En plots denk je: was ze er maar niet

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Little_Gift

Berichten: 3362
Geregistreerd: 05-09-07
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:35

Nou ehh mijn paard staat ondertussen al 2 jaar officieel volledig op pensioen en was al sinds haar 14 jaar heel heel fel verminderd qua trainingen en werk.

Ze heeft altijd endurance getraind en was flink aan het werk, maar op 12 jaar de eerste keer hoefbevangen.
Op 14 jaar gediagnosticeerd met Cushing en sindsdien dus fel de activiteiten verminderd omdat zij er nu eenmaal wel last van had.

Anderhalf jaar later (op 15 jarige leeftijd) is ze officieel volledig op pensioen gegaan.
Ze loopt met haar 2 mini vriendjes en schaapjes in de Paddock en deze zomer ook in de weide en ze heeft ups and downs maar overall is ze gelukkig en ze wil zelf gelukkig nog heel graag leven.

Wat kan mij het schelen dat een ander haar een dure grasmaaier vindt of vindt dat ik haar weg moet doen en een paard moet hebben om iets mee te doen?
Mensen die zoiets durven zeggen over mijn paard, die mogen vertrekken.

Zij is mijn beste vriendin, ik heb land, stad, dorp en alles wat je maar kan bedenken gezien en gedeeld met haar... Ze heeft me kilometers en urenlang gedragen op haar rug...

Zij is mij alles waard en iemand die zo weinig respect kan opbrengen voor haar door zoiets te zeggen over haar, die is niet meer mijn vriend/vriendin.

Ik vind het dus heel pijnlijk te lezen dat je denkt "was zij er maar niet meer/was zij maar weg"...
Echt geloof het van iemand die al vaak op het randje van die keuze gestaan heeft (noodgedwongen door medische downs van mijn paard), de dag dat je haar effectief kwijt bent, zal je jezelf die gedachte nooit vergeven!

AnnoNiemand

Berichten: 1141
Geregistreerd: 16-05-18
Woonplaats: Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:37

Met werk, gezin en kinderen red ik 5 a 6 dagen per week trainen echt niet. Vind het ook best heftig klinken, vooral als het van beide partijen met tegenzin is.

Drie keer per week is toch ook prima? Misschien fleurt ze er juist wel van op.

En voer is belangrijker dan bewegen. Je kunt nog zo veel trainen, maar als er te rijk voer in komt blijven ze vet. Arm hooi en dan maar iets minder bewegen is veel minder erg.

Ik krijg het al benauwd van je post, hoeveel druk je jezelf oplegt.

Syb_sem

Berichten: 238
Geregistreerd: 29-04-11
Woonplaats: Thuis met mijn hondje

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:43

ten eerste het is jouw paard. als jij iets wilt doen met haar doe je iets met haar en zo niet dan niet. trek je niet teveel aan wat anderen ervan denken. daar krijg je veel te veel stress van.

als tweede schrijf je dat je paard pssm1 heeft. wat zijn de bloedwaarden en wat is je onderhoud hiervoor? (sorry ik ken je vorige topics niet.) is het een optie voor je om iemand te zoeken die met je mee wil kijken voor de pssm? ik heb ook een pssm1-er gehad en die was ook traag en ongelukkig omdat die dus (achteraf) altijd randje spierbevangen stond en dus altijd pijn had. die had altijd hoge bloedwaarden en strakke spieren. pssm zorgt ook voor een zeer strak voerplan en vond ik zelf echt een enorme stress.

ik denk dat het voor je eigen plezier vooral heel belangrijk is dat je de druk eraf haalt. gewoon lekker even poetsen en tuttelen. maar kijk ook of je paard pijnvrij is

Kabayo

Berichten: 15351
Geregistreerd: 30-05-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:45

Het gevoel van "was ze er maar niet" heb ik gelukkig niet gehad. Ik haal veel kracht uit haar en ze is er ook altijd voor mij. Ze is ontzettend lief en we kunnen heerlijk knuffelen. Ze zal nooit weggaan.

Maar het gevoel van, ik wil er niks mee doen qua trainen, herken ik wel heel erg. Zodoende is mijn merrie eerst 4x moeder geworden. Na 4 jaar begon het pas weer te kriebelen wat te gaan doen met haar. Nu zijn we weer fanatiek aan het wedstrijd rijden, maar dit heeft wel 4 jaar geduurd voor ik er überhaupt zin in had. Mijn paard moet, buiten de verzorging om, geen moeten zijn. Het is mijn plezier en dat moet het blijven :j

Maflinger_S
Berichten: 12554
Geregistreerd: 01-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:45

In jouw geval zou ik het "gewoon" eens proberen: een poosje los te laten om regelmatig iets met haar te "moeten" doen. Je moet namelijk helemaal niets, ja, goed voor haar zorgen, dat dan weer wel. Maar als je dat kunt doen door haar alleen maar te laten zijn, dan is dat OK.

Het zou mooi zijn als Nala ergens staat waar jij zelf niet persé heen hoeft, dus volpension of een paddock paradise zodat je eens voor langere tijd niet gaat en bij jezelf uitvindt wat jij daarvan vindt. Moet je wel voor meer dan een week doen als dat kan want de eerste week, en waarschijnlijk de week of weken daarna ben je nog gewend aan de routine van naar je paard gaan. Het is natuurlijk ook OK om wel naar je paard te gaan maar dan niet persé om met haar te "moeten werken". Grondwerk, wandelen, poetsen, knuffelen etc. is trouwens ook een vorm van werk.

Ik heb zelf een beetje een vergelijkbare situatie: ik kocht ooit, 6 jaar geleden, een paard om buitenritten mee te maken. Dat is er nooit van gekomen. Ik doe dus andere dingen, waaronder veel grondwerk: in hand trail, dubbele lijnen, longeren met enkele lijn, wandelen. Stalgenoten vinden daar wat van, al dan niet rechtstreeks tegen mij, "want jij hebt een heel goed paard (dat klopt) dat bij een andere, meer ervaren eigenaar, veel meer tot haar recht zou komen".

Dat zal best. Ik betaal dus ik bepaal.

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 14:47

Syb_sem schreef:
ten eerste het is jouw paard. als jij iets wilt doen met haar doe je iets met haar en zo niet dan niet. trek je niet teveel aan wat anderen ervan denken. daar krijg je veel te veel stress van.

als tweede schrijf je dat je paard pssm1 heeft. wat zijn de bloedwaarden en wat is je onderhoud hiervoor? (sorry ik ken je vorige topics niet.) is het een optie voor je om iemand te zoeken die met je mee wil kijken voor de pssm? ik heb ook een pssm1-er gehad en die was ook traag en ongelukkig omdat die dus (achteraf) altijd randje spierbevangen stond en dus altijd pijn had. die had altijd hoge bloedwaarden en strakke spieren. pssm zorgt ook voor een zeer strak voerplan en vond ik zelf echt een enorme stress.

ik denk dat het voor je eigen plezier vooral heel belangrijk is dat je de druk eraf haalt. gewoon lekker even poetsen en tuttelen. maar kijk ook of je paard pijnvrij is


Ik heb laatst bloed laten trekken en alle waardes zijn gewoon goed. Ze heeft ook nog geen “aanval” van pssm gehad dus tot nog toe symptoomvrij, behalve het slome en de agressie richting andere paarden.

Maar de “loerende” pssm zorgt inderdaad ook voor nog meer stress ipv minder.

Jildau

Berichten: 9720
Geregistreerd: 24-07-05
Woonplaats: Reahûs

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:48

Zoals iedereen zegt - haal het moeten er vanaf. Dit heb ik jaren geleden ook gedaan en sindsdien vind ik het veel leuker om een paard te hebben. Daarbij komt dat ik verhuisd ben en in mijn nieuwe omgeving geen stal kan vinden waar hij het net zo goed heeft als dat hij het nu heeft. Ik moet dus 35 minuten enkele reis in de auto zitten om naar mijn paard te gaan. Het is in combinatie met 32 uur werken, een melkveebedrijf thuis, een huishouden en andere dieren niet te doen om elke dag naar deze stal te gaan. Ik heb dus de afweging moeten maken: haal ik hem dichterbij huis zodat het voor mij makkelijker wordt, maar mijn paard een slechter leven krijgt? Of laat ik hem staan op de plek waar hij gelukkig is en ga ik zelf 2 keer per week heen (en soms een derde keer in het weekend). Voor dat laatste gekozen.

Ik heb uiteraard een heel leuk paard (:D) dus wel een jongen en twee meiden op stal die het heel leuk vinden om wat met hem te doen. Hierdoor is er wel bijna elke dag iemand die hem van dichtbij ziet en mij kan alarmeren als er iets aan de hand is. Ook als hij medicijnen moet of zoals nu een zalf gesmeerd moet krijgen, kan dat gewoon dagelijks vanwege mijn stalgenoten. Maar er zijn periodes dat ik zelf wekenlang niet meer doe dan hem poetsen en een knuffel en dat is gewoon helemaal oké. En soms heb ik ineens weer zin om wel te gaan rijden, longeren, dubbele lijnen enzovoorts en dan doe ik dat.

Als je paard gewoon voorzien wordt in zijn basisbehoeften en gelukkig is op de plek waar hij staat - denk ik dat wat jij met hem doet echt bijzaak is. Doe waar je zelf gelukkig van wordt en waar jij die dag zin in hebt.

Mizora

Berichten: 18459
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Oudenhoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:54

Gezien het ene paard nu bijna 8 jaar is, gekocht toen hij 15 maanden was, en nog altijd niet beleerd is en zelfs maar net aan de basis van longeren kent, en de ander nu 11 jaar is, en we er in totaal een keer of 10 op gezeten hebben (we kochten hem beleerd met 4 jaar, maar wel met gebruiksaanwijzing), en geen daarvan de afgelopen 6 jaar, denk ik dat het duidelijk is dat rijden/werken bij ons geen prioriteit heeft.

Het belangrijkste is dat ze paard kunnen zijn, al staat de jongste tegenwoordig wel met graasmasker tijdens weidetijd (buiten van 8 tot 17:30; vanaf 14:00 op de wei), omdat hij geen maat weet te houden.

Ook de shetten, gekocht met 4 en 6 maanden, zijn nu 11 jaar en nauwelijks ingereden en niet voor de wagen beleerd. Zij hebben wel geleerd te longeren vanwege klachten.

rayoow

Berichten: 3517
Geregistreerd: 16-02-09
Woonplaats: Belgie

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 14:59

Ik heb er 5 staan, tussen de 2 en 7 jaar.
Ze staan allemaal stil op 1 na, 1x per week voor de koets.
1 andere is beleerd onder het zadel en nog 1 voor de koets.
De andere 2 zijn nog te jong.
Met 2 kleine kinderen en al het werk heb ik er de tijd en energie even niet voor..
Gelukkig zijn de paarden net zo Gelukkig 24/7 buiten met schuilstallen en voldoende eten.

Zou soms willen dat ik meet met ze kan doen, en dat komt wel terug volgend jaar als de oudste dochter naar school mag en de jongste iets ouder is(11 week nu)

Dus voel je niet schuldig, doe even iets minder, het komt wel weer!

GabberGill

Berichten: 6899
Geregistreerd: 11-06-04
Woonplaats: rotterdam

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:09

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Mijn vetklep
Wilt niet, doet niet.

Staat dus met zijn 13 jaar gewoon stil. Hij is fantastish verder. Prima karakter zo, helemaal in orde maar hij is intens gelukkig zo.

De mens heeft vooral bedacht dat ze met paarden moesten werken.

Polar

Berichten: 2406
Geregistreerd: 07-08-24
Woonplaats: Dalarna

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:12

Ik wilde vragen of je haar al eens hebt laten testen op Pssm, maar begrijp ik goed dat ze positief getest is hierop?
Zoals je over haar schrijft, klinkt het alsof je het over een gezonde 16-jarige hebt, maar dat is ze dan natuurlijk niet.
Misschien lukt het je om met die kennis in je achterhoofd, meer begrip voor haar als paard te krijgen?
Door bijvoorbeeld videos te bekijken op Youtube of onderzoeken te lezen die laten zien waarom ze bijvoorbeeld zo langzaam is of weinig zin lijkt te hebben in het werk.

Ik heb het idee dat jullie samen best een hechte band hebben en ik denk ook dat als je begrijpt waar haar gedrag (deels) weg komt, waarom ze is zoals ze is, dat het makkelijk wordt voor jou om elke dag als een nieuwe dag te zien.
Pssm is echt een niet te onderschatten ziekte.

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 15:17

Polar schreef:
Ik wilde vragen of je haar al eens hebt laten testen op Pssm, maar begrijp ik goed dat ze positief getest is hierop?
Zoals je over haar schrijft, klinkt het alsof je het over een gezonde 16-jarige hebt, maar dat is ze dan natuurlijk niet.
Misschien lukt het je om met die kennis in je achterhoofd, meer begrip voor haar als paard te krijgen?
Door bijvoorbeeld videos te bekijken op Youtube of onderzoeken te lezen die laten zien waarom ze bijvoorbeeld zo langzaam is of weinig zin lijkt te hebben in het werk.

Ik heb het idee dat jullie samen best een hechte band hebben en ik denk ook dat als je begrijpt waar haar gedrag (deels) weg komt, waarom ze is zoals ze is, dat het makkelijk wordt voor jou om elke dag als een nieuwe dag te zien.
Pssm is echt een niet te onderschatten ziekte.


Ik heb me er 2 jaar geleden flink in verdiept en dat hielp een hoop, denk dat ik het daardoor ook juist nog 2 jaar volgehouden heb. Maar ookal weet ik waarom ze niet wil, bij keer op keer “vechten” om haar in beweging te krijgen gaat uiteindelijk je eigen motivatie ook kopje onder.

Maar juist door haar pssm durf ik ook niet zo goed te minderen qua werk, bang dat haar spieren dan heel snel achteruit gaan en ze nog minder zin heeft om te lopen
Laatst bijgewerkt door Nala op 14-11-24 15:18, in het totaal 1 keer bewerkt

Jokonootje
Berichten: 4999
Geregistreerd: 26-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:17

verplichting nummer 1 is dat je het grootste gedeelte van de tijd dat je een paard hebt ervan geniet.
Paarden zijn te duur om er geen plezier aan te beleven.
Waarom zou je je leven inrichten zoals een ander het vind dat het moet. Een ander ligt er geen nacht wakker van of jij wel of niet iets met je paard doet.


Vooral zorgen dat je plezier hebt met je paard. Ik rij alleen als mijn paard het daar akkoord mee is. Dit laat ze heel duidelijk merken. Dus soms betekend dat dat ze 2 weken alleen af en toe grondwerk doet. Prima daar hebben we samen ook plezier in. en soms staat ze 3 weken stil. So be it en wat een ander ervan vindt is iets dat van hun is.
Ik zeg altijd maar "that sounds like a you-problem"

Little_Gift

Berichten: 3362
Geregistreerd: 05-09-07
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:18

Nala schreef:
Polar schreef:
Ik wilde vragen of je haar al eens hebt laten testen op Pssm, maar begrijp ik goed dat ze positief getest is hierop?
Zoals je over haar schrijft, klinkt het alsof je het over een gezonde 16-jarige hebt, maar dat is ze dan natuurlijk niet.
Misschien lukt het je om met die kennis in je achterhoofd, meer begrip voor haar als paard te krijgen?
Door bijvoorbeeld videos te bekijken op Youtube of onderzoeken te lezen die laten zien waarom ze bijvoorbeeld zo langzaam is of weinig zin lijkt te hebben in het werk.

Ik heb het idee dat jullie samen best een hechte band hebben en ik denk ook dat als je begrijpt waar haar gedrag (deels) weg komt, waarom ze is zoals ze is, dat het makkelijk wordt voor jou om elke dag als een nieuwe dag te zien.
Pssm is echt een niet te onderschatten ziekte.


Ik heb me er 2 jaar geleden flink in verdiept en dat hielp een hoop, denk dat ik het daardoor ook juist nog 2 jaar volgehouden heb. Maar ookal weet ik waarom ze niet wil, bij keer op keer “vechten” om haar in beweging te krijgen gaat uiteindelijk je eigen motivatie ook kopje onder.


Maar als je wéét dat ze niet wil en ook weet waarom ze niet wil... Waarom vecht je dan tegen haar?

Je paard mag toch ook zeggenschap hebben en als zij echt niet wil... Waarom moet zij dan?
Bovenal omdat je wéét dat ze niet gezond is...

Majabeestje
Berichten: 4170
Geregistreerd: 07-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:20

Die druk leg je jezelf op.
Ik ga mee in het 'moeten' eraf halen en opnieuw ontdekken wat jullie wél plezier geeft. 1x per week wandelen en 1x per week vrijheidsdressuur of longeren, balkjes draven etc. Of alleen lekker poetsen. Jouw paard, jouw (financiële) verantwoordelijkheid. Verder van niemand.
En als je merkt dat ze echt achteruit gaat qua spieren kan je altijd nog kijken wat je dan kan verzinnen. Het kan heel erg meevallen hoor.

Neonlight
Moderator Over Paarden

Berichten: 81191
Geregistreerd: 20-12-03
Woonplaats: Noord-Brabant

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:24

Mijn 12 jarige merrie is al 12 jaar grasmaaier, totaal onbeleerd. Heb er wel mee gefokt maar de laatste jaren ook niet meer. En ze geniet volop en komt echt niets te kort. En zelf geniet ik gewoon in de omgang met haar.

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 15:25

Little_Gift schreef:
Nala schreef:
Ik heb me er 2 jaar geleden flink in verdiept en dat hielp een hoop, denk dat ik het daardoor ook juist nog 2 jaar volgehouden heb. Maar ookal weet ik waarom ze niet wil, bij keer op keer “vechten” om haar in beweging te krijgen gaat uiteindelijk je eigen motivatie ook kopje onder.


Maar als je wéét dat ze niet wil en ook weet waarom ze niet wil... Waarom vecht je dan tegen haar?

Je paard mag toch ook zeggenschap hebben en als zij echt niet wil... Waarom moet zij dan?
Bovenal omdat je wéét dat ze niet gezond is...


Dat is ook de vraag die ik mezelf dus aan het stellen ben, waarvan ik het antwoord stiekem wel weet maar toch ook weer huiverig ben om het om te zetten.

Polar

Berichten: 2406
Geregistreerd: 07-08-24
Woonplaats: Dalarna

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:25

Nala schreef:
Polar schreef:
Ik wilde vragen of je haar al eens hebt laten testen op Pssm, maar begrijp ik goed dat ze positief getest is hierop?
Zoals je over haar schrijft, klinkt het alsof je het over een gezonde 16-jarige hebt, maar dat is ze dan natuurlijk niet.
Misschien lukt het je om met die kennis in je achterhoofd, meer begrip voor haar als paard te krijgen?
Door bijvoorbeeld videos te bekijken op Youtube of onderzoeken te lezen die laten zien waarom ze bijvoorbeeld zo langzaam is of weinig zin lijkt te hebben in het werk.

Ik heb het idee dat jullie samen best een hechte band hebben en ik denk ook dat als je begrijpt waar haar gedrag (deels) weg komt, waarom ze is zoals ze is, dat het makkelijk wordt voor jou om elke dag als een nieuwe dag te zien.
Pssm is echt een niet te onderschatten ziekte.


Ik heb me er 2 jaar geleden flink in verdiept en dat hielp een hoop, denk dat ik het daardoor ook juist nog 2 jaar volgehouden heb. Maar ookal weet ik waarom ze niet wil, bij keer op keer “vechten” om haar in beweging te krijgen gaat uiteindelijk je eigen motivatie ook kopje onder.

Maar juist door haar pssm durf ik ook niet zo goed te minderen qua werk, bang dat haar spieren dan heel snel achteruit gaan en ze nog minder zin heeft om te lopen
Alhoewel ik het eens ben met Little_gift hierin, begrijp ik ook je dubbele gevoel.
Je weet dat als ze niet beweegt, haar ziekte kan verergeren, maar ik kan me goed voorstellen dat het voor jou op deze manier zwaar is en niet leuk.

Is er niks waar zij plezier uit haalt? Hoe hard moet je bijv. vechten tijdens het mennen? Moet je haar bij wijze van spreken echt naar voren slaan of moet ik dan meer denken aan constant met je stem blijven vragen?

Is het een optie om haar bijvoorbeeld in Frankrijk een pensioen aan te bieden? Dan kan ze toch flink bewegen, maar is dat haar eigen keuze en de kosten vallen geloof ik erg mee.

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 15:35

Polar schreef:
Nala schreef:

Ik heb me er 2 jaar geleden flink in verdiept en dat hielp een hoop, denk dat ik het daardoor ook juist nog 2 jaar volgehouden heb. Maar ookal weet ik waarom ze niet wil, bij keer op keer “vechten” om haar in beweging te krijgen gaat uiteindelijk je eigen motivatie ook kopje onder.

Maar juist door haar pssm durf ik ook niet zo goed te minderen qua werk, bang dat haar spieren dan heel snel achteruit gaan en ze nog minder zin heeft om te lopen
Alhoewel ik het eens ben met Little_gift hierin, begrijp ik ook je dubbele gevoel.
Je weet dat als ze niet beweegt, haar ziekte kan verergeren, maar ik kan me goed voorstellen dat het voor jou op deze manier zwaar is en niet leuk.

Is er niks waar zij plezier uit haalt? Hoe hard moet je bijv. vechten tijdens het mennen? Moet je haar bij wijze van spreken echt naar voren slaan of moet ik dan meer denken aan constant met je stem blijven vragen?

Is het een optie om haar bijvoorbeeld in Frankrijk een pensioen aan te bieden? Dan kan ze toch flink bewegen, maar is dat haar eigen keuze en de kosten vallen geloof ik erg mee.


Dat is inderdaad precies het dubbele gevoel dat ik heb!

Het vechten uit zich dan in echt constant met je stem aan moeten sporen, uitkijken wat je zegt want alles dat ook maar een beetje als vertraging klinkt neemt ze meteen aan en staat dan bijna stil. En soms zo ontzettend tegenstribbelen dat de zweep ook wel eens wat harder aangekomen is… daar schaam ik me nu ontzettend voor, maar op dat moment bekruipt je het gevoel “ik weet dat je het kan, ik weet dat je me hoort, ik vraag niks onredelijks, nou loop toch eindelijk eens DOOR!”
Meteen na de klap voel ik me dan altijd klote, want ik wil haar juist niet moeten dwingen. Maar ik kan haar ook niet toelaten me compleet te negeren, want dat kan gevaarlijk worden op de weg.
Eenmaal in het bos op haar lievelingspaadjes hoef ik echter maar een piep te geven die lijkt op aansporen en ze is al weg in volle galop :+

Naar Frankrijk is altijd nog een optie maar voelt ook wel heel erg definitief.
Laatst bijgewerkt door Nala op 14-11-24 15:45, in het totaal 1 keer bewerkt

cobiie

Berichten: 7541
Geregistreerd: 26-02-03
Woonplaats: het mooie dorp Nieuwerkerk ad ijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:38

1 van je vorige topics was toch dat ze niet lief was met anderen op de wei?

Is dat nu opgelost? Heeft ze wel een sociaal buiten leven.
In dat geval zou ik haar ook lekker "vakantie" laten hebben. Zeker met de winter die er aankomt, er zijn genoeg mensen die dan verplicht een trainingsstop hebben ivm accommodatie beperkingen. Mennen in de avond in het donker in de kou is ook niet altijd fijn/mogelijk.
Al je het erg gaat missen, kan je het altijd weer rustig gaan oppakken en mogelijk besluit je dat je dit prima vindt.

Maar ik vind veel buiten met andere paarden wel belangrijk.

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 15:42

cobiie schreef:
1 van je vorige topics was toch dat ze niet lief was met anderen op de wei?

Is dat nu opgelost? Heeft ze wel een sociaal buiten leven.
In dat geval zou ik haar ook lekker "vakantie" laten hebben. Zeker met de winter die er aankomt, er zijn genoeg mensen die dan verplicht een trainingsstop hebben ivm accommodatie beperkingen. Mennen in de avond in het donker in de kou is ook niet altijd fijn/mogelijk.
Al je het erg gaat missen, kan je het altijd weer rustig gaan oppakken en mogelijk besluit je dat je dit prima vindt.

Maar ik vind veel buiten met andere paarden wel belangrijk.


Klopt inderdaad! Dit is nu opgelost. Ze staan nog steeds niet te kroelen, maar zijn wel altijd in elkaars buurt en roepen elkaar als de ander weg is. Ze laten elkaar heel en kunnen nu zelfs een hooizak delen (al hebben ze natuurlijk veel meer voerplekken dan maar 1 hooizak)

Polar

Berichten: 2406
Geregistreerd: 07-08-24
Woonplaats: Dalarna

Re: En plots denk je: was ze er maar niet

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:45

Is er geen stalling in de buurt met flink wat grond waar ze 24/7 buiten komt?
En dan echt op een stuk van 2 á 3 hectare?

Nala

Berichten: 8557
Geregistreerd: 11-04-13

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-24 15:47

Polar schreef:
Is er geen stalling in de buurt met flink wat grond waar ze 24/7 buiten komt?
En dan echt op een stuk van 2 á 3 hectare?


24/7 buiten op een flink groot stuk is ze nu al, alleen geen 2 a 3 hectare. Dat bestaat hier in de buurt niet, zover ik weet.

Syb_sem

Berichten: 238
Geregistreerd: 29-04-11
Woonplaats: Thuis met mijn hondje

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:53

Nala schreef:
Syb_sem schreef:
ten eerste het is jouw paard. als jij iets wilt doen met haar doe je iets met haar en zo niet dan niet. trek je niet teveel aan wat anderen ervan denken. daar krijg je veel te veel stress van.

als tweede schrijf je dat je paard pssm1 heeft. wat zijn de bloedwaarden en wat is je onderhoud hiervoor? (sorry ik ken je vorige topics niet.) is het een optie voor je om iemand te zoeken die met je mee wil kijken voor de pssm? ik heb ook een pssm1-er gehad en die was ook traag en ongelukkig omdat die dus (achteraf) altijd randje spierbevangen stond en dus altijd pijn had. die had altijd hoge bloedwaarden en strakke spieren. pssm zorgt ook voor een zeer strak voerplan en vond ik zelf echt een enorme stress.

ik denk dat het voor je eigen plezier vooral heel belangrijk is dat je de druk eraf haalt. gewoon lekker even poetsen en tuttelen. maar kijk ook of je paard pijnvrij is



Ik heb laatst bloed laten trekken en alle waardes zijn gewoon goed. Ze heeft ook nog geen “aanval” van pssm gehad dus tot nog toe symptoomvrij, behalve het slome en de agressie richting andere paarden.

Maar de “loerende” pssm zorgt inderdaad ook voor nog meer stress ipv minder.


sloom en agressie naar andere paarden vind ik niet klinken als symptomen vrij. hoe is haar huisvesting? staat ze op gras( dit gaat vaak slecht icm pssm1)? hooi getest? voer berekend? ik denk dat je een pssm paard alleen maar blijer maakt door te stoppen met "gedwongen" beweging. spieren ben je echt niet zomaar kwijt maar de kans is groot dat je haar toch overvraagt.

pmarena

Berichten: 51736
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-24 15:56

Ik zou zeggen: stop met je druk maken over werken. Jij hebt geen zin, zij ook niet....voor wie doe je het dan :=

Zorg dat de basis in orde is en beestje ook gewoon gezond en okee blijft als je niks met haar doet. Breng het eerst eens terug naar 2, hooguit 3 keer per week wat met haar te doen. Dat lijkt me al een opluchting voor beiden :=

En niks mis met op pensioen gooien als beestje er maar fijn bij staat :j