chitra schreef:En daarnaast, iedereen wil een paard kopen en die hun hele leven houden. Maar ik heb dit weinig zien gebeuren. Je kan niet voor niets paarden kopen in alle leeftijden, rassen en maten. Dus als jij een paard koopt en je na een tijd merkt, dit is het niet. Laat je dan niet wijs maken dat je niet mag verkopen. Ga dan naar een ander op zoek.
Ik heb te vaak gezien dat mensen totaal uitgekeken waren op hun paard, maar vonden dat het een maatje voor het leven was. En vervolgens zelf doodongelukkig waren en het paard ook niet meer behandelde zoals het hoort.
Ik denk dat veel mensen zichzelf overschatten en daarom met een verkeerd paard thuis komen. Pas na aankoop blijkt ook hoeveel tijd, geld en zorg er naar een paard kan gaan wanneer de zaken wat minder fijn lopen.
Ook ik zou pleiten voor eerst eens ergens een poos meelopen en alles rond verzorging leren. Het is zo'n enorme verantwoordelijkheid, en het geeft misschien een prettiger gevoel dat je zelf ook echt goed weet waar je op moet letten.
Het aantal mensen met paarden die kreupelheden niet herkent, niet weet wanneer een paard koliek heeft, niets weten over voeding, training, management, is enorm. Daar komt toch een hoop ellende van.
En het is geen raketwetenschap, maar je moet het wel willen leren. Mensen komen dan door schade en schande achter dit soort zaken doordat het mis gaat en dan moet het paard weg. Ik zou dat VOOR willen zijn.
Een jaartje flink investeren in kennis en handigheid, en dan weet je precies wat voor paard je ECHT nodig hebt.... je weet immers nu niet echt wat bij je past.
Als argument geef je aan 3 kinderen te hebben en 35 te zijn, maar dan JUIST is het van belang te weten waar je aan begint. Want als jouw toekomstige paard opeens iets onder de leden heeft en je moet er 3x per dag naartoe, dan moet dat ook kunnen. Hoe eerder je voelt hoe intensief het kan zijn, hoe beter dat is lijkt me.
(Ik heb zelf overigens graag merries.... zelfstandig, sterk karakter, moedig....)