Nala schreef:Op zich vind ik het een leuke uitdaging, maar tegelijkertijd ben ik me heel bewust van wat ik riskeer. Een rake trap en ik heb een groot probleem, ookal is de boer verzekerd voor schade door zijn paard.
Iets in me zegt “joh, ga lekker een paar oudjes verzorgen en laat iemand anders dat risico nemen”. Maar ik voel me ondertussen ook al verantwoordelijk voor die 2 jonkies omdat ik niet wil dat het verder gaat op deze manier.
Helemaal los van die paarden zou ik zeggen: uit je eerdere topics maakte ik op dat je maanden/jaren(?) van zelfopoffering achter de rug hebt voor je eigen paard. Dingen gedaan waar jij niet per se blij van werd, maar die moesten voor haar welzijn. Jezelf in allerlei bochten en constructies gewrongen. Je hebt uiteindelijk de moeilijke stap genomen om te kiezen voor jezelf. Wil je echt nu weer, na een week terug in de paarden, terug in eenzelfde patroon van zelfopoffering stappen..?
In ieder geval: als je mijn dochter/vriendin/whatever was zou ik zeggen: ga voor je eigen geluk deze keer. Je kan niet de hele wereld op je schouders nemen. Je hebt al een paard waar jij alle lasten voor draagt zonder lusten. Je karmapunten zijn ruimschoots binnen. Kies waar jíj gelukkig van wordt.