Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Shanna schreef:Kan je je paard niet mee verhuizen eventueel? Gebeurd veel vaker!
Luf_Midnight schreef:Mag ik mij ook melden!
Wegens onverwachte 2ling zwangerschap heb ik mijn 1,5jarige nrps ruin te koop.
Maar oh wat vind ik het moeilijk, ik wil zo graag het perfecte baasje voor hem vinden. Maar krijg vooral heel erg veel reacties met wat is de laagste prijs dan haal ik hem wel op.
Ik had hem eigenlijk gefokt om straks weer zelf de sport mee in te gaan. Maar met straks 4 kids onder de 5 zou ik niet weten wanneer ik er op moet gaan zitten en dan kan ik die tijd beter is mijn volwassen merrie steken die al M loopt en gewoon heel makkelijk is.
Ipv alles maar half te doen bij allebei
Nog tips voor het gevoel wat makkelijker te maken. Voelt echt als falen dat hij weg moet
immii_clarr schreef:Ik ga helaas afstand doen van mijn knappe hengstveulentje. Maar wist ik van te voren, als het een hengst zou zijn dat het weg zou gaan. Ik ben echt een merriemens, dus hoop er een heel goed huisje voor te vinden. Mijn merrie zal opnieuw gedekt gaan worden, duimen voor een mooie merrie volgend jaar..
Eigenlijk was het idee om mijn merrie ook weg te doen, maar is zo'n lief paard en ze doet het zo goed als moeder, dat ze in de herkansing mag![]()
Vind het evengoed wel een moeilijk idee hoor, tis zo'n kleine knapperd, maar gaat vast iemand heel erg blij mee worden.
Heb hem nu nog niet heel actief aangeboden, moet nog even mooie foto's laten maken door een fotograaf.
Set_Elkol schreef:Bij mij komt het ook met vlagen, dat ik af en toe twijfel om mijn zelf gefokte parel te verkopen. Niet omdat ik hem niet fantastisch vind, maar omdat ik er de tijd en motivatie niet voor kan vinden (om hem volledig door te rijden/ beleren) en ik nog steeds heerlijk zou kunnen rijden met zijn moeder. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen hen te koop te zetten, en toch merk ik dat ik af en toe dagdroom over iemand die zichzelf aanbiedt voor hem als geweldig baasje
die er echt heerlijk me aan de slag gaat en met hem lekker naar buiten wil een grondwerken en genieten.
Molfre schreef:Ik ga komende maand helaas mijn twee paarden moeten laten inslapen. De een vanwege een botontsteking en de ander vanwege aanhoudende chronische hoefbevangenheid.
Hele moeilijke tijd, vooral omdat het zo spontaan komt. We maken de medicatie af en dan is het klaar. Maar wat is het klote. De een heb ik al 19 jaar (is nu 29). Ik kan me geen leven zonder voorstellen...
Amy223 schreef:Ontzettend in twijfel en weet het nog steeds niet, maar meld me hier toch maar. Fijn dat er nu ook zo'n soort topic is...
Ik heb mijn merrie nu 3 jaar. Ze is nu 6, ze was 3 toen ik haar kocht en net zadelmak. Ik werd verliefd op haar, prachtige kleur en zo mooi kunnen lopen...
Maar al vrij snel merkte ik dat de klik er niet was. Na een tijdje strijd kwamen we er achter dat ze een slecht passend zadel had. (met dank aan een prutser van een zadelpasser, ik dacht dat ik er iemand met verstand bij had gehaald. )
Sindsdien is het vertrouwen weg en ook op de grond mis ik gewoon de klik. We hadden gehoopt dat ze door een veulen zou veranderen, maar helaas...
Ik wil het nog even een tijdje aankijken maar weet het niet goed. Verstand zegt verkopen, maar gevoel zegt keihard nee. Ik ben absoluut niet van het verkopen, dat gaat zo tegen mijn gevoel in...
x_Rebecca schreef:Dit jaar probeer ik mijn pony ook te verkopen.
Het is een hele lieve (eenkennige) knuffelige tinkermerrie, die dankzij haar grootte super geschikt is voor volwassenen (1.55 ongeveer). Ze staat alleen al een behoorlijke tijd stil omdat ik niet meer durf te rijden.
Ik ben er nu denk ik 3 jaar geleden afgevallen, ik had haar toen nog niet zo lang, zij begon zich steeds meer op haar gemak te voelen en ik had (achteraf) een te krap zadel, omdat ze toen net flink aan het uitzwaren was.
Flinke hersenschudding en mijn vertrouwen was meteen weg.
Nu heb ik naast het paard alle vertrouwen weer terug, ik kan met haar doen wat ik wil en ze is super verkeersmak en ook nog zadelmak (dat oefenen we nog regelmatig), alleen ik durf er gewoon echt niet meer op. Ik heb het nog 1x geprobeerd en daar raakte ik zo enorm van in de paniek, dat mijn pony ook weer schrok (ik zat alleen maar, meer niet) en toen ben ik er maar weer afgesprongen.
Ze is nu 8 ondertussen denk ik en het is zonde als zij de rest van haar leven bij mij op de wei mooi staat te zijn.
Maar op de een of andere manier lijk ik steeds mensen aan te trekken die hele hoge verwachtingen hebben van de pony en verwachten dat ze kunnen opstappen en wegrijden, terwijl ik heel duidelijk aangeef dat ze met grondwerk braaf is, lange tijd niet gereden is, maar het zadel wel nog gewend is.
Vind het sowieso ook wel lastig om haar los te laten, want het is qua persoonlijkheid zo'n enorme lieverd.
kwita schreef:immii_clarr schreef:Ik ga helaas afstand doen van mijn knappe hengstveulentje. Maar wist ik van te voren, als het een hengst zou zijn dat het weg zou gaan. Ik ben echt een merriemens, dus hoop er een heel goed huisje voor te vinden. Mijn merrie zal opnieuw gedekt gaan worden, duimen voor een mooie merrie volgend jaar..
Eigenlijk was het idee om mijn merrie ook weg te doen, maar is zo'n lief paard en ze doet het zo goed als moeder, dat ze in de herkansing mag![]()
Vind het evengoed wel een moeilijk idee hoor, tis zo'n kleine knapperd, maar gaat vast iemand heel erg blij mee worden.
Heb hem nu nog niet heel actief aangeboden, moet nog even mooie foto's laten maken door een fotograaf.
Zelf ben ik een ruinen fan toch heb ik altijd moeite met fokkers die klagen dat ze afscheid moeten nemen, alles wat klein /jong is is leuk. maar je laat je merrie gewoon weer dekken en daarom staat het veulen in de weg dus volgend jaar ga je het weer zwaar krijgen ,en het jaar daarop weer.
Zonder je te willen kwetsen waarom dan?. Ik neem aan dat je het leuk of spannend vind het hele proces Maar wat is je drijfveer dan, het afscheid nemen van een dier is toch helemaal niet leuk en dat keer op keer omdat je niet alles kunt houden.
En ook waarom een fotograaf , het is een veulen dat kun je toch zelf ook op de foto zetten?( louter interesse).
Gini schreef:Amy223 schreef:Ontzettend in twijfel en weet het nog steeds niet, maar meld me hier toch maar. Fijn dat er nu ook zo'n soort topic is...
Ik heb mijn merrie nu 3 jaar. Ze is nu 6, ze was 3 toen ik haar kocht en net zadelmak. Ik werd verliefd op haar, prachtige kleur en zo mooi kunnen lopen...
Maar al vrij snel merkte ik dat de klik er niet was. Na een tijdje strijd kwamen we er achter dat ze een slecht passend zadel had. (met dank aan een prutser van een zadelpasser, ik dacht dat ik er iemand met verstand bij had gehaald. )
Sindsdien is het vertrouwen weg en ook op de grond mis ik gewoon de klik. We hadden gehoopt dat ze door een veulen zou veranderen, maar helaas...
Ik wil het nog even een tijdje aankijken maar weet het niet goed. Verstand zegt verkopen, maar gevoel zegt keihard nee. Ik ben absoluut niet van het verkopen, dat gaat zo tegen mijn gevoel in...
Je zegt dat je gehoopt had dat ze door een veulen zou veranderen, maar wat moet dan precies veranderen? Waardoor is er geen vertrouwen? Ik lees dat ze moeilijk deed onder het zadel, maar daar heb je een heel terechte reden voor kunnen aanduiden: weinig paarden blijven braaf bij een slecht passend zadel.
_Penotti schreef:x_Rebecca schreef:Dit jaar probeer ik mijn pony ook te verkopen.
Het is een hele lieve (eenkennige) knuffelige tinkermerrie, die dankzij haar grootte super geschikt is voor volwassenen (1.55 ongeveer). Ze staat alleen al een behoorlijke tijd stil omdat ik niet meer durf te rijden.
Ik ben er nu denk ik 3 jaar geleden afgevallen, ik had haar toen nog niet zo lang, zij begon zich steeds meer op haar gemak te voelen en ik had (achteraf) een te krap zadel, omdat ze toen net flink aan het uitzwaren was.
Flinke hersenschudding en mijn vertrouwen was meteen weg.
Nu heb ik naast het paard alle vertrouwen weer terug, ik kan met haar doen wat ik wil en ze is super verkeersmak en ook nog zadelmak (dat oefenen we nog regelmatig), alleen ik durf er gewoon echt niet meer op. Ik heb het nog 1x geprobeerd en daar raakte ik zo enorm van in de paniek, dat mijn pony ook weer schrok (ik zat alleen maar, meer niet) en toen ben ik er maar weer afgesprongen.
Ze is nu 8 ondertussen denk ik en het is zonde als zij de rest van haar leven bij mij op de wei mooi staat te zijn.
Maar op de een of andere manier lijk ik steeds mensen aan te trekken die hele hoge verwachtingen hebben van de pony en verwachten dat ze kunnen opstappen en wegrijden, terwijl ik heel duidelijk aangeef dat ze met grondwerk braaf is, lange tijd niet gereden is, maar het zadel wel nog gewend is.
Vind het sowieso ook wel lastig om haar los te laten, want het is qua persoonlijkheid zo'n enorme lieverd.
Kun je haar niet 1- 2 maanden op een africhtingsstal zetten die haar fijn doorrijden.
En als je ziet dat ze het braaf doet, dat je daar dan onder begeleiding kunt rijden.
Beslis je dan alsnog te verkopen is dat wel weer gemakkelijker.