Bokt.nl

Dorien66 schreef:

Ik schreef eerder ergens hier op bokt:
Hmmmm... Ooit heeft Voorn op een indoor concours, na te zijn uitgebeld vanwege weigeringen, achter de schermen zijn paard een ongenadig pak op zijn sodemieter gegeven. En dat ging echt heel hard, onder andere met de zweep op het hoofd. Helaas was ik daar getuige van en dat beeld zal ik nooit vergeten

Kidde schreef:

Dorien66 schreef:

Ik schreef eerder ergens hier op bokt:
Hmmmm... Ooit heeft Voorn op een indoor concours, na te zijn uitgebeld vanwege weigeringen, achter de schermen zijn paard een ongenadig pak op zijn sodemieter gegeven. En dat ging echt heel hard, onder andere met de zweep op het hoofd. Helaas was ik daar getuige van en dat beeld zal ik nooit vergeten

Heb je dit ook ergens gemeld?

Wicky schreef:

Wat is dit artikel laat, dit was al half april. Was erbij, was inderdaad ongemakkelijk om bij te zijn.

germie schreef:

Ik denk ook dat het wat uitmaakt of je bij de jongere generatie behoort of bij de oude rotten in het vak.

Citaat:

Het zal velen van jullie bekend klinken. Pas als het stof neerdaalt kun je wat helderder nadenken over wat er nu precies gebeurde. Dhr Voorn geeft ons een wijze les over consequent en consistent zijn. Als we zijn woorden onder het vergrootglas van de wetenschappelijke ‘leertheorie’ leggen zal je zien dat de mechanismen van klassiek en operant conditioneren chirurgisch correct worden toegepast. Hulp, correctie en beloning (loslaten als het paard het doet, stoppen met vragen) doet Dhr Voorn met een fenomenale timing! Op deze wijze wordt Dhr Voorn voorspelbaar voor het paard en dat is echt wel vriendelijker dan zeuren, zagen, zuchten, prutsen, praten, duwen en drukken.
Bovenstaande toepassen doen we al 6000 jaar. Wanneer het paard niet luistert voer je de druk, (hulp, prikkel) op tot hij het wel doet. Haal je de druk weg vóór het paard gewenst reageert dan leert het paard dat een ongewenste reactie een vermindering van de druk oplevert en dus zal hij dat gedrag vaker laten zien. Kets helder. Efficiënt, ja zeker. Het paard doet wat er gevraagd wordt. Elegant, nee dat is niet altijd elegant om naar te kijken. Kan het ook anders? Ja en nee…
Wanneer elke opleiding elke instructeur en zo elke ruiter én elk paard met deze handvatten consequent en consistent opvoedt dan zullen er VEEEEEL minder paarden met ‘gedragsproblemen’ zijn. Ook daar heeft Dhr Voorn gelijk. Maar zo een feest is het niet. Er zijn honderdduizenden ruiters en evenveel meningen bijna. De opvoeding en de opvoedbaarheid van de ruiters wil ik hier verder even terzijde schuiven want ook daar is een boek over te schrijven. Laten we het zo zeggen, het is er niet makkelijker op geworden.
Daar is Dhr Voorn van mening dat we moeten stoppen als de ruiters niet kunnen opvoeden. Zover ben ik nog (net) niet en mensen gaan toch niet stoppen dus wie helpt dan die paarden?
Terug naar de toekomst… Hoe dan? Inmiddels verlangt de maatschappij van ons dat we zichtbaar met meer respect en inlevingsvermogen met onze dieren omgaan. Dat we minstens de inbreng van het paard mee laten spreken in onze training. Signalen van onbegrip, stress en verwarring maar (eerlijk zijn) dan ook die van ontspanning, van een soepele gang en een prettige snelle reactie op aanwijzingen. Paarden hebben gevoel en als we niet leren hoe dat te laten meespreken voorzie ik veel ellende.
Waarom gaat het zo vaak mis? Omdat de instructeurs en opleidingen niet helder zijn hierin. Ze zeggen het wel maar het komt (duidelijk kijk om je heen) niet binnen. Soms moet iemand je het gewoon op een andere manier uitleggen en dan valt het kwartje wel. Iets helder uitleggen hebben veel getalenteerde ruiters moeite mee en ook Dhr Voorn hoopt dat ie duidelijk is maar daar is niet iedereen het mee eens.
Het waren voor mij zeker niet de instructeurs die mij ergens in de loop van mijn leven de significantie, het enorme belang en simplisme van het bovenstaande duidelijk maakten. Niemand heeft me de les van Dhr Voorn uit weten te leggen zoals de wetenschapper met de leertheorie dat wel deed. Het was PRECIES HETZELFDE verhaal maar compleet tot op het bot ontdaan van persoonlijke anekdotes, presentatiestijl en bloemrijke maar subjectieve taal.
Het is én én… naast het ‘correct toepassen van de principes van nageven, been wegnemen als het paard reageert’ legt de maatschappij ons op rekening te houden met de fysieke en mentale toestand van het paard. Dus wees consistent maar voorkom pijn, stress, onbegrip. Overschat niet, onderschat niet. Wordt voorspelbaar en beïnvloedbaar.
Hoe? Door direct als het paard aangeeft dat er spanning ontstaat terug te gaan waar er nog wel ontspanning was en de draad daar opnieuw op te pakken. Dat we de paarden niet moeten dwingen of even doordrukken maar gebruik gaan maken van de zeker aanwezige verstandelijke vermogens en uitleggen wat we van ze vragen. Het paard iets uitleggen?!?!? Kan dat, ja dat kan! Op basis van bovenstaande principes EN in samenspraak met de dingen die het paard ons vertelt. Als je wil praten mét paarden moet je leren kijken naar zijn taal in plaats van te maken dat hij naar jou luistert. Het is dus nog steeds simpel maar niet meer zo simpel als dat het ooit was. Das was was war einmal maar komt niet meer, welkom in de nieuwe tijd.
Fair Play voor paarden, het wordt er alleen maar leuker van.

germie schreef:

Uit die documentaire haal je an sich niet zo veel. Ja, dat Albert Voorn een vrij starre man is die vasthoudt aan klassiek gekleed zijn. En je krijgt het beeld dat hij niet gemakkelijk is om mee om te gaan als je het niet exact zo doet als hij wil. Maar je ziet niet dat hij ruig is met paarden. Het is een bijzondere persoonlijkheid zo in dat filmpje. De zoon is veel toegankelijker.
Dat hij minder geliefd is kan ik me wel voorstellen als je dit filmpje zo bekijkt. Maar nogmaals ik heb hem nooit in real life gezien of aan het werk gezien.