Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-03-21 12:06

Geplaatst: 09-03-21 12:06

Zomaar. Mijn familie heeft er ook niets mee, maar ik was als 3 jarige al gek van paarden.

**Geplaatst**: 09-03-21 12:08

Geplaatst: 09-03-21 12:08

Mijn moeder

Wel altijd heel erg benieuwd hoe het was geweest als mijn moeder niet in de paarden zat.. Misschien zat ik dan wel op schaatsen ofzo

**Geplaatst**: 09-03-21 12:10

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 12:10

Bij mij ook airborne.

**Geplaatst**: 09-03-21 12:22

Geplaatst: 09-03-21 12:22

Hier ook wel beetje uit het niets. Mijn ouders hebben een boerderij en mijn vader heeft veel verstand van dieren houden, maar geen verstand van paarden. Niemand in de familie had ook iets met paarden of er ervaring mee. Onze buurman wel. De beste man is al een hele tijd overleden, maar 35 jaar geleden had hij pony's aan huis. Dat waren mijn eerste verzorgpony's. Hij was altijd schillenboer geweest in vroeger tijden (met paard en wagen door Rotterdam, hij vertelde er de mooiste verhalen over

). Toen ik 13 was, heeft mijn vader een pony gekocht, want "die manegelessen zijn heel duur en wij hebben hier ruimte zat voor een pony." Dus... en als ik iets niet wist, moest ik het maar aan de buurman vragen. Hij was toch wel een beetje mijn mentor wat dat betreft, maar hij was nogal van de oude stempel (verlopen olie op wonden smeren, hoefsmid is eens per jaar nodig en aardappelschillen is prima voer voor paarden, enfin...

, maar hij had ook een hele hoop wijsheid

en hielp altijd als de ijzers eraf waren, dan sloeg hij die er weer onder of haalde ze er allemaal af, vertelde wanneer mijn pony te mager of te dik was (dat zag ik toen echt nog niet)). Ik ging naar de ponyclub in het dorp met mijn pony en daar leerde ik ook veel ("Oh? Moet ik ontwormen dan? Hoe doe je dag? Vaccineren? Weet iemand nog een hoefsmid?"). En later door instructrices en toen kwam er internet! En Bokt! En zo groeide ook mijn sociale paardennetwerk. Mijn oude buurman is al lang overleden en ik woon ook allang niet meer thuis en ik ben in 30 jaar heel wat wijzer geworden. Maar mijn pony's staan nog steeds op de boerderij van mijn ouders.

**Geplaatst**: 09-03-21 12:36

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 12:36

Ik heb wel een oom en een aantal nichten die hebben paardgereden vroeger maar nu al lang niet meer.
Moeder is doodsbang voor paarden en mijn vader ging vroeger wel eens mee naar de manege als zijn broer rijles had. Ik schreeuwde zodra ik kon praten al dat ik wilde paardrijden, waar dat vandaan komt ik heb geen idee! Toen werd ik een paar keer door de buurvrouw meegenomen naar de manege of paardenkamp soest en toen was het wachten tot ik oud genoeg was om te mogen paardrijden op de manege. Sinds dien nooit meer gestopt! Afgelopen december mijn eerste eigen paard plotseling moeten laten inslapen en nu toch weer opzoek naar een nieuw paard. Ik ben echt mezelf niet zonder paarden

**Geplaatst**: 09-03-21 12:58

Geplaatst: 09-03-21 12:58

Hier ook soort van zo uit de lucht komen vallen.
Of naja op het moment dat mijn zus begon net manege les, was er niemand in familie die iets met paarden had/deed op dat moment.
Vroeger heeft mijn moeder wel kort les gehad, maar mijn oma vond het te gevaarlijk en mocht ze niet meer rijden.
Mijn vader heeft vroeger wel pony's gehad met zijn vader, maar zodra hij ouder werd zijn die weg gegaan begreep ik.
Ik was nog wat te jong toen mijn zus begon met lessen, mocht wel altijd uitstappen. Toen ging ik op les en is mijn broertje wat jaartjes later ook begonnen.
Ik ben de enige die in de paarden gebleven is en blijven rijden, wel altijd paarden van anderen gereden/ingereden/doorgereden.
Vroeger begonnen met een verzorgshetlander die later nog een zoon kreeg, heb hun nog steeds

maar nu is ze van mij/van mijn ouders
En nu ook in het bezit van een jonge haflinger

Paardenvirus laat mij niet meer los haha
En ik hoop op den duur dat ik me zus, broertje en ouders nog een keer op mijn haflinger krijg $*\o/*$

**Geplaatst**: 09-03-21 13:02

Geplaatst: 09-03-21 13:02

Bij mij via de dochter van onze buren, dat was een puber paarden meisje. En paste af en toe op mij.
Ze nam wel eens een shetlander mee, die kwam dan een uurtje bij ons grazen. Als kind daarom les gehad en van mijn ouders voor mijn 13de verjaardag een pony gehad. Die stond in de tuin. Toen hij verkocht werd toen ik op mijn 16de een uitwisselingsjaar ging doen heb ik jaren niet meer gereden.
5 jaar geleden toch weer opgepakt en 2 jaar geleden zelf een paard gekocht.
Familie heeft nog steeds niets met paarden, mijn moeder is zelfs doodsbang. Ik denk dat ze in de 2 jaar dat ik Roxy heb haar 1 keer aangeraakt heeft omdat ik hulp nodig had een vliegendeken iets te vermaken

.

**Geplaatst**: 09-03-21 13:06

Geplaatst: 09-03-21 13:06

Hier van mijn moeder

Mijn moeder reed vroeger paard en zodoende ben ik ook begonnen met lessen toen ik zes jaar was. Ze vond het leuk om mij als kleine ook te zien rijden en mee te gaan naar de paarden. Hoop uiteraard dat ik het paardenvirus ook weer door mag geven aan ons toekomstige kindje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-21 20:19

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-21 20:19

Wat leuk al die verhalen.

En toch best nog veel waarbij het zo "uit de lucht" is komen vallen.

**Geplaatst**: 09-03-21 20:32

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 20:32

Via mijn zwager,ik kon maar geen sport vinden die ik leuk vond.Tot mijn zwager een paard kocht en dat wilde ik ook.Dus op les en al snel bleek dat ik geen talent was.Maar nu mijn ruin bij huis staan waar ik hobbelritjes mee in de wei gemaakt heb.Nu al een tijdje niet meer gereden.Maar nog steeds het virus.

**Geplaatst**: 09-03-21 20:36

Geplaatst: 09-03-21 20:36

Geen idee. Ik ben de enige van familie/kennissen/vrienden die paarden leuk vind. :')

**Geplaatst**: 09-03-21 20:37

Geplaatst: 09-03-21 20:37

Hier ook uit de lucht komen vallen toen ik even geen mondkapje om had.
Mijn ouders hadden er niets mee en hebben me echt eerst 25 andere hobbies laten proberen _O-

Toen ik iets van 9 of 10 was (nog net op de basisschool) mocht ik zelfstandig door de polder fietsen dus mocht ik het proberen. Zaterdagochtend vroeg op mijn kinderfiets zonder versnellingen naar de manege, 5 km over de dijk. Mijn ouders waren dan vaak zelfs nog in bed dus ik moest het echt uit eigen motivatie willen met mijn paarse poetskoffer onder mijn snelbinders

Het is nooit meer weggegaan.

**Geplaatst**: 09-03-21 20:40

Geplaatst: 09-03-21 20:40

Zomaar uit de lucht komen vallen. Toen ik nog heel klein was, jaar of 2, wilde ik al het paard aaien wat verderop in de wijk stond. Mijn familie had niks met paarden en vond ze eng. Ik ben altijd dol geweest op paarden. Ze roken lekker, waren prachtig om te zien en als ik op mijn fiets reed als kind deed ik al alsof het een paard was. Ik wilde als kleuter ook altijd op de grote herdershond zitten van mijn tante. Ik las paardenboekjes en wilde niks liever dan op paardrijden toen ik 6 jaar was.

**Geplaatst**: 09-03-21 20:42

Geplaatst: 09-03-21 20:42

"Uit de lucht vallen" is wel de juiste formulering. Tenminste, voor mijn omgeving. Die hadden dat echt, echt niet zien aankomen.

Als kind vond ik het maar een suf meisjesding. Mijn (overigens veel jongere) zusje was de enige in de familie die ooit reed - van haar achtste tot haar tiende. Omdat haar vriendinnetjes dat deden, natuurlijk. In die twee jaar hebben mijn broertje en ik haar behoorlijk gepest. Wij spraken van "paardvrijles" ("soms gaat zij onder, soms de hengst") en op haar deur geplakte Penny-stickers met de tekst "ik hou van paarden!" werden veranderd in "ik haat paarden". Erg waren wij, hè? }:)

Hadden jullie ook zulke broers?

Later, toen ik in Utrecht studeerde, kreeg ik een dierenarts-in-opleiding als huisgenote. We konden totaal niet met elkaar opschieten, we hadden geen overlappende interesses, ze had geen humor, dus is het logisch dat ik heimelijk verliefd op haar werd.

Gevolg was dat paarden me gingen interesseren (want: positieve associatie), en na er veel over gelezen te hebben kreeg ik echt wel zin om zelf te rijden. Nog even gewacht tot mijn studie af was (geen nieuwe hobby's kiezen die je afleiden) en toen begon ik.

Inmiddels associeer ik paarden en rijden allang niet meer met dat meisje. Ik moet wel zeggen dat het verhaal van veel mensen, dat je van één keer in de week op de manege doorgaat naar paarden aan huis waar al je vrije tijd en geld aan opgaan, niet mijn verhaal is. Ik heb dat geld niet, ik zou die verantwoordelijkheid ook niet aankunnen, en een geweldige ruiter ben ik ook niet. Eens per week les op de manege is prima.

Laatst bijgewerkt door musiqolog op 09-03-21 20:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-03-21 20:43

Geplaatst: 09-03-21 20:43

Uit de lucht, niemand in de familie heeft iets met paarden. Ik was als kleintje echt al gefascineerd erdoor maar moest eerst een andere sport. Dus jaren op turnen gezeten tot ik 9 jaar was en oud genoeg voor paardrijden.
Nu 34 en nooit meer mee gestopt.
Op mijn 18e mijn eerste eigen paard gekocht en inmiddels heb ik al ruim 10 jaar een ander. Mijn dochter van 4 is ook gek op paarden en hun tweeën samen zijn bijzonder om mee te maken.

**Geplaatst**: 09-03-21 21:00

Geplaatst: 09-03-21 21:00

Leuk topic!
Mijn Engelse overovergrootvader verzorgde de paarden van Queen Victoria!
Toen ik 7 was mochten we mee (kijken) naar de manegeles van mijn vriendin haar oudere zus.
Manege Follyfoot was dat. Een koeienboer met een rij stands voor pony’s en paarden.
Quickje, Yellow, Istar, Renia, Trudy, Brenda enz. Ik zie ze nog staan..
Ik mocht ook op les! En met 14/15 jaar kregen mijn zusje en ik samen een d-pony, gestald bij een boer een dorp verderop.
Ik heb altijd pony’s gehad sindsdien. Alleen die eerste pony is ingeslapen. De rest leeft nog!
Mijn ooms hebben elk een dochter of kleindochter die ook helemaal paardengek is! Ik heb met beiden samen gereden wat natuurlijk geweldig leuk is!

**Geplaatst**: 09-03-21 21:04

Geplaatst: 09-03-21 21:04

Ik had bij mijn geboorte direct een pony!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-21 21:05

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-21 21:05

Jessix schreef:
Ik had bij mijn geboorte direct een pony!

Dat valt dan onder vrijwillig verplicht. :))

**Geplaatst**: 09-03-21 21:07

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 21:07

Denk van toendertijd nog de buurtfeesten, dan regelde een buurvrouw altijd ponyritjes en toen begon het bij mij stiekem wel te kriebelen. En ik geloof toen ik 9 was, was ik een tijdje sportloos, toen mocht ik eindelijk op paardrijden

**Geplaatst**: 09-03-21 21:15

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 21:15

Een opa, die ik nooit gekend heb omdat hij al was overleden voordat ik geboren werd, was bij de bereden politie. Mijn vader, zijn zoon, trouwde vervolgens met mijn moeder (duh) die overal bang voor was, ook voor dieren, dus mijn vader kon niets met de liefde voor paarden die bij hem latent aanwezig was. Hij zorgde er wel voor dat ik toen ik 10 of 12 was, bij een kennis van hem kon paardrijden.

Ik heb destijds ongeveer 10 jaar gereden, toen 20 jaar niet en ben nu sinds 15 jaar weer aan het rijden, met sinds 14 jaar een eigen paard.

**Geplaatst**: 09-03-21 21:24

Geplaatst: 09-03-21 21:24

Spontane mutatie

vrees ik.

Ik heb één nicht die een pony had als kind en een achterneef met een paard.

Het schijnt dat ik vanuit de auto werd naar paarden en en riep "paj paj paj!!"

Ik denk dat het begonnen is toen ik met een buurmeisje ging joy riden op shetjes in een weiland :')

Later op rijles bij de manege en op pony kampen. Verder had ik verzorgpaarden. Mijn twee huidige paarden zijn de nakomelingen daarvan.

**Geplaatst**: 09-03-21 21:40

Geplaatst: 09-03-21 21:40

Renske_W schreef:
Jessix schreef:
Ik had bij mijn geboorte direct een pony!

Dat valt dan onder vrijwillig verplicht.

**Geplaatst**: 09-03-21 21:45

Geplaatst: 09-03-21 21:45

Dacht vroeger altijd dat het bij mij uit de lucht was komen vallen, maar achteraf valt dat best mee.
Mijn opa heeft paarden altijd leuk gevonden, ook al hij heeft zelf nog nooit gereden en mijn vader en oom hebben blijkbaar gereden toen ze jong waren.
Dat wist ik allemaal niet toen ik op paardrijden wilde als klein meisje en dat niet mocht, volgens mij vooral omdat mijn moeder bang is voor alle dieren. Twee jaar over blijven zeuren totdat ik eindelijk mijn eerste manege lesje mocht meedoen.
Pas iets van 15 jaar later vertelde mijn vader een keer dat hij ook had gereden toen hij jong was. Ik diep beledigd gevraagd waarom hij dat nu pas vertelde, antwoord was “ja, ik was bang dat als ik te enthousiast was dat jij dan zou blijven rijden en uiteindelijk een eigen paard zou kopen”. Leuk om te weten, dit gesprek vond plaats in de box van mijn eerste eigen paard, plan van mijn vader heeft goed gewerkt

Eerste jaren dat ik een paard had snapte mijn omgeving er vrij weinig van, daarna kwam de acceptatie fase en inmiddels vind (bijna) iedereen mijn paard zelfs leuk. Mijn moeder durft haar te aaien (als ik haar maar goed vast heb), mijn vader blijft haar maar vertellen hoe knap ze is en af en toe komt mijn schoonzusje langs met mijn kleine neefjes, omdat zij (en mijn merrie) het zo leuk vinden om op haar te ‘rijden’.

**Geplaatst**: 09-03-21 21:50

Re: Waar komt bij jou het "paardenvirus" vandaan?

Geplaatst: 09-03-21 21:50

Hier kreeg ik de microbe te pakken op de pony'tjes op de kermis. Maar mijn grootmoeder bleek ook behoorlijk paardenfreak geweest te zijn, waren dan wel paarden voor de koets en om op het land te werken, maar zij had toch wel een speciale voorliefde hiervoor (en voor dieren in het algemeen, net als ik).

**Geplaatst**: 09-03-21 21:50

Geplaatst: 09-03-21 21:50

Niemand in mijn hele familie heeft er iets mee.
Op mijn 4e stonden we met een kraam op de markt en ik verveelde mij natuurlijk rot en van mijn moeder mocht ik een ritje te paard! (Gestippelde shetlander...) Dit vond ik zo leuk dat ik elke markt (Elke week 2-3 keer) daar meehielp met de paarden begeleiden, zadelen etc. Aan het einde van de dag mocht ik dan een gratis ritje en ook mijn eerste draf en galop(Iemand rende mee) in de galop zat het zadel te los dus ook gelijk gekukeld op mijn 5e.
Op mijn 6e na veel zeuren mogen begonnen op een manege en op mijn 11e mijne eigen paard(en) de liefde is nooit over gegaan.