Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Cilianne schreef:Wat mij helpt is prioriteiten stellen en mij daar echt aan houden en al de rest schrappen.
Strijken heb ik bijvoorbeeld geschrapt![]()
![]()
en ik gebruik dat strijkijzer enkel nog voor strijkparels
.
Mijn lat voor poetsen is ook wat minder hoog (ahum eufemisme) dan voor ik kinders had. Ik knutsel liever met hen dan dat ik sta de kasten af te wassen.
Sinds dat ik mijn paardje heb, verplicht ik mezelf ook om de zorg voor hem als prior in te bouwen (en dus tegelijk zelfzorg want dat is de enige plek waar ik even alles vergeet inclusief mijn to do lijstje) dus ik probeer 3 a 4 voormiddagen naar daar te gaan. Zieke kinderen gooien spijtig genoeg vaak roet in het eten en met 3 in de lagere school is dat toch wel vaak in deze periode.
Het is inderdaad een drukke periode maar als je er in slaagt prioriteiten te zetten (wat je dus doet) en voor jezelf te zorgen door bewust tijd voor jezelf te plannen (wat je dus ook doet), da ga je er wel komen. En het wordt inderdaad een stuk makkelijker als de kinderen groter zijn.
en daar zet ik mijn hoop op
en die 6 of 9 geven vreemd genoeg minder gedoe dan de drie 

Djali schreef:Mij lukt het niet dus ik volg even.
Ben vooral benieuwd naar weekschema's.
Bovendien is een ook nog een verschil tussen 1x per week op buitenrit met je paard, of trainen met oog op wedstrijden. In beide gevallen heb je dan een paardenhobby maar het ziet er wel helemaal anders uit.

gelukkig zijn mijn voormiddagen met paardje echt rustpunten, op voorwaarde natuurlijk dat ik daar geraak en daar wringt vaak het schoentje
lijkt me echt win-win.
.
, samen met enige wedstrijdambitie, dressuurstreefdoelen en pogingen tot er zelf nog iets of wat toonbaar erbij lopen. 
Cilianne schreef:Ik lees veel dat de hobby's gedeeld worden met de partner, dat lijkt me zooo fijn en tegelijk praktisch.