Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-11-01 23:59

Geplaatst: 20-11-01 23:59

Ik ken het gevoel wel.
Vroeger, op de manege waar ik heb leren rijden, liepen een paar meiden (2 jaar jonger dan ik) die van hun ouders een pony hadden gekregen, altijd nuffig, zich te goed voelend om de stal aan te vegen etc. Ik heb toen altijd gedacht dat als ik een eigen paard zou hebben dat niet zou doen. Ik heb mijn eigen paard van mijn eigen zuurverdiende geld gekocht en moest alles sparen om hem te kunnen onderhouden. Ik denk dat dat gescheeld heeft, ik heb voor mijn paard moeten werken en kreeg het niet zomaar kado Haha!

Ik heb altijd het gevoel gehad dat mensen die alles in de schoot geworpen kregen zich een stuk beter voelden dan degenen zonder eigen paard of de mensen die ervoor moeten werken.
Tegenwoordig heb ik meerdere paarden, maar ik moet er nogsteeds voor werken en voel me absoluut niet te goed voor de mensen zonder eigen paard, integendeel!!!

**Geplaatst**: 21-11-01 00:14

Geplaatst: 21-11-01 00:14

Toen ik een jaar of 12 was was ik zelf nog manegeruitertje, 1x per week les op een manegepony. In die tijd keek ik inderdaad wel tegen mensen met eigen paarden op. Niet echt omdat ze misschien beter konden rijden, maar meer om het feit dat ze een eigen paard hadden. Een jaartje later kreeg ik een pensionpaard te verzorgen, toen werd dat allemaal steeds minder, dat ik tegen mensen op keek. In datzelfde jaar kreeg ik een paard te rijden waar ik alles mee mocht, maar die af en toe (1x per maand misschien) een manegeles mee moest rijden. Aangezien mijn vriendinnen allemaal zoiets hadden had ik nooit het gevoel dat er 'concurrentie' was. Daarna ben ik vertrokken van die manege en heb ik 5 jaar lang met mijn vorige en huidige paard op pensionstallen gestaan.

Sinds februari sta ik weer met mijn paard op een manege. Ik heb niet echt het gevoel dat de manegelessers tegen de pensionklanten opkijken. Ik vind het niveau voor manegelessers vrij hoog, er wordt ook goed les gegeven. Maar echt contact met de manegelessers heb ik niet. Ik zeg ze gedag, en als iemand mij om hulp vraagt zal ik dat ook zeker doen. Maar met de medepensiongasten heb je toch sneller contact omdat je ze vaker ziet en toch op een andere manier bezig bent met paarden dan manege lessers.

**Geplaatst**: 21-11-01 00:57

Geplaatst: 21-11-01 00:57

Ik denk niet dat de vraag hier zozeer is of dat verschil komt door de manege, de eigenaren ervan en de instructie (zoals Prisca zegt), maar door een mogelijk verschil in houding en gevoel tussen pensionklanten en manegeklanten. Ik merk zelf ook dat door pensionklanten soms wat denigrerend wordt gedaan over manegeruiters: 'Die manegetrutjes weten dat toch niet'. Nee hèhè, die hebben een uurtje per week les, met een beetje geluk twee uurtjes en die zijn niet dag in dag uit met een paard bezig, dus weten ze minder. Dat kun je ze toch ook niet kwalijk nemen? Maar als niemand ze wijzer maakt, zullen ze ook nooit wijzer worden, dan blijven het 'domme manegetrutjes'. Ik voel mezelf echt niet te goed om een manegeruiter te helpen om een hoofdstel goed vast te maken of een paard uit de wei te halen. Ook al ben ik zelf 'slechts' bijrijder van een pensionklant...

**Geplaatst**: 21-11-01 01:09

Geplaatst: 21-11-01 01:09

Citaat:
Op 2001-11-20 23:59, schreef Donja:
Ik ken het gevoel wel.
Vroeger, op de manege waar ik heb leren rijden, liepen een paar meiden (2 jaar jonger dan ik) die van hun ouders een pony hadden gekregen, altijd nuffig, zich te goed voelend om de stal aan te vegen etc. Ik heb toen altijd gedacht dat als ik een eigen paard zou hebben dat niet zou doen. Ik heb mijn eigen paard van mijn eigen zuurverdiende geld gekocht en moest alles sparen om hem te kunnen onderhouden. Ik denk dat dat gescheeld heeft, ik heb voor mijn paard moeten werken en kreeg het niet zomaar kado
Ik heb altijd het gevoel gehad dat mensen die alles in de schoot geworpen kregen zich een stuk beter voelden dan degenen zonder eigen paard of de mensen die ervoor moeten werken.

Dat ligt dan toch ook aan de ouders. Mijn dochters hebben "het in de schoot geworpen gekregen" maar ik maak ze wel duidelijk dat het niet een reden is om op te scheppen of zich beter te voelen dan een ander. Mijn oudste (bijna acht) kan het prima met de nieuwe verzorgster (11) van haar pony vinden en leert van haar. Zo kan het ook maar dan moet je daar als ouders wel sturing aan geven. Maar laatst kwam er een vriendinnetje van de verzorgster mee en die was jaloers op mijn dochter en begon haar te vertellen dat ze het allemaal niet kon. Toen begon mijn dochtertje wel te roepen dat zij tenminste een pony had en die ander niet en dat kon ik haar niet helemaal kwalijk nemen maar ik heb haar er toch op aangesproken. Want ze hoeft zich niet zo te laten behandelen maar ik probeer haar wel te leren dat ze dat soort dingen op een andere manier moet oplossen. Per slot van rekening is het geen verdienste dat ze een pony heeft maar heeft ze gewoon geluk dat ze paardengekke ouders heeft die in een gammele boerderij zijn gaan wonen om ruimte te hebben voor paarden Haha!

**Geplaatst**: 21-11-01 08:57

Geplaatst: 21-11-01 08:57

Ik heb nog nooit op een manege gestaan, maar wel gelogeerd, zeg maar. Vroeger gingen mijn vriendin en ik altijd bij haar oma logeren in Bergen en dan stalden we onze pony's bij een manege in de buurt. Als je dan binnenkwam werd je door de leiding eerst een beetje schuin aangekeken en dan vroegen ze (een beetje uit de hoogte) of ik een les wou afspreken ofzo. Als ik dan zei dat wij onze pony's kwamen brengen dan werden ze opeens heel vriendelijk en geïnteresseerd enzo. En op stal ook: de pensionklanten gaven die manege-kinderen een grauw en een snauw, maar tegen ons deden ze superaardig omdat we eigen pony's hadden. Kan toeval zijn, maar toch... Ik werd daar een beetje nerveus van, eerlijk gezegd. Ik ben toch niet beter, omdat ik toevallig een eigen paard heb???

**Geplaatst**: 21-11-01 13:23

Geplaatst: 21-11-01 13:23

Ik denk dat dit meer een probleem is dat je op jongere leeftijd tegen komt dan op oudere leeftijd. Het was vroeger wel zo dat de meisjes met eigen pony duidelijk "hoger in rang" stonden dan de gewone manegemeisjes. Ik kan niet zeggen dat ik echt naar ze opkeek, maar benijden deed ik ze natuurlijk wel. Later toen ik een eigen paard had, heb ik nooit op manege mensen neergekeken, waarom zou ik? Ik was tot voor kort zelf een manegeruiter. Overigens had ik met de manegeruiters niet zoveel contact als met de pensionklanten. Lg zag ik immers veel vaker, en de manegeklanten komen toch maar doorgaans 1x per week.

**Geplaatst**: 21-11-01 15:19

Geplaatst: 21-11-01 15:19

Als je bij ons op de manege iemand ziet rondrijden zonder cap mag je er zeker van zijn dat dat een pensionklantje is. Denken die nu echt dat ze geen cap nodig hebben, dat ze zo goed kunnen rijden? Razend word ik ervan en ik hoop dan altijd stilletjes dat er eens een zijn hersens goed in valt zodat ze gaan nadenken! Klinkt cru maar dan hebben ze het ZELF gezocht, eigen schuld dikke bult, nah!

**Geplaatst**: 21-11-01 15:29

Geplaatst: 21-11-01 15:29

En bedankt he! Bij ons op stal (is geen manege, vind je alleen pensionklanten) rijdt ook niemand met cap. Heeft niets te maken met het feit dat je denkt goed te kunnen rijden. Ik vind een cap gewoon oncomfortabel. Ik vind een Pet prettiger. Ik denk dat een manegehouder bij manegeklanten beter kan afdwingen om met cap te rijden dan pensionklanten. Ik denk dat hij voor lg minder verantwoording hoeft af te leggen omdat die niet op zijn paarden rijden. Maar ik heb nooit bij volwassen paardenhouders gemerkt dat ze zich meer zouden voelen dan mensen die op een manege rijden. Dat voelde ik vroeger wel bij de ponykids.

**Geplaatst**: 21-11-01 15:41

Geplaatst: 21-11-01 15:41

Klopt Desiree het is mijn eigen verantwoordelijkheid of ik nu met of zonder cap rij. Dus idd ik mag niet klagen al ik wat krijg want ik kies daar zelf voor.

Helaas als een manegeruiter op een manegepaard rijd is de eigenaar verantwoordelijk (manege dus) en daarom rijden zij dus met cap.

**Geplaatst**: 21-11-01 16:30

Geplaatst: 21-11-01 16:30

Dus dan hebben al die 'zonder cap'-ruiters geen gevoel voor verantwoordelijkheid (voor zichzelf) of wel hebben ze masochistische trekken. Ik wil niet iedereen over dezelfde kam scheren maar als je weet dat je je hersens in KAN vallen je draagt dan nog geen cap dan moet je wel heel errug zeker zijn van jezelf en je 'rijkunst'. En bij ons kijken de p's wel echt neer op de m's met hun cappies op.

Gefrustreerd, een beetje wel ja...

**Geplaatst**: 21-11-01 17:06

Geplaatst: 21-11-01 17:06

Ik heb eigen paard en rijd met cap, ff voor de duidelijkheid Haha!

.
Interessante discussie. het gaat inderdaad twee kanten op. Ik heb voornamelijk vriendinnen met eigen paard, maar eentje is 'manegeruiter'. Vroeger waren we dat samen, nu niet meer. Ik ben volgens mij absollut niet arrogant of een betweter of wat dan ook, ben laatst ook naar haar manegeles wezen kijken. Maar ja, ik DENK wel dat de meeste mensen met eigen paard meer weten dan manegeruiters, al is het maar omdat je veel meer leert op een paard waar alleen jij op rijd ipv 5 anderen op 1 dag.
Maar goed, ik maak complimentjes en ben enthousiast bla bla bla. ZIJ is degene die altijd mijn rijstijl afkraakt, want zij rijdt 'vrij' Verward

en vraagt niets van haar paard en ik trek hem in de krul Verward

en dwing hem dingen te doen en als hij dat niet wil word ik boos Extreme duivel

.......... Verward

Tuuurlijk. Frusty

Wat betreft de antwoorden op berichtjes hier, ik moet eerlijk zeggen dat ik wellicht sneller op een berichtje zal reageren van iemand met eigen paard, omdat me dat meer aanspreekt/ ik me sneller identificeer met die persoon. Ik heb een snellere eerste reactie op 'zal ik mijn paard laten keuren' dan op 'mijn lievelings manegepaard is verkocht', hoe rottig ik dat ook voor laatste schrijver vind. Je kan tenslotte niet overal op reageren!

**Geplaatst**: 21-11-01 18:25

Geplaatst: 21-11-01 18:25

Ik herken wat je vertelt. Ik heb pas sinds een jaar een eigen paard. (Wel een schat van een beest hoor Lovers

)
Toen ik nog een gewone manege ruiter was, had je met sommige mensen weinig contact. Maar mate ik meer dingen mee reed. Ik heb ook de onderlinge wedstrijden meegereden en eindigde meestal in de top drie. (Heel stom, maar dan wordt je al "meer", ik snap ook niet waarom, ik blijf dezelfde persoon Verward

) Ik reed later ook de carroussel mee. Alweer bonuspunten. Althans zo voelde het. Later heb ik ook nog mijn ruiterbewijs gehaald. Steeds had ik het gevoel dat ik steeg op de "onzichtbare" ladder. Maar ik deed dat niet voor het "aanzien". Ik deed het omdat ik wedstrijden wilde rijden, carroussel leuk vond, mijn ruiterbewijs wilde hebben. Toen ik eenmaal Laiser gekocht had werd het nog meer.
Alleen ik zette Laiser niet bij de manege. Ik heb een plek die veel fijner is voor hem. Soms neem ik hem nog wel eens mee en rijdt dan in mijn oude les mee. Gewoon gezellig met de andere "manege-ruiters". Het stomme is dat mensen nu tegen mij opkijken en dus weer op die ladder gestegen ben, maar ik ben niet verandert, ik ben nog gewoon dezelfde meid met alleen het verschil dat ik nu een schat van een paard heb.
Ik snap niet dat het voor mensen belangrijk is of ze wel of geen eigenaar zijn. Wij zijn toch allemaal ruiters/amazones? Waarom willen sommige mensen toch "meer" zijn dan anderen.

Ik ben blij dat ik nu bij een privéstal sta, iedereen is gelijk en geen gezeur onderling. Ik kan rijden wanneer ik wil en ben niet alhankelijk van lessen die gegeven worden. Mijn paard heeft een eigen wei en een schone stal tot zijn beschikking. En dat is wat ik belangrijk vind. Mijn paard moet het naar zin in hebben waar hij woont. Dan zijn we allebei gelukkig.

Doe toch gewoon en geniet met iedereen van je hobby!

**Geplaatst**: 21-11-01 19:36

Geplaatst: 21-11-01 19:36

Bij ons in de buurt heb je best veel maneges. Ik heb in 11 jaar tijd op een paar verschillende maneges gereden, en altijd was er wel een conflict met pension- en manegeklanten. Ik heb me nooit goed thuis gevoeld als "gewone" manegeruiter Verdrietig

Na die tijd heb ik me voor genomen om nooit zo arrogant, en bezitterig te worden als wat ik van veel pensionklanten zag.

Nu heb ik sinds 1,5 jaar een eigen paard, en sta ik op een pensionstal. Hier op stal is er geen haat en nijd, geen schuine gezichten over welk paard mooier is of beter loopt, en ik ben nog steeds niet veranderd Lachen

OOk lopen bij ons meiden die geen eigen paard hebben, maar die worden net zo goed geaccepteerd!!! En het is toch hartstikke leuk om iemand die het onwijsgaaf vindt te zien rijden op jouw paard!!! Ik deel dat liever met iemand die geen eigen paard heeft, dan dat ik die iemand minderwaardig zou vinden.

Gelukkig sta ik dus op een stal waar eens niet van dit soort dingen voorkomen, terwijl een paar honderd meter verderop een manege is, waar ik echt niet zou willen staan omdat dit soort dingen daar dagelijks voorkomt ( ondanks dat ze een binnenbak hebben Frusty

)

**Geplaatst**: 23-11-01 17:13

Geplaatst: 23-11-01 17:13

op elke maneg eis er wel minstens 1 zo'n mens dat denkt dat hij/zij alles is!

x linnie

**Geplaatst**: 23-11-01 23:23

Geplaatst: 23-11-01 23:23

met de nadruk op minstens...