Gini schreef:Een 'kapot' paard zou ik op pensioen laten gaan, niets meer van verwachten en met een optimaal aangepast management zo lang mogelijk een leuk leven geven.
Ik snap dat je gedachten en gevoelens op dit ogenblik alle kanten op gaan. Je probeert je nog vast te klampen aan wat misschien, mogelijk wel nog kan.
Probeer dus te focussen. Voor nu is je enige doel: je paard klinisch goed krijgen. Rijden, dracht, andere dromen die je misschien had, zijn nu echt nog niet van toepassing, dus die gedachten en twijfels kan je voor nu loslaten.
Ik heb na dit nieuws ook eigenlijk geen doel/verwachting qua rijden. Ik weet dat zij zich snel kan vervelen als ze niks doet de hele dag. Ik ben dus alle mogelijkheden aan het doornemen, want een verveelt paard is ook heel erg sneu. Het eerste wat ik ga doen is uitsluiten dat er sprake is van pijn. Mocht dat er wel zijn, kijken of we daar vanaf kunnen komen. Zo ja, wat daarna? Op deze basis is het topic geopend.
De DA gaf aan dat ze juist in beweging moet blijven, geen zwaar werk meer, maar ook zeker niet niks. Rust roest. Vandaar de mogelijkheden voor vermaak en tegelijkertijd ook een beetje in beweging en ‘bezig’ zijn.
En sorry, bij een van mijn berichten hierboven had ik het over uitverdoven. Ik bedoelde inspuiten; iemand ervaringen van de kogel?