Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-12-01 22:36

Geplaatst: 04-12-01 22:36

Wat ik een beetje banketstaaflig vind is dat je zegt manegemeisjes....dat ben ik ook, en commentaar geef ik huis niet, ik realiseer (eh, nou ja datte) dat die mensen vast wel weten waar ze mee bezig zijn.
En een jong paard moet dat gewoon nog leren, das normaal. Maar als ik zie dat ze met een bezem op zijn kont gaan slaan, paard helemaal bezweet enz enz...dan krimpen mijn tenen toch wel!! En al helemaal als ik dan zie dat iemand anders even over zijn hoofd aaid en er zo met hem inloopt.

Maareh, let ook even op je vooroordelen, want het is niet iedereen!!

**Geplaatst**: 05-12-01 10:49

Geplaatst: 05-12-01 10:49

In reactie op Heid: ik snap wat je bedoelt en ben erg onder de indruk van de paardenfluisteraar, maar het werkt niet bij elk paard (ja tenzij je misschien Monty Roberts bent maar dat ben ik niet Haha!

Sommige paarden kan je lieflijk een uur tegenaan leuteren, maar die nemen je echt in de maling. Mijn eerste paard was er eentje zonder enig respect voor mensen. Dat was gewoon gevaarlijk. En ja die heeft echt hele rake klappen gehad. En dat zeg ik niet omdat ik dat leuk vind of stoer vind klinken. Maar de rake klap die ik dan uitdeel is nog niks vergeleken met de trappen die hij uitdeelt! Ik ben onwijs liefdevol en geduldig en aardig en subtiel, maar als het nodig is kan ik inderdaad goed uithalen. Net zoals paarden onderling dat ook doen.

**Geplaatst**: 10-12-01 13:31

Geplaatst: 10-12-01 13:31

Hoi Lot, ik snap wel dat er uitzonderingen op de regel zijn maar mij bekruipt op deze site zo vaak het idee dat ze maar slaan en schoppen omdat ze het verdommen om het op een andere manier te proberen. Mijn Bas hebben ze daar zo vals mee gekregen dat was niet normaal. Tegenwoordig is het een mak lammetje maar als je hem vijf jaar geleden had gezien was hij rijp geweest voor de slacht omdat hij onbenaderbaar was. Vandaar dat ik gewoon gek word van al die mensen (en na een beetje zoeken blijkt dat het ook heel veel managemeisjes van een jaar 12 zijn en juist dat vind ik zo eng want zij zijn de ruiters van morgen) die eerst slaan en dan vragen stellen en het nog gek vinden ook dat die paarden niet meer voor ze willen werken. Nogmaals: uitzonderingen daargelaten want ik weet maar al te goed dat die er ook zijn. Zo ben ik b.v. een keer aangevallen door dolgedraaide zwarte killer-ruin! Dat was schikken! Slaan of welke methode hielp niet zo zei de eigenaresse en dat bleek. Maar gelukkig was Bas er en die redde mij. En die band heb ik bereikt door middel van heel veel respect hebben. En dat is nu precies wat ik hoop dat die meisjes leren op de manage en al die andere eigenaren die het makkelijker vinden om te slaan (en dan heb ik het niet over deze topic zoals ik al eerder zei) dan om zich af te vragen waarom een paard zo reageert. Ik ben ook geen Monty en al helemaal niet heilig en ook Bas heeft heus wel eens goed op z´n fl... gekregen (hij vond het nodig om op de weg op z´n achterbenen om te draaien om een slootje te kunnen springen waar direct achter prikkeldraad zat en dus schok ik omdat ik aan zag komen dat hij zich helemaal open zou halen. Ja toen heeft hij tikken gehad en geloof me, dat doet hij ook nooit meer). Begrijp je wat ik bedoel? Ik zou die raadgevingen van "geef hem een flinke schop" en "nou ik had hem allang...". Dat vind ik gewoon jammer. Ik weet dat niet alles met een praatje op te lossen is maar het wel de manier om het eerst op die manier te proberen. Bas stond b.v. ook eens een keer rechtop in zijn stal te maaien met zijn voorbenen omdat hij zijn wormkuur niet wilde hebben. Gevaarlijk? ja uiteraard maar ik heb met hem een kwartier staan praten totdat hij weer rustig was, ben op zijn voerbak gaan zitten, in zijn mooie bruine ogen gekeken en uitgelegd dat ook ik wel eens iets moet nemen om te blijven leven en ik nu van hem dat ook wilde omdat onze tijd samen anders zo kort zou zijn. Ook zei ik dat hij als hij nu braaf zijn mond open deed hij daarna wat lekkers kreeg. En wat denk je? Op exact dat moment deed hij zijn mond wagewijd open, ik die derrie erin (heel rustig), hij deed rustig zijn mond weer dicht en dook met zijn neus de voerbak in alsof hij wilde zeggen:waar blijft het nou? En dat voor een pittbull? Ik vind het knap! Ik ben steeds meer aan het ontdekken dat als je basis en vertrouwen en respect goed is, de rest ook goed gaat (en nee niet altijd met praten ook wel eens met een tik want zelfs ik ben weleens dat je zegt "een draak" en ontloop ik ook mijn ruzie niet.) Een lang verhaal maar met hart geschreven. Ik hoop dat de bokkers me beter gaan begrijpen!
Doeg Lot! Groetjes