Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-20 22:06

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 22:06

Pfff ik snap het zeker. Misschien kei harde knopen hakken? (Nu krijg ik iedereen iver me heen) en eerst alles op orde krijgen en rust. Dan kan je altijd nog een paardje zoeken wat wel energie en plezier geeft.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:18

Geplaatst: 11-01-20 22:18

Niwla schreef:
Ik snap je hoor TS. Hier ook paarden aan huis, verbouwing, twee kleine kindjes en een drukke baan en soms vraag ik me af of ik het wel zo leuk vind, die paarden aan huis. En dan heb ik twee paarden zonder zorgen. Maar dit is ons derde jaar en ik heb dit altijd in de winter, in de zomer geniet ik er met volle teugen van. Kan dit voor jou ook niet meespelen? In de winter, met regen en donkere avonden is het ook gewoon een stuk minder leuk.

Dit is voor mijn wel herkenbaar. Het is donker als ik ga voeren voor ik naar mijn werk ga en donker als ik ga voeren in de avond. Alles is nat, er ligt modder en het is donker.
Dan komt die tijd dat het weer lichter aan het worden is, dan begint het genieten ook weer.
Ik hoop dat er meer meiden met de paarden aan huis droom dit lezen, het geeft wel een realistisch beeld van hoe het echt is. Gewoon keihard werken.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:21

Geplaatst: 11-01-20 22:21

Tja ook hier is je verhaal echt wel herkenbaar. Ik heb ze ook al(weer) 20 jaar aan huis en het is echt niet altijd even makkelijk of fijn geweest. Ik zit zelfs nu in een stressperiode omdat ik niet weet of ik ze kan houden. Ons huis is verkocht maar de zoektocht naar wat nieuws gaat zeg maar even niet gemakkelijk. Het komt er zelfs op neer dat ik een aantal van mijn paarden weg moet doen, en of de overgeblevenen kunnen blijven is nog afwachten.

Maar ook ik heb dus op dat punt gestaan van wil ik nog wel verder met paarden aan huis. De 2 die ik nog had waren beide vanwege blessures met pensioen, de ene had zelfs de andere kapot geslagen. Het land wat we gepacht hadden was weg, en ik had opna de paddock en een mini stukje wei waar je ze per dag een uurtje op kon zetten niks meer. Daar werd het ene paard ook niet makkelijker van. Plus nog eens een bak aan zorgen vanwege hun gezondheid, het was zo ongeveer mijn breekpunt. Je doet de elke dag niks anders dan mesten, hooi geven, binnen zetten, buiten zetten, gaten dichtgooien die madam maakte uit frustratie omdat ze niet op de wei konden.

Ik geloof dat wederhelft dat ook wel aanvoelde, want toen het financieel kon is er een paard bijgekomen (plus nog eens 2

omdat de ene merrie een veulen kreeg en de ander een shetje voor de gezelschap) En nu sta ik weer op dat compleet tegenovergestelde punt, mss ook omdat het niet kunnen houden ook niet geheel vrijwillig is. Maar er speelt ook zeker mee dat het erop uit kan draaien dat alles wat ik straks mss overhoudt ook die onverkoopbare paarden zijn waar ik ook niks meer mee kan doen. Dan zit ik weer in die situatie van wil ik dit nog wel, alleen maar de zorgen en weinig plezier eraan.

Eerlijk het rijden komt er nog steeds niet van, er zit teveel stress in mijn lijf en dat voelen ze te goed. Maar als ik een dag me "lekker" voel, vind ik het heerlijk om met het jonge ding wat te gaan doen al is het alleen maar grondwerk. Als ik dan met haar de bak uitkom voel ik me ook heerlijk relaxt en los. Of als ik echt even met het veulen, wat echt weer mijn paard is, kan rond spelen en tuttelen. Echt die 5 minuten zijn een verlichting.

In jou geval TS, ik zou die ruin wegdoen/in laten slapen. Je hebt er niks mee, je voelt je niet veilig bij hem. En dan mag je man een band met hem hebben, hij is voor jou niet veilig en jij moet hem verzorgen. En dan of afwachten wat het komende veulen doet, en of de klik er met die wel is. Of kijken naar toch een nieuw paard, iets waar je wel wat mee kan. Of optie 3 idd alles wegdoen. Ik heb geen kids, ja mijn 4 benige

maar dat is geen vergelijk met echte kids. En mss is meer tijd voor hun hebben voor jou wel een verademing en niet meer moeten zorgen voor de 4 beners. Maar ik denk wel dat het zorg is dat je iets veranderd. Al het werk wat er op jou schouders ligt is gewoon teveel.

En ik kan me ook heel goed in Betadines post vinden. Paarden moet je voor je plezier hebben. Anders zijn het verdomd dure grasmaaiers. Helemaal als het paard dan ook niet klikt (Het is echt dat ik teveel hang aan madam draak, maar anders was die allang gegaan).

Oja klein tipje mss voor je artrosepaard. Overleg eens met je DA of Athroshine een optie kan zijn. Mijn baas is DA en wij hebben echt megagoede ervaringen met dat spul.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:35

Geplaatst: 11-01-20 22:35

Kun je van andere dingen nog wel genieten of is het echt allemaal even te veel? Zoals ik het lees zou ik eerder zeggen dat je emmer in zijn totaal over aan het lopen is en dat de paarden nu net de druppel voor jou zijn.
Dat je jullie droom naleeft wil niet zeggen dat die droom uiteindelijk ook zo mooi is als je hem altijd had verwacht. Soms moet je daarin ook bijschaven en andere keuzes maken en soms mislukt het ook totaal. Dat is niet erg als je maar eerlijk naar jezelf blijft. Als dat dan moet betekenen dat je uiteindelijk afscheid moet nemen van je paarden dan is dat zo. Als je weet dat het echt rust geeft en je uiteindelijk blij en gelukkig maakt is het niet erg om moeilijke en heftige beslissingen te nemen. Stappen vooruit zijn altijd moeilijk.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:38

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 22:38

Mijn verhaal ken je wel een beetje, dus wil je hier even sterkte met je beslissingen wensen! :(:)

**Geplaatst**: 11-01-20 22:53

Geplaatst: 11-01-20 22:53

Heel herkenbaar verhaal. Zowel mijn vriend als ik zijn hier de laatste jaren tegen gebotst. We hebben al jaren de paarden aan huis staan. 4 in totaal.
We hadden eerst 4 bwp'ers. Nogal hoog in het bloed. Toen er nog geen kind was, ging dit goed aangezien ik alles op mij nam. Paarden verzorgen, trainen ...

Na de geboorte van onze zoon viel alles plat. Ik had geen fut meer, had er geen plezier meer in, beiden werkten keihard... Hoe langer hoe meer zin om alles stop te zetten.

Dit heeft toch enige tijd aangesleept tot we de knoop doorgehakt hebben. Helemaal zonder paarden? Nee dat kon voor mij niet. Alles omgooien? Ja dat wel.

3 paarden hebben we verkocht. Enkel mijn rijpaard hebben we gehouden. Harde keuze meer dit gaf ruimte. Ook hebben we de keuze gemaakt om met de koets te rijden. Dus 2 Freibergers gekocht de ene is nu bijna 3 de andere bijna 2. Dus deze vragen nog niet zo veel werk. Daarnaast is er ook een b pony voor onze 4 jarige zoon die in de koets ook loopt. Dus op mooie zomerdagen gaan we met ons gezin een ijsje eten met de koets.

Ik weet niet wat jij moet doen en waar jij je goed bij voelt. Ik kan enkel over mijzelf spreken en ik moet zeggen dat ik heel blij met onze heuse ommezwaai. We hebben nog steeds 4 paarden maar hele andere dan onze 'hete' bwp'ers. Ook genieten we er nu veel meer van. Het is werkelijk een activiteit voor het gezin geworden. We doen dit sinds onze zoon 2 jaar. Toen hij jonger was, was dit niet mogelijk. Nu is het genieten. Misschien is het zo een ommezwaai dat je nodig hebt?

Sterkte met je beslissing. Wat je ok kiest, je keuze is nooit slecht.

**Geplaatst**: 11-01-20 23:10

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 11-01-20 23:10

Hmm lastig. Misschien kan je de jongste nog kwijt aan paardzoektbaas?

**Geplaatst**: 11-01-20 23:53

Geplaatst: 11-01-20 23:53

Herkenbaar TS. Hier drukke baan, paarden aan huis en huis dat we volledig aan het opknappen zijn. Viel met alles van de regen in de drup op paardengebied en deed alles alleen.
Ik heb het 3,5 jaar volgehouden. Toen vond ik het welletjes. Wilde niet nog jaren in een klushuis in de rommel zitten en ondertussen in het weekend omheiningen repareren en mest wegbrengen en in vakanties duizenden euro's afrekenen bij de veearts. Als ik thuiskwam van een drukke werkdag in het donker weer meteen naar buiten in glibber modder paarden binnenzetten, gekkenwerk.

Het leven is te kort om jezelf voorbij te lopen door teveel hooi op je vork en vond dit ook niet eerlijk naar mijn man. Nooit tijd of geld over. Amper nog genieten van het rijden want altijd schuldgevoel dat ik te weinig reed/aandacht gaf.

Ik ben bewust geworden dat ik keuzes moet maken. Ik wil een verbouwd en goed afgewerkt huis en daar geen 10 jaar over doen. Ik wil ook verder komen in mijn werk en tijd en geld hebben om leuke dingen te doen met mijn man. Mijn paarden naast de noodzakelijke verzorging te weinig aandacht geven voelde niet fijn. Ik doe dingen liever goed dan niet.

Zodra het huis af is en alles qua werk stabiel dan komt er echt wel weer een keer een paard maar dan wel op volpension. Aan huis pas als ik later drastischer minder zou werken. De band die je met je paard opbouwt vind ik wel geweldig en mis ik ook.

Mijn ervaring is wel dat je de tijd en (financiële) rust er voor moet hebben. Met een jong gezin en verbouwing is het heel normaal dat paarden in deze fase van je leven er niet inpassen. Je kan eenmaal niet alles tegelijk. Soms is een stap terug nodig om weer stappen vooruit te kunnen maken. Het is ook belangrijk om te kunnen genieten van je gezin. Die tijd komt niet terug en paarden houden kan gelukkig nog je hele leven. Succes met je keuze!

**Geplaatst**: 11-01-20 23:59

Geplaatst: 11-01-20 23:59

maria500 schreef:
Hmm lastig. Misschien kan je de jongste nog kwijt aan paardzoektbaas?

Dieren met permanente blessures als kapotte pezen (dier heeft flink ongeluk gehad) uit handen geven is vaak onverantwoord. Niet eerlijk naar paard toe noch naar een nieuwe eigenaar.

**Geplaatst**: 12-01-20 00:27

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 00:27

Ik begrijp het wel, hier 3 paarden aan huis.
Mijn oude merrie (wordt 24 en is al bijna 18 jaar van mij) haar dochter van bijna 10 (echt mijn schatje maar nu helaas kreupel) en haar zoon van bijna 7 waar ik ook niets mee heb.
Nu de 10 jarige stil staat rij ik dus ook niet, de ruin vind ik echt niets en het zal me ook echt niets doen als we die kunnen verkopen, helaas is mijn man nog niet zo ver (hij rijdt de ruin en ook af en toe de 10 jarige).
Wij hebben hier een goede bak aan laten leggen omdat we het jaar rond willen kunnen rijden.
Mocht de 10 jarige niet opknappen hoop ik dan mijn man die andere wil verkopen en dat we dan een paard kopen die gewoon alles springt en nog een leuke pony aar de kinderen wat mee kunnen doen en waar ik ook op zou kunnen voor een buitenrit.

**Geplaatst**: 12-01-20 02:10

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 02:10

Ik vind dit topic zo'n opluchting.. ik weet dat TS het niet daarvoor gemaakt heeft. Maar ik voel en voelde me alsof ik gefaald had. De droom die ik altijd wilde, had ik, maar ging kapot. En ik voelde me een opgever, want andere mensen kunnen het wel, waarom ik niet?
Dus ik vind het een verademing om te lezen dat meer mensen deze keus hebben moeten makrn hoe moeilijk dat ook is.

**Geplaatst**: 12-01-20 02:28

Geplaatst: 12-01-20 02:28

In je dromen bepaal jij alles, in de werkelijkheid hebben de andere partijen ook een stukje regie en dan komen er wel eens heel andere dingen uit. Een deel wist je eigenlijk in theorie al, een deel valt op te vangen en dan hangt het er van af hoe groot de impact is van het stuk(je) dat overblijft.
En bij het keuzes maken vervolgens zit je verantwoordelijkheidsgevoel in de weg en blijf je maar doorhobbelen omdat wel knopen doorhakken net zo goed verdriet, frustratie en rouw met zich meebrengt. Doe je dat toch, dan voel je je weer schuldig over de opluchting die van die teveel geworden zorgen voor je dieren af zijn met zich meebrengt.

**Geplaatst**: 12-01-20 02:35

Geplaatst: 12-01-20 02:35

Zonnetje81 schreef:
Pfff ik snap het zeker. Misschien kei harde knopen hakken? (Nu krijg ik iedereen iver me heen) en eerst alles op orde krijgen en rust. Dan kan je altijd nog een paardje zoeken wat wel energie en plezier geeft.

Je krijgt niet iedereen over je heen; ik ben het met je eens.
Als een dier dermate niet in orde is dat het onverkoopbaar is, en het management ervan je mentaal, fysiek en/of financieel sloopt, dan is inslapen een redelijke optie. Niet een gemakkelijke beslissing, maar soms wél de beste.
De TS hoeft niet de gevangene van haar situatie te zijn, er zijn altijd keuzes.

**Geplaatst**: 12-01-20 02:41

Geplaatst: 12-01-20 02:41

Kuggur schreef:
Zonnetje81 schreef:
Pfff ik snap het zeker. Misschien kei harde knopen hakken? (Nu krijg ik iedereen iver me heen) en eerst alles op orde krijgen en rust. Dan kan je altijd nog een paardje zoeken wat wel energie en plezier geeft.

Je krijgt niet iedereen over je heen; ik ben het met je eens.
Als een dier dermate niet in orde is dat het onverkoopbaar is, en het management ervan je mentaal, fysiek en/of financieel sloopt, dan is inslapen een redelijke optie. Niet een gemakkelijke beslissing, maar soms wél de beste.
De TS hoeft niet de gevangene van haar situatie te zijn, er zijn altijd keuzes.

Klopt helemaal, al zal TS hier wel manlief mee moeten krijgen, want hoewel zij de hoofdverzorger, etc. is, is zij niet de enige die de paarden als deel familie ziet. TS zal dus met hem om de tafel moeten en beslissingen gaan nemen. Al is dat eigenlijk iets wat je pas wil doen als je voor jezelf een besluit genomen hebt.

**Geplaatst**: 12-01-20 04:23

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 04:23

Goh DMH, wat een verhaal.
Doe wat goed voelt en volg je hart hoor. Ik heb hier in 2016 ook alles verkocht, al was die situatie wel anders.

Je verdiend het om gelukkig te zijn en het zal een hoop zorgen van je afnemen.

**Geplaatst**: 12-01-20 08:54

Geplaatst: 12-01-20 08:54

Dat jouw manier van leven jullie keuze is, dat is heel mooi, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat het erbij komt in je emmertje. Momenteel heb je teveel en je emmertje stroomt over.

Hier ook de paarden aan huis, nu 3 jaar. Het eerste jaar tegelijk met een monsterbouwproject en daarna tegelijk met een voor mij 90-urige werkweek (incl reistijd). Dat waren echte tropenjaren en ik genoot 0 van mijn paarden, het kostte alleen veel geld en het kleine restje vrije tijd dat ik had ging in het uitmesten zitten (sochtends vroeg om 5.45 in het donker in de regen

). Ik heb ook vaak gedacht om ze weg te doen, maar kon het uiteindelijk niet. Nu ben ik er heel blij mee, want alles is nu tot rust gekomen en het genieten is helemaal terug. Wij hebben nu ook een zoontje en de paarden voelen echt als mijn moment (zowel de verzorging als het grondwerk/rijden).

Mijn advies is dus: probeer even uit te zoomen van de paarden en bekijk kritisch de eisen die aan jou gesteld worden in al je rollen (moeder, partner, baasje, zelfvoorziener, werknemer(?)). Is het haalbaar om op deze manier van je leven te genieten en op welk gebied wil/kun je de eisen die je aan jezelf stelt verminderen? Daar zal jij misschien andere keuzes in maken dan een ander, maar dat is oké, het is jouw leven. En hoe erg ik ook van de stelling ben "dieren heb je voor het leven" - niemand zou gegijzeld mogen zijn in tijd, energie en financiën. En wees ook niet bang om voor jezelf te kiezen - als dat zou betekenen dat je je paardenbestand mindert of minder gaat zelfvoorzienen, is dat oké. Dit zijn bij uitstek de jaren van je leven dat je zou kunnen en mogen genieten. Het leven is te kort om alleen maar te rennen en vliegen.

**Geplaatst**: 12-01-20 09:17

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 09:17

Een oprechte gedachte en niet bedoeld om te rellen: het staat me bij dat jullie de andere dieren ook wel houden voor vleesconsumptie. Zou het iets zijn om er 1 te laten slachten?

Zelf ben ik vegetariër dus ik zou het niet kunnen/willen, maar jullie hebben misschien 2 vliegen in 1 klap. Of voelt dat anders voor jullie bij een paard?

**Geplaatst**: 12-01-20 09:22

Geplaatst: 12-01-20 09:22

herkenbaar en iets waar denk ik best veel mensen mee worstelen.

Ik als paarden/dierenmens in hart en nieren ben nu ruim drie jaar paardloos en op twee bejaarde honden na dierloos. Mochten zij komen te overlijden (duurt hopelijk nog even en stop ik ook ver ver weg) komt er geen vervanging zoals ik er nu insta. Een keiharde verstandsbeslissing omdat ik voor nu geen andere keus heb lijkt het.

Paardloos is een periode van ruim een jaar aan vooraf gegaan, na overlijden van oude tinker daarna jonge nog tijdje elders ondergebracht zodat ik kon zien of het idd de juiste keuze was. -O-

en hoe vreselijk ook om na 46 jaar geen eigen paard meer te hebben het was een heel slimme keuze.

Energie geld en tijd over voor andere dingen

Ik weet niet of jullie financieel kunnen veroorloven ze tijdelijk elders onder te brengen of iemand in te huren voor de verzorging? Dan krijg je even lucht

**Geplaatst**: 12-01-20 09:25

Geplaatst: 12-01-20 09:25

VogeltjeM schreef:
Een oprechte gedachte en niet bedoeld om te rellen: het staat me bij dat jullie de andere dieren ook wel houden voor vleesconsumptie. Zou het iets zijn om er 1 te laten slachten?

Zelf ben ik vegetariër dus ik zou het niet kunnen/willen, maar jullie hebben misschien 2 vliegen in 1 klap. Of voelt dat anders voor jullie bij een paard?

Nee, dat voelt voor mij niet anders. Ik vind het juist een veel mooier levenseinde. Voor zover ik weet zijn ze uitgesloten voor menselijke consumptie. De 2 ruinen sowieso al door de castratie (is hier direct een uitsluiting). De merrie moet ik eens bekijken.

Karuna: Ergens anders onderbrengen wordt te kostelijk. Ik zoek al geruime tijd iemand die af en toe eens de dieren wil verzorgen tegen een vergoeding (staat ook op de boktmarkt) maar helaas, niemand. Toen ik in mijn tienerjaren zat vlogen ze met 100’den tegelijkertijd op zo een advertentie. Waar ik vroeger woonde had ik op elke vinger iemand die tegen vergoeding ze kwam doen als ik op reis was.

**Geplaatst**: 12-01-20 09:32

Geplaatst: 12-01-20 09:32

Ik denk het elke winter wel... Fysiek niet in orde, vier paarden aan huis, stuk grond, veel onderhoud naast een full time baan. In de winter is alles gewoon net even niet haalbaar en heb ik het gevoel alleen maar aan het opruimen en zorgen te zijn. Ik denk dan echt wel eens had ik er maar één op pension dan ging ik ‘s avonds lekker rijden en that’s it.

Maar ik ben gek op ze en als het lente wordt en de dagen weer wat langer zijn dan gaat het wel weer en is het weer genieten. Maar ik snap je gevoel..

**Geplaatst**: 12-01-20 09:34

Geplaatst: 12-01-20 09:34

Oh, ik begrijp je gevoel helemaal. Best beklemmend.

Ruinen niet slachten? Dat is nieuw voor me...

**Geplaatst**: 12-01-20 09:36

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 09:36

Ja de oudste had al een stempel in zijn paspoort uitgesloten voor slacht wegens castratie op 7 jaar en de jongste hebben wij vorige lente laten doen aan huis rechtstaand en toen werd ons dit ook gemeld en is er ook een aantekening gemaakt.

**Geplaatst**: 12-01-20 09:42

Geplaatst: 12-01-20 09:42

DeMolenhoek schreef:
Ja de oudste had al een stempel in zijn paspoort uitgesloten voor slacht wegens castratie op 7 jaar en de jongste hebben wij vorige lente laten doen aan huis rechtstaand en toen werd ons dit ook gemeld en is er ook een aantekening gemaakt.

Dan gaat het over slachten voor menselijke consumptie. Maar slachten voor bv de dierentuin kan wel gewoon hoor.

Vind dat er altijd zo krampachtig wordt vastgehouden aan zieke oude paarden zonder prognoses...
De paarden zijn op de wereld voor ons plezier. Dat klinkt heel egoïstisch maar zo is het gewoon, ze hebben er niet voor gekozen om geboren te worden.
Ik heb mijn vorige paarden naar de slacht gebracht toen de situatie uitzichtloos was. En ik kan je vertellen dat dat echt een enorme opluchting geeft, geen zorgen meer, geen pijn, geen gedokter en geen dure rekeningen. En vooral; geen onzekerheid meer.

**Geplaatst**: 12-01-20 09:46

Re: En dan wil je stoppen met paarden houden...

Geplaatst: 12-01-20 09:46

Klopt, weet ik. Maar ik ging ervan uit dat de vraag gesteld werd met het idee dat wij het dan zelf consumeren

**Geplaatst**: 12-01-20 09:49

Geplaatst: 12-01-20 09:49

Hoe iemand in het dagelijks leven staat en waar die tegen aan loopt is voor iedereen anders. Maar kan me voorstellen dat je er op een bepaald moment gewoon geen zin meer in hebt. Dan word je leven bepaald door de handenbinders die er rondlopen . Mocht je er echt goed over nagedacht hebben en het nog steeds niet meer zien zitten dan is het laten inslapen van kapotte dieren absoluut een optie. Ook daar moet je stevig voor in je schoenen staan en jezelf de volgende dag recht in de spiegel aan kunnen kijken. Goed dat je beseft dat het allemaal net even te veel word, geen overhaaste beslissingen nemen maar alles overdenken.