Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Clasical schreef:Denk dat er meer talentvolle paarden in de weide staan dan er in de ring lopen.
Slechte paarden bestaan bijna niet meer zo een beetje alles word geboren met een tweede draf en beweging.
En zo zijn er vast ook heel veel talentvolle ruiters die zichzelf niet in de ring vertonen.
s_v schreef:Iemand vroeg wat ik doe met mijn paard. Vooral plezier makenGrondwerk, agility, wandelen, vrijspringen,... Als we er maar plezier uit halen
Waarom ik niet meer rijd?
Vorig jaar gevallen en een gebroken ruggenwervel opgelopen. Ik stapte daardoor onbewust met veel spanning op mijn paard (alrijd onder begeleiding van mijn instructrice) en begon het rijden steeds meer als een verplichting te zien. En dat werkte niet voor mij. Dus ik ben er van de ene op de andere dag mee gestoptMijn instructrice had het al lang door zei ze, maar ik had blijkbaar wat meer tijd nodig om dat zelf te zien
bigone schreef:Ik vind het onderscheid tussen een goed sportpaard en recreatiepaard een beetje bullshit. Op papier kan het een perfect paard zijn om de GP te halen, in de praktijk hannest hij met zijn mindere ruiter net zolang tot hij de Z haalt. Voor hem eindigen vaak de gewone "huistuinenkeuken" paarden die met een goede ruiter door alle klassen heen vlogen.
sevke schreef:Clasical schreef:Denk dat er meer talentvolle paarden in de weide staan dan er in de ring lopen.
Slechte paarden bestaan bijna niet meer zo een beetje alles word geboren met een tweede draf en beweging.
En zo zijn er vast ook heel veel talentvolle ruiters die zichzelf niet in de ring vertonen.
Sorry, maar dat vind ik dikke onzin. Wij fokken al jaren sportpaarden. Uit de beste en bewezen bloedlijnen, zowel aan moeders-als vaderskant. Ik kan je vertellen dat het verdomde moeilijk is om een topsportpaard te fokken. De meeste zijn het net niet, en de weg naar de top is ook niet evident. Het is niet alleen bloedlijn wat telt, ook conformatie, talent, blessurevrijheid (geen ocd oid), karakter en will to please. Het is niet of/of, het is en/en. Volle broers en zussen van toppaarden zijn niet noodzakelijk ook top. Het is niet omdat jouw zus een groot tekentalent is, dat jij dat ook bent. Ik ken volle broers en zussen van wereldkampioenen die nooit een deuk in een pakje boter gereden hebben, ondanks dat ze alle kansen kregen.
Natuurlijk verkopen wij onze paarden ook liever naar wedstrijdruiters dan naar een boshobbelaar omdat ze minstens wel een kans moeten krijgen om in de ring te komen.
En dat er veel talentvolle ruiters niet in de ring te vinden zijn, dat lees je elke maand in de penny. Dat zijn deze die de wilde zwarte hengst temden, en er een maand later de grote race mee wonnen.
Topsport is 10% talent en 90% hard werken. Je krijgt er niks voor niets, geloof mij.
Edit: voor alle duidelijkheid : ik heb het hier over sportpaarden die minstens op Europees niveau lopen. Een paard wat een lintje wint op een plaatselijke wedstrijd is voor mij geen ‘sportpaard’.
Clasical schreef:Denk dat er meer talentvolle paarden in de weide staan dan er in de ring lopen.
Slechte paarden bestaan bijna niet meer zo een beetje alles word geboren met een tweede draf en beweging.
En zo zijn er vast ook heel veel talentvolle ruiters die zichzelf niet in de ring vertonen.
sevke schreef:Sorry, maar dat vind ik dikke onzin. Wij fokken al jaren sportpaarden. Uit de beste en bewezen bloedlijnen, zowel aan moeders-als vaderskant. Ik kan je vertellen dat het verdomde moeilijk is om een topsportpaard te fokken. De meeste zijn het net niet, en de weg naar de top is ook niet evident. Het is niet alleen bloedlijn wat telt, ook conformatie, talent, blessurevrijheid (geen ocd oid), karakter en will to please. Het is niet of/of, het is en/en. Volle broers en zussen van toppaarden zijn niet noodzakelijk ook top. Het is niet omdat jouw zus een groot tekentalent is, dat jij dat ook bent. Ik ken volle broers en zussen van wereldkampioenen die nooit een deuk in een pakje boter gereden hebben, ondanks dat ze alle kansen kregen.
Natuurlijk verkopen wij onze paarden ook liever naar wedstrijdruiters dan naar een boshobbelaar omdat ze minstens wel een kans moeten krijgen om in de ring te komen.
En dat er veel talentvolle ruiters niet in de ring te vinden zijn, dat lees je elke maand in de penny. Dat zijn deze die de wilde zwarte hengst temden, en er een maand later de grote race mee wonnen.
Topsport is 10% talent en 90% hard werken. Je krijgt er niks voor niets, geloof mij.
Edit: voor alle duidelijkheid : ik heb het hier over sportpaarden die minstens op Europees niveau lopen. Een paard wat een lintje wint op een plaatselijke wedstrijd is voor mij geen ‘sportpaard’.