Zelf heb ik altijd een merens gehad (en nog) en over hun geschiedenis wordt het volgende geschreven:
Ik quote vanuit het merensstamboek Nederland
Citaat:
Nakomelingen van de oerpaarden?
Over de herkomst van de Mérens gaan veel theorieën.
merens-grottekeningIn de dalen aan de voet van de Pyreneeën ontdekte men in grottekeningen, die waarschijnlijk 17.000 jaar oud zijn. In dit tijdperk, aan het einde van de ijstijd, tekende de grotbewoners de gevangen dieren op de wanden van hun holen. In de grotten van Niaux in de Ariège zijn prehistorische tekeningen van paarden gevonden. De tekeningen geven een massieve oerpony weer, die in deze tijd aan de rand van de Gletsjer leefde. Deze oer pony wordt als voorvader van de West-Europese koudbloedrassen beschouwd. Ook in de nabijgelegen grotten Mas d’Asil zijn kunstwerken gevonden, die duizenden jaren oud zijn. Onder andere is daar een uit ivoor gehakt paardenhoofd gevonden, die erg veel gelijkenis heeft met de grottekeningen.
Veel geloven dat de Mérens een directe nakomeling is van het oerpaard, welke men kan zien op de tekeningen in de grotten van Niaux. Zeker is dat het een zeer oud ras is dat zich in een besloten gebied van de Pyreneeën ontwikkeld heeft.
De overeenkomsten tussen de huidige Mérens en de prehistorische afbeeldingen hebben veel overeenkomsten. Of zij direct van hen afstammen, is niet te zeggen. Men gaat er in ieder geval van uit dat de Mérens ten minste 2000 jaar geïsoleerd op de berghellingen van de Pyreneeën leefden. Zeker is het ook dat er een Arabier, die door de Moren in de 8ste eeuw naar Spanje is gebracht, zijn weg in de bergdalen van de Pyreneeën heeft gevonden, aangezien het hoofd van de Mérens Arabische invloeden laat zien.
Dat alle Mérens bij voorkeur zonder aftekeningen moeten zijn, was niet altijd zo. De paarden met aftekeningen waren vroeger voor hun eigenaren, in de kudde waarin zij opgroeiden, gemakkelijker te herkennen. Als zij drie jaar zijn werden zij uit de bergen gehaald en gebruiksklaar gemaakt. De minder goed te herkennen zwarte paarden bleven in de wildernis van de bergweiden en zorgden voor het voortbestaan van het ras.
De lange weg door de geschiedenis
De Mérens is een oud ras. Al in de tijd van Julius Cesar waren de paarden bekend en hij bewonderde zij als artillerie paard wegens hun dapperheid en uithoudingsvermogen.
Ook uit de verhalen van Napoleon komt naar voren dat de met Mérens paarden uitgeruste artillerie tot de weinigen behoorden, die naar de verloren veldslag terugkeerde.
Het kleine dorpje Mérens-les-Vals, op het kruispunt van de dalen van Nabre en Mourgouillou gelegen, heeft het paard zijn naam gegeven. In het midden van de 19e eeuw, toen het dorp met 800 inwoners het bevolkingsmaximum bereikt had, stonden er rond de 180 fokpaarden in de stallen. In de zomermaanden van mei tot oktober werden de paarden uit de stallen gehaald en naar de bergweiden van de Ariège gebracht.
Hier ben ik gestopt omdat we dan al in de vorige eeuw zijn terecht gekomen, en dat is niet de vraag van dit topic.