Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-01-19 22:57

Geplaatst: 24-01-19 22:57

Citaat:
.Wat je helaas veel vaker ziet is 'zie je dat het paard nu zucht? Dat betekent dat hij jou wil vertellen dat jij jouw problemen ook los moet laten' en dat vind ik een hele slechte vorm van wat voor therapie dan ook.

Helaas wel en dat is het nadeel dat Jan en alleman zich met een scholing van een paar uur coach mag noemen.

**Geplaatst**: 24-01-19 22:59

Geplaatst: 24-01-19 22:59

Ja dat is zeker anders. Maar een gesprek voeren is dan weer niet mijn bedoeling. Ik laat het paard zijn en haar ruimte om te beinvloeden. Het paard is nooit een spiegel inderdaad maar een eigen persoonlijkheid die op eigen wijze op alle trauma, spanning, een te grote wens tot contact en afwijzing reageert. Het lijkt dan wel of de client in een spiegel kijkt en opeens meer ziet... zo is dat misverstand denk ik ontstaan. Het paard of de paarden, doen soms zeker heel opmerkelijke dingen. Ook dingen die ik ze nooit eerder heb zien doen terwijl de meesten bij mij geboren zijn. En ja, dat lijkt toch echt te gebeuren in contact met die client, door die client. Dat contact en die interactie is misschien wel magisch. Want ja, wij worden toch ook geraakt door onze paarden?

**Geplaatst**: 24-01-19 23:01

Geplaatst: 24-01-19 23:01

Gewoon nuchter kun je ook erg leuke dingen uit de omgang met paarden en clienten halen.
Dat is wat ik vaak doe, wat ook mijn werk is.
Ik noem me trouwens geen coach of zo.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:08

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 24-01-19 23:08

Dat contact en die interactie is een heel groot deel instinct van het paard. Daarnaast de persoonlijkheid van het paard en de opvoeding die het gehad heeft of juist niet.
Paarden reageren op de situatie/mens waar ze mee geconfronteerd worden.
Ze reageren sterk op persoonlijkheid en uitstraling van de mensen, vandaar dat ze anders reageren op mensen met een handicap of kinderen of op een macho die dat paard wel even temt. Je maakt als coach dus eigenlijk gebruik van de reacties van het paard maar het is heel gevaarlijk om dat te koppelen aan evt traumas van de client.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:09

Geplaatst: 24-01-19 23:09

Wat fijn dit topic! Ik heb van school 6 weken vrij gekregen met de mededeling 'ga maar doen wat je leuk vindt en verbind dat aan je kunstenaarschap' en ik heb besloten me te verdiepen in paardencoaching! Ik ga morgen zelf een sessie doen, zal mijn ervaringen zeker even delen.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:25

Geplaatst: 24-01-19 23:25

Rossfechten schreef:
Gewoon nuchter kun je ook erg leuke dingen uit de omgang met paarden en clienten halen.
Dat is wat ik vaak doe, wat ook mijn werk is.
Ik noem me trouwens geen coach of zo.

Dat denk ik ook, omgang werkt al therapeutisch en dan gaat de rest bijna vanzelf.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:30

Geplaatst: 24-01-19 23:30

cissy schreef:
Ze reageren sterk op persoonlijkheid en uitstraling van de mensen, vandaar dat ze anders reageren op mensen met een handicap of kinderen of op een macho die dat paard wel even temt.

Geen ervaring met paardencoaching, wel met normale hulpverlening zonder paarden.
Herkenbaar wat Cissy schrijft.
1. Kleinzoon, klein manneke indertijd van 6 jaar wilde persé paard van en naar wei halen/ brengen. Oma pakt de hittepetit en hij loopt naast mij met Hercule ad andere kant van hem. Het manneke was nog zo klein, dat Hercule zijn hoofd helemaal tot aan de grond hield zodat het ventje met hem kon lopen. Heel schattig van Hercule

Hij was zo braaf en zo voorzichtig.
2. Kennis had zwaar ongeluk gehad met haar paard. Reed hoog niveau. Voor het eerst op Hercule en wat was ze bang. Hercule deed alles wat ze vroeg en wilde. Perfect. Na een half uur kwam de ontspanning en begon ze zelf echt te rijden. Opeens ging het niet meer zo heel gemakkelijk want Hercule begon de hoeken af te snijden. Ze begreep het pas toen ik haar vertelde dat als ze zelf wilde rijden, ze het dan wel op een correcte manier moest doen daar Hercule precies ging doen wat zij vroeg en stopte met helpen en haar te kalmeren.
3. Laatste en daar gaat mijn vraag over aan de coaches. Manneke van 10 jaar, vierde vakantie in onze gîte, zwaar autistisch, wilde zo graag paardrijden. Dus wij met de hele familie wandelen en manneke op Hercule. Polie ging naar mijn man en ik pakte Hercule. Hercule en ik hebben de diepste band en ik wilde hem persé ondersteunen met dit zwaaiend lallend kindje op zijn rug, ook al wist ik dat hij perfect zich zou gedragen. Kindje werd rustig, ging ontspannen en onze Hercule

Nu komt mijn vraag. Ik denk dat niet alle paarden geschikt zijn voor dit werk, klopt dat? En tweede vraag, is dit niet zwaar voor de paarden dat hele coaching gedoe? Ik vond dat ik toen best wel wat vroeg van Hercule en op alle mogelijke manieren heb ik hem laten voelen dat hij het perfect deed en dat ik zoveel van hem houd.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:37

Geplaatst: 24-01-19 23:37

Zelf ben ik mod van de facebookgroep paardencoaching en daar zie je inderdaad enorm veel stromingen. Net als je in elke beroepsgroep grote verschillen tussen de aanpak ziet zie je dat bij paardencoaching ook. Ik krijg zelf ook kromme tenen als ik sommige invullingen gemaakt zien worden. Maar ik begrijp ook dat iedereen zijn manier heeft om te coachen.

Vanuit mijn laatste opleiding werken we met het ACT principe, acceptance and commitment therapy. En heel belangrijke voor mij is dat we niets invullen, een paard is geen spiegel, ze reageren simpelweg op de non verbale communicatie van de cliënt. En dat hoort in mijn visie ook het uitgangspunt te zijn. Invullen is in elk geval niet in mijn opleiding aan bod gekomen, evenmin als het benoemen van bepaalde gedragingen. Het doet er namelijk niet toen wat ik vind, of wat mijn mening is. Het draait om de cliënt en wat hij of zij uit de interactie met het paard haalt. Het enige wat ik doe is sec zeggen wat ik zie, en aan de cliënt vragen welke betekenis zij daar aan hangen.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:39

Geplaatst: 24-01-19 23:39

pien_2010 schreef:
cissy schreef:
Ze reageren sterk op persoonlijkheid en uitstraling van de mensen, vandaar dat ze anders reageren op mensen met een handicap of kinderen of op een macho die dat paard wel even temt.
Geen ervaring met paardencoaching, wel met normale hulpverlening zonder paarden.
Herkenbaar wat Cissy schrijft.
1. Kleinzoon, klein manneke indertijd van 6 jaar wilde persé paard van en naar wei halen/ brengen. Oma pakt de hittepetit en hij loopt naast mij met Hercule ad andere kant van hem. Het manneke was nog zo klein, dat Hercule zijn hoofd helemaal tot aan de grond hield zodat het ventje met hem kon lopen. Heel schattig van Hercule Hij was zo braaf en zo voorzichtig.
2. Kennis had zwaar ongeluk gehad met haar paard. Reed hoog niveau. Voor het eerst op Hercule en wat was ze bang. Hercule deed alles wat ze vroeg en wilde. Perfect. Na een half uur kwam de ontspanning en begon ze zelf echt te rijden. Opeens ging het niet meer zo heel gemakkelijk want Hercule begon de hoeken af te snijden. Ze begreep het pas toen ik haar vertelde dat als ze zelf wilde rijden, ze het dan wel op een correcte manier moest doen daar Hercule precies ging doen wat zij vroeg en stopte met helpen en haar te kalmeren.
3. Laatste en daar gaat mijn vraag over aan de coaches. Manneke van 10 jaar, vierde vakantie in onze gîte, zwaar autistisch, wilde zo graag paardrijden. Dus wij met de hele familie wandelen en manneke op Hercule. Polie ging naar mijn man en ik pakte Hercule. Hercule en ik hebben de diepste band en ik wilde hem persé ondersteunen met dit zwaaiend lallend kindje op zijn rug, ook al wist ik dat hij perfect zich zou gedragen. Kindje werd rustig, ging ontspannen en onze Hercule

Nu komt mijn vraag. Ik denk dat niet alle paarden geschikt zijn voor dit werk, klopt dat? En tweede vraag, is dit niet zwaar voor de paarden dat hele coaching gedoe? Ik vond dat ik toen best wel wat vroeg van Hercule en op alle mogelijke manieren heb ik hem laten voelen dat hij het perfect deed en dat ik zoveel van hem houd.

Klopt, een paard heeft wel een bepaalde basisrust en stabiliteit nodig om dit ‘beroep’ uit te kunnen voeren, hoe ze afvloeien verschilt per paard, sommigen willen een lange wandeling of even klooien met een ander paard, mijn merrie heeft het liefst een bak voer en weinig gedoe om zich heen.

**Geplaatst**: 24-01-19 23:47

Geplaatst: 24-01-19 23:47

Joolien geeft een mooi voorbeeld maar dat is wel een voorbeeld van Animal Assisted Intervention óf Therapy (zo ver in dit verhaal kan ik het onderscheid niet maken). In mijn ogen is dat geen paardencoaching?

**Geplaatst**: 24-01-19 23:50

Geplaatst: 24-01-19 23:50

Macs schreef:
Joolien geeft een mooi voorbeeld maar dat is wel een voorbeeld van Animal Assisted Intervention óf Therapy (zo ver in dit verhaal kan ik het onderscheid niet maken). In mijn ogen is dat geen paardencoaching?

Ik ben niet zo bekend met AAI, maar wat Joolien aanhaalt zijn ook situaties die bij ons voorkomen tijdens het coachen van kids

**Geplaatst**: 24-01-19 23:59

Geplaatst: 24-01-19 23:59

josien_m_ schreef:
Ja dat is zeker anders. Maar een gesprek voeren is dan weer niet mijn bedoeling. Ik laat het paard zijn en haar ruimte om te beinvloeden. Het paard is nooit een spiegel inderdaad maar een eigen persoonlijkheid die op eigen wijze op alle trauma, spanning, een te grote wens tot contact en afwijzing reageert.

Bij de eerste in dat rijtje ben je mij toch echt al kwijt: ja, paarden reageren op spanning en needyness van de mens, maar ze reageren níet op het trauma van die mens. Een paard reageert niet op dat iemand toen ze vijf was van een kruk is gevallen, zes maanden in het ziekenhuis belandde en dat toen ze thuis kwam dat haar ouders gingen scheiden. Het paard reageert alleen op wat hij daar in die paddock rond ziet lopen, op de manier waarop dat op dat moment rondloopt. Per definitie niet op trauma, want trauma's liggen in het verleden, en het paard reageert alleen op het nu. En dat is niet een eventueel achterliggend trauma, maar hoe de client zich nu in de ruimte beweegt.

Wat ik ook erg frappant vind: het gedrag van een paard (bijvoorbeeld weglopen) wordt altijd op een hele beperkte en betekenisvolle manier geinterpreteerd: het paard loopt weg door teveel spanning bij de mens, onzekerheid, te grote wens tot contact, angst voor afwijzing...
Ik heb nog nooit een therapeut horen zeggen: dit paard heeft net drie minuten bij jou gestaan en loopt nu weg omdat hij jou saai vindt.
Paarden vinden tijdens paardencoaching vanalles van de clienten, maar op de een over manier vinden ze die stilstaande en in het luchtledige pratende clienten volgens de therapeuten nooit saai. Dan gaan bij mij ook wel een aantal alarmbellen rinkelen...

**Geplaatst**: 25-01-19 00:17

Geplaatst: 25-01-19 00:17

Wij hebben niet de bedoeling om in het verleden te graven.

Laatst bijgewerkt door JustMeKV op 03-02-22 21:16, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-01-19 09:54

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 09:54

Interessant topic dit en ik volg. Ik ben zelf Dramatherapeut en biedt ook sinds kort paardentherapie en coaching aan. Er zijn idd veel stromingen. Ik zet het paard echter in als rustgever binnen de therapie vorm. Niks aan trauma's werken, interpreteren etc. "Gewoon" tot rust komen bij het paard, niks moeten. En het paard in die zin zijn "werk" laten doen. (Iemand zei hier: niet elk paard is geschikt ervoor. Dat klopt. Mijn grote zwarte wel bijvoorbeeld. Die heeft het in zin mensen te troosten en rust te geven. Onze pony daarentegen absoluut niet. Die krijgt echt jeuk van mensen met te veel spanning etc) Het paardencoaching is bij mij ook door werken met het paard (grondwerk) aan je doelen werken, dus zelfvertrouwen, je eigen ruimte bewaren etc. Ik geloof ook niet erin dat een paard reageert op jouw trauma's, etc. Wel geloof ik erin (want dat heb ik al veel gezien) dat werken met een paard als therapie of coaching vorm de persoon helpt met zijn ontwikkeling. En dat paarden reageren op lichaamshouding etc. Juist daarom kan je er goed mee werken. Zoals met het voorbeeld van die autistische jongen hierboven ergens die het paard in eerste instantie niet te pakken krijgt. Hierdoor kan de persoon aan zijn houding werken, aan hoe hij overkomt op anderen. En vaak zien ze de "afwijzing" door een paard als minder bedreigend dan door andere mensen. Daarbij gunt een (goed therapeutisch) paard je die tweede derde etc kans. Immers hij gaat af op HOE jij op hem toe komt. Elke keer weer beoordeelt hij dat. Mensen daarentegen houden nogal vast aan het "verleden" en de eerste indruk die ze van je hebben. Daarom vind ik werken met paarden zo waardevol voor mijn cliënten.

**Geplaatst**: 25-01-19 11:46

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 11:46

Nee, ik denk niet dat alle paarden hiervoor geschikt zijn. Er zijn paarden die mensen niet zo leuk vinden, die doe je zeker geen plezier met hulpverleningscontacten. Werk je met vrij lopende paarden en in kuddeverband, zoals ik doe, dan hebben de paarden de vrijheid om zich terug te trekken. Al gaat dat ook weer niet voor 100 procent op, als kuddedier zegt hun instinct toch te willen aansluiten... Ook zijn er paarden die niet snel stress tonen, van die binnenvetters, misschien werkt het wel maar is het ook goed voor ze kun je je afvragen. Als ze hebben geleerd en erop vertrouwen dat ze als paard een eigen keus mogen maken helpt dat al. Hoe meer je ze ruimte laat om hun eigen leven en keuzes te maken en dus zo min mogelijk conditionering/training, hoe zelfverzekerder ze worden is mijn ervaring. Vanuit die zelfverzekerde houding kunnen ze kiezen om naar een client toe te gaan en iets over te brengen wat het paard zelf maar wil. Die (lichaams)communicatie helpt mensen vaak verder. Aan de andere kant als een paard wel veel heeft geleerd, kun je ook weer andere oefeningen met ze doen. Toch, bij mijn paarden wil ik ze het liefst zo min mogelijk "opvoeden" of trainen, dat werkt voor mij en de paarden die bij mij leven het beste. En ja, het kost de paarden zeker energie, al is het heel lastig te vergelijken of dat veel of erg is. Op een paard rijden kost ook die energie plus daarbij nog de lichamelijke belasting die daarbij komt. Uiteindelijk is het misschien zelfs minder belastend voor een paard om te mogen coachen, dat is per slot van rekening altijd kortdurend. Als het paard de pech heeft om een eigenaar te hebben met allerlei problemen (en wie heeft dat nooit?) is dat vast zwaarder door de band die het paard voelt met zijn baasje en de betrokkenheid die hij ervaart als kuddegenoot.

**Geplaatst**: 25-01-19 11:48

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 11:48

Ik heb 3 sessies met mijn eigen paard gedaan, en hier toen ook een topic over gemaakt

[VVDD] Coachingsessie met mijn eigen merrie...

**Geplaatst**: 25-01-19 13:04

Geplaatst: 25-01-19 13:04

@Dreamer: Ik heb enkel je allereerste post gelezen van je topic en waar ik al tegenaan loop is dat degene die jou de sessie laat ondergaan al meteen gaat invullen.
Ze vroeg aan jou waarom loopt je paard weg, jij heeft er een antwoord op, die is in haar ogen fout en ze heeft meteen de invulling., dat was iets in de aard van Nee, want..... Dit is net wat je als coach niet mag doen. -O-

Verder toch top te lezen dat je het leuk vond en iets van meegenomen hebt.

**Geplaatst**: 25-01-19 14:16

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 14:16

Gaan invullen voor de ander is niet handig.... te zeggen dat dat nooit mag is weer wat anders! Zo streng regeltjes volgen, over de ander oordelen is dat ook niet. Wat je leest in een verhaal is het verhaal van die persoon. Daarnaast staat het verhaal, wat je hier niet leest, van die ander. Goed formuleren van je vraag om de ander te helpen opnieuw te kijken zonder oordeel, te voelen wat het je werkelijk zegt is een hele kunst, met of zonder paarden.

**Geplaatst**: 25-01-19 14:21

Geplaatst: 25-01-19 14:21

JustMeKV schreef:
@Dreamer: Ik heb enkel je allereerste post gelezen van je topic en waar ik al tegenaan loop is dat degene die jou de sessie laat ondergaan al meteen gaat invullen.
Ze vroeg aan jou waarom loopt je paard weg, jij heeft er een antwoord op, die is in haar ogen fout en ze heeft meteen de invulling., dat was iets in de aard van Nee, want..... Dit is net wat je als coach niet mag doen.
Verder toch top te lezen dat je het leuk vond en iets van meegenomen hebt.

Joh, ik heb het wel wat genuanceerder opgeschreven dan de letterlijke woorden he

En ze verbeterd mij niet en zegt ook niet dat iets fout is, ze legt iets uit. Iets wat ik niet zag.

**Geplaatst**: 25-01-19 14:28

Geplaatst: 25-01-19 14:28

poes schreef:
Ik gruwel er best van hoe snel mensen zich coach noemen en voelen. Geen fan dus.

Ik ook. Veel psychologie van de koude grond, dat paardencoachgedoe. Weinig evidence based ook.

**Geplaatst**: 25-01-19 15:39

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 15:39

Voor mij zijn paarden en andere dieren zowiezo van zichzelf uit therapeutisch. Ik wil er zelf een hebben en die coached mij dan zelf . Eerlijk war, doordat ik een paard of eventueel ander dier heb, heb ik geen psycholoog of zo nodig. Terwijl ik ook geregeld problemen in mijn leven heb. Ik denk dat als je geen eigen dier hebt,dat contact met een paardencoach en zijn\haar paarden ook heel therapeutisch kan werken.

**Geplaatst**: 25-01-19 19:05

Geplaatst: 25-01-19 19:05

@JustMeKV dat paard wat de client beet, die reactie werd gelijk door de peut gekoppeld aan een trauma van de client. Mijns inziens was het heel duidelijk dat dat paard (alleen maar) de client niet in haar persoonlijke ruimte wilde.

**Geplaatst**: 25-01-19 19:16

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 25-01-19 19:16

En waarom wilde dat paard dat niet?
Zou het met elkaar in verbinding kunnen staan?
"Heel duidelijk" is ook voor iedereen weer anders en onderzoek heeft uitgewezen dat paarden hun communicatie aanpassen aan hun idee over wat die mens begrijpt.
Bijvoorbeeld iets herkenbaars: als de waterton leeg is, mijn pony kijkt naar me en ik snap haar, voor mijn partner, een niet paardenmens, loopt hij naar de ton en trapt er tegenaan, daar moet ze duidelijker zijn in haar bedoelingen!

**Geplaatst**: 25-01-19 19:24

Geplaatst: 25-01-19 19:24

josien_m_ schreef:
En waarom wilde dat paard dat niet?
Zou het met elkaar in verbinding kunnen staan?
"Heel duidelijk" is ook voor iedereen weer anders en onderzoek heeft uitgewezen dat paarden hun communicatie aanpassen aan hun idee over wat die mens begrijpt.
Bijvoorbeeld iets herkenbaars: als de waterton leeg is, mijn pony kijkt naar me en ik snap haar, voor mijn partner, een niet paardenmens, loopt hij naar de ton en trapt er tegenaan, daar moet ze duidelijker zijn in haar bedoelingen!

Ik vind jouw interpretatie van de omgetrapte waterton heel duidelijk. Jij redeneert namelijk vanuit het paard.
Maar wat slechte coaches doen, is het paard interpreteren vanuit de client. Dus ja, dat paard schopte die waterbak om omdat hij jouw aandacht wilde vestigen op dat deze leeg was - of wilde hij jou misschien een veel diepere boodschap geven. Zou het niet kunnen dat hij wérkelijk bedoelde dat jij alle ballas uit jouw leven moet gooien? Was jouw thema niet juist om alles wat jou beperkte los te laten? Staat het omtrappen van die waterbak precies op het moment dat jij langsliep niet gewoon in verbinding met jouw eigen issues....?
Dat is zo vreselijk gevaarlijk aan slechte paardencoaching voor zowel paard als client.

**Geplaatst**: 26-01-19 00:08

Re: Paardencoaching

Geplaatst: 26-01-19 00:08

Dat laatste deed die coach dus ook op dat moment en ik snapte er niks van.