Dat ik eindelijk weer met een smile op mijn paard zit 6 jaar strijd gehad met mijn vorige paard en dan toch opgegeven. Paard is gelukkig als fokmerrie bij een bokker en ik ben blij met mijn jonkie die superbraaf is!
Begin dit jaar: toen mijn paard na wekenlange strikte stalrust (die al in 2019 begonnen was) weer naar buiten mocht. Brok in de keel. Dat het blessureverhaal daarna niet afgelopen zou zijn en ik nu op dit moment zelfs weer in een soort revalidatie zit met mijn paard, wist ik ten tijde van dat ene gelukzalige moment nog niet.
Vorig jaar, 8 november 2020, Na 8 jaar paardloos te zijn geweest terug een veulen gekocht! *Idalgo* Een hengstje van nu 7 maanden oud. Heel blij mee
TheWelsh
Berichten: 1604
Geregistreerd: 19-10-09
Geplaatst: 06-01-21 16:14
Na in 2019 mijn jonge paard te hebben verloren aan hoefkanker, bleek in februari 2020 mijn huidige paard straalkanker te hebben. In september te horen gekregen dat de straalkanker hoefkanker was geworden en hij dit niet gaat overleven.
Zelf gaan behandelen met een mengsel (aangeraden door @Tallie1976) en nu durf ik sinds December te zeggen dat ik voorzichtig durf te hopen dat hij beter gaat worden! We zijn er nog niet, maar zo slecht als het was is het echt niet meer!!
Telt ook dat we in december besloten hebben ons huidige leasepaard volledig te leasen, en ze dus per 1 januari practisch van ons is? Vond ik wel een uitzonderlijk moment na 21 jaar hopen op een eigen paard
CoonArt
Berichten: 23857
Geregistreerd: 20-05-07
Woonplaats: Harderwijk, Oh yes baby!
Geplaatst door de TopicStarter: 06-01-21 16:42
x_ankieee schreef:
Telt ook dat we in december besloten hebben ons huidige leasepaard volledig te leasen, en ze dus per 1 januari practisch van ons is? Vond ik wel een uitzonderlijk moment na 21 jaar hopen op een eigen paard
Goed, vooruit!
TheWelsh
Berichten: 1604
Geregistreerd: 19-10-09
Geplaatst: 06-01-21 16:53
CoonArt schreef:
Hopen dat het goed komt, TheWelsh!
We gaan er voor, dank je wel!
Kaitlyn
Berichten: 10262
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe
Geplaatst: 06-01-21 16:55
Mijn paard is 14 januari geopereerd aan koliek en kreeg 2 dagen later complicaties. Toen ze bijzonder snel herstelde en snel weer thuis stond was alles wat we weer mochten gaan doen zó bijzonder! Eindeloos rondjes wandelen op het terrein, goed voeren want ze was zo vermagerd, poetsen, knuffelen, beetje plagen hier en daar. De echo van de peesplaat die zo goed was hersteld dat niks de sport en fokkerij in de weg mocht staan.
De eerste keer weer de paddock op, de eerste keer er weer op, de eerste keer draven, de eerste keer galopperen, de eerste keer een rondje naar buiten, de eerste keer weer de wei op, de eerste keer een sprongetje, de eerste dressuurles, de eerste springles, samen op vakantie, de eerste keer weer op springwedstrijd. Zelfs weer op dressuurwedstrijd (wat ik had afgezworen) en ze in een paar wedstrijden eind van het jaar van L1+1 naar L1+11 liep met zulk leuk jury commentaar! Heb er nog meer van genoten dan toen we gingen beleren en zelfs weer plezier in dressuurwedstrijden terug gekregen.
Bij de eerste springwedstrijd liep ze meteen een 0 rondje en heb ik zitten huilen van trots en blijdschap op haar.
Van een zielig hoopje paard:
Naar weer helemaal haar krachtige zelf:
2020 Begon niet positief voor ons, maar is bijzonder goed geworden en geëindigd. 14 Januari is de dag dat het een jaar geleden is dat ze is geopereerd. Ik heb die dag heel kinderachtig alvast vrij gepland en als het maar droog is gaan we dan even genieten met een mooie lange rit in het bos en op de hei. Voor mijn gevoel kan ik op die datum het koliekverhaal dan echt afsluiten.
Het feit dat ik (na lang angstig te zijn geweest na een ongeluk) weer alleen met Mick naar buiten en het bos in durf, die eerste keer was geweldig (en alle daaropvolgende keren ook)