Bokt.nl

Katyatje schreef:

Sommige mensen hebben daar alleen geen nood aan en willen rijden puur voor ontspanning, zonder te veel aan zichzelf of aan het paard te werken. En dat is oké. Zo is er voor elk wat wils.

Jenara schreef:

ik heb al behoorlijk wat fijne tips en reacties gelezen in je topic, maar omdat het deels herkenbaar klinkt, wil ik je kort mijn verhaal ook even delen

Ik heb 20j gereden voor ik mijn eerste eigen paardje kocht, wel met heel veel verschillende en ook veel ervaring opgedaan met jonge paarden etc., dus daarin mss met iets meer kennis erin gestapt.
En toch, ik ben ook super onzeker geweest met mijn jonge merrie toen ik haar pas had, ondanks het hele pakketje ervaring dat ik meehad, als het plots je eigen verantwoordelijkheid wordt, is het toch een heel ander verhaal vind ik.

Ik heb met mijn paard steigerend in de hand gestaan, ze trok, ze duwde me omver, heeft zelfs een paar keren proberen bijten. Ik heb na een paar maanden ook vreselijk met mijn handen in het haar gezeten. Lesgeefster erbij gehaald die mij ook meteen zei dat het een merrie met een fel karakter was. Ik heb doorgezet en mijn communicatie proberen aan haar aan te passen, leren proberen begrijpen waarom ze deed wat ze deed. Ze had ook haar geweldige momenten dat ze het fijnste en meest dappere paard leek die ik me kon wensen en daar heb ik me aan vastgehouden. We hadden ups en downs, galopperen heb ik ook uit mijn hoofd moeten zetten, daar kwam alleen maar vreselijk protest op.
Ik heb nog maar een paar maanden geleden een rotperiode met haar gehad, dit kwam door nieuwe huisvesting die echt niet ok was, ik ben toen ook doodsbang geworden na er een paar keer echt flink te zijn afgegooid. Maar ik wist dat ze zo niet was, ze kon zo fijn zijn ook, dus ik heb gezocht tot ik het probleem vond. Ik heb haar huisvesting aangepast en dan weer langzaam beginnen opbouwen.

Nu heb ik haar iets meer dan 2j en ik zit weer in een fase waarin ik me geen heerlijker paard kan wensen. Ze heeft een enorme eigen wil, maar als ik met respect met haar omga, doet ze zooo ongelooflijk veel voor mij. En raar maar waar, ik heb deze week voor het eerst een zijde van de piste gegaloppeerd zonder enig enkel protest.

Moraal van mijn verhaal, het vraagt tijd en veel moeite, veel geduld en veel energie. Wil je dat ervoor opbrengen, wil je graag leren met je merrie communiceren, zie je kwaliteiten in haar die je echt geweldig vindt? Ga er dan voor! Het zal niet makkelijk zijn, ik ben er ook zeker van dat ik nog wel lastige periodes met mijn merrie zal doorgaan, maar ik vertrouw erop dat de goeie momenten terugkomen en die zijn onbetaalbaar.
Zie je dat niet zitten? Dat zou ik ook zeggen van te verkopen en een paardje te zoeken dat beter bij je wensen past.

flitzz schreef:

Ik vind dat de mensen die roepen verkopen het wel erg snel opgeven..

pateeke schreef:

flitzz schreef:

Ik vind dat de mensen die roepen verkopen het wel erg snel opgeven..

Goh, ieder paard, iedere persoon en iedere situatie is verschillend. Het kan zeker geen kwaad om te gaan kijken naar wat je kan veranderen om het beter te laten matchen, maar soms werkt het ook gewoon echt niet tussen een bepaald paard en een bepaalde persoon. Als die match er echt niet is en je niets kan veranderen om die match er wel te laten zijn, dan is verkopen niet zo'n slechte keuze voor beide.
Een vriendin van mij had ooit een heel brave, rustige, goed getrainde arabier. Ik heb daar ook 1x mee gereden, maar de klik was er gewoon totaal niet waardoor hij ook totaal niet luisterde. Met mijn pony en die vriendin was het net hetzelfde: ze moest nog maar in de staldeur komen staan en hij ging al in de verste hoek staan.... En met de paarden van andere vriendinnen is het voor mij helemaal prima om er eens voor te zorgen (als in: borstelen, buiten zetten, laten lopen,..), maar ermee rijden doe ik niet omdat de match er gewoon niet is op die manier dat het fijn en veilig blijft.
Sommige dingen van jezelf kan je veranderen, maar ook niet alles....

Citaat:

Ik heb een stressvolle job en ik wilde een paard kopen om juist lekker mijn hoofd leeg te maken en te ontstressen. Echter is deze merrie gevoelig en heeft sturing nodig. Ik merkte dat wij hierin niet klikte met elkaar. Ze maakte mij juist onzekerder en banger.

anjali schreef:

Het is niet verboden om een paard waar je geen klik mee hebt te verkopen.Je zou haar eens te koop kunnen zetten en dan kijken hoe je je voelt als er een geinteresseerde opduikt.Voel je je dan blij en opgelucht,of vreselijk verdrietig? In het laatste geval is dat een teken dat ze toch bij jou hoort en ga je gewoon verder proberen.In het eerste geval kun je dan een betere match zoeken. Weliswaar is alles momenteel heel duur,maar dat betekent ook dat jijzelf ook veel voor je paard kunt krijgen, als ze gezond is.

ikke schreef:

Je hebt goed leren onderhandelen, dat is duidelijk.