IrisDH schreef:Ik heb niet alles gelezen, heel veel is al gezegd en geschreven volgens mij en misschien hetgeen wat ik nu ga zeggen ook:
Wat ik in het verhaal voor nu vind opvallen is dat momenteel je instructrice de pony weer rijdt en je haar dan weer een poos stil wilt laten staan om vervolgens weer helemaal vanaf de grond te gaan beginnen. Is het juist niet handig dat de pony wordt doorgereden zodat deze onder het zadel ook wat meer ervaring opdoet en het voor jou juist makkelijker wordt om er straks weer op te stappen?
Ik snap je gedachte en dit was ook mijn eerste idee. Maar toch besloten het anders te doen. Nou moet ik heel eerlijk zijn, dat deze keuze deels financieel is. Het geeft mij de ruimte om even rustig te herstellen, nadenken en sparen.
Maar daarnaast ben ik ook van mening dat het voor een jong paard niet slecht is om af en toe vakantie te hebben of een aantal stappen terug te doen.
Zowel zij als ik moeten weer even om leren gaan met onze spanning en werken aan onze vertrouwensband. Daarmee begin ik het liefst op de grond.
Voordat ik er uiteindelijk weer op ga zitten zal iemand anders haar oppakken en even doorrijden voordat ik er weer onder begeleiding op ga zitten.
Elisa2 schreef:Ik heb altijd het gevoel dat deze paarden een stukje basisveiligheid missen bij de mens. Die paarden wel hebben als ze op een goede manier als jong dier regelmatig in handen zijn geweest.
Als ik dit zo lees zie ik dat verschil wel tussen deze pont en mijn andere merrie en de andere paarden van die fokker waarbij ze aan huis zijn opgegroeid.
Veulen van mijn andere merrie was ook echt wel heet met inrijden, maar heeft nooit zo rillerig/paniekerig op iets gereageerd tijdens het inrijden of tuigen. Ook met aanrakingen etc. Een wereld van verschil.