Ook heb ik de dag dat ik hem "losliet" een braver paard gekregen.
Ik wou altijd dat hij net zo braaf was als de andere paarden, netjes stilstond, etc. (het voorbeeld van Apple in de stal zal ook typisch iets voor mijn paard zijn: zolang ik kijk staat hij braaf in de stal en zodra ik wegloop, probeert ie het toch ff, 10 jaar geleden zou ik vreselijk boos op hem zijn geworden)
Ik was toen eigenlijk alleen bezig met een "gevecht" wat ik niet kon winnen.
De dag dat ik dat idee losliet, kreeg ik een liever paard.
Hij is nu zeg maar redelijk vrijwillig in de dingen die ik wil, omdat ik hem het idee geef dat het zíjn idee is.
Echt 100 % braaf zal hij nooit worden, het is en blijft een donder, maar hij is nu wel één van de braafsten op stal
hm hm...Hij loopt aan een doorhangend halstertouwtje, geeft zonder problemen voetjes, zet zijn voetje zelfs ergens op, loopt meestal langs enge dingen, etc.
Mede doordat het niet persé meer hoefde, (en ik het idee losliet dat ik de baas over hem moest zijn) denk ik, dat ik ook een redelijk ongecompliceerd paard heb gekregen, zonder verder al te grote angsten of rariteiten.
Ook tijdens het rijden bijvoorbeeld, ben ik veel meer naar mezelf gaan kijken.
Als hij iets doet wat niet mag/ wat ik niet wil/ wat niet de bedoeling was, dan gaat er razendsnel als eerste door mijn hoofd: "deed ik iets fout? was ik niet duidelijk?"
Ik zeg dan nog "sorry" ook als dat zo is
Meestal weet ik wel wanneer het mijn fout is of dat hij dwars loopt te doen.
Soms doet hij dwars omdat hij iets moeilijk vindt (en dan proberen we het gewoon nog een paar keer rustig), en soms doet hij dwars omdat hij liever gaat koffiedrinken, naar stal, etc. Dan zeg ik meestal wat "Hee joh!" en als ie dan niet luistert krijgt ie een tik.
Het enige wat ik er echt niet in krijg is longeren, aan dat touw heeft hij zo'n vreselijke hekel, dat ik hem nu maar los longeer....
Over dat buitenrijden en vertrouwen:
Zolang ik ernaast loop dan gaat het goed, zodra ik erop ga zitten, is hij het al vrij snel zat en wil naar huis als hij denkt dat hij te ver weg is.
Behalve als er een ander paard meegaat. Ik heb dit al eens gelinkt aan dat ik dan zelf onspannen zit en hij mijn stem hoort, dus heb ik weleens zitten zingen.
Ging op zich wel beter.
Ik zie hier ook staan:
Citaat:Ik besteed geen 24/7 tijd aan mijn paard, dus die uurtjes dat ik wel aan hem besteed wil ik dat we elkaar met respect kunnen behandelen.
En ik denk dat dat dus ook het zwakke punt van de mens is.
Ik wou dat ik wat méér tijd had (ik ben al 3-4 uur per dag op stal!)
om te spelen en in zijn buurt te zijn.
Ik kijk soms met verbazing dat er mensen zijn die aan komen lopen, borstel erover, zadel erop, kwartiertje rijden, zadel eraf, hup in de stal en kláár.
Ongelooflijk dat zo'n beest dan nog braaf doet wat je wilt hè....
.
' 
etc.
"Follow the leader, leader ...