden, dus we reden dat laatste stuk mee.
Hun gallopeerden ook nog eenstuk, maar via een andere weg.

Toen kwamen we bij veel hellingen en afdalingen, en aangezien die van ons al een behoorlijke rit achter de rug hadden waren ze duf en langzaam geworden.
Die vriendin liep helemaal achteraan, ik voor haar. Op een gegeven moment stopte ze boven een helling, om er af te stappen, 'omdat hij zo moe was'. Nou, ik zei al van'hij red dat stappen ook wel met jou erop hoor, en dat is veel veiliger'
Maar ondertussen was ons groepje al verder gestapt, en was die pony dus een heel eind achter ons. En ja hoor hij zet het dus op een lopen!!!!
En zij hield hem niet meer, dus liep die pony los door t bos!!
Gelukkig kon een v/d voorsten hem nog grijpen.
Phoeh, vanaf toen had ik echt zoiets van, je kunt er toch beter op blijven zitten!

Stel je voor dat je op zo'n moment alleen was, en je paard peert 'm!
Nou die rent harder dan jou hoor! Probeer m dan maar eens te vangen!

**Geplaatst**: 12-06-02 10:18

Geplaatst: 12-06-02 10:18

Jip was altijd al een beetje zenuwachtig bij tractoren en grote vrachtwagens. VInd ik ook niet zo heel erg, het zijn grote dingen en maken een hoop kabaal. Nou is hij door omstandigheden een keer achterover de sloot ingetuimeld toen er net een tractor langs kwam, helemaal koppie onder ging-ie (heb ik zelf gelukkig niet gezien, het was met de eigenares erop). Het ging heel banketstaaf, er was wat onrust in de groep, er kwam een tractor aan, Jip wilde drie passen achteruit doen, niet gek gesprongen ofzo, alleen maar drie passen achteruit. En er was maar ruimte voor één pas...
Sindsdien is hij heel erg zenuwachtig geworden voor zulk verkeer en als je dan een trtactor tegenkwam, draaide hij gewoon om, en kreeg je hem wel omgekeerd, maar dan liep hij wel achteruit, zodat hij toch niet langs "dat enge monster" hoefde. Als ik niet alleen met hem was, duwde ik hem met zijn snufferd achter een ander paard en al springend kwamen we er wel voorbij. Maar als we samen waren, was hij gewoon echt bang. Dan stapte ik weleens af, met mij naast hem, vertrouwde hij zo op mij, datie met me mee liep, zelfs langs "dat enge monster". Waar het trouwens kon, ging ik een inritje bij een huis of bedrijf op om hem te laten kijken en dan hoefde hij niet langs dat ding, maar ging dat ding langs hem. Nu, inmiddels zijn we al weer wat jaartjes verder, maar over het algemeen gaat het vrij goed. Als ik een inritje kan halen, dan ga ik daar nog wel instaan en anders blijf ik meestal nog wel halt houden, dat hij kan kijken, en dan huppeltie soms nog wel een beetje, maar omkeren heeftie al een tijd niet meer gedaan (even afkloppen nu)
Zaterdag heb ik zelfs 4 tractoren gezien, toen ik nog alleen was en bij allemaal bleef hij keurig stilstaan, zonder fratsen! Nu heeftie dus inmiddels ook weer zoveel vertrouwen in mij als ruiter, dat ik er niet meer naast hoef.

**Geplaatst**: 12-06-02 13:32

Geplaatst: 12-06-02 13:32

Een aantal mensen scheren alle paarden voer één kam. Hoezo heb je altijd meer controle als je er op zit? Mijn vorige paard was erg sensibel en kon echt totaal flippen: als ik er op zat lag ik er in no time af. Dat is me een keer in het bos overkomen en weg wastie! Lekker op een 80 km-weg aan het rennen.
Als ik er naast liep was hij ook wel explosief, maar hoe hij ook schrok: hij rukte nooit de teugels uit mijn hand, hij sprong gewoon om me heen. Bij zo’n paard kan je echt beter ernaast lopen hoor!

En hoezo moet het paard 100% vertrouwen hebben voor je de weg opgaat: de weg op is helaas ook een leerproces en je kan niet voorkomen dat een paard dan dingen tegenkomt die hij niet kent want thuis niet ziet. En dan moet je gewoon voor de beste oplossing kiezen en die is afhankelijk van jou en je paard. Als jij je niet safe voelt en je blijft erop zitten maak je hem ook niet echt rustig. En soms moet jij en/of je paard ergens doorheen: ik heb ook buiten op de weg vertrouwen moeten krijgen en ook hier geldt dat ik door vallen en opstaan geleerd heb.

Dus: laat ieder vooral zelf bepalen wat het beste is voor zijn of haar paard, je kent jezelf en je paard tenslotte het beste!

**Geplaatst**: 12-06-02 14:18

Geplaatst: 12-06-02 14:18

Lot heeft helemaal gelijk.

Mijn eerste paard was levensgevaarlijk als ze in de staak ging om iets wat zij eng vond. En aangezien de omgeving niet veilig was om haar erdoor heen te duwen ging ik er echt wel af. Om nou onder een vrachtwagen of bus te belanden omdat je vind dat je anders je paard niet de baas bent, vind ik vrij krom. Je hebt ook nog met de veiligheid van anderen te maken.

Er zijn met dit paard behoorlijk wat ongelukken gebeurd die niet allemaal even goed zijn afgelopen en daardoor wordt je wel wat voorzichtiger. Heb je ruimte genoeg, dan kun je wel wat met je paard uitknokken. Helaas woon ik in een nogal drukke en krappe omgeving....

**Geplaatst**: 12-06-02 14:34

Geplaatst: 12-06-02 14:34

nou ik stap best vaak af! champie wil vaak niet verder naar een tijdje als hij merkt dat we niet richting huis gaan.
ik kan dan schoppen wat ik wil, maar vooruit gaat die dan nie!
vaak gaat ie dan stijgeren enzo en stap ik dus maar af omdat ik anders ik de sloot kom ofzow.
na een tijdje lopen gaat ie dan wel vaak verder!
ziet er trouwens best malooterig uit!
soms wil hij dan nie eens verder als ik er naast loop! al die mensen die dan zo leuk kunnen kijken.......... Clown

**Geplaatst**: 12-06-02 16:06

Geplaatst: 12-06-02 16:06

Ik stap nooit af bij ab. Als ik dat wel zou doen en hij schrikt ergens van dan springt hij ook alle kanten op en loop ik de kans dat ik eronder kom te liggen... dat risico neem ik liever niet Scheve mond

**Geplaatst**: 12-06-02 16:41

Geplaatst: 12-06-02 16:41

Ik had een paardje dat écht bang was. Dat kwam door z'n verleden, en door z'n onervarenheid in alles. Hij was echt heel bang, en de enige die hij vertrouwde, dat was ik (ow wat klinkt dat 'penny-achtig!' *LOL*

).
Als ik even voorop liep en hem de tijd gunde om te kijken, te snuffelen enz., dan was het goed, en de volgende keren keek ie er niet meer na.

Een jaar later was het karakter van het paardje 180 graden gedraaid. Hij was stoer en nergens meer bang voor. Ik ben er van overtuigd dat dat voornamelijk komt doordat ik hem de tijd en de liefde heb gegund om hem duidelijk te maken dat het niet eng is.

Maar ik kende dit paard door en door. Ik 'durfde' daarom af te stappen. Bij klierende paarden of paarden die ik niet zo goed ken, stap ik echt niet af. Ik heb liever dat een paard ervandoor (kan altijd gebeuren...) gaat MET mij erop, als zonder mij...

Ik ben dus eigenlijk een tegenstander van afstappen. Maar bij sommige (echt bange) paarden is het gewoon nodig. Veel kennis over paarden én over dat specifieke paard is dan heel belangrijk om de boel veilig te houden.

**Geplaatst**: 12-06-02 16:50

Geplaatst: 12-06-02 16:50

Mieke schreef:
Lot heeft helemaal gelijk.

Mijn eerste paard was levensgevaarlijk als ze in de staak ging om iets wat zij eng vond. En aangezien de omgeving niet veilig was om haar erdoor heen te duwen ging ik er echt wel af. Om nou onder een vrachtwagen of bus te belanden omdat je vind dat je anders je paard niet de baas bent, vind ik vrij krom. Je hebt ook nog met de veiligheid van anderen te maken.

Er zijn met dit paard behoorlijk wat ongelukken gebeurd die niet allemaal even goed zijn afgelopen en daardoor wordt je wel wat voorzichtiger. Heb je ruimte genoeg, dan kun je wel wat met je paard uitknokken. Helaas woon ik in een nogal drukke en krappe omgeving....

hehe ook iemand die verstandig is. Je gaat dit soort dingen niet opstraat uitvechten.

Daarom vind ik de opmerking Afstappen is Onkunde erg kort door de bocht enlevensgevaarlijk. Zowel voor jezelf als voor medeweggebruikers.

**Geplaatst**: 12-06-02 17:53

Geplaatst: 12-06-02 17:53

Erg kortzichtig om te zeggen dat het onkund is om af te stappen...

Ieder leert zijn eigen paard of pony kennen, en ontdekt vanzelf wat hij wel of niet kan doen.

Mijn pony was als de dood voor alle verkeer uitgezonderd fietsers. Ik bleef de eerste keren gewoon zitten en belandde aan de andere kant van de sloot, midden op 80 kilometer weg door brommer en vlak voor een auto die vervolgens de berm in reed. Dan kun je leuk zeggen dat je een paard beter onder controle hebt als je er op zit, maar die van mij sprong altijd de verkeerde kant uit of draaide acuut om, of liep achteruit daarheen waar het gevaarlijk was.

Ernaast ging een stuk beter door het vertrouwen in mij, en het kunnen volgen van iemand, maar ook toen ben ik wel meters door de lucht gevlogen omdat ik vast hield terwijl meneer omdraaide en weg vloog.
Dan ben je inderdaad een veertje...

Nu eindelijk na heel lang steeds wer proberen, aan de hand, met anderen ernaast, op de fiets en andere paarden durf ik nu als hij rustig is in het verkeer alleen te rijden. Dan gaat het goed mits ik geen vrachtwagen of trekker tegenkom. Ik kan er wel langs als hij stil gaat staan en ik afstap of ik met anderen ben die er wel langs durven (en hij dus blijft stilstaan)

Buiten het verkeer om zet ik wel meer door omdat er dan minder kan gebeuren, maar als flink been en een tik niet helpt dan stap ik toch echt af. Scheelt een hoop stress. Ik stap na een paar meter weer op en dan is er niets meer aan de hand en een volgende keer of na een paar keer kan ik er op blijven zitten.

Ik kies voor veiligheid voor zowel mens als dier... En in mijn geval betekent het een aantal dingen uit de weg gaan engoed blijven kijken naar mijn pony zodat ik doorheb wanneer ik af moet stappen of helemaal maar niet de weg uit moet gaan.

**Geplaatst**: 12-06-02 20:22

Geplaatst: 12-06-02 20:22

Ik ben nog maar twee keer mee geweest ben te jong om mee te mogen Huilen

Maar ik denk niet dat ik daarvoor er niet zou van springen. Hangt er eigenlijk van in welke situatie ik zou verkeren. Maar ik denk in deze zeker niet.

**Geplaatst**: 12-06-02 21:31

Geplaatst: 12-06-02 21:31

In de situatie die je beschrijft op het zandpad zou ik er absoluut niet afstappen.

In principe blijf ik gewoon zitten , daarmee laat je het beste zien dat er wat jou betreft niets aan de hand is.

Wordt het echter TE gevaarlijk dan sta ik er liever naast.
Heb toch echt meer controle ernaast dan erop.....

Marena heeft al een paar keer ergens ECHT niet langs gewild.
De ene keer is het een kwestie van gewoon snel genoeg je benen erin zetten (en ik gebruik nauwelijks mijn benen om haar vooruit te drijven , dus dat maakt wel indruk Haha!

),
de andere keer is het heel even stilstaan en kijken en na een zacht spoortje loopt ze er wel vrij braaf langs .

Soms wil ze echt niet en staat met een trillend gespannen gespitste kop
hoog in de lucht naar "het enge ding" te kijken en dan weet ik dat ik even niet aan haar moet zitten prutsen .

Ik kriebel een beetje en praat wat en voel wel wanneer ze er langs kan gaan.

Als ik op zo'n moment doordram dan gaat ze gerust in paniek achterwaarts een ravijn in Frusty

. Bij wijze van spreken dan Haha!

.
En is m'n hele pony over de zeik.
Laat ik haar even kijken en daarna is het over dan moet ze ook echt luisteren.
Niet bezig blijven.

1 keer ben ik afgestapt ,
ze is behoorlijk schrikkerig af en toe maar dat is voor 90 % onder controle
(gisteren komt er vanuit een oprit in een bocht een hond met 80 km per uur op ons afrennen.
Ik zag het aankomen dat dat ging gebeuren dus had Rena al met haar koppie ernaartoe stil gezet en "Let op" gezegd om haar te waarschuwen.

Die hond maakt dus ineens vaart al grommend en blaffend en ik was ervan overtuigd dat hij haar zou grijpen.

Zij ook Haha!

.
Ze stond werkelijk te sterven onder m'n zadel maar bleef staan !!!!

Da's geweldig knap natuurlijk en ik ben erg trots op haar , wat goed zeg !!! Lovers

)

Maar die ene keer een paar maanden geleden dat ik afgestapt ben was op een zeer winderige dag ,
en er was een mini-tornadootje op een oprit achter een heg , allemaal wild rondritselende schurende bladeren , een echt horror-geluid !

Toen was ze helemaal over de zeik en ze kon ook niet zien wat het was.
Ze wilde keihard vluchten ervoor en was zwaar in paniek , bleef nog net uit pure beleefdheid staan.
Toen ben ik er maar snel afgestapt voordat ze aan de kletter ging want daar hebben we ook niks aan als dat gebeurd.
Ik heb haar er toen aan de hand heel voorzichtig langs gelossd zodat ze het kon zien.
Toen was het al een stuk minder eng .....

Allen als het te gevaarlijk wordt stap ik af.
Dan kun je beter de rust erin houden dan het gevecht aangaan.

**Geplaatst**: 13-06-02 14:12

Geplaatst: 13-06-02 14:12

Als ik het goed begrijp gaat het verhaal over een meisje dat op een manegepony rijdt, wellicht de pony niet zo goed kent en misschien nog niet zoveel ervaring. Als ze dan bang wordt kan ze beter afstappen. Vindt ze dat zelf een probleem, moet ze er zelf aan gaan werken.

De meesten praten over ervaringen met hun eigen paard. Die leer je kennen in bep. situaties. Ook ik stap niet graag af maar ben ook een keer afgestapt. Hij was zo geschrokken van kinderen die van een heuvel uit de bomen naast het ruiterpad sprongen, dat hij met een plotselinge heftige reaktie mij eraf kwakte. Ben weer opgestapt en hij wou niet verder, volledig over de zeik. Ik ben toen uit veiligheid voor mij zelf afgestapt en naast hem een stukje verder gelopen. Dan ziet hij mij en kan ik dmv praten met hem hem rustig maken. Daarna niets meer aan de hand.

Ik zie dit niet als onkunde, echt bang is bang en hoe kalmeer je een paard het snelst, door die van mij het gevoel te geven dat het oke is en dat ik voorop zonder problemen verder kan lopen. Hij volgt dan braaf waardoor hij vertrouwen krijgt om de situatie onder controle te krijgen.

**Geplaatst**: 13-06-02 17:39

Geplaatst: 13-06-02 17:39

ligt er helemaal aan waarvoor!!
ik vind dat je niet daarover kan oordelen in het geheel want het ligt aan de situatie

als ik naar de bossen ga met mijn pony, stap ik op de fietsbrug ALTIJD af
ik heb geen zin dat als mijn paard gek gaat doen op die fietsbrug (daaronder zit een autoweg) om dan eraf te vallen en op een rijdende auto van de autoweg te vallen ,weet ik hoeveel meter hoog.