Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-01 20:33

Geplaatst: 06-11-01 20:33

Doordat ik ooit een hele hechte band had met een pony die ik echt geweldig vond en vind en het heel goed tussen ons klikte was ik echt een knuffelaar sinds ik haar niet meer heb heb ik nooit meer een band gehad met een paard zoals ik met haar had...ik ben laat ik maar zeggen een stuk harder geworden of ik laat het gewoon niet meer toe omdat het me toen heel veel pijn heeft gedaan en dat wil ik niet meer...maar ik denk wel dat knuffelen en prutsen iets uitmaakt want ik voerde nooit en ze kwam wel hinnekend naar me toe...dus van het voeren gaat niet op ...!

**Geplaatst**: 06-11-01 20:45

Geplaatst: 06-11-01 20:45

Ik hou van paarden (net als iedereen hier)
Ik vind het bijzondere beesten.
ik vind het leuk om te communiceren met hen.
Ik aai en verzorg paarden graag, dat vind ik erg leuk. Zo bouw je een band met hen op, en als dit lang doorgaat, kun je een hele bijzondere band krijgen.

Zo heb ik met mijn kat een hele bijzonder band,
Ik hoef hem maar aante kijken of hij weet wat ik bedoel en dit is andersom precies het zelfde.
Komt hij binnen loopt hij naar mij toe, aait me, ik aai hem en hij komt bij mij zitten.
En als ik druk bezig ben, kan hij soms zijn draai niet vinden. Hij rent steeds naar boven (wat dus niet mag) en staat smekend naar mijn kamerdeur te kijken.)
Verder heb we thuis ook nog een andere kat, waarmee ik ook een hele goede band mee heb.

En ik denk dat je ook zulk soort contact kunt krijgen met je paard, maar je moet er wel het geduld voor hebben en ook rustig zijn.

Goed contact kun je denk ik krijgen door lief te zijn tegen je paard, maar ook om duidelijk grenzen te kunnen stellen.

**Geplaatst**: 06-11-01 20:52

Geplaatst: 06-11-01 20:52

he hallo
mijn paarden zijn ontzettend belangrijk voor mij
het zijn mijn kinderen ik heb alles voor ze over
soms denk ik dat ze het beter hebben dan wij zelf

**Geplaatst**: 06-11-01 21:08

Geplaatst: 06-11-01 21:08

mij pony(tje) is mij beste vriendin en dat zal zij denk ik ook wel altijd blijven.

**Geplaatst**: 06-11-01 21:15

Geplaatst: 06-11-01 21:15

houden van ?

heel belangrijk. ik verzorg en berijd mijn verzorgpony over een poosje 2 jaar.
ik heb nog nooit zoveel gehouden van een pony als van renza. als zij doodgaat , ben ik gegarandeerd compleet van de kook.
wat ze ook doet met het rijden , altijd doet ze wel wat goed en ik heb altijd plezier met haar.

als ik haar stal binnen kom , hinnikt ze soms naar me , en dat terwijl er ook anderen soms op haar rijden en ik haar nooit paardensnoepjes geef. ik ben namelijk vaak de enige die wat met haar doet.
voor knuffelen heeft ze altijd tijd , en niks is haar te veel of te moeilijk.

houden van je pony/paard vind ik heeeel belangrijk.

groetjes

**Geplaatst**: 06-11-01 21:27

Geplaatst: 06-11-01 21:27

Ik houd zielsveel van mijn paarden hoor, maar ook ik vraag me weleens af.... Houden zij net zo veel van mij als ik van hen?
Ik denk dat je dat nooit kunt antwoorden, want ik denk dat paarden deze gevoelens niet zo ervaren als wij.
Ik ben er wel van overtuigd dat ze mij.. ehm.... hoe zal ik dat eens noemen. Ik be nniet zo goed in verwoorden.
Ik geef ze eten, een schoon bed, doe ze in de wei, doe leuke dingen met ze. Ik geef ze een regelmatig leven. Maar ik denk dat als ik nu weg ben ofzo, en iemand anders doet dit allemaal voor ze, zij mij wel snel vergeten zijn.
Maar daarbij denk ik weer dat ik mijn paarden teveel wil zien als mens misschien?

**Geplaatst**: 06-11-01 21:40

Geplaatst: 06-11-01 21:40

Citaat:
Op 2001-11-05 22:24, schreef carola:

Wat denken jullie van deze stelling: Na de pubertijd van meisjes gaat het 'houden van' niet meer uit naar de paarden, maar na de jongens. Degenen die toch met paarden bezig blijven, houden van de paardenhouderij en paarden in het algemeen, niet meer van 1 paard specifiek.

ojee ik hoop niet dat dat zo is!!!
En ja ik hou denk ik wel echt van mijn pony.. ik ben het liefst de hele dag bij haar en als ik er een dagje niet heen kan dan mis ik haar heel erg.
ik hoop eigenlijk dat dat nooit over gaat

**Geplaatst**: 07-11-01 00:53

Geplaatst: 07-11-01 00:53

Ik denk dat dat per persoon heel verschillend is. Ik houd van paardensport en paardenhouderij in het algemeen, maar toch ook wel van mijn paard(en) hoor! Met je eigen paard bouw je toch echt wat op, met een waarvan je weet dat die voor de handel is houd je wat meer afstand.

Met mijn eigen paard is de band echt gegroeid, dat heeft heel lang geduurd maar nu kan ik ook lezen en schrijven met hem. Met Rio, de hengst, klikte het gewoon vanaf het allereerste moment Lovers

ook al was hij niet van mijzelf. Met mensen heb je dat soms ook, bij sommigen werkt de chemie gewoon vanzelf, bij anderen moet je er aan werken en met sommigen wordt het nooit wat.

**Geplaatst**: 07-11-01 07:30

Geplaatst: 07-11-01 07:30

Ja, ik hou van mijn paard, en die pubertijd, daar ben ik toch al een tijdje doorheen Haha!

,het is gewoon nooit meer over gegaan.
Warda is qua karakter juist veel liever geworden door wat meer aandacht en een knuffel op zijn tijd.
Toen ik door omstandigheden 10 maanden met haar gestopt was, ben ik pas goed gaan beseffen hoeveel ze voor mij betekent. Ik miste haar zo erg, dat ik er ziek van was...
Toen ik haar na 3 maanden opzocht, was zij het meest blije paard van de aardbol, ze heeft 10 minuten met haar hoofd op mijn schouder staan hangen, alsof ze me niet meer weg wilde laten gaan. En dat terwijl het totaal geen aanhalig paard was.
Ik zou haar dan ook nooit meer zo maar in de steek kunnen laten, er is een gevoel, een band, waar gewoon niemand tussen komt Lovers

**Geplaatst**: 07-11-01 10:44

Geplaatst: 07-11-01 10:44

Ik hou heel veel van mijn paarden, maar ga er wel iets anders mee om dan toen ik dertien was. Toen was ik dagenlang alleen maar bezig met poetsen, dat doe ik nu niet meer hoor! Maar verkopen doe ik ze allebei niet. Negen maanden lang ben ik er beroerd van geweest dat ik Kaminka verkocht had, ook al was ik heel blij met Toon. Kaminka is bijzonder en heel persoonlijk in haar manier van doen naar mij toe.

Toon is niet zo aanhalig, maar vindt aandacht krijgen heerlijk en laat ook duidelijk merken dat hij dat waardeert. Ik knuffel wel met hem, maar hij laat nooit zo erg merken dat hij dat kroelen nou echt fijn vindt, behalve als ik me dus omdraai en met iemand anders ga praten...

Kaminka is een echte knuffelbuffel die nooit aandacht genoeg krijgt, dol is op poetsen, maar ze haat toiletteren! Als Kaminka een tijdje geen persoonlijke aandacht krijgt kwijnt ze echt weg, bij Toon is dit niet het geval.

Ik zal nooit meer vergeten hoe Kaminka mij met haar neus tegen de tralies aangedrukt stond aan te kijken toen ik haar in Emmeloord achterliet voor een operatie. Ze wist dat ik haar daar achter zou laten...
Toen ik Kaminka na de operatie in Emmeloord ophaalde stonden haar oogjes dof en ze was heel tam (uniek voor Kaminka... Haha!

). Zodra ze echter doorhad dat ze echt weer met mij mee mocht klaarde ze op, haar ogen gingen weer glanzen en ik kreeg weer 1 van haar beroemde kopstoten! *LOL*

MIjn paarden hinniken allebei naar me als ik ze kom halen, ze komen altijd naar me toe lopen en zijn jaloers als ik me met andere paarden bemoei.

Ik hou dus van mijn paarden en ik weet dat ze mijn gezelschap op prijs stellen, maar of ze van mij houden???? Verward

**Geplaatst**: 07-11-01 12:01

Geplaatst: 07-11-01 12:01

Ik sluit me bij Zep aan dat het vooral gaat om een band opbouwen met je paard.

Toen ik mijn paard kocht, was ze nog erg weinig in mensen handen geweest. Dus ze was met mensen nog wat voorzichtig, niet bang, maar wel een beetje afstand houden.
Omdat ze nu nog een eind bij mijn huis vandaan staat, kom ik 4 keer per week op stal. Maar dan ben ik uren met haar bezig. Af en toe krijgt ze een knuffel, maar niet overdreven veel. Maar gewoon alles met de grootste rust doen, zodat ze veel vertrouwen krijgt.

Op de dagen dat ik er niet ben, wordt ze in de wei gezet, door diegene die haar ook voert. Maar ze laat zich niet altijd heel makkelijk het halster omdoen. Terwijl ik daar geen enkel probleem mee heb.

De mensen van de stal waar ze nu staat gaan heel correct met paarden om hoor. Maar met mijn paard gewoon heel zakelijk. Sydney vertrouwt mij meer en daarom krijg ik momenteel makkelijker bepaalde dingen gedaan.

Maar ik denk niet dat de paarden van Carola iets tekort zullen komen. Goed voer, schone stal, gezelschap van andere paarden en voldoende beweging blijft wel het belangrijkste.

**Geplaatst**: 09-11-01 13:39

Geplaatst: 09-11-01 13:39

mijn moeder zegt dat je groot van knuffelen wordt
nou, dat merk ik dat ze dat vindt zeg! Haha!

maar ik denk toch wel dat het een beetje iets uitmaakt hoor, of je van paarden houdt of niet... alleen is het bij de ene wat meer dan bij de ander

**Geplaatst**: 11-11-01 11:05

Geplaatst: 11-11-01 11:05

of het belangrijk is voor je paarden weet ik niet, maar ik weet wel dat het voor mezelf belangrijk is!
ik hou ook van de sport en van paarden in het algemeen, en ik heb nu een donders goed paard onder m'n kont, die van mijzelf is, al vanaf dat hij 5 maanden oud is. Toch is dat speciale gevoel er niet met hem. Vorige week heeft iemand gevraagd of hij te koop is, ze wilde hem errug graag kopen! Ik heb gezegd dat ik even tijd nodig heb om aan het idee te wennen, maar ik wist diep in mijn hart dat ik hem weg zou gaan doen, eenvoudigweg omdat het niet het paard zelf is waar ik van houdt! Ik rijd nu omdat ik het gaag vindt om op zo'n goed paard te zitten en veel te leren, maar ik rijd niet meer omdat ik houd van het dier waar ik op rijd.....
Dat wil ik niet meer!
Dan maar qua kwaliteit een stapje terug, maar in miujn gevoel weer een grote stap vooruit!

Onze paarden hebben het overigens ook allemaal hartstikke goed hoor, maar ik merk ook dat ik met de ene meer en sneller knuffel dan met de ander! EN mijn streven is om alleen die paarden aan te houden waarvan ik blij wordt als ze hun hoofdje naar buiten steken door het luik, dat je je voelt smelten van binnen!

Laat mij maar een domme doos zijn, maar dat is mijn gevoel...

(ook al valt het me nog steeds tegen de beslissing te moeten nemen hoor! Verdrietig

)

**Geplaatst**: 11-11-01 12:07

Geplaatst: 11-11-01 12:07

Ik houd echt ontzettend veel van onze pony's. Het zijn shetlanders dus rijden doe ik er niet mee Haha!

maar ze hebben gewoon zo veel karakter, we kennen elkaar door en door en ik denk dat 'de liefde' ook wel wederzijds is. Als ik een paar dagen niets met ze heb kunnen doen door tijdgebrek voel ik me vreselijk, daarom loop ik altijd als ik thuiskom even naar het hek om ze te knuffelen of met ze te praten. En ik weet zeker dat ze dat waarderen want ze komen altijd erg enthousiast op me aflopen als ik er aan kom. Ik heb het gevoel dat ze dat bij mij toch ook meer doen dan bij mijn zusjes, die ze ook voeren en naar de wei brengen. [***] hinnikt altijd naar me en Black kijkt vaak tamelijk geintresseerd als ik eraankom (terwijl hij anders een beetjes zuur rondloopt). En verder voel ik gewoon dat ze mij erg waarderen en dat ze tegen mijn zusjes die er veel minder betrokken mee zijn ook wat 'koeler' doen.

Toen we [***] kochten heb ik er ook wel over getwijfeld of ik misschien wel over de paardenliefde heen zou zijn als ik uit de pubertijd was en bovendien dan met een shet opgescheept zou zitten waar ik niet eens op zou kunnen rijden! Niets van dat alles, als iemand me zou vragen om hem onze beesten zou geven in ruil voor een Fries/andalusier zou het antwoord een dikke NEE zijn. Als ik ooit een rijpaard/pony neem komt die erbij, en niet in de plaats van. En dan wil ik er zeker van zijn dat [***] en [***] nog steeds alle aandacht krijgen die ze verdienen.