Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola


Cer schreef:Maar aan de andere kant is ze het meest geweldige paard wat ik ooit gekend heb, omdat je van zo'n paard heel goed leert (voor zover als ze dat toestaan) hoe..hm, hoe moet ik dat zeggen... je leert meer begrijpen van hoe paarden in elkaar steken, geestelijk. Omdat ze een heel specifieke aanpak vereisen, en niet snel vergeten/vergeven, wordt je bij een verkeerde benadering direct terechtgewezen, en je leert dus je altijd correct te gedragen.

Citaat:Maar ik heb regelmatig naar anderen mensen en paarden gekeken, en gedacht 'ik wou dat de mijne zo gemakkelijk was'

Desiree schreef:Misschien vertaal je zijn gedrag verkeerd. Voor jouw tijd heeft hij zich een gedrag aangemeten dat veroorzaakt werd door verkeerde mensen. Daardoor is er een hekel ontstaan aan bijvoorbeeld het zadel. Dit zal nooit meer veranderen en dat moet je niet meer verwachten.

door de straf precies op het 'stoute' moment te geven. Dus meteen een tik als hij zijn spieren spant om te weigeren voor een hindernis, NIET als hij al weggesprongen is en geschrokken van zijn eigen actie ronddribbelt. In het eerste geval straf je voor het weigeren ("doe dat niet weer, paard") en heb je kans dat hij zich bedenkt en alsnog (met 4 strafpunten
) over de hindernis vliegt, in het tweede geval straf je voor het ronddribbelen, het proberen zijn evenwicht te bewaren terwijl de ruiter weer rechtop probeert te komen, het niet/wel reageren op de druk die hij daarbij per ongeluk op de teugel neemt.
heeft juf een zakje autodrop
uit de automaat gehaald en zegt tegen het jongentje dat hij eerst moet kalmeren. Als hij stopt met huilen krijgt het een snoepje. Na 5 minuten uitsnikken komt de drop inderdaad, maar hij durft geen antwoorden te geven op de vragenlijst (wie weet wat deze juf dan allemaal uitspookt!), daarom stelt de juf voor dat hij eerst de eerste opdracht alleen maar voorleest, zonder antwoord te geven. Het kind begint wantrouwend/bang te lezen, maar de juf is heel tevreden en geeft hem weer een dropje. Dan vraagt ze of hij 2 vragen voor wil lezen -> weer een dropje totdat hij in een keer de hele lijst kan lezen zonder in paniek te raken. En dan begint het moeilijke; de juf wil toch wel graag dat hij ook eens antwoorden geeft. Daarom pakt ze een vragenlijst uit de onderbouw en geeft het jongentje een snoepje als hij het helemaal voor wil lezen. De vragen zijn zo makkelijk dat hij de antwoorden niet fout KAN hebben, dus vraagt ze om de oplossing van som 4 -> beloning enz. enz. enz.
. Als je maar met hele kleine stapjes werkt zodat je en omdat het dier bij die vorige ruiter al genoeg straf heeft gehad voor de komende 5 eigenaren, straf je niet als hij de verkeerde reactie geeft (wegspringen, dood neervallen bij het aanblik van het zadel
) maar kijk je daar doorheen en beloon je de goede reactie (1 oor richting trailer/tanden uit het zadel halen) zodat je het paard langzaam maar zeker naar de goede, door jou gewilde reactie begeleidt.

Citaat:Het kost dus wat tijd/moeite maar je hoeft voortaan geen 45 minuten meer te doen over het opzadelen/laden, je hoeft minder pleisters te kopen en je kunt je paard beter verkopen. Wat wil je nog meer?![]()

Desiree schreef:Als je een paard dat een hekel heeft aan het zadel er ook nog eens om gaat straffen, zal hij het zadel gaan haten. De meeste paarden kijken alleen chago en unhappy maar verder laten ze het over zich heen gaan, en ik heb begrepen dat het paard van Carola ook zo is. Je kunt een paard niet dwingen vriendelijk te kijken als hij iets niet leuk vindt. Ik snap dat straf verhaal dus niet zo goed in dit verband.
rond te lopen, ookal past dat helemaal niet bij jouw situatie. De hersenen maken opnieuw stoffen aan om voor het bijpassende gevoel te zorgen waardoor je je happy gaat voelen.
xyzutu2 schreef:Je kunt een paard inderdaad niet dwingen om vriendelijk te kijken. Onvriendelijk kijken heeft echter een negatieve uitwerking op de toestand van mens & dier.
Onze Blacky kijkt steevast zuur als je naar hem toe loopt. Op een gegeven moment werd ik dat een beetje beu want dat verhoogt je plezier niet echt. Vroeger had Black een reden om zo naar mensen te kijken maar die directe oorzaak was al lang verdwenen. Het gedrag is echter blijven hangen, een sleur geworden. Dus ben ik op een gegeven moment het 'vrolijk met de oortjes naar voren staan als Miriam eraan komt' gaan trainen. Ik stond op 5 meter afstand van Black en liep op hem af. Meteen als zijn oren naar achteren draaiden bleef ik staan en liep pas verder als hij ze weer naar voren had. Toen ik eenmaal bij hem was kreeg hij een beloning. En dat heb ik enkele minuten getraind, door een steeds langere afstand te kiezen, langzaam te lopen of lang voor hem te staan terwijl hij vrolijk *moest* blijven kijken.
Blacky had er op zich geen problemen mee dat ik bij hem kwam maar hij verviel steeds onbewust in een bepaald gedrag dat vroeger een oorzaak had. Die oorzaak ik weg (want hij wil me best bij hem hebben) maar het gedrag is blijven hangen omdat er geen reden was om dat te veranderen.
Heel frustrerend soms, maar het is gewoon wel een paard dat eigenlijk schreeuwt om aandacht. Ze is heel erg gericht op ons en wil altijd aangehaald worden, komt altijd bij je staan als je aan het kletsen bent met iemand, houdt je altijd in de gaten met haar kraaloogjes maar doet net of ze je liever kwijt dan rijk is als je naar haar oren kijkt.
) omdat dat de twee dingen zijn waar ze uit de manegetijd zo'n gruwelijke hekel aan heeft gekregen. Ze geeft heel duidelijk aan privacy te willen in haar stal en die krijgt ze nu ook. Ook wordt de band tussen Pliva en ons steeds beter. Desiree schreef:Misschien vertaal je zijn gedrag verkeerd. Voor jouw tijd heeft hij zich een gedrag aangemeten dat veroorzaakt werd door verkeerde mensen. Daardoor is er een hekel ontstaan aan bijvoorbeeld het zadel. Dit zal nooit meer veranderen en dat moet je niet meer verwachten. Dit heeft met vertrouwen naar jou toe niets meer te maken, maar meer met gedrag dat gewoonte is geworden. Als een paard bijvoorbeeld een stalondeugd krijgt, kun je dit in het begin verhelpen d.m.v. weidegang. MAar het te lang duurt voordat de eigenaar voor verbetering zorgt en dus voor weidegang, wordt het een gewoonte en zal hij het ook doen als hij weidegang krijgt. Vat dit gedrag dus niet persoonlijk op.

Het sleutelwoord in die cursus is dus "samen", en dat was ook wat ik met mijn paard miste. Hij liep ook keurig achter me aan thuis over allerlei enge dingen, maar ik had niet echt het idee dat hij er lol in had. Op de cursus heb ik een boel geleerd en we zijn er nog lang niet, daar is het allemaal te moeilijk voor, maar daarom gaan we zelf trainingsdagen organiseren. Wil je meer weten over deze methode p.b. me dan maar even. Echt waar, voor (bijna) elk paard is er wel hoop op een goede relatie met z'n "baasje"
. 
carola schreef:Tja, ik zit weer ff in een dipje hoor...
Maar ik krijg gewoon geen band met hem. Hij is door z'n verleden te bang om zich aan iemand te hechten. Hij herkent me, hij vertrouwd me, maar hij blijft 'achterdochtig'. Hij blijft na 1,5 jaar nog steeds angstig voor het zadel of aanraking van z'n hoofd.

Jessica"]
[quote="carola schreef:Tja, ik zit weer ff in een dipje hoor...
Maar ik krijg gewoon geen band met hem. Hij is door z'n verleden te bang om zich aan iemand te hechten. Hij herkent me, hij vertrouwd me, maar hij blijft 'achterdochtig'. Hij blijft na 1,5 jaar nog steeds angstig voor het zadel of aanraking van z'n hoofd.