Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-02-02 02:38

reactie "AMOR"

Geplaatst: 15-02-02 02:38

Ik heb ook een Amorpaardje.
Heel temperamentvol,voorwaarts...en o zo slim.
Rytechnisch komt er heel wat bij kijken.
Je moet hem goed afwisselend aan het werk te zetten.
Wil hij geen loopje met je nemen.
Daar moet heel tactvol mee worden omgegaan.
En zeker de nodige dosis ervaring/begeleiding hebben,
K vind iedergeval wel dat je eerlijk moet zijn.
En naar het paard eerlijk te handelen,
Als het paard te temperamentol is of onkundige ruiter.
Is het toch een teken dat er wat moet gebeuren.
Een Amorpaard daar moet je mee leren omgaan...
en niet alleen strevend met je ambities op zijn rug!
groetjes an

**Geplaatst**: 15-02-02 12:42

Geplaatst: 15-02-02 12:42

Jippie schreef:
Het is wel een feit dat het KWPN vaak paarden levert die voor de oprechte amateur gewoon te moeilijk zijn. Hoe veel slechte verhalen zijn er wel niet over de nakomelingen van Jazz en Ferro.

Ahum, waar haal je vandaan dat dat een feit is?

Wij hebben een Jazz op stal in training, die was ook zó moeilijk. Verward

Wat een onzin, binnen een dag was hij braaf en had hij het staken opgegeven, écht stout heeft hij nooit gedaan en met een week rilde hij niet meer voor alles wat hij tegen kwam. Nu springt hij zelfs Haha!

!

Dit is een op zich staand geval maar toch als illustratie te gebruiken. Ik denk namelijk dat veel mensen een 'Jazz' zien zoals velen een'hengst zien en er gelijk een etiket opplakken van moeilijk en sensible en vervolgens raken ze hem alleen nog met fluwelen handschoentjes aan en is het 'pas op' en 'let op' en wat dies meer zij.

Tuurlijk zijn er paarden met meer moeilijke en gecompliceerde karakters, maar de moeder en opvoeding etc. speelt ook nog een rol!

**Geplaatst**: 15-02-02 14:22

Geplaatst: 15-02-02 14:22

Jazz heeft anders wel een hele slechte naam. Ik sta op een africhtingsstal en de meest moeilijke paarden worden hier (her)opgevoed maar afstammelingen van Jazz komen er niet in!
Hij heeft geen zin om arbeidsongeschikt te raken en hij heeft al zoveel slechte verhalen gehoord dat hij zich daar niet aan waagt.

**Geplaatst**: 15-02-02 14:40

Geplaatst: 15-02-02 14:40

Ik ben het er zeker mee eens dat zelfs de paarden die als moeilijk bestempeld staan, met een ruiter die bij het paard past, ver kunnen komen. De combinatie van paard en ruiter is waar het om draait, dan hoeft de ruiter nog geeneens een prof te zijn, als je het vertrouwen van een paard weet te winnen en hij wil voor je gaan werken ben je al heel ver.
Ik ken mijn eigen rijkunsten ook, zeg zelf maar al te vaak dat ik absoluut niet kan rijden. Zet mij op een ander paard en ik ben niks meer. Ik weet zeker dat het mij heel zwaar zou vallen als ik weer manegepaarden zou moeten gaan rijden bij ons... Dat zou me echt niet lukken, terwijl Jurga gewoon lekker onder me loopt. Gewoon omdat ik haar voor de volle honderd procent vertrouw en zij mij goed kent.
Ik weet heel goed dat als er iemand opzat die maar iets beter zou rijden dan ik, ze binnen no time veel verder zou lopen dan L1 startgerechtigd, maar dat kan me niet schelen. Ik rijd voornamelijk voor mijn plezier, het kan me niet schlen hoe lang het duurt voordat ik weer een klasse verder kom. Ik kom er wel, vraag me alleen niet wanneer. Ik doe mijn best het te leren, niet alleen voor mezelf, maar voor Jurga en mijn toekomstige topper (baby-Jurga Lovers

). Paardrijden is zo moeilijk af en toe, maar ik doe mijn uiterste best. Party!!

**Geplaatst**: 15-02-02 14:52

Geplaatst: 15-02-02 14:52

Nou ik geloof wel degelijk in moelijke paarden! Zelf heb ik een Uniform en een Ferro. Staan alle twee niet bekend als makkelijk. De Ferro is van moederkant RexMagna dubbel op dus! Voor dat ik Uniform kreeg ben ik met andere paarden al op redelijk nivo geweest en dacht dat doe ik wel even. Nou dat viel dus vies tegen! Nu gaat het goed, maar het heeft heel veel gekost om er wat van te maken. Ik denk ook dat de achtergrond van een paard meespeelt, de opvoedig als jong paard bedoel ik daar mee. Die van mij was laat geruind, hengstekeuring geweest, nooit met andere in de wei gestaan. Volgens mij zijn kunnen zulke paarden echt veel moeilijker zijn dat paarden die een "gewone" jeugd hebben gehad. Mijn Ferro heeft dat dus wel gehad en mede door dat ik heel veel van mijn Uniform heb geleerd heb ik met dat paard nooit problemen gehad. Mischien moet je wel een moeilijk paard gehad/hebben om te vinden dat er moeilijke paarden bestaan.

**Geplaatst**: 15-02-02 16:14

Geplaatst: 15-02-02 16:14

Arme Jazz...nou ik ben het met je eens Lot, denk dat Jazz zijn slechte naam niet helemaal verdiend. Denk dat het gros van de dressuurruiters absoluut niet met bloedpaarden/paarden met veel volbloed erin kunnen omgaan, dwz paarden met een bepaald karakter en sensibiliteit. Jazz zijn karakter en dat van zijn nakomelingen lijkt daar op. Zet de gemiddelde volbloedruiter op een Jazz en die rijdt er vast zo op weg!

Gaan we dus weer: ja er zijn moeilijke paarden zoals inderdaad de sensibele Trakehner die ik heb gehad die ook nog erg dominant en gecompliceerd was. Maar feit blijft dat IK niet goed genoeg was.

**Geplaatst**: 15-02-02 16:39

Geplaatst: 15-02-02 16:39

Eigenlijk begrijp ik niet zo goed waarom er volgens sommige mensen geen moeilijke paarden bestaan. Mensen zijn ook niet allemaal het zelfde c.q. makkelijk. We zijn er denk ik toch wel uit dat elk paard een eigen karakter heeft, dus waaron zouden er dan geen paarden met een moeilijk karakter zijn..............