Bokt.nl

Vanitas schreef:

Er zullen altijd wel meerdere ruiters zijn die er op kunnen, maar dan moet je wel de juiste weten te vinden. Een van mijn paarden is bijvoorbeeld sowieso al niet gediend van vreemden aan zijn lijf, vindt veel mensen gewoon niet leuk en is ook nog eens heel lastig te rijden. Daar zet ik dus ook niet zomaar iedereen op (tot nu eigenlijk alleen onze trainer uit de tijd dat hij niet meer wilde dan stil staan en steigeren).

Ander paard leen ik weleens uit, maar dan ben ik inderdaad de volgende dag weer bezig met vanalles recht te zetten waar ik dan weer van baal. Wellicht dat dat minder is als er een ruiter op gaat die wat beter kan rijden.

cobiie schreef:

Ik heb chablis tijdens een hengstenshow gezien waar gedurende de show van ruiter gewisseld werd ivm andere discipline, dat was toen geen probleem. De “springruiter” reed hem toen in mijn ogen zelfs fijner dan de vaste ruiter.

Hier nooit echt problemen gehad met andere ruiters op mijn paarden. Probeer het de paarden vaak op relatieve jonge leeftijd al aan te leren dat er soms een ander op zit.
Wel kan het zo zijn dat er bij “nieuwe” ruiters een trukendoos opengehaald wordt (zoals schrikken bij deuren ed).
Sommige paarden proberen het de volgende keer dan ook weer eens bij mij, maar dat is binnen een paar minuten ook weer over. Andere paarden weten dondersgoed dat die grapjes enkel bij bepaalde ruiters uit te halen zijn en proberen het bij anderen (of mij) niet.

cobiie schreef:

Is je vraag dan niet eerder of ieder paard geschikt is voor beginnende of minder talentvolle ruiters?

In dat geval is mijn antwoord “nee, niet ieder paard is daar geschikt voor.”

Sommige paarden worden er met de jaren wel geschikter voor, andere paarden kan je als ze 25 jaar zijn nog geen beginner opzetten.

cobiie schreef:

Misschien is het wel Gelders eigen.
1 van mijn Geldersen heeft nu ook een eigenlijk te lieve/minder consequente bijrijder. Daar verzint hij ook steeds nieuwe grappen bij, terwijl hij in mijn ogen juist superblij met haar zou moeten zijn.

Snooty16 schreef:

Hangt inderdaad heel erg van het paard of de ruiter af. Als je een paard hebt dat heel gevoelig is in de mond en heel gevoelig voor de hulpen dan moet je er geen ruiter op zetten die gewend is met heel veel druk te rijden bijvoorbeeld. Mijn ervaring is dat je daarmee het vertrouwen van het paard ernstig kunt beschadigen waardoor je zelf helemaal opnieuw kan beginnen. Heb je een paard dat niet zo onder de indruk is van een hardere hand of een schop dan kun je er best een ander op laten rijden zonder dat je daar zelf direct iets van merkt als je gaat rijden. Als 2 ruiters prima op elkaar zijn afgestemd en op dezelfde wijze trainen kan dat heel goed samen gaan.

driebergen schreef:

Ik denk dat het aan het paard, de ruiter en de manier van rijden ligt. En aan de eigenaar!!

Ik rijd mijn paard sinds een jaar of 4 samen met mijn zus. we hebben tegenwoordig samen les, dus kunnen we elkaars lessen meekijken. we krijgen overigens al jaren les van dezelfde instructrice.
Hoewel wij op dezelfde manier werken, hebben we beide onze eigen scheefheden, spanningen en automatismen in ons lijf. En het is best interessant om te zien hoe het paard daarop reageert.
Ik kan iets meer doorpakken en mijn gewicht gebruiken om t paard iets meer van achter aan het werk te zetten, zo kan mijn zus heel fijn doorzitten en het paard in draf heel fijn aan het werk krijgen. ook zie ik in de beenzetting bij mijn zus iets anders dan het paard bij mij doet. dan heeft ze de neiging licht travers te pakken en niet geheel recht. Dit zijn hele kleine dingen, maar paard pakt dit heel makkelijk op. wanneer we wisselen is het paard ook binnen enkele minuten op de ander ingespeeld.
Voor ons werkt dit prima. wij hebben geen hoge doelen en paard is flexibel, die lijkt dit prima te settelen hierin. voor mij is dit wel een (van de vele) reden om niet meer ruiters op een paard te willen, het heeft best impact.

het heeft overigens lang geduurd voor ik iemand op mijn paard wilde laten. veel te leuk om zelf te rijden

Sunnda schreef:

Een paard is prima geschikt om verschillende mensen te laten rijden, al die verhalen van 'kan alleen door mij' zijn penny verhaaltjes en vooral de wens van de ruiter.

Niet elk paard is geschikt uiteraard voor elke ruiter. Ik wordt doodongelukkig op de gemiddelde fjord en ik ken een hoop ruiters die weer ongelukkig worden op mijn pittige sensibele draak.
Ik laat jonge paarden trouwens ook altijd even met een andere ruiter op de rug rondrijden. Imo is dat basisopvoeding om te leren dat als iemand iets anders doet dan anders, het paard niet meteen nerveus wordt en gekke dingen gaat doen.

Blijheid schreef:

Ik denk dat het met vrijwel alle paarden kan, al zal het wel wennen zijn.

Mijn (overigens superbrave, meestal niet van zijn stuk te krijgen) pony heeft de eerste 7 jaar dat ik hem had alleen mij op zijn rug gehad. Inmiddels rijdt mijn zusje hem ook af en toe. Zij heeft een redelijk vergelijkbare vriendelijke rijstijl en meerdere paarden Z gestart maar de eerste keer dat ze er op zat was ponymans toch even van slag.
Stappen was nog wel oké maar toen ze wilde aandraven stond hij stil, keek achterom "In DRAF? Met JOU?! " Hij was het even echt niet van plan. Toen zij even doorduwde en ik vanaf de grond ook zei dat het echt de bedoeling was "Komop, drrrraf" liep hij nog drie rondjes met een grote frons op zijn gezicht en een oortje op mij. Maar inmiddels is hij prima gewend en gaat het makkelijk