Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
LadyDaily schreef:Eventueel contact opnemen net de verkoper en dan leuke foto's van vroeger sturen zoals veulen foto's.
Daarnaast kun je vragen of je in contact mag blijven met eventueel de nieuwe eigenaren?
Laatste optie is terugkopen en zelf weer opzoek naar een plekje gaan.
DuoPenotti schreef:Gizeppie schreef:Wat naar om dit zo terug te lezen. Ik snap je ongeruste gevoel wel. Ik ben alleen wel eerlijk dat je op deze manier jezelf wel gek maakt. Je hebt er geen controle meer op, tenzij je het paard terug koopt. Wanneer je niet tot de mogelijkheden bent om dat te doen zou ik er niet meer actief op zoeken. Dit ter zelfbescherming.
Als je echt zeker wil weten waar het paard terecht komt is het verstandig een koop contract op te stellen met daarin afspraken over doorverkoop. Ik heb dit ook gedaan. Dit geeft een stukje zekerheid. Zonder contract heb je geen poot om op te staan.
Het is echter wel zo dat paarden met een pittig karakter niet door elke ruiter gereden kan worden. Waardoor er mogelijk mismatches ontstaan of het niet haalbaar is voor de ruiter en het paard steeds doorverkocht wordt. Ik ken paarden die enorm veel talent hebben, goed papier hebben, maar niet door elke ruiter gereden kunnen worden.
met contract ook niet.
Ik heb het bij een volgend paard ook gedaan, hopend op een stok achter de deur, maar wetend dat het geen enkele zekerheid geeft.
anjali schreef:Gaby schreef:Heb je daar een bron voor, want dat klopt niet.
Zou je dan met de koper van je paard naar een notaris moeten om daar een speciaal koopcontract met voorwaarden op te stellen? Dat is hoogst ongebruikelijk in de paardenhandel denk ik.
Gaby schreef:Heb je daar een bron voor, want dat klopt niet.
detje06 schreef:Ik denk dat je alleen de situatie los kan laten als het goed met haar gaat.
Wellicht kan je daar op wat voor manier toch nog sturing aan geven, door terug te kopen en zelf weer een eigenaar te zoeken, niet iedereen houdt zich aan beloftes, maar ook niet iedereen breekt ze.
Het is heel herkenbaar en (bij mij) een last voor mń geweten.
Volg je eigen gevoel hier in en vertrouw daar op, maak een bewuste keuze.
Veel sterkte X
Mijn eerste paard is via via in Italie terechtgekomen op het slachttransport. Een inwoner van het dorp zag haar en heeft haar gered. Ze was jaren spoorloos totdat ik een brief met foto kreeg, we zijn haar zelfs op wezen zoeken en ze heeft er een mooi leven gehad.